คุณธรรม
แกป่าวร้องอยู่ใช่ไหม?
น่าสงสารที่แกสิ้นไร้ไม้ตอก
ไม่มีที่ไป
คุณธรรม
แกอาศัยในหัวใจพวกเขามานานแค่ไหนกัน
แล้วเป็นไง
พวกมันถีบไสไล่ส่งแกอย่างไม่ไยดี
คุณธรรม
แกก้เห็น
เมื่อพวกมันถีบไสไล่ส่งแกออกมาจากบ้าน
เหล่าความยุติธรรมที่แกอยากเห็น
ก็กลายกลืนเป็นอื่น
พวกมันหยิบยื่นตะแลงแกง
จับพลเมืองยัดเข้าเข้าไป
ใส่ข้อหานานา
คุณธรรม
แกเห็นแล้วใช่ไหม?
พวกมันผละผลักแกอย่างไร?
กี่นัดของเหล่ากระสุน
เมื่อหมดแก
พวกมันก็เหลือแต่ความคลั่งดิบ
แล้วก็ลงมือฆ่าพลเมือง
คุณธรรมแกจะเสียใจไปไย
แกก็เห็นแล้ว
ประเทศนี้มดเท็จแค่ไหน
แกเห็นแล้วใช่ไหม?
ปราชญ์ อันดามัน
บล็อกของ ปราชญ์ อันดามัน
ปราชญ์ อันดามัน
นี่ไม่ใช่ฟ้าของเรา
เพื่อน...นี่ไม่ใช่ฟ้าของเรานั่นก็ไม่ใช่ธงที่เคยปลิวสะบัดบนยอดเสายิ้มให้หัวใจตนเองอย่ารอให้ใครมาปลอบประโลมโลกนั่นก็เงียบงันภายในสุสานยิ่งเงียบงันยิ่งกว่าอย่าตื่นกลัวที่สงครามกำลังล่าเร่งผู้คน
ปราชญ์ อันดามัน
บ่ม
บ่มเพาะหน่ออ่อนแห่งความเกลียดชังไว้ข้างในคุณรดน้ำเติมหว่านปุ่๋ยรีบเร่งให้มันเติบเต็มผลิดอกออกผลแล้วยื้อแย่งกระหายกลืนกินมัน
ปราชญ์ อันดามัน
ออกไปเดินบนท้องถนน
เลือกไม่เลือก ท่านไม่สน
ประชาชนดิ้นรนจะขวนขวาย
ใครกี่คนจะต้องตาย
ท่านก็ดูดายบนบัลลังค์
ตัดสินบ้าตามประสาหัวใจบ้า
เหมือนสมทบกฏแห่งการฆ่าตามสั่ง
รับไม้ผลัดมือส่งความชัง