(1) ธ ร ร ม ชา ติ
บ่า ยในห้วงฤดูฝนนี้ ณ "สุดสะแนน"
ฟ้าครื้มเมฆ ใบไม้ไม่ไหวติง ผีเสื้อยังคงเริงรำร่อน
ดูดดื่มเกสรดอกไม้ ไก่แจ้บางตัวคุ้ยเขี่ยหาอาหาร บางตัวก็พักผ่อนไซร้ขน
นอนหลับ แม่ไก่ที่นี่มีสามสี่ครอก งดงามนักน่าขำและงดงาม
ไก่แจ้ครอกหนึ่งมีแม่สองตัวช่วยกันเลี้ยง ถาม "อ้ายฮวก"
เจ้าของร้านสุดสะแนนเธอบอกว่า "แม่ไก่สองตัวช่วยกันฝัก" งดงามมากเลย
... ผีเสื้อสีน้ำเงินบินมาเกาะที่แก้วน้ำฉัน
ฉันนั่งอยู่ใต้ร่มไม้มะม่วงอันร่มรื่น มดแดงมาเกาะที่แขนฉัน
ฉันค่อยๆจับเขาไปปล่อยเกาะที่ร่มมะม่วง
เราจำบทอาขยานนี้ได้ไหม?
"ก.เอ๋ย ก.ไก่ ไม่มีนมให้ลูกกิน
ลูกร้องเจี๊ยบ แม่ก็คุ้ยเขี่ยให้ลูกกิน ทำมาหากินตามประสาไก่เอย"
.... ลู กไก่แจ้ ตัวกะจิดริดเพิ่งเกิดใหม่
ร้องเจี๊ยบ เจี๊ยบ
แม่ไก่ที่นี่ก็คุ้ยเขื่ยให้ลูกกิน ในขณะที่มีนกบนต้นไม้ร้องเพลงให้เราฟัง
(2) ศิ ล ปิ น น้ อ ย ๆ แล บ ท เ พ ล ง
อีก ณ ร่มไม้ต้นมะปราง "ครูตุ๊กตา" เพื่อนชีวิตของ "อ้ายฮวก - สุดสะแนน
"อรุณรุ่ง สัตว์สวี " ...ที่เรากำลังเดืมพันกันอยู่ว่าถ้าใครเขียนเรืองสั้นลงตีพิมพ์
ก่อนคนที่ยังไม่ได้เขียนต้องเลี้ยงน้ำมังสวิรัติให้
รวมถึง "อ้ายโอ๊ด”... นามปากกา "นายดำ" ด้วย
ตอนนี้อ้ายโอ๊ดเลี้ยงลูกน้อยอยู่ที่ศูนย์กลางอำนาจรัฐสมมุติที่รุกรานเขาไปทั่ว
ทั้งอิสาน เหนือ ใต้ ออก - ตก ฯลฯ
ครูตุ๊กตา กำลังสอนศิลปะวาดภาพให้เด็กน้อยของลูกพี่ๆ
... "หนูวาดฟ้า" ลูกสาวขอพี่ "จิ๋ว" (วราลักษณา นามปากกาเขียนของเธอ)
และอ้าย "เหี่ยว" ผู้ต่อสู้เพื่อป่าชุมชนของประชาชน
... "หนูใบพลู" ลูกสาวของ อ้าย "พัฒน์ " นักดนตรีแห่งสุดสะแนน
... "หนูปราง" ลูกสาวของ แม่ "ฝน"
... "หนู มายา" ลูกสาวของแม่ "แดง"
และอ้าย " น้อย...อัคนี มูลเมฆ" นักเขียน นักแปล
ที่เคยแปล "บ๊อบ มาเล่ย์ ... ศาสดาขบถ" อันลือลั่น
แต่วันนี้ "หนูมายา" ไม่ได้มา เพราะไม่สบาย
ครูตุ๊กตา เรียนจบจากคณะวิจิตรศิลป์มหาวิทยาลัยเชียงใหม่
และครูตุ๊กตาก็เป็นลูกศิษย์ของครู "จีน" ลูกสาวของอ้าย "บูท"
(อ้าย บูท เคยเป็นสมชิกของวงดนตรี "ฟรีเบ๊ด" ที่โด่งดังในอดีต
"ครูจีน ... หนู จีน"
กำลังเรียนอยู่ที่โรงเรียนนาฏศิลป์เชียงใหม่ (ถ้าจำไม่ผิดแต่ถ้าจำผิดก้อขอโทษตวย)
ครูจีนมีฝีมือไวโอลิน เยี่ยมยอดนัก
อีกหน่อยก็คงเหมือน "วานิซ่า เมย์"
เธอมีพี่ชายชื่อ "แจน" ลูกแม่ "จิ๋ม"
หนูแจนกำลังเรียนอยู่ที่คณะวิจิตรศิลป์มหาวิทยาลัยเชียงใหม่เช่นกัน
ทั้งอ้ายบูท หนูจีน หนูแจน เล่นดนตรีที่สุดสะแนนในวันอังคาร
ใครอยากฟังวงดนตรีของ "บูทเฟรม เมรี่"
ก้อมารับฟังได้ งดงามมาก ที่พ่อกะลูกเล่นดนตรีด้วยกัน
อ้ายบูทเล่นกีต้าร์ ลูกชายเล่นเดอร์โบ้ ลูกสาวเล่นไวโอลิน
เป็นดนตรีของครอบครัวเช่นเดียวกับ วง "โฮปแฟมิลี่"
และ "อิ๊ด ฟุตบาท" ฯลฯ ที่มีลูกๆมาเล่นด้วย
น่ารักมาก ดนตรี ศิลปะ และ หนังสือ
คือหนึ่งเดียวกันทำให้มนุษย์มีความงดงามในจิตวิญญาณ และหัวใจ
ทำให้เด็กๆ มีหัวใจงดงาม นวลนิ่ม
เหมือนกับเราพาเด็กๆ ไปสัมผัสกับธรรมชาตืวิถีชีวิต ดิน น้ำ ป่า ฯลฯ
(มิใช่ให้เด็กๆ ไปดูปืนใหญ่ และรถถังในวันเด็กหรือเล่นเกมในจอคอมพิวเตอร์เพียงอย่างเดียว)
โอ้ ...
สายลมเริ่มโชยพลิ้วมาโลมไล้เราแล้ว ท้องฟ้าเริ่มเปิดกว้าง
นกน้อยๆขับขานบทเพลง
เ สี ย ง การร้องซ้อมดนตรีใน ผับ สุดสะแนนบรรเลงขึ้น
ผีเสื้อพริ้มโผ นกร้องเพลง
ด้านหน้ามีดอยสุเทพสีเงินสดใส ดวงใจฉันฉ่ำบาน !!!
พรรษาฤดู, กรกฏาคม 2551,
ใต้ร่มไม้สุดสะแนน, ล้านนาอิสระ, เจียงใหม่
*@ "บงเนื้อก็เนื้อเต้นพิศสะเส้นสรีรัวทั่วร่างและทั้งตัวก็ระริกระริวไหว ฯลฯ" มองตาก็เห็นตาผองประชาผู้ยากไร้หมดสิ้นความเป็นไทด้วยมารร้ายกดขี่คน นานเนิ่นนักนานแล้วพี่น้องแก้วทุกแห่งหนก่อเกิดแสนทุกข์ทนการกดขี่คงนิรันดร์