Skip to main content

ตลาดแห่งนั้นเงียบ เป็นระเบียบและเย็นฉ่ำ ไม่มีคนขายนั่งประจำอยู่หลังกองสินค้า มีเพียงพนักงานเก็บเงินคนหนึ่งนั่งอยู่ใกล้ประตูทางออก เสียงดนตรีบรรเลงเบาๆ กล่อมเกลาบรรยากาศ ข้าวของมากมายเรียงรายอยู่บนชั้นสูง ยืนเข้าแถวราวกับทหาร ระหว่างชั้นแต่ละชั้นเกิดช่องลึกยาว พอเหมาะพอเจาะสำหรับเด็กๆ เล่นซ่อนหา...


เรามาจากโลกข้างนอก ออกมาจากพาหนะคู่ชีพบุโรทั่งที่คอยรับใช้มาอย่างซื่อสัตย์ จึงไม่กล้าบ่นที่แอร์ไม่เย็น และฝนสาดเปียกปลายผมเพราะกระจกหน้าต่างไม่อาจปิดสนิท
(... ขอบคุณนะที่พาไปทุกที่ ไม่รู้เจ้าจะน้อยใจหรือเปล่าที่บางครั้งฉันก็แอบฝันถึงรถคันใหม่อยู่เหมือนกัน)


พี่กวีบอกว่า แวะกาดฝรั่งหน่อยนะ มีของอร่อยบางอย่างซึ่งซื้อหาได้เฉพาะที่นี่ แม่บ้านอย่างฉันเริ่มคิดสะระตะในใจ เราจะฉกฉวยโอกาสซื้อหาอะไรได้บ้างหนอ อะไรที่ตีนดอยไม่มี และเมืองน้อยๆ อย่างเชียงดาวไม่ขาย ขบวนเราเดินสวนทางกับครอบครัวชาวต่างชาติหน้าประตู ฉันหยุดดูบอร์ด อ่านประกาศขายบ้าน คอนโดฯ แลกเปลี่ยน
-ผสมพันธุ์สุนัขฯลฯ การแลกเปลี่ยนข่าวสารของชุมชนฝรั่งแห่งเมือง ก่อนประตูกลวิเศษจะเปิดรับเมื่อเราเดินไปใกล้ๆ

เพื่อนของเราตรงลิ่วไปยังที่หมาย สุภาพบุรุษนักอ่านแวะมุมหนังสือ ส่วนฉันถูกสะกดด้วยชั้นสูงเรียงราย อาหารหรือว่าขนมดี เด็กๆ รออยู่ที่บ้าน น่าจะมีอะไรติดไม้ติดมือไปฝาก เส้นสปาเก็ตตี ลิงกวินี่ พาสต้า ซอสชนิดต่างๆ เครื่องเทศ เครื่องปรุงรส ข้าวโพดอบแผ่น ซุปกระป๋อง ทุกอย่างดูสะอาดสะอ้านอยู่ในกล่องสีสวย ขวดสีใส ติดฉลากเก๋ไก๋ ที่ฉันสนใจคือแยมผลไม้พวกเบอรี่ชนิดต่างๆ

ฉันจับวางๆ เปรียบเทียบราคาตามแบบฉบับแม่บ้านผู้รอบคอบ ลิ้นนี้ จมูกนี้เคยเป็นสุขกับกลิ่นหอมของแยมมิกซ์เบอรี่ที่ทาบางๆ บนแผ่นขนมปัง ราคาของมันดูสมเหตุสมผลกับรายได้ในอดีต แต่วันนี้มูลค่าของภูเขา และการใช้ชีวิตในชนบททำให้ตัวเลขที่เพิ่มขึ้นเพียงเล็กน้อยเปลี่ยนไป แอบรำพึงอยู่ในใจ ลูกเอ๋ย กินแยมขวดยี่สิบสามสิบไปก่อนก็แล้วกัน
!


ฉันตามพรรคพวกไปยังตู้แช่ ชื่นชมเครื่องดื่มสวยงามในขวดหลายรูปทรง สีมันช่างสะสวย น่าลิ้มลองเป็นอย่างยิ่ง หยุดยืนดูเนยแข็งชนิดต่างๆ ก่อนเลื่อนตู้แช่แข็ง ก้มดูเนื้อก้อนๆ ตัดหั่นทรงสี่เหลี่ยมประณีต ดูเข้ากันดีจริงๆ กับเครื่องเทศในบรรจุภัณฑ์ล่อตาบนชั้น ซอส นมสด วิปครีม หรือชีส เหลือบมองชั้นเครื่องดื่มไอเย็นพวยพุ่งกับไวน์บนโต๊ะ รับประทานคู่กันจะเลิศรสปานใด จะนุ่มลิ้นเพียงใดหนอ แซลมอนกับซอสขาว เนื้อแกะ หรือเนื้อลูกวัวอบราดน้ำเกรวี่ข้นๆ หรือว่าเนื้อโกเบที่มีมันแทรกเป็นริ้วๆ โดนความร้อนนิดเดียวก็ล้ำเลิศ โดยไม่ต้องอาศัยเครื่องจิ้ม

แล้วเราก็ไม่ได้ซื้อหาอะไร นอกจากน้ำผลไม้กล่องหนึ่ง พี่ชายกวีได้ของต้องประสงค์ แซลมอนแล่บางที่หมายใจจะนำไปอบบ้านเพื่อน


กาดนี้ ความเงียบยามบ่ายร้างผู้คนทำให้รู้สึกผ่อนพัก ความเย็นทำให้ฉันรู้สึกสบายใจ เสียงเพลงเบาๆ กับรอยยิ้มของพนักงานดูจริงใจ ไม่มีสายตากราดหัวจรดเท้า หรือระวังระไวไล่ตามหลัง หากเป็นวาระที่มุ่งหมายจะมาจับจ่าย พร้อมด้วยเงินและความตั้งใจในกระเป๋าก็คงไม่เลว


กินพาสต้าหน้าผักโขม หรือเฟตตูชินีทะเลก็อร่อยดีเหมือนกันนะ เช่นเดียวกับแกงหน่อไม้ แต่อย่างหลังเราอาจตื่นเต้นภาคภูมิใจกว่า ด้วยเป็นหน่อรวกสดใหม่ริมรั้วที่เราขุดเองกับมือ เหล้าองุ่นในบางทีก็อร่อยโดยไม่ต้องปรุงจิตว่าเลอเลิศ ทว่า บางคราว เหล้าต้มหมักกับลูกบ๊วยสักครึ่งปีก็กลมกล่อมยิ่งกว่าสุราชั้นดี


คนข้างตัวชอบบอกลูกว่า กินให้ตรงตามวัฒนธรรม ขณะฝึกเด็กๆ ใช้ตะเกียบกินข้าวต้มพุ้ย หรือใช้มีดกับส้อมรับประทานหมูอบ ส่วนฉันคิดว่า วัฒนธรรมผักปลาอาหารสัมพันธ์กับดินฟ้า และตลาดก็สัมพันธ์กับวิถีชีวิต โดยมิพักต้องกล่าวถึงรายได้ เพื่อนสาวชาวอเมริกันหัวใจไทยที่ไปด้วยกันหยิบๆ จับๆ แยมบลูเบอรี่กระปุกใหญ่เช่นเดียวกับฉัน เราทั้งคู่มองหน้ากันและหัวเราะเพราะไม่มีใครซื้อ สำหรับฉันราคาของมันไม่สมดุลกับชีวิต นั่นเท่ากับเงินไปโรงเรียนของลูกสัปดาห์หนึ่ง

ส่วนเธอ เหตุผลที่บอกขณะก้าวจากมาคือ เธอไม่สามารถซื้อของดาษดื่นจากบ้านตัวเองในราคาที่ยกระดับเหมือนของวิเศษได้ เธอคิดถึงลูกแบล็กเบอรี่หรือแบล็กเคอแรนต์ที่เก็บได้ตามพุ่มไม้ชายป่า คิดถึงแยมหอมๆ อมเปรี้ยวอมหวานที่แม่ทำ ครั้งยังเป็นเด็กหญิงปากเปื้อนเปรอะสีม่วงน้ำเงินขณะเก็บกินลูกไม้


ฉัันคงไม่มีทางซื้อเห็ดโคนแพงหูฉี่มาทำต้มยำแน่หากอยู่เมืองฝรั่ง แม้จะเคยซื้อมะม่วงสุกราคาหลายสิบเหรียญด้วยความอยากจับจิตที่อีกทวีปหนึ่ง วัฒนธรรมใดล้วนเป็นของดีน่าเคารพ ขอแต่อย่าเปรียบเทียบให้หรูเลิศ ต่างขั้นต่างชั้นกันด้วยมูลค่าราคา หรือว่ารสนิยมอันหรูหราเลิศวิไล หนังสือเล่มหนึ่งบอกว่า
.. พลังชีวิตในพืชผักผลไม้สดนั้นคือโอสถ เป็นทิพย์ การรักษาความสดของอาหารด้วยความเย็นทำได้เพียงแค่รักษาซากศพ ตัวชีวิตนั้นเหือดหายไปหมดสิ้นแล้ว


กลับบ้าน มาเป็นลูกค้ากาดก้อม
-กาดนัดเชียงดาว แม้มีร้อนมีเหนื่อยบ้าง หรือถูกเสียงเพลงกระหึ่มจากร้านขายซีดีกระแทกรูหู กินแกงผักกาดใส่จิ้นควาย แต่ไม่ได้รังเกียจบลูเบอรี่ชีสพาย ระหว่างหลบไอร้อนยามบ่ายกับมิตรสหายในเมืองหรอกนะ ...


บล็อกของ รวิวาร

รวิวาร
ฉันคงเคยทำคุณความดีมาบ้างกระมัง จึงได้รับน้ำใจไมตรีมากมายเพียงนี้ ... เธอมาพร้อมกับมิตรภาพแสนอบอุ่น รอยยิ้ม เสียงเพลง เสียงหัวเราะ และเสียงแจ้วๆ กับการกระโดดโลดเริงร่าของเด็ก ๆ เพื่อนทุกคนมาเยี่ยมเราที่ตูบตีนดอยพร้อมด้วยความมั่นคงทางอาหาร จากจิตใจที่ห่วงใยและยอมรับในวิถีที่เราเป็น รอยต่อระหว่างปี มีขนมมากมายในบ้าน เครื่องดื่ม กาแฟ ของฝากของแห้งที่แทบจะไม่มีที่เก็บ เรานำกาแฟสดแสนอร่อยของฝากจากเพื่อนมาชงเลี้ยงเพื่อนทุกคน ทั้งที่มาค้างและผ่านทางแวะเยือน ข้าวปลาอาหาร ขนมนมเนยนั้นนำมาปิ้งย่างแบ่งปันกันกิน หุย... ของที่เธอนำมานั้น มันมากจนฉันรู้สึกว่าน้ำใจของเธอ(…
รวิวาร
เด็ก ๆ คือคนตัวเล็กที่แสนงาม ในบรรดาผู้มาเยือน เด็กน้อย สาม สี่ ห้าหรือหกขวบ คือแขกที่ทำให้ผู้เหย้าอย่างเราสดใส มีความสุข เราไม่รู้ตัวเลยว่า ได้กลายเป็นลุงป้าตายายที่เฝ้าจดจ่อรอคอยการมาเยือนของลูกหลานเสียแล้ว หนูมายาเพิ่งมาและกลับไป หนูนานาเข้าโรงเรียนแล้ว แต่อีกไม่นานพ่อกับแม่ของเธอก็จะมาเยี่ยมเยือน แล้วเมื่อปีใหม่มาถึง หนุ่มน้อยพีพี หลานน้อยตัวขาวแก้มยุ้ยก็จะมาหา เดาได้เลย เขาต้องพาน้องกุ๊กกิ๊ก ตุ๊กตาแมวน้ำตัวเก่าขะมอมขะแมมมาด้วย น้องกุ๊กกิ๊กที่เปื้อนน้ำลาย และเจ้าของเที่ยวยื่นไปชิดจมูกใคร ๆ พร้อมกับคำยืนยันจากปากแดงย้อยว่า ‘หอมนะ ๆ หอมไหมล่ะ?’  
รวิวาร
ความรักยกเราขึ้น ติดปีกเหนือทุกข์ในปรากฏการณ์...ความรู้สึก เราคือผู้คนแห่งความรู้สึก ความเครียดเต็มสองแผ่นหลังไม่เบาบางด้วยการคิดพิจารณา จิตใจมีกำลังเมื่อ ความรักหลั่งไหลมา ความหวังเรืองรองตามติด เรื่องราวยากยิ่ง เหมือนไร้ทางออกดูเล็กน้อยลง ขอบคุณที่มีความรัก ขอบคุณที่มีคนรัก ขอบคุณที่โลกนี้มีสิ่งที่เรียกว่า รัก ฉันขอขอบคุณจากหัวใจสำหรับใครคนหนึ่งซึ่งอยู่เคียงข้างและมอบความรักกว้างใหญ่ให้แก่ฉันเสมอ รักอดทนและรอคอย รัก ขัดเคือง ไม่พอใจ หากยังรีรออยู่ เงี่ยหูฟังคำอธิบาย อดทนทำความเข้าใจ เพราะเชื่อมั่นในเนื้อแท้ บนพื้นผิวของความกราดเกรี้ยว ทะเลาะเบาะแว้ง…
รวิวาร
ความรู้สึกหนึ่งไหลวนอยู่ภายใน ขับเคลื่อนเราอยู่ เหมือนสายโลหิตแห่งความปรารถนา ... เธอมา นั่งอยู่ตรงนี้ เขามาและจากไป คนกลุ่มใหญ่ผ่านมาแล้วผ่านไป จังหวะบรรเลงแตกต่าง นึกถึงสิ่งหล่อเลี้ยงหัวใจ มันคืออะไรหนอ หลายคนเขียนหลายสิ่ง... สร้างงาน พวกเขาเรียกมันว่า การทำงาน แต่เธอ เธอไม่รู้เลยว่า วันแต่ละวัน เช้าแต่ละเช้า สิ่งซึ่งไหลเวียนอยู่ อึดอัด กระสับกระส่าย ดิ้นรนและปรารถนา หาหนทางหลั่งไหลนั้นคืออะไร เธอไม่รู้ เธอเฝ้าแต่รอคอย พล็อตต่าง ๆ มีอยู่ สมองไม่เคยหยุดเรียบเรียง วางแผนความคิด แต่แล้ว เจ้าสิ่งนั้น ที่บงการอยู่ข้างในไม่เคยเออออไปกับการกำหนดสั่งการ เธอพยายาม เงี่ยฟัง…
รวิวาร
ฤดูหนาวนำความสุขมากมายเหลือจะกล่าว สายลม ก้อนเมฆ ท้องฟ้า ทุกสิ่งทุกอย่างเปลี่ยนไป โลกอบอวลด้วยสีสันและกลิ่นหอมอย่างใหม่ ไม่ทันไร หน้าหนาวเวียนมาอีกครั้ง เสียงหมอกกลั่นเป็นน้ำค้างหยดเปาะแปะลงบนใบไม้ เสียงลมแห้ง ๆ กรูเกรียวผ่านทุ่ง ฉันอยู่ที่นี่จนกระทั่งฤดูกาลเวียนมาครบรอบแล้วหรือนี่ งานเขียนขนาดย่อมสองสามชิ้นทำให้ลืมกาลเวลา เราหยุดกิจกรรมกับผืนดินไปตั้งแต่กลางฤดูฝน หญ้าดวงดาวแห่งอัฟริกา (อัฟริกันสตาร์) หญ้าคอมมิวนิสต์ โตพรวดพราด สูงท่วมหัว เมื่อมองมุมกว้างจากถนน สวนรอบข้างดายหญ้าโล่งเตียน แต่ที่ล้อมรอบบ้านหลังคาเขียวซึ่งตั้งอยู่โดดเดี่ยวนี้คือ กองทัพต้นหญ้า…
รวิวาร
ดอยหลวงเชียงดาว แนวเทือกทิวหินปูนสูงต่ำเหยียดตัวมาจากหิมาลัย หากผ่านเมืองไปตามถนนสายเชียงใหม่-ฝาง จู่ๆ จะพบขุนเขาก้อนทื่อผุดขึ้นจากขอบฟ้าตะวันตก แต่หากหยุดแวะเชียงดาว เมืองน้อย ๆ สัญจรไปตามทิศทางแตกต่าง รูปลักษณ์ที่ประจักษ์ต่อสายตาจะเปลี่ยนไป ขุนเขาลูกนั้น บนก้อนที่ดูเป็นมวลเดียวกัน จากทางเลี่ยงเมืองหรือตำบลแม่นะ ดอยหลวงแยกตัวให้เห็นเป็นสามยอด ดังคำเรียก ขาน ‘ดอยสามพี่น้อง’ เลี้ยวซ้ายมาทางตูบตีนดอย บ้านทุ่งละคร ภูเขาเผยโฉมหน้าอีกเสี้ยวหนึ่ง ไม่แยกยอดเด่นชัด แค่พอแลเห็น แล้วหากเดินทางวกย้อนไปทางตะวันตกเฉียงใต้ เที่ยวน้ำพุร้อน บ้านยางปู่โต๊ะ ขุนเขาชะโงกง้ำ ก้มหน้ามาใกล้…
รวิวาร
ตลาดแห่งนั้นเงียบ เป็นระเบียบและเย็นฉ่ำ ไม่มีคนขายนั่งประจำอยู่หลังกองสินค้า มีเพียงพนักงานเก็บเงินคนหนึ่งนั่งอยู่ใกล้ประตูทางออก เสียงดนตรีบรรเลงเบาๆ กล่อมเกลาบรรยากาศ ข้าวของมากมายเรียงรายอยู่บนชั้นสูง ยืนเข้าแถวราวกับทหาร ระหว่างชั้นแต่ละชั้นเกิดช่องลึกยาว พอเหมาะพอเจาะสำหรับเด็กๆ เล่นซ่อนหา... เรามาจากโลกข้างนอก ออกมาจากพาหนะคู่ชีพบุโรทั่งที่คอยรับใช้มาอย่างซื่อสัตย์ จึงไม่กล้าบ่นที่แอร์ไม่เย็น และฝนสาดเปียกปลายผมเพราะกระจกหน้าต่างไม่อาจปิดสนิท (... ขอบคุณนะที่พาไปทุกที่ ไม่รู้เจ้าจะน้อยใจหรือเปล่าที่บางครั้งฉันก็แอบฝันถึงรถคันใหม่อยู่เหมือนกัน)
รวิวาร
การผ่อนพักอันยาวนาน มืดและเงียบสงบ ในวงล้อมของหมู่ไม้ ได้ยินเสียงสัตว์เล็กๆ และการไหวตัวใต้พื้นดิน... ฉันอยู่ที่นั่น แน่นิ่ง ไม่ไหวติง หยุดมหาสมุทร สายน้ำ สายลมในตัว โลกกำลังต้องการการหลับใหล ความคิดหยุดลงชั่วขณะ เอียนเหลือแล้วกับสิ่งต่างๆ ที่ตนแสดงออก ความคิด โครงการ คำพูด เหน็ดเหนื่อยกับความกระตือรือร้น และการกระทำฉับไวต่อเนื่องไม่ยอมหยุด นอนอยู่บนผืนดิน เงียบสงัดจากความคิด ไหลเลือน ละลาย ชำระ ปล่อยให้สารพัดสิ่งพวยพุ่งทะลักกลับคืนแหล่ง โลกไม่ต้องการอะไรจากฉัน ฉันไม่จำเป็นต้องพ่นตัวเองออกสู่โลก ออกข้างนอกมากไปแล้วจำต้องหวนกลับคืนสู่ภายใน เข้าจัดการกะเกณฑ์ วางแผนมากไป…
รวิวาร
กาดก้อมเย็น มีเหตุต้องเข้าไปในหมู่บ้าน ฉันสตาร์ทมอเตอร์ไซค์อยู่นาน สลับกับคอยไล่หมา ในที่สุดรถก็วิ่งฉิว สายลมปะทะใบหน้าแสนสดชื่น อากาศยามเย็นเป็นสุข ถนนหักเลี้ยวทอดหาชุมชน เราเป็นคนของหมู่บ้านนี้แหละ บ้านทุ่งลั๊วะคอน (ทางการเรียก ทุ่งละคร) เป็นโดยสำมะโนครัว แต่ไม่ค่อยรู้จักใครเพราะอยู่ห่างออกมา ถนนสายน้อยพาไปพบสะพาน จากนั้นผืนโลกก็ลาดลงเป็นที่ลุ่ม หัวใจปริ่มสุขขึ้นฉับพลัน ผืนนาเขียวขจี กิ่งก้านสาขาของต้นไม้กลางนางามเด่น ขับด้วยแถวทิวต้นข้าว เถียงนาเล็ก ๆ ดุจที่พำนักอันสมถะสงบสุข กอดอกเทียนสีม่วงขาวชมพูพราวบานอยู่ใต้ร่มตะขบริมลำธาร หันมองกลับไป…
รวิวาร
'กาดนัด'วันอังคารเป็นวันที่ใครหลายคนในเมืองนี้รอคอย ฉันเองยังติดนิสัยเขียนรายการข้าวของไว้ล่วงหน้า ทุกครั้งที่นึกขึ้นได้ว่าใกล้วันนัดหมายประจำสัปดาห์แล้ว เรานั่งกุกกักอยู่ที่โต๊ะทำงานหลังจากเด็กๆ ไปโรงเรียนในตอนเช้า มองไปยังถนนทอดยาว เห็นมอเตอร์ไซค์วิ่งผ่านเป็นระยะ มีถุงใส่ของหลายใบแขวนเป็นพวงที่มือจับและตะกร้า...กาดนัดเชียงดาว ถึงนั่งอยู่บ้าน ฉันก็นึกภาพออกและจำได้ว่ามีอะไรอยู่ตรงไหนบ้าง เร็วหน่อย พ่อบ้าน ตื่นเร็ว วันนี้เราจะไปตลาดนัดกัน สัปดาห์นี้ขาดอะไรบ้างเอ่ย พริกแห้งเม็ดเล็ก กะปิ กระเทียม กุ้งแห้งซื้อไว้แล้วจากเจ้าท้ายถนนเมื่อสัปดาห์ก่อน วันนี้จะซื้อหอยดองแม่กลองของเขาดีไหมนะ ยำหอยดอง…
รวิวาร
เดือนบางเดือน สัปดาห์บางสัปดาห์ผ่านไปราวเมฆล่องลม เจ็ดแปดวันสั้นๆ หากแต่บรรจุด้วยเรื่องราวและผู้คนแน่นขนัด ขณะบางเดือน เรานั่งอยู่ติดเก้าอี้ จมจ่อมกับภาระหน้าที่แทบไม่ได้ก้าวพ้นเขตรั้ว เรียกมันว่า ‘สัปดาห์แห่งผู้มาเยือน’ มีผู้คนแวะเวียนมาทุกวันโดยมิได้นัดหมาย กะทันหัน ฉับพลันเสียจนกระทั่งไม่มีเวลาถอยหลัง ผงะ หรือนึกหงุดหงิดใจว่า...แขกเหรื่ออะไรนักหนา วันที่หนึ่ง วันที่สอง และสามสี่ ตามมาอีกจนเลยแปด เมื่อจิตใจตระหนักได้ เราพากันหัวเราะ อ้อ นี่ละหนอ ความบังเอิญที่ควบคุมไม่ได้ ชีวิตจัดส่งมา พ้นความคาดเดา นอกเหนือการจัดการ
รวิวาร
มันไม่ใช่แค่เรื่องเสื้อผ้า การแต่งหน้า เนื้อตัวเท่านั้น แต่รวมถึงการเข้าไปในสถานที่อย่างร้านอาหาร ร้านกาแฟ ตลอดจนการโอภาปราศรัย.... หิ้วกระเป๋าเข้าที่พัก กล่องสี่เหลี่ยมครอบลงบนพื้นดินชื้นแฉะ มีพรุน้ำอยู่ข้างใต้ กล่องเก่า ๆ ที่ผุเน่าไปทีละน้อยด้วยไอชื้นจากผืนดิน และการคายน้ำของใบไม้ชายป่าที่รุกล้ำเข้ามาเรื่อย ๆ เกิดรอยแยกที่ผนัง เหล่าแมลงสาบพล่านยั้วเยี้ยยามดึกขณะผู้พักพิงหลับใหล งูเงี้ยวเขี้ยวขอ จิ้งจกตุ๊กแกและหนู ซุ่มซ่อนจับจ้องจากรู โพรงบนผนัง ขื่อคาและเพดาน ไม่ว่าจะทำอย่างไร ๆ พื้นโลกก็คือหิน ดิน ทราย น้ำ ฝุ่น โคลน เราเพียงนำวัตถุเรียบแข็งโปะทับ ทาบแผ่นกระเบื้องหลากสีลงบนพื้น…