คำตัดสิน

คำตัดสิน

¤    เหลือพื้นที่ช่องว่างระหว่างบรรทัด

ที่อาจตัดปัญหาหรือถาโถม

จากจุดเริ่มจวบวันใกล้รันโรม

คือน้ำเย็นหลั่งชโลม หรือโหมไฟ

¤    เพียงจรดปลายปากกาบนหน้ากระดาษ

ด้วยมือกุมอำนาจ, สิทธิ์ขาดใหญ่

เสียงโห่ร้องสองฝั่งเหมือนชั่งใจ

ขีดเส้นไหนหนึ่งข้างในทางเดิน

¤    อาจเป็นเสี้ยวเศษฟางเส้นสุดท้าย

ก่อนอูฐล้มลงตาย ริมโขดเขิน

สิ้นอดทนด้วยสุดทานหนักนานเกิน

เมื่อฟ้าเมิน, หมกร้อนระอุแรง

¤    เมื่อแผ่นดินสั่นไหวเยือกไอหนาว

ดวงจันทร์หยุดส่องดาวหยุดพราวแสง

จนถึงวัน สิ้นสุดการยุดแย้ง

สันติภาพสาปแช่งโบกมือลา

¤    ทิ้งแค้นเคียดเกลียดชังฝังรากลึก

จิตสำนึกจางหายไร้คุณค่า

เสียงโห่ร้องสองฝั่ง ยังก้องฟ้า

เสี้ยววินาทีนั้น...น้ำหมึกริน

¤    เหลือพื้นที่ช่องว่างระหว่างบรรทัด

ตัวอักษร ร้อยรัด คำตัดสิน

คือฝนดับร้อนกล้าเหนือธานินทร์

หรือแผ่นดินท่วมเลือด...เดือดเป็นไฟ!

           นทีทอง สมุทรชลธี