ในปี พ.ศ. 2507
ผมเรียนชั้นสูงสุดของมัธยมต้น ในโรงเรียนชายประจำจังหวัด ครูบางท่านและนักเรียนชั้นนี้ ได้รับมอบหมายจากฝ่ายจัดงานฤดูหนาวเชียงใหม่ ให้ทำหน้าที่ขายบัตรหน้างาน เป็นเจ้าหน้าที่เก็บบัตรผ่านประตูงาน รวมทั้งเวทีนางงามด้วย คณะครูผู้รับผิดชอบ ได้คัดเลือกนักเรียนไปช่วยงานนี้ ผมได้รับคัดเลือกเก็บบัตรที่ประตูงาน ต้องแต่งตัวลูกเสือ มี 2 ผลัด ผลัดกลางวันกับผลัดกลางคืน ทุกคนทำงานสลับผลัดกันทุกวัน เรียนหนังสือตอนเช้า ตอนบ่ายรีบกลับบ้าน แต่งชุดลูกเสือปั่นจักรยานไปทำงาน พอดีพ่อซื้อนาฬิกาข้อมือให้เรือนหนึ่งยี่ห้อโอริส เป็นเรือนแรกในชีวิต จำได้ว่าเห่อนาฬิกามาก เก็บบัตรไปดูนาฬิกาไป ดูบ่อยมากจริงๆ การทำงานนี้มีค่าทำงานด้วย ได้วันละ 70 บาท ผู้ขายบัตรได้มากกว่าเพราะรับผิดชอบเงิน เงินอาจขาดหรือหายได้
หลังผมเลิกงาน
ในผลัดกลางวัน ผมก็ชวนเพื่อนไปเที่ยวงานฤดูหนาว ผ่านประตูงานอย่างสะดวก เพราะเพื่อนๆผลัดกลางคืนเก็บบัตร แต่หากใครซื้อบัตร หางบัตรเก็บไว้ตรวจรางวัลประจำวัน และรางวัลใหญ่ตลอดงานอีกรางวัล ผมเดินผ่านประตูนางงามโดยไม่ต้องเสียเงิน เพื่อนๆลูกเสือเรียนชั้นเดียวกันเก็บบัตร เวทีนางงามนั้นจะสร้างที่นี่ประจำทุกปี ที่มุมสนามด้านทิศเหนือติดกับวัดกู่เต้า ลมหนาวโกรกมาดีเหลือเกิน นางงามต้องนั่งผิงไฟจากเตาอั้งโล่ในชุดว่ายน้ำ นางงามเดินหลายรอบต่อคืน โอกาสดีมาถึง ผมเดินไปดูติดเวทีที่ยกสูงราวหน้าอก ถ้าซื้อบัตรเข้าชมผมคงไม่มีปัญญา หญิงสาวที่ถูกคัดเลือกว่าสวยจากที่ต่างๆ มาเดินในชุดรัดรูปผ้าน้อยชิ้น ตอนแรกตื่นตาตื่นใจดี ผู้ชมบางคนอายุมากใช้กล้องส่องดู คงคล้ายกล้องส่องดูม้าแข่ง ดูละเอียดจริงๆ นางงามกำลังหมุนตัวตรงหน้าผม สวยไปหมด ใบหน้าทรงผมแข้งขาผิวกาย ผมเพ่งดูเต็มตาใกล้ๆ แล้วผมก็เห็น การเห็นของผม ทำให้ใจที่คึกคักลดลง เกิดความคิดใหม่ๆหลายประการ กล้ามเนื้อตรงโคนขาเธอ สั่นยิกๆด้วยความหนาว บนริมปากสีแดงสวยได้รูป กระตุกนิดๆ แต่เธอยังฝืนยิ้มต่อไป นางงามเดินสั่นหนาว แต่คนดูสวมเสื้อผ้าอบอุ่น คึกคักตาสดใส มันเป็นความรู้สึกที่ตัดกัน ยืนคนละฝั่งฝัน อีกความคิดหนึ่ง ผู้เข้าประกวดคงพอใจ ผู้ชมยิ้มย่อง ผู้อุปการะแย้มยิ้ม ทุกอย่างก็ดำเนินไปด้วยดี ผู้หญิงสวยเหล่านี้ต่างมุ่งหวังตำแหน่ง เพราะจะนำพาเธอไปสู่ชื่อเสียง การยอมรับ ก้าวไปสู่ความสมหวังด้านการงาน การบันเทิง และในปี พ.ศ. 2508 คุณอาภัสรา หงสกุล นางสาวไทยปี พ.ศ. 2507 ได้มาร่วมงาน และได้รับเกียรติ ให้สวมมงกุฎกับสายสะพาย แก่ผู้ได้รับตำแหน่ง นางสาวถิ่นไทยงามด้วย.