Skip to main content

สา ย ล มทิศใต้ปลายฤดูฝนโชยพริ้มพลิ้ว ใบไม้ไหวโอนเอน เมฆเทาหม่นคลุมฟ้านกนานาพันธุ์ร้องเพลงกล่อมโลก ... นกเขาขันคู คู เรียกหาคู่ และ ทักทายกัน ฉั น นั่งเขียนหนังสือใต้ถุนบ้านยกสูง ณ บ้านชายทุ่งที่เพิ่งสร้างเสร็จไม่นานมานี้ อากาศบริสุทธิ์ สงบเงียบ ฉั น ตั้งใจมาใช้ชีวิตแลคืนสู่ดิน ณ ที่นี่... โดยวัยวันแห่งมนุษย์ที่เกิดจาก   ดิน น้ำ   ลม ไฟ ก็ต้องคืนสู่   ดิน น้ำ ลม   ไฟอันมือแม่พระธรรมชาติประทานให้เรามา...

วั น แ ม่ แ ด่ แ ม่ ข้า
 
 
                                               @      นะโม ลูกกราบไว้
                                          แม่ทวยไท ทุกแห่งหน 
                                          แ ม่ ข้านั้นคือ ค น
                                          มีหลากล้นงามเรืองไร
  
                                               แ ม่ ผู้ให้กำเนิด
                                        กายก่อเกิดเจิดแจ่มใส 
                                        แ ม่ ให้พลังใจ
                                        ห่วง ลู ก   ลู ก   เอื้ออาทร
  
                                               แ ม่ ข้ามีมากมาย
                                        ทั้ง ใจ กาย เกลื่อนสลอน 
                                        ทั่วด้าวแผ่นดินดอน
                                        ขอมอบพรสู่ดวงจินต์
 
                                            
แ ม่ ข้า คือ ชา วนา
                                         มือหว่านกล้าให้ เ รากิ น
                                        ชาวฟ้า หรือ ชาว ดิน 
                                        แ ม่ เลี้ยงโลกเสมอมา
 
                                             แ ม่ ข้าคือ ค น งา 
                                        งามแกร่งกล้าทุกลีลา 
                                        ปั้นโ ล ก ให้ โสภา 
                                        แ ร ง งา น หนอ แ ม่ ทา น ท
 
                                               ค น โ ซ หิ ว คือ ม่ ข้า 
                                        หยาดน้ำตาหลั่งเปรอปรน
                                        แ ม่ ข้า ตามท้องถนน 
                                        เทียวขอทานอยู่ โทง โทง
 
                                              แ ม่ ข้า คือ โ ส เ ภณี 
                                        ถูกกดขี่ ถูก กลโกง
                                        ถูกย่ำเหยียดค่าลง
                                        ดุจ ดั่ง ทาส  บ่ เป็น 
 
                                             แ ม่ ข้า คือ เ พ ศ แม่
                                        ทั้งผู้แก่ อีก เยาว์วัย 
                                        หลากล้นระคนไป
                                        มากน้ำใจ แ ม่ หลั่งริน
  
                                              คือ แ ม่ แห่งโ ลก ห ล้า
                                       ตี นแ ม่ ข้า นั้นติ ดดิน 
                                       ใช่ เหิรฟ้าโบกโบยบิน
                                       จาก แดนใด ใน โลกา
  
                                               คือ แ ม่ แห่ง เพศม่
                                       หลอมดวงแดแด่วิญญาณ์ 
                                       แกร่งกร้านแท้เจียวหนา
                                       แ ม่ แบกโลก นิรันดร
 
                                             นะโม ลู ก กราบไหว้ 
                                      แ ม่ ยิ่งใหญ่ยิ่งสิงขร
                                      แด่ แ ม่ ด้วย คำ พ ร 
                                      จาก ด ว ง ใ จ ลู ก  เ ก ลื่อ น ดิ น !!!   @
 
ค่า น้ำ น ม
 
                              @      แ ม่ นี้มีคุณอันใหญ่หลวง แ ม่เฝ้าหวงห่วงลูกแต่หลังเมื่อยังนอนเปล
                             แ ม่ เราเฝ้าโอละเห่    กล่อมลูกน้อยนอนเปลไม่ห่างหันเหไปจนไกล
                             แต่เล็กจนโตโอ้ แม่ ถนอม แ ม่ ผ่ายผอมย่อมเกิดจากรักลู ก ดั่ง ดวงใจ
                             เติบโตโอ้เล็กจนใหญ่   นี่แหละหนาอะไรมิใช่ใดหนาเพราะค่าน้ำ น ม
 
                                  ควรคิดพินิจให้ดี   ค่าน้ำ น ม แ ม่นี้ จะมีอะไรเหมาะสม 
                             โอ้ ว่า แ ม่ จ๋า ลู ก คิดถึงค่าน้ำน ม เลือดในอกผสม กลั่นเป็นน้ำ น ม ให้ ลู ก ดื่มกิน
                             ค่าน้ำ น ม ควร ชวนให้ลู ก ฝัน     แต่เมื่อหลังเปรียบดังผืนฟ้า หนักกว่าแผ่นดิน
                                บวชเรียนพากเพียรจนสิ้น หยดหนึ่งน้ำ น ม กิน   ทดแทนไม่สิ้นพระคุณ แ ม่ เอย  @
 
ไ ด้ ยิ น เพลงนี้ทีไร น้ำตาคลอเบ้า คนแต่ง  -  คนร้อง โดนใจนัก ให้ร้องก็ร้องเพลงนี้ไม่จบด้วยแสนตื้นตันใจ
 มิได้เศร้าสร้อย แต่ตื้นตันใจ ในพระคุณของแม่...ต้องมีใครเป็นเช่น ฉั น อยู่มากด้วย เมื่อได้ยินเพลงนี้ แม่ อุ้มชูทะนุถนอม
 
ตั้งแต่อยู่ในครรภ์มารดา แ ม่ รั ก ห่ ว ง ใ ย ลูกๆ ทุกๆคน ( เราอย่าเพิ่งไปโทษ โกรธไปประจานผู้หญิงเพียงอย่างเดียวที่คลอดลูก แล้วทิ้งเอาไว้ ...   แน่นอนเราก็มิต้องการให้เกิดขึ้นเช่นนี้   แต่ก็ต้องโทษ โกรธระบบโครงสร้างสังคมที่อยุติธรรมด้วย... สังคมอภิมหาบริโภคทุนนิยมโลกาวินาศสามานย์สุดโต่ง ด้วย...   ที่นับถือวัตถุเงินตราเป็นดุจพระเจ้าองค์ใหม่ ! และโทษทั้งเผด็จการทุกสายพันธุ์ด้วย (เผด็จการรัฐสภาพลเรือนสามานย์ , เผด็จการศักดินาอมาตยาธิปไตยเผด็จการทหารท๊อปบู๊ทสามานย์ ฯลฯ)
 
ฉะนั้น คำว่า  " แ ม่ใจร้าย   ...  แม่ใจยักษ์ "ก็จะไม่หลุดออกจากปากตามผู้พูด หรือ ตามสื่อต่างๆ ให้ได้ยิน ได้เห็น ฯลฯ  แ ม่ สามารถตา ย แทน ลู ก ได้ไม่ว่าจะเป็น คน สัตว์ สิ่งมีชีวิต ฯลฯ เพศแ ม่เป็นพระคุณที่เราต้องคารวะบูชา (รัก แ ม่ นึกถึง พระคุณ แ ม่ ก็อย่าลืม นึกถึง พระคุณ พ่ อ ด้วย )
 
- - -  ที่เขียนเรื่อง แ ม่ นี้มาแลกเปลี่ยนกันกับท่านผู้อ่าน ไม่เกี่ยวกับเรื่องวันแม่ที่แสนจะอึกกระทึกครึกโครมแซ่ซ้องสรรเสริญ ณ ทั่วทุกมุมเมือง เน้อ  ...  ฉั นเขียนก็เพราะว่า ฉั น รั ก แ ม่ คิดถึง แ ม่...   ฉั น มี แ ม่ แห่ง ปฐพี ของฉั น เพียงค น เ ดี ย ว เท่านั้น แ ม่ ที่ให้กำเนิด ฉั น มา ... แต่บัดนี้ พระคุณแม่แห่ง ฉั น ท่านได้กลับคืนสู่อ้อมอกอันอบอุ่นของ แ ม่พ ระ ธ ร ร ม ชา ติ ไปแล้ว !!!
 
*หมายเหตุ :  *  ที่เราเรียก  " พ่อ  -  แ ม่ "ว่า   " คุณพ่อ  -   คุณแม่ " นั้น คงไม่ใช่เรื่องดัดจริต เนื่องมาจาก " พ่อ  = แม่" ของเรามีพระคุณต่อเรามหาศาล ต่อเรา นั่น่เอง   ( ฉั น คิดตามความคิดเห็นของ ฉั น เอง)... ท่านผู้ใดรู้ที่มาที่ไปของคำๆนี้ โปรดกรุณา บอกที่มาที่ไปของคำๆนี้เป็นวิทยาทานแด่ ฉั น และท่านผู้อ่านด้วย ก็จักเป็นพระคุณยิ่ง
 
 
**   ขอบคุณ ไอ่หนู "น้องโอ๋" ที่กรุณาจดเพลง "ค่าน้ำนม"ให้อ้ายแสงดาวฯ

บล็อกของ แสงดาว ศรัทธามั่น

แสงดาว ศรัทธามั่น
ดูกร... ภราดา ...  ภราดร ...  โปรดอย่าได้  ฉงนฉงายค ว า ม ห ม า ย ชี วี  เพลานี้ณ  ที่ซึ่ง  มนุษยชาติ  โ อ บ ก อ ด ป ฐ พีณ ที่ซึ่ง เวลานี้  เ ธ อ มี รั ก ป ร ะ จั ก ษ์ ใ จรั ก มิ ต้อง ฝัน ... รั ก  นั้นคือ รั ก จ ริ ง !“ ค ว า ม รั ก นั้ น ยิ่ ง ใ ห ญ่ ”เริงรำร้อง  เที่ยวท่องไปสู่จุดหมายปลายทางแห่ง   เ พ ล ง รั ก นิ รั น ด ร์ณ ที่นี่ ... ที่นั่น ... ที่โน่น! นั้นมี  รัก!เราผ่อนพักชีวา  รั ก รั ง ส ร ร ค์เ มื่ อ  วิ ญ ญ า ณ  แห่ง  รั ก  โ อ บ ก อ ด กันโ ล ก = น ร ก – ส ว ร ร ค์  เป็นฉันใด  มิ…
แสงดาว ศรัทธามั่น
ภาพจาก แฟ้มข่าวประชาไท(๑) Excellent Life Rhythm(เป็นจังหวะชีวิตที่แสนวิเศษนัก)ปลายฤดูฝน – ต้นฤดูหนาวแสง สี เสียง แห่งแม่พระธรรมชาติ อันเป็นรากเหง้า แห่งวิถีชีวิตเพื่อนมนุษยชาติ ช่างงดงาม หลากสีสันนัก!--- ดวงตะวัน ดวงดาว เดือนเสี้ยว –- กลางฤดูปลายฝน ต้นหนาว-- ฯลฯ --- ฯลฯ --- ฯลฯ---เริงระบำ รำร่ายฟ้อนเป็น Rhythm… เป็นจังหวะดนตรีแห่งสีสัน ช่างงดงามนักExcellent Life Rhythmเป็นจังหวะชีวิตที่แสนวิเศษนัก!“ Life is Very Beautiful”ชีวิตช่างงดงามนัก หากโครงสร้างสังคม สามานย์ เปลี่ยนแปลง(๒) หมดเวลาของคุณแล้ว!Hello!พณฯหัวเจ้าท่าน คมช.หมดเวลาของคุณแล้ว!อย่าสืบต่ออำนาจต่อไปอีกเลย!อย่าเผด็จการฟัสซิสม์…
แสงดาว ศรัทธามั่น
ล ม ห น า ว เ ห นื อ พั ด โ ช ย ม ายามต้องไล้ผิวกายร้อน ที่รุ่ม ก็ คลายกลิ่นอาย เหมันตฤดู มิรู้เลือน น ก น้ อ ย ๆ สีเหลืองเรืองเรื่อโบยบินทุกแหล่งหล้ามิรู้หนโผร่อนจับเกาะกิ่งก้านต้นมะขามสนามหลวง – สนามราษฎร์ส่งเสียงเจื้อยแจ้ว – ตามไล่ทักทายกันโ อ ... ก็นานนักแล้วซิหนอที่พวกเจ้ามิได้มาพบกัน! ณ เบื้อง ฟ้าบนด ว ง ต ะ วั น สาดแสงแรงกล้า น ก พิ ร า บ ข า ว พราวอันมิถ้วนนับสะพรึบสะพรั่ง โบยบิน ฉวัดเฉวียน เวียนว่อน ... ราวจักข่ม คคนานต์พราวปีกขาว สะพรึบสะพรั่ง โบยบิน ฉวัดเฉวียน เวียนว่อนเริงรำร่อนจับเกาะกอดโดมแดนธรรม... ธ ร ร ม ศ า ส ต ร์โ อ !...…
แสงดาว ศรัทธามั่น
(1)จักรวาลอวยพรชัยณ ยามราตรีกาลดวงดาวเดือนพราวพร่างบนทุ่งฟ้าวิบ วิบ วับ วับ เปล่งประกายทอแสงเจิดจ้าอวยพรชัยแด่โลก ชีวิต!แล ณ ยามอรุณรุ่งดวงตะวันสาดแสงสีทองส่องโลกหล้าวิหคนกกามวลสรรพสิ่ง – สรรพชีวี...เริงระบำรำร่ายฟ้อนอวยพรชัยแด่ผองเพื่อนมนุษยชาติ!ณ คืนวันแห่งการสัปประยุทธ ต่อสู้ด้วยอหิงสา ศานติวิธีพี่น้องม่าน พี่น้องชนเผ่าทั้งผอง...แล สตรีเหล็ก “ออง ซาน ซูคยี”รวมทั้งผองเพื่อนพี่น้องร่วมโลกร่วมแผ่นดินแห่งดาวโลกดวงนี้ต่างคล้องแขนร่วมเดินทางเปล่งร้องขับขานบทเพลงแห่งชัย...ชัย...ชัย...ชัย ! ดูรา...ภราดา...ภราดายลดูด้วยประกายดวงตาปลื้มปิติ...ดูซี...ดูซี...“มองดูความจริงซี”พระคุณท่าน แม่ชี...…