ผมไม่เคยคิดว่าตัวเองจะสามารถเขียนอะไรเป็นเรื่องเป็นราวได้อย่างทุกวันนี้ แต่เพราะเป็นคนที่ชอบจดจำเรื่องราวต่างๆ ไว้อย่างแม่นยำ และส่วนใหญ่จะเป็นเรื่องเกี่ยวกับความรู้สึกของตัวเอง ที่มีต่อสิ่งต่างๆ ที่ผ่านเข้ามาในชีวิตตัวเอง จากมรสุมชีวิต ที่ได้เข้าไปอยู่ในเรือนจำ เป็นเวลา 3 ปี 3 เดือน 5 วัน มันทำให้ผม ได้สะสม ความทรงจำต่างๆ ตลอดช่วงเวลานั้น เอาไว้มากมาย ทั้งที่ยังอยู่ในสมองเวลานี้ และที่อยู่ในสมุดบันทึกไดอารี่เล่มแดง กับอีกหลายๆ เล่ม จึงทำให้ผมอยากจะเขียนเรื่องราวต่างๆ ประสบการณ์ในช่วงเวลานั้น บอกเล่าให้กับเพื่อนร่วมโลกได้รับรู้กันบ้าง ถึงแม้จะเป็นประสบการณ์ส่วนตัว จากมุมมองของตัวเอง แต่มันก็คือเรื่องราวที่เกิดขึ้นจริง และคิดว่าน่าจะเป็นประโยชน์บ้าง กับคนรุ่นต่อๆ ไปในภายภาคหน้า