คนประหาร

สงคราม

กระซิบเรียกหาข้าอยู่ในเงามืด

ความเกลียดชังแวะเข้ามาในความรู้สึก

สอนข้าถึงการเหนี่ยวไกปืน

อีกฟากความรักกวักไกวเรียกหาอยู่ในความหม่นเศร้า

โซ่อันรัดรึงคุมขังความยุติธรรมไว้บนลานประหาร

"จงฆ่ามัน จงฆ่ามัน" เสียงกระหึ่มดังไปทั่วสารทิศ

จนเหล่ามดปลวกต้องออกมาจากหลืบรูเป็นแถวยาวเหยียด

บนฟ้าเหล่าฝูงนกกระพือปีกมุ่งตรงมายังลานประหาร

เพื่อรอดูวินาทีนั้น

นักโทษคนล่า นายยุติธรรม

ข้าได้แต่มองดู มองดู มองดู

เพราะข้ากำลังถูกเรียกให้ไปเป็นคนประหาร

นายุติธรรม

ปราชญ์   อันดามัน