เพราะเรามีศาลรัฐธรรมนวย
ประเทศจึงซวยด้วยฉะนี้
ตุลาการก็ตุลากวยกวนวลี
พิพากษาละคดีคดวยไทย
สภาก็สภาเละสะเปะสะปะ
ประชาธิปตวยทุกขณะไม่ไปไหน
พรรคบางพรรคระทมระทวยหฤทัย
แพ้ไม่เลิกแต่เกริกไกรอันธพาล
แย่งเก้าอ้วยฉวยเก้าอี้ปากระดาษ
อลเวงอาละวาดประสาทผสาน
วิปริตวิปรวยจิตวิญญาณ
วิตถารมาตรฐานงานสภา
ประชาชีดูดีดีประเทศระทวยนี้
จะระทมอีกกี่ปีอีกกี่ฆ่า
หรือต้องอัญเชิญใครมาเป็นศาสดา
เป็นหัวหน้าประเทศบ้า รอฆ่ากัน
ปราชญ์ อันดามัน
บล็อกของ ปราชญ์ อันดามัน
ปราชญ์ อันดามัน
นี่ไม่ใช่ฟ้าของเรา
เพื่อน...นี่ไม่ใช่ฟ้าของเรานั่นก็ไม่ใช่ธงที่เคยปลิวสะบัดบนยอดเสายิ้มให้หัวใจตนเองอย่ารอให้ใครมาปลอบประโลมโลกนั่นก็เงียบงันภายในสุสานยิ่งเงียบงันยิ่งกว่าอย่าตื่นกลัวที่สงครามกำลังล่าเร่งผู้คน
ปราชญ์ อันดามัน
บ่ม
บ่มเพาะหน่ออ่อนแห่งความเกลียดชังไว้ข้างในคุณรดน้ำเติมหว่านปุ่๋ยรีบเร่งให้มันเติบเต็มผลิดอกออกผลแล้วยื้อแย่งกระหายกลืนกินมัน
ปราชญ์ อันดามัน
ออกไปเดินบนท้องถนน
เลือกไม่เลือก ท่านไม่สน
ประชาชนดิ้นรนจะขวนขวาย
ใครกี่คนจะต้องตาย
ท่านก็ดูดายบนบัลลังค์
ตัดสินบ้าตามประสาหัวใจบ้า
เหมือนสมทบกฏแห่งการฆ่าตามสั่ง
รับไม้ผลัดมือส่งความชัง