คลื่นสีแดง


การเคลื่อนพลของคนเสื้อแดงทั้งแผ่นดินน่าตื่นตาตื่นใจและอลังการสมการรอคอย แม้ว่าการมาทางเรือจะผิดจากความคาดหวังอยู่มากก็ตาม ผมยืนรอชมขบวนเรือของคนเสื้อแดงบนสะพานกรุงธนนานกว่า 3 ชั่วโมงพร้อมกับแดงคนอื่น ๆ เต็มสะพาน โบกไม้โบกมือ ไชโยโห่ร้องกับคนเสื้อแดงที่ขับรถผ่านไปมา

นักข่าวต่างชาติมารอเก็บภาพตั้งแต่ 9 โมงเช้า รอคอยด้วยความอดทน  คนเสื้อแดงยื่นน้ำ ยื่นข้าวให้นักข่าวต่างชาติเหล่านั้น ฆ่าเวลาด้วยการถ่ายรูป พูดคุยแลกเปลี่ยนทัศนะทางการเมืองกัน  แม้จะรอคอยนานแต่ไม่มีใครมีอาการหงุดหงิดรำคาญแต่อย่างใด ทุกคนสนุกสนานที่ได้ผูกสัมพันธ์กับคนเสื้อแดงที่ไม่เคยเห็นหน้า


แดงที่ดูเหมือนเป็นแกนนำคนหนึ่งบอกว่า เรือของคนเสื้อแดงถูกทำให้เสียเวลาอยู่ที่ท่าน้ำนนท์กระทั่งถึงบ่ายโมงตรงขบวนเรือของคนเสื้อแดงก็ยังไม่มีวี่แววจะมา ผมมองดูนาฬิกาอีกครั้งคิดว่าจะรอคอยอีกสักหน่อย


สักประมาณบ่ายครึ่ง  ขบวนเรือก็โผล่มา ทุกคนโบกไม้โบกมือ ไชโยโห่ร้องด้วยความดีใจที่ได้เห็นเพื่อนร่วมอุดมการณ์ มิตรร่วมรบ เดินทางมาถึง ความรู้สึกดีใจกระทั่งตื้นตันใจแบบนี้ไม่มีทางที่คนที่ดูอยู่ทางโทรทัศน์หรือพวกนักสังเกตการณ์ทั้งหลายจะเข้าใจ ความรู้สึกนึกคิดของคนเสื้อแดง มีแต่คนเสื้อแดงด้วยกันเท่านั้นที่เข้าใจ อย่างไรก็ตาม จำนวนเรือที่ล่องมาตามลำน้ำเจ้าพระยามีน้อยกว่าที่บอกกันไว้ตอนแรกมาก


สำหรับการชุมนุม ในฐานะที่อาศัยอยู่ในกรุงเทพ ฯ ผมรู้ว่าตนเองเอาเปรียบคนเสื้อแดงต่างจังหวัดอยู่พอสมควรด้วยการไปร่วมชุมนุมในตอนเย็นที่แดดร่มลมตกแล้วเท่านั้น   ไปแล้วก็ไม่ค่อยได้ฟังปราศรัยมากนักเพราะมัวแต่เดินไปมา พลางคิดในใจว่าการชุมนุมที่สะพานผ่านฟ้ามีข้อดีประการหนึ่งคือมีถนนหลายสายให้วิ่งหนีหากมีการสลายการชุมนุมหรือมีการเข่นฆ่าเกิดขึ้น


เมื่อเดินดูไปรอบ ๆ คนเสื้อแดงที่หนาแน่นแออัดอยู่ตามถนนสายต่าง ๆ ที่แยกออกไปจากสะพานผ่านฟ้าลีลาศ กะประมาณด้วยสายตา ไม่มีกล้ายืนยันว่าถึงล้านหรือไม่ แต่ยืนยันได้ว่ามีจำนวนหลายแสน


แม้จะมีคนเสื้อแดงมาร่วมชุมนุมจำนวนมาก มาจากทุกทิศทุกทาง ด้วยจิตใจมุ่งมั่น แต่มันก็ไม่เพียงพอที่จะทำให้นายกรัฐมนตรียุบสภาตามข้อเรียกร้องซึ่งก็ไม่ใช่สิ่งที่อยู่นอกเหนือความคาดหมายแต่อย่างใด  ขบวนของคนเสื้อแดงจึงจำเป็นต้องเคลื่อนเพื่อแสดงพลัง


ผมตามติดขบวนแถวของคนเสื้อแดงไปกรมทหารราบที่ 11 รักษาพระองค์ บอกกับตนเองว่าจะไม่ยอมพลาดโอกาสในการร่วมต่อสู้กับคนเสื้อแดง   คนเสื้อแดงที่มีจุดหมายแน่วแน่ คนเสื้อแดงที่ส่วนใหญ่แล้วเป็นคนต่างจังหวัดเช่นเดียวกัน


กรมทหารราบที่ 11 รักษาพระองค์ เป็นสถานคุ้มภัยของนายกรัฐมนตรี ว่ากันว่าประธานองคมนตรีอยู่ที่นั่นด้วย การหนีไปซุกในรังทหารนั้นสะท้อนให้เห็นเป็นอย่างดีถึงอำนาจของทหารที่มีต่อการเมืองไทย มันยิ่งย้ำเตือนเราว่าตราบใดที่ทหารยังเป็นตัวแปรสำคัญของการเมืองไทย ตราบนั้นประชาธิปไตยก็ยากจะเติบโต


หัวขบวนของคนเสื้อแดงอยู่หน้ากรมทหารราบที่ 11 รักษาพระองค์ แกนนำกำลังปราศรัยดุเดือดแข่งกับเสียงของทหารที่พูดแทรกเป็นระยะ เสียงพูดแทรกของทหารบางครั้งฟังดูดี แต่บางครั้งน่ารำคาญเหมือนจงใจทำลายบรรยากาศ  ในขณะที่ท้ายขบวนคนเสื้อแดงอยู่ที่อนุสาวรีย์ชัยสมรภูมิ ขยับไปข้างหน้าได้ทีละน้อย 


อากาศตอนเที่ยงวันร้อนเหลือประมาณ หลายคนเป็นลม อย่างไรก็ตาม การเดินทางเต็มไปด้วยความสุขใจ ผู้คนสองข้างทางทั้งที่ใส่เสื้อแดงและสีอื่น ๆ โบกมือให้กำลังใจไปเกือบตลอดทาง คนเสื้อแดงบนรถก็ร้องรำทำเพลงโดยไม่แยแสกับอากาศร้อน 


ลุไปถึงกรมทหารราบที่ 11 รักษาพระองค์ ด้วยอาการเหนื่อยเพลียเต็มที ผมหลบร้อนเข้าไปในซอยแห่งหนึ่ง มองหาที่ร่มซึ่งมักจะมีคนเสื้อแดงจับจองอยู่ก่อนแล้ว ผมนั่งมองคนเสื้อแดงด้วยความชื่นชม คนเหล่านี้ดูออกง่าย ๆ ว่ามาจากต่างจังหวัด คงต้องมีจุดประสงค์ที่สำคัญมากจึงทำให้ทิ้งถิ่นฐานของตนเองมา


ผมขอเข้าห้องน้ำในบ้านหลังหนึ่งที่เปิดต้อนรับคนเสื้อแดง นั่งพักอยู่ชั่วครู่ แต่อากาศร้อนไม่ลดลงเลย จึงเดินออกไปฟังการปราศรัยของแกนนำแต่ไม่ค่อยได้ยิน จึงเดินไปพักที่ปั๊มน้ำมัน รับข้าวกล่องที่คนเสื้อแดงนำมาแจก

-2-


ข้อเสนอให้ยุบสภาของมหาชนคนเสื้อแดงเป็นข้อเสนอที่เบามาก เมื่อเทียบกับการลงทุนลงแรงของคนเสื้อแดงทั้งประเทศ เมื่อเทียบกับปัญหาที่พรรคประชาธิปัตย์ได้สร้างขึ้นตลอดหลายปีที่ผ่านมา การยุบสภาเป็นทางลงที่ง่ายและเหมาะสมสำหรับรัฐบาลในการฝ่าออกจากวิกฤติเฉพาะหน้า มันจึงเป็นเรื่องน่าเสียดายอย่างยิ่งที่นายอภิสิทธิ์  เวชชาชีวะ นายกรัฐมนตรี ไม่พิจารณาข้อเสนอนี้.

 

 

ความเห็น

Submitted by น้ำลัด on

บ้านเมืองจะลงเอยอย่างไรนั้นยากที่จะคาดเดา
มันขึ้นอยู่กับ "อำนาจที่มองไม่เห็น"

การเดินขบวนประท้วงนั้น อันที่จริงมันไม่เคยชนะ
ถ้าจะลำดับเหตุการณ์ให้ดีแล้ว มันมักจะมีจุดยุติได้ระดับหนึ่ง
แต่ไม่ใช่ชัยชนะของการประท้วง แต่มีอำนาจลับทำให้ยุติ

2516 - น่าจะมีอำนาจลับออกคำสั่งให้ ถนอม-ประภาส-ณรงค์ เดินทางออกนอกประเทศเพื่อยุติปัญหา ผู้คนจึงคิดว่าเดินขบวนประท้วงแล้วได้ชัยชนะ

2519 - การประท้วงถูกปราบปรามอย่างรุนแรง ด้วยข้อหาที่เตรียมการมาและปลุกระดมมวลชนมาอย่างดี หลายคนคิดว่ามีอำนาจลับบงการอยู่เบื้องหลัง

2535 - จบด้วยการถอยทั้งสองฝ่าย หลังตัวแทนแต่ละฝ่ายเข้าเฝ้าฯ

2549 - จบด้วยรัฐประหาร

2550 - จบโดยไม่มีอะไร

2551 - จบได้ด้วยการยุบพรรคพลังประชาชน

2552 - จบด้วยการประท้วงถูกสลาย

2553 - ?

จะว่าไปแล้ว "อำนาจที่มองไม่เห็น" เท่านั้นที่จะทำให้เรื่องจบอย่างไร
แต่มันไม่ใช่การจบที่แท้จริง มันเป็นเพียงการจบเป็นตอนๆไป
การเืมืองไทย มันเป็นซีรี่ส์ที่ยาวและซับซ้อนกว่านิยายสามก๊กเป็นไหนๆ

คุณคิดว่ามันจะจบโดยสมบูรณ์ได้อย่างไร ?

Submitted by dhirayut on

โลกเราล้วนอนิจจัง ยังไงก็จบ สูงสุดของอำนาจที่มองไม่เห็น มันก็ต้องเสือม ต้องจบ คอยดูเถอะ
อายุปาเข้าไปขนาดนี้ นอนเครียดทุกวัน ทำกับคนอื่นมาเยอะ ยังไงก็จบ

Submitted by ป. on

ขบวนเรือถูกขัดขวางครับคุณเมธัส
กว่าจะลงเรือจากต้นทางได้
ต้องผจญกับมารสารพัดรูปแบบ
จนเสื้อแดงบางส่วนต้องเปลี่ยนไปเดินทางทางอื่น
เมื่อลงเรือแล้ว
ยังต้องผจญมารร้ายไม่ให้ขึ้นท่าปลายทางเสียอีก

ผมไม่ได้เดินทางทางเรือ มาทางถนนหลวงที่เสียภาษีให้เขาสร้างนี่แหละ
ยังต้องผจญมาร
เจอหลายด่าน ทั้งบีบทางให้แคบ ทั้งตรวจค้น ทั้งประวิงเวลา
ตามคำสั่งอสูร

ในสถานที่ชุมนุมที่ถนนราชดำเนินทั้งสาย
แกนนำควรแจ้งให้ผู้เข้าร่วมชุมนุมรักษาความสะอาดให้มาก
ขยะมูลฝอยทิ้งให้เป็นที่ครับ
บางที่กินอาหารแล้วทิ้งขยะเรี่ยราดดูไม่งามตาเลย น่าต้องปรับปรุง
แล้วระวังโรคไข้หวัด
ฝ่ายตรงข้ามจะนำมาเป็นประเด็นโจมตีได้

ถ้ายังไม่เลิกชุมนุมและผมยังมีแรง
จะไปร่วมด้วยอีกครับ

Submitted by น้ำลัด on

สะตอแลนด์ (๓)

ตอน "หุ่นกระบอกเล็กๆในฝักสะตอ"

มีคนไทยเชื้อสายจีนแคะ แซ่หยวน หน้าตาหล่อเหลาถูกใจแม่ยก
ได้เป็นส.ส. กทม.เมื่อปี ๒๕๓๕ เป็นส.ส.ประชาธิปัตย์คนเดียวในกทม.
ท่ามกลาง "จำลองฟีเวอร์" ของคนกรุงเทพฯ ก่อนที่จำลองจะเสื่อมมนต์
เพราะคนกรุงเทพฯรู้สึกเหมือนถูกลิงกินกล้วยหลอกเล่นเอา
แต่นั่นแหละคนจำนวนไม่น้อยนอกจากจะหูเบาแล้วความจำยังสั้นด้วย

๒๕๔๘ กระแสแม่ยกแรงหอบเอาเขาคนนั้นขึ้นเ็ป็นหัวหน้าพรรค
ประมาณว่าจบจากอังกฤษก็น่าจะตามอย่างนายกฯอายุน้อย โทนี่ แบลร์ ได้
แต่สงสัยว่าเขาคงไม่พอใจประชาธิปไตยนัก จึงเสนอขอนายกฯมาตรา ๗
ตัวเขาเองก็คงหวังว่า มาตรา ๗ จะเลือกนายกฯที่หล่อ ถึงแม้จะเป็น "หุ่นกระบอก" ก็เถอะ
นอกจากนี้การไปเรียนอังกฤษ ทำให้เขารู้จักเป็นอย่างดีกับชาวอังกฤษที่ชื่อ Boycott
เขาได้แนะนำให้้คนไทยในแวดวงการเมืองรู้จักเป็นครั้งแรก นับเป็นผลงานของเขา

วันนี้เขายังคงเป็นหุ่นกระบอกเล็กฝังตัวอยู่ในฝักสะตอ มีเปลือกหุ้มแน่นหนา
มิหนำซ้ำเจ้าของสวนยังสั่งทหาร-ตำรวจเต็มอัตราศึกอารักขาต้นสะตออีก
ฝักสะตอนั้นอยู่สูง จึงยากที่จะสอยลงมา

ไดอารี่เล่มแดง : ยุบสภาคือการแก้ปัญหาเฉพาะหน้าที่ง่ายที่สุด

มหาชนสีแดงยื่นบันไดแห่งการยุบสภาให้นายอภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ ปีนลงมาอย่างง่าย ๆ ชนิดที่บัวไม่ให้ช้ำ น้ำไม่ให้ขุ่น แต่ไม่เป็นผลอะไร ด้วยโมหะจริต นายอภิสิทธิ์  เวชชาชีวะ ดึงดันจะอยู่ในตำแหน่งต่อไปแม้ว่าจะต้องทำอะไรที่เสียเกียรติความเป็นผู้นำไปมากก็ตาม

คลื่นสีแดง


การเคลื่อนพลของคนเสื้อแดงทั้งแผ่นดินน่าตื่นตาตื่นใจและอลังการสมการรอคอย แม้ว่าการมาทางเรือจะผิดจากความคาดหวังอยู่มากก็ตาม ผมยืนรอชมขบวนเรือของคนเสื้อแดงบนสะพานกรุงธนนานกว่า 3 ชั่วโมงพร้อมกับแดงคนอื่น ๆ เต็มสะพาน โบกไม้โบกมือ ไชโยโห่ร้องกับคนเสื้อแดงที่ขับรถผ่านไปมา

เราจะอยู่ในสังคมนี้ได้อย่างไร

แม้ผลการตัดสินคดียึดทรัพย์เป็นสิ่งที่คาดการณ์ได้อยู่แล้ว แต่คนเสื้อแดงหลายคนยังรู้สึกเจ็บปวด บางคนถึงขั้นหลั่งน้ำตาทั้งที่เงินนั้นไม่ใช่เงินของตนเอง พวกอำมาตย์ พรรคประชาธิปัตย์และคนเสื้อเหลืองไม่มีทางเข้าใจได้เลยว่าที่คนเสื้อแดงหลั่งน้ำตานั้นไม่ใช่เพราะเสียดายเงินของอดีตนายก ฯ ทักษิณ  ชินวัตร ที่ถูกยึดไปอย่างไม่เป็นธรรม แต่เป็นเพราะรู้สึกเจ็บปวดที่ตนเองทำอะไรไม่ได้เมื่อเห็นความอยุติธรรมบังเกิดขึ้นต่อหน้าต่อตาครั้งแล้วครั้งเล่า

ปฏิวัติไพร่

24 February, 2010 - 00:00 -- maythas

ไม่ว่าผลการตัดสินคดียึดทรัพย์ (ปล้นทรัพย์อย่างถูกกฎหมาย) ที่มากที่สุดในประวัติศาสตร์ ของอดีตนายก ฯ ทักษิณ ชินวัตร จะออกมาเป็นอย่างไร การลุกฮือของคนเสื้อแดงก็ยังคงเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้


เสื้อแดงจำนวนไม่น้อยอาจไม่ได้ยี่หระเลยกับทรัพย์สินของอดีตนายก ฯ ทักษิณ ชินวัตรเพราะนั่นเป็นราคาที่อดีตนายก ฯ ต้องจ่ายสำหรับการต่อสู้เรียกร้องประชาธิปไตย หลายคนจะได้เรียนรู้ว่าประชาธิปไตยนั้นถ้าไม่จ่ายด้วยเลือดและชีวิตก็ต้องจ่ายด้วยทรัพย์สินแสนแพง

อยากให้มีรัฐประหาร

5 February, 2010 - 23:14 -- maythas

 

เมื่อความขัดแย้งระหว่างฝักฝ่ายต่าง ๆ เขม็งเกลียวแน่นใกล้ถึงจุดวิกฤติ ข่าวเกี่ยวกับการทำรัฐประหารก็ลอยมาจากทางโน้นทางนี้เป็นระยะ น่าเชื่อบ้าง ไม่น่าเชื่อบ้าง ราวกับว่ารัฐประหารเป็นทางออกเดียวในการจัดการปัญหา