หมอกแผ่วผิวเนื้อในลมเช้า
ห่มเทือกบางเบาคล้ายเงาฝัน
เป็นผืนผวยคลุมโลกพรางตาวัน
ปลุกจิ้งหรีดแบ่งปันหยาดน้ำค้าง
ชุ่มอยู่บนสันภูนครศรี ฯ
ตื่นฟังเสียงดนตรีของตรู่สาง
เป็นบทเพลงแมลงไพรไม่เว้นวาง
เพื่อต้อนรับแดดจางอบอุ่นใจ
มาแต่งกลีบดอกไม้ร่ายผีเสื้อ
ขยับปีกงามเรื่อวันแดดใส
และดูดซับน้ำหวานจากดอกใบ
ต่อวิถีสายใยสัตว์ – พืชพันธุ์
ให้มวลหมู่ไม้เหนือสันภู
สยายยอดแต้มฤดูแห่งวสันต์
พลิ้วน้ำฉ่ำฝนมากำนัล
เชื่อมความสัมพันธ์ผืนแผ่นดิน
จึงเหมือนเช้าชื่นของทุกเช้า
แดดจางสีเศร้าสาดผาหิน
ขับขบวนวัฏฏะเคลื่อนชีวิน
ดั่งสายธารรื่นรินอยู่ตีนภู
ณ ขุนเขาทระนงป่าพรหมโลก
ใต้เมฆฟ่องลมโบกระบายสู่
ลานรัก,อุทธยานใจในฤดู
ยังปลูกฝันพรั่งพรูแต่ตรู่เช้า
ปรเมศวร์ กาแก้ว
พรหมโลก / นครศรีธรรมราช
*** ขอบคุณภาพประกอบสวยๆ จากคุณ Vickie และเพื่อนพ้อง http://www.oknation.net/blog/vickie