เราล้วนติดอยู่ในกับดักของมายาคติ >>> ป ร เ ม ศ ว ร์ ก า แ ก้ ว
ผมอยากกล่าวถึงพรรคการเมือง
ผมอยากกล่าวถึงพรรคการเมือง……พ ร ร ค ก า ร เ มื อ ง
<p>เป็นชาวอำเภอควนขนุนจังหวัดพัทลุง <br />เป็นกวี-นักเขียนหนุ่มกลุ่ม "คลื่นใหม่" <br />เขียนงานทั้งบทความ เรื่องสั้น สารคดี และบทกวี</p><p>เขาคลุกคลีและผ่านงานกองบรรณาธิการหนังสือและนิตยสารในเมืองหลวงมาหลายเล่ม<br />ก่อนตัดสินใจกลับปักษ์ใต้เมื่อกลางปี 48<br />ปัจจุบันเป็นนักวิชาการ <br />ประจำสถาบันทักษิณคดีศึกษา มหาวิทยาลัยทักษิณ</p>
ผมอยากกล่าวถึงพรรคการเมือง
ผมอยากกล่าวถึงพรรคการเมือง……พ ร ร ค ก า ร เ มื อ ง
ครอบครัวเราก็เคยมีสวนยาง
ภาพรวมของปัญหา
แม้ทรัพยากรธรรมชาติส่วนหนึ่งจะถูกกำหนดให้เป็นทรัพย์สินส่วนรวม (common property) แต่ว่าก็อยู่ภายใต้การควบคุมของหน่วยงานรัฐ และหน่วยงานดังกล่าวสามารถอนุญาตให้หน่วยราชการอื่นนำทรัพยากรดังกล่าวไปใช้ประโยชน์ได้
โอกาสดีที่ผมได้กลับมาราไวย์ และภูเก็ตอีกครั้งหนึ่งหลังจากห่างหายภูเก็ตมาหลายปี
ฉันจะยอมรับทุกอย่างไว้คนเดียว
จะไม่ยอมให้เธอทนทุกข์
หวังเพียงให้เธอต่อสู้กับโชคชะตาที่เล่นตลกกับเรา
และปลดปล่อยความเศร้าทิ้งไป
คิดหรือว่าฉันปรารถนาความปวดร้าว
คนอื่นต่างตั้งความหวังกับฉันและเธอ
ใครบ้างอยากผิดหวังซ้ำ
ไม่เลย....
ยามเธอโอบกอดฉัน...ฟ้าก็สดใส
เมฆขาวชุ่มเย็นในสายลม
ฉันไม่เคยเจออย่างนี้
แม้พรุ่งนี้มีอะไรให้ต้องคิด
เธอก็จะพาฉันกางปีกบินไป
ให้ฉันรู้จักชีวิต
ให้ฉันลืมความโศกเศร้าปวดร้าว
ในนาทีอันยาวนาน...ไม่มีวันหวนคืน
เพราะนั่นคือเรา
อะไรก็ไร้ความหมายเมื่อเราต้องเดินคนละทาง
เธอบอกเองว่าฉันเป็นใคร
แม้ฉันจะไม่ยอมแพ้....เธอก็เหมือนกัน
สุขใจที่เคยพเนจรไปด้วยเธอ
ฉันรู้,แม้โลกวุ่นวายเพียงใดก็มิอาจชนะพลังของความรัก
ยามเธอโอบกอดฉัน...ฟ้าก็สดใส
สวรรค์ห่างไกลเหลือเกิน
**************
ผมหยิบบทรำพึงนี้มาอ่านซ้ำหลังจากเก็บไว้ในหนังสือเล่มเก่า เผื่อเป็นแรงดาลใจให้ใครได้บ้างครับ
ดอกหญ้าแห่งเกาะโคบ
วันแดดโอบลมรื่นรวย
แต่งริ้วบานกรีบสวย
ชูดอกชื่นระรื่นลม
ดอกหญ้ากลางทะเล
อวยเสน่ห์ดูน่าชม
ชวนแมลงมาดอมดม
ต่อความงามสะพรั่งงาม
ดอกเด่นเป็นดอกหญ้า
ดั่งดอกฟ้าทั้งโลกสาม
คือดอกที่แตกตาม
กิ่งและก้านหน้าบ้านคน
บานกลางทะเลสาบ
กร่อนไคลคราบของความจน
หอมฟุ้งในบัดดล
จรุงใจให้ทะเล
ทุ่งดอกหญ้าบนเกาะโคบ/กลางทะเลสาบ-ปากพะยูน/เมืองพัทลุง