การเคลื่อนพลของคนเสื้อแดงทั้งแผ่นดินน่าตื่นตาตื่นใจและอลังการสมการรอคอย แม้ว่าการมาทางเรือจะผิดจากความคาดหวังอยู่มากก็ตาม ผมยืนรอชมขบวนเรือของคนเสื้อแดงบนสะพานกรุงธนนานกว่า 3 ชั่วโมงพร้อมกับแดงคนอื่น ๆ เต็มสะพาน โบกไม้โบกมือ ไชโยโห่ร้องกับคนเสื้อแดงที่ขับรถผ่านไปมา
นักข่าวต่างชาติมารอเก็บภาพตั้งแต่ 9 โมงเช้า รอคอยด้วยความอดทน คนเสื้อแดงยื่นน้ำ ยื่นข้าวให้นักข่าวต่างชาติเหล่านั้น ฆ่าเวลาด้วยการถ่ายรูป พูดคุยแลกเปลี่ยนทัศนะทางการเมืองกัน แม้จะรอคอยนานแต่ไม่มีใครมีอาการหงุดหงิดรำคาญแต่อย่างใด ทุกคนสนุกสนานที่ได้ผูกสัมพันธ์กับคนเสื้อแดงที่ไม่เคยเห็นหน้า
แดงที่ดูเหมือนเป็นแกนนำคนหนึ่งบอกว่า เรือของคนเสื้อแดงถูกทำให้เสียเวลาอยู่ที่ท่าน้ำนนท์กระทั่งถึงบ่ายโมงตรงขบวนเรือของคนเสื้อแดงก็ยังไม่มีวี่แววจะมา ผมมองดูนาฬิกาอีกครั้งคิดว่าจะรอคอยอีกสักหน่อย
สักประมาณบ่ายครึ่ง ขบวนเรือก็โผล่มา ทุกคนโบกไม้โบกมือ ไชโยโห่ร้องด้วยความดีใจที่ได้เห็นเพื่อนร่วมอุดมการณ์ มิตรร่วมรบ เดินทางมาถึง ความรู้สึกดีใจกระทั่งตื้นตันใจแบบนี้ไม่มีทางที่คนที่ดูอยู่ทางโทรทัศน์หรือพวกนักสังเกตการณ์ทั้งหลายจะเข้าใจ ความรู้สึกนึกคิดของคนเสื้อแดง มีแต่คนเสื้อแดงด้วยกันเท่านั้นที่เข้าใจ อย่างไรก็ตาม จำนวนเรือที่ล่องมาตามลำน้ำเจ้าพระยามีน้อยกว่าที่บอกกันไว้ตอนแรกมาก
สำหรับการชุมนุม ในฐานะที่อาศัยอยู่ในกรุงเทพ ฯ ผมรู้ว่าตนเองเอาเปรียบคนเสื้อแดงต่างจังหวัดอยู่พอสมควรด้วยการไปร่วมชุมนุมในตอนเย็นที่แดดร่มลมตกแล้วเท่านั้น ไปแล้วก็ไม่ค่อยได้ฟังปราศรัยมากนักเพราะมัวแต่เดินไปมา พลางคิดในใจว่าการชุมนุมที่สะพานผ่านฟ้ามีข้อดีประการหนึ่งคือมีถนนหลายสายให้วิ่งหนีหากมีการสลายการชุมนุมหรือมีการเข่นฆ่าเกิดขึ้น
เมื่อเดินดูไปรอบ ๆ คนเสื้อแดงที่หนาแน่นแออัดอยู่ตามถนนสายต่าง ๆ ที่แยกออกไปจากสะพานผ่านฟ้าลีลาศ กะประมาณด้วยสายตา ไม่มีกล้ายืนยันว่าถึงล้านหรือไม่ แต่ยืนยันได้ว่ามีจำนวนหลายแสน
แม้จะมีคนเสื้อแดงมาร่วมชุมนุมจำนวนมาก มาจากทุกทิศทุกทาง ด้วยจิตใจมุ่งมั่น แต่มันก็ไม่เพียงพอที่จะทำให้นายกรัฐมนตรียุบสภาตามข้อเรียกร้องซึ่งก็ไม่ใช่สิ่งที่อยู่นอกเหนือความคาดหมายแต่อย่างใด ขบวนของคนเสื้อแดงจึงจำเป็นต้องเคลื่อนเพื่อแสดงพลัง
ผมตามติดขบวนแถวของคนเสื้อแดงไปกรมทหารราบที่ 11 รักษาพระองค์ บอกกับตนเองว่าจะไม่ยอมพลาดโอกาสในการร่วมต่อสู้กับคนเสื้อแดง คนเสื้อแดงที่มีจุดหมายแน่วแน่ คนเสื้อแดงที่ส่วนใหญ่แล้วเป็นคนต่างจังหวัดเช่นเดียวกัน
กรมทหารราบที่ 11 รักษาพระองค์ เป็นสถานคุ้มภัยของนายกรัฐมนตรี ว่ากันว่าประธานองคมนตรีอยู่ที่นั่นด้วย การหนีไปซุกในรังทหารนั้นสะท้อนให้เห็นเป็นอย่างดีถึงอำนาจของทหารที่มีต่อการเมืองไทย มันยิ่งย้ำเตือนเราว่าตราบใดที่ทหารยังเป็นตัวแปรสำคัญของการเมืองไทย ตราบนั้นประชาธิปไตยก็ยากจะเติบโต
หัวขบวนของคนเสื้อแดงอยู่หน้ากรมทหารราบที่ 11 รักษาพระองค์ แกนนำกำลังปราศรัยดุเดือดแข่งกับเสียงของทหารที่พูดแทรกเป็นระยะ เสียงพูดแทรกของทหารบางครั้งฟังดูดี แต่บางครั้งน่ารำคาญเหมือนจงใจทำลายบรรยากาศ ในขณะที่ท้ายขบวนคนเสื้อแดงอยู่ที่อนุสาวรีย์ชัยสมรภูมิ ขยับไปข้างหน้าได้ทีละน้อย
อากาศตอนเที่ยงวันร้อนเหลือประมาณ หลายคนเป็นลม อย่างไรก็ตาม การเดินทางเต็มไปด้วยความสุขใจ ผู้คนสองข้างทางทั้งที่ใส่เสื้อแดงและสีอื่น ๆ โบกมือให้กำลังใจไปเกือบตลอดทาง คนเสื้อแดงบนรถก็ร้องรำทำเพลงโดยไม่แยแสกับอากาศร้อน
ลุไปถึงกรมทหารราบที่ 11 รักษาพระองค์ ด้วยอาการเหนื่อยเพลียเต็มที ผมหลบร้อนเข้าไปในซอยแห่งหนึ่ง มองหาที่ร่มซึ่งมักจะมีคนเสื้อแดงจับจองอยู่ก่อนแล้ว ผมนั่งมองคนเสื้อแดงด้วยความชื่นชม คนเหล่านี้ดูออกง่าย ๆ ว่ามาจากต่างจังหวัด คงต้องมีจุดประสงค์ที่สำคัญมากจึงทำให้ทิ้งถิ่นฐานของตนเองมา
ผมขอเข้าห้องน้ำในบ้านหลังหนึ่งที่เปิดต้อนรับคนเสื้อแดง นั่งพักอยู่ชั่วครู่ แต่อากาศร้อนไม่ลดลงเลย จึงเดินออกไปฟังการปราศรัยของแกนนำแต่ไม่ค่อยได้ยิน จึงเดินไปพักที่ปั๊มน้ำมัน รับข้าวกล่องที่คนเสื้อแดงนำมาแจก
-2-
ข้อเสนอให้ยุบสภาของมหาชนคนเสื้อแดงเป็นข้อเสนอที่เบามาก เมื่อเทียบกับการลงทุนลงแรงของคนเสื้อแดงทั้งประเทศ เมื่อเทียบกับปัญหาที่พรรคประชาธิปัตย์ได้สร้างขึ้นตลอดหลายปีที่ผ่านมา การยุบสภาเป็นทางลงที่ง่ายและเหมาะสมสำหรับรัฐบาลในการฝ่าออกจากวิกฤติเฉพาะหน้า มันจึงเป็นเรื่องน่าเสียดายอย่างยิ่งที่นายอภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ นายกรัฐมนตรี ไม่พิจารณาข้อเสนอนี้.
ความเห็น
บ้านเมื
บ้านเมืองจะลงเอยอย่างไรนั้นยากที่จะคาดเดา
มันขึ้นอยู่กับ "อำนาจที่มองไม่เห็น"
การเดินขบวนประท้วงนั้น อันที่จริงมันไม่เคยชนะ
ถ้าจะลำดับเหตุการณ์ให้ดีแล้ว มันมักจะมีจุดยุติได้ระดับหนึ่ง
แต่ไม่ใช่ชัยชนะของการประท้วง แต่มีอำนาจลับทำให้ยุติ
2516 - น่าจะมีอำนาจลับออกคำสั่งให้ ถนอม-ประภาส-ณรงค์ เดินทางออกนอกประเทศเพื่อยุติปัญหา ผู้คนจึงคิดว่าเดินขบวนประท้วงแล้วได้ชัยชนะ
2519 - การประท้วงถูกปราบปรามอย่างรุนแรง ด้วยข้อหาที่เตรียมการมาและปลุกระดมมวลชนมาอย่างดี หลายคนคิดว่ามีอำนาจลับบงการอยู่เบื้องหลัง
2535 - จบด้วยการถอยทั้งสองฝ่าย หลังตัวแทนแต่ละฝ่ายเข้าเฝ้าฯ
2549 - จบด้วยรัฐประหาร
2550 - จบโดยไม่มีอะไร
2551 - จบได้ด้วยการยุบพรรคพลังประชาชน
2552 - จบด้วยการประท้วงถูกสลาย
2553 - ?
จะว่าไปแล้ว "อำนาจที่มองไม่เห็น" เท่านั้นที่จะทำให้เรื่องจบอย่างไร
แต่มันไม่ใช่การจบที่แท้จริง มันเป็นเพียงการจบเป็นตอนๆไป
การเืมืองไทย มันเป็นซีรี่ส์ที่ยาวและซับซ้อนกว่านิยายสามก๊กเป็นไหนๆ
คุณคิดว่ามันจะจบโดยสมบูรณ์ได้อย่างไร ?
โลกเราล้
โลกเราล้วนอนิจจัง ยังไงก็จบ สูงสุดของอำนาจที่มองไม่เห็น มันก็ต้องเสือม ต้องจบ คอยดูเถอะ
อายุปาเข้าไปขนาดนี้ นอนเครียดทุกวัน ทำกับคนอื่นมาเยอะ ยังไงก็จบ
ขบวนเรือ
ขบวนเรือถูกขัดขวางครับคุณเมธัส
กว่าจะลงเรือจากต้นทางได้
ต้องผจญกับมารสารพัดรูปแบบ
จนเสื้อแดงบางส่วนต้องเปลี่ยนไปเดินทางทางอื่น
เมื่อลงเรือแล้ว
ยังต้องผจญมารร้ายไม่ให้ขึ้นท่าปลายทางเสียอีก
ผมไม่ได้เดินทางทางเรือ มาทางถนนหลวงที่เสียภาษีให้เขาสร้างนี่แหละ
ยังต้องผจญมาร
เจอหลายด่าน ทั้งบีบทางให้แคบ ทั้งตรวจค้น ทั้งประวิงเวลา
ตามคำสั่งอสูร
ในสถานที่ชุมนุมที่ถนนราชดำเนินทั้งสาย
แกนนำควรแจ้งให้ผู้เข้าร่วมชุมนุมรักษาความสะอาดให้มาก
ขยะมูลฝอยทิ้งให้เป็นที่ครับ
บางที่กินอาหารแล้วทิ้งขยะเรี่ยราดดูไม่งามตาเลย น่าต้องปรับปรุง
แล้วระวังโรคไข้หวัด
ฝ่ายตรงข้ามจะนำมาเป็นประเด็นโจมตีได้
ถ้ายังไม่เลิกชุมนุมและผมยังมีแรง
จะไปร่วมด้วยอีกครับ
สะตอแลน
สะตอแลนด์ (๓)
ตอน "หุ่นกระบอกเล็กๆในฝักสะตอ"
มีคนไทยเชื้อสายจีนแคะ แซ่หยวน หน้าตาหล่อเหลาถูกใจแม่ยก
ได้เป็นส.ส. กทม.เมื่อปี ๒๕๓๕ เป็นส.ส.ประชาธิปัตย์คนเดียวในกทม.
ท่ามกลาง "จำลองฟีเวอร์" ของคนกรุงเทพฯ ก่อนที่จำลองจะเสื่อมมนต์
เพราะคนกรุงเทพฯรู้สึกเหมือนถูกลิงกินกล้วยหลอกเล่นเอา
แต่นั่นแหละคนจำนวนไม่น้อยนอกจากจะหูเบาแล้วความจำยังสั้นด้วย
๒๕๔๘ กระแสแม่ยกแรงหอบเอาเขาคนนั้นขึ้นเ็ป็นหัวหน้าพรรค
ประมาณว่าจบจากอังกฤษก็น่าจะตามอย่างนายกฯอายุน้อย โทนี่ แบลร์ ได้
แต่สงสัยว่าเขาคงไม่พอใจประชาธิปไตยนัก จึงเสนอขอนายกฯมาตรา ๗
ตัวเขาเองก็คงหวังว่า มาตรา ๗ จะเลือกนายกฯที่หล่อ ถึงแม้จะเป็น "หุ่นกระบอก" ก็เถอะ
นอกจากนี้การไปเรียนอังกฤษ ทำให้เขารู้จักเป็นอย่างดีกับชาวอังกฤษที่ชื่อ Boycott
เขาได้แนะนำให้้คนไทยในแวดวงการเมืองรู้จักเป็นครั้งแรก นับเป็นผลงานของเขา
วันนี้เขายังคงเป็นหุ่นกระบอกเล็กฝังตัวอยู่ในฝักสะตอ มีเปลือกหุ้มแน่นหนา
มิหนำซ้ำเจ้าของสวนยังสั่งทหาร-ตำรวจเต็มอัตราศึกอารักขาต้นสะตออีก
ฝักสะตอนั้นอยู่สูง จึงยากที่จะสอยลงมา