อยู่ในพื้นที่ปลอดภัย (กรุงเทพเป็นสี่เหลี่ยม)
ในห้องสี่เหลี่ยม ข้างหน้ามีกระดานดำอยู่ ซึ่งเป็นกระดานดำที่ไม่เขียวและไม่ขาว แม้จะมีรอยเกรอะกรังของฝุ่นผงติดอยู่บ้าง
พอที่จะให้เห็นว่า กระดานดำที่ไม่มีสีขาวเลยมันช่างน่าเหงาสิ้นดี เรียบหรูดูดี ทว่าเหมือนไม่มีใครคบหาสมาคมด้วย ยังโชคดีที่กระดานใบนี้มันไม่ใช่แบบนั้น เหมือนมีผู้คนแวะมาสนทนากับมันอยู่บ่อยครั้ง จนอาจนับว่าเป็นเศรษฐศรีรวยเพื่อนก็ว่าได้
ข้างกระดานดำ มีกระดาษขาว ไม่น้ำตาลสิ ไม่ขาวนั้นแหละ เจือไฟสีส้ม และมีพัดลมเเรงๆจ่ออยู่ที่หน้าขาไม่ให้ยุงกัด โต๊ะไม้ เก้าอี้ และหลอดไฟห้อยระโยง
ฉันหนีไม่พ้นห้องสี่เหลี่ยม ถัดออกจากห้องนี่ไป ก็เจอห้องใหญ่ ที่เป็นสี่เหลี่ยม เดินออกจากห้องทั้งหลาย ฉันก็เจอตึกใหญ่สี่เหลี่ยม เสาไฟฟ้าสี่เหลี่ยม ฉันหนีไม่พ้นสี่เหลี่ยม
แท้จริงแล้วฉันอยู่ในโลกกลมๆ ชอบกลมๆ เดินวนเวียนไปหาอะไรกลมๆ ถึงสี่แยก ที่ไม่ใช่สี่เหลี่ยม โน่นไงกลมเลย กลมแดง กลมเขียว กลมส้ม แหละฉันเหมือนพาลก็เกลียดวงกลม และจะพาลเกลียดเเว่นตัวเองที่เป็นวงกลม แต่ฉันเคยรักวงกลม ใครจะไปรู้ว่ากรุงเทพเริ่มทำให้ฉันเกลียดวงกลม
ตะโกนออกมาหน่อย โหวกเหวกโวยวายอะไรก็ได้เสียหน่อย
ใช้ฝีปากพล่อย อันเริงรื่น ในคืนที่เงียบสงัด ใครว่ากรุงเทพไม่เคยหลับ แหกปากให้ตำรวจจับดีไหม
จู่ๆก็มีไฟรถยนต์ส่องห้าแวบไปแวบมา รถสี่เหลี่ยมแต่ไฟวงกลม
โวะเบื่อจะตายชัก ถ้าจะตายขอไม่ชัก ถ้าจะชัก ขอทิชชู่
นี่ในขณะที่กำลังพิมพ์ โน๊ตบุ๊คก็สี่เหลี่ยม แป้นพิมพ์ก็สี่เหลี่ยม
ขนาดบล็อคในเฟสบุ๊คยังสี่เหลี่ยมเลย เธอจ๋า
สวัสดีครับผู้คน สวัสดีครับ เฮ้ สวัสดีครับ ผมชื่อ....นะครับ
ผมชื่อ...ครับ ผมชื่อ...... ผม....... .........
โอเคเราไม่ต้องรู้จักมักคุ้นกันมากหรอก เรารู้ใครเขาก็บอกว่าอยู่กรุงเทพกับตัวเอง
พึ่งคุยกับอาจารย์ ที่ว่าลูกศิษย์เลี้ยงกุมารเพราะ เหงา เออแปลกดีแฮะ แปลกดีนะ มนุษย์อ่อนไหวขนาดนั้นเชียว จริงๆมันมีอะไรเยอะแยะให้ ...... ให้ทำอะไรดีว่ะ
เหลี่ยม เหลี่ยม เหลี่ยมๆ เหลี่ยมๆ เหลี่ยม
ใช่แล้วมันมีสวนสวยมากๆเลย มีผู้คนเยอะแยะเลยนะ
สาวโสดๆเหงาก็มีอยู่ไม่น้อยเลย จะบอกให้ บ่อน้ำเป็นคลื่อนระริ้ว
เป็นความหวัง เป็นความงาม เป็นสุนทรีย์
เปิดประตูออกจากห้อง จะไปจะไป หยิบกระเป๋าสี่เหลี่ยม ดูกระดาษสี่เหลี่ยมหลายสีในกระเป๋า ว่าพอมีเงิน เดินออกไปจากห้องสี่เหลี่ยม บันไดสี่เหลี่ยม ถนนสี่เหลี่ยม เดินนั้นขึ้นนี่ ลงนี่่ต่อนั้น ไปถึงสวนสวย หมดเรี่ยวแรงจะชมความงาม อะไรจะยุ่งยากขนาดนั้น
เดินกลับจากสวนสวยด้วยวิธียุ่งยากอย่างเดิม มาที่ห้องสี่เหลี่ยม กระดาษสีสี่เหลี่ยมหายไปหายไป อ้าวเอ๊ย ค่าข้าวหายไปอีกหลายมื้อ โธ่ว้อย โดยใช่เหตุอีกแล้ว
หมดไปชีวิตไปอีกหนึ่งวัน
หยิบรีโมทสี่เหลี่ยม เปิดแอร์สี่เหลี่ยม
บนเตียงสี่เหลี่ยม เปิดโน๊ตบุ๊ค สี่เหลี่ยม
ฟังเพลงบรรเลงเปียโน เพื่อกล่อมนอน
คนถึงรักภูเขาไงมันเป็นริ้วคลิ่นของหิน
ทิวเขาไหนหรือฤาสี่เหลี่ยม
คนถึงรักทะเลไง มันเป็นริ้วคลื่นของน้ำ
ริ้วคลื่นมหาสุทรอันใดเป็นสี่เหลี่ยม
สวัสดีโชคดี ทักทายเพียงเท่านี้ กรุงเทพ ที่น่ารักน่าชัง
แม้เด็กๆฉันจะมาบ่อย มาม๊อบบ้าง มาหาสาวๆบ้าง
ใช่ๆแล้วแววตากลมโตของเธอ บดบังไปทั้งโลกสี่เหลี่ยม
ไม่ใช่หรอก ฉันรักริ้วที่เปลือกตาของเธอเวลาเธอยิ้มมากกว่า
มันงามว่าริ้วคลื่นขอบภูเขา ริ้วคลื่นของทะเล
และริ้วรอบของดอกไม้
ดังฉันรักวงแหวน แต่ฉันเกลียดวงเวียน
หมดไปชีวิตไปอีกหนึ่งวัน
หยิบรีโมทสี่เหลี่ยม เปิดแอร์สี่เหลี่ยม
บนเตียงสี่เหลี่ยม เปิดโน๊ตบุ๊ค สี่เหลี่ยม
ฟังเพลงบรรเลงเปียโน เพื่อกล่อมนอน
ก่อนจะนอนนึกไปว่า แม้กระทั้งเปียโนก็สี่เหลี่ยม ...............
---------------------------------------------
กรุงเทพเมืองสี่เหลี่ยม
เหน่อ หนองกระโดน
ประชาราษฎร์บำเพ็ญ.