Skip to main content

 

 
ความสุขคนเราต่างกัน
บางคนชอบเดินเล่นตามห้างสรรพสินค้า บ้างดูหนังฟังเพลง บ้างหามุมเย็นๆอากาศดี   กินอาหารและดื่มกับเพื่อน กับคนรู้ใจ   ผมมาอีกแนวหนึ่ง   ร้านขายหนังสืออยู่ที่ไหน   ใจพาเท้าเดินเข้าไปร่ำไป   มีความสุขดีครับ   ดูหนังสือออกใหม่ หนังสือที่ออกตามกระแสยุคสมัย เช่น ใครฆ่าเสธ.แดง   ทุนสามานย์   อยากอ่านหนังสือ ลับ ลวง พราง ราคาราว 200 กว่าบาท   ผมซื้อหลายประเภท ซื้อมากเล่ม   กระทบงบประมาณที่จำกัด จึงพิถีพิถันซื้อสักหน่อย   บางเล่มคนเขียนเป็นกลาง   บางเล่มคนเขียนถล่มอีกฝ่ายแบบไม่เลี้ยง   อยากได้หลายเล่ม แต่ซื้อจริงได้แค่เดือนละ 2-3 เล่ม บางเล่มราคาแพงมาก   เป็นประเภทหนังสือแปล   อยากอ่านหนังสือ “สงครามและสันติภาพ”  ของ ลิโอ   ตอลสตอย    แต่ราคาเล่มละ 500 บาท   ซื้อไม่ไหว   อีกเล่มที่จับแล้วต้องวางลง    ชื่อ “ก็องดิคต์”  ของวอลแตร์ เป็นนิทานปรัชญา   ผลงานชิ้นเอกอีกชิ้นหนึ่งของนักเขียนชาวฝรั่งเศส
 
วันสิ้นเดือนมาถึง
เงินเดือนข้าราชการบำนาญออกวันที่ 23 ครับ   เราสองคนลุงและป้า ที่เคยเป็นคนหนุ่มสาวเมื่อนานมาแล้ว   ขับรถจากบ้านอำเภอสันป่าตอง   มุ่งไปห้างสินค้าคาร์ฟูร์ สาขาหางดง   แม่บ้านเข้าไปซื้อของในร้าน   ใช้เวลาราว 2 ชั่วโมงเศษ   มอบเวลาให้เธอเต็มที่   บ่นไม่ได้เด็ดขาด   เป็นความสุขของเธอ ตัวผมแวบเข้าร้านขายหนังสือ   ร้านอยู่ชั้นล่างตรงประตูเข้าด้านทิศเหนือ   เนื้อที่คูหาหนึ่ง   หยิบดูหนังสือการเมืองพลิกอ่านคร่าวๆ   น่าสนใจแต่ราคาแพงไปหน่อย ราคา 200 กว่าบาทขึ้นไป   บางเรื่องเราพอรู้สาระเนื้อหาบ้างแล้ว   เดินดูช้าๆไปเรื่อยๆ   ลองแวะดู
 
หนังสือคอมพิวเตอร์หน่อยเป็นไรไป   ใครเห็นเราเขาจะได้คิดว่า   คนสูงวัยไม่ตกยุคยืนอยู่นี่คนหนึ่ง    ได้มาหนึ่งเล่มชื่อ   “รวมสุดยอดโปรแกรมแปลงไฟล์”   ราคา 159 บาท   พอล้วงกระเป๋าซื้อได้คล่องมือหน่อย   ที่น่าสนใจมากสำหรับ   คนชรามือใหม่จำเป็นต้องขับคือ     คุณสมบัติของแผ่น  CD และ DVD    รวมทั้งการแปลงไฟล์ ฯลฯ
 
ผมออกจากห้างคาร์ฟูร์
สาขาหางดง เชียงใหม่     หลังดูหนังสือในร้านเสร็จแล้ว   ยังมีเวลาเหลืออีกมาก   แม่บ้านเพิ่งเข้าไปห้างแค่ชั่วโมงเดียว   ผมเดินเรื่อยไปตามอาคารพาณิชย์ที่อยู่หน้าห้าง   เป็นอาคารชั้นเดียวยาว   แบ่งเป็นหลายคูหา   พบคูหาหนึ่ง   มองผ่านกระจก   เห็นบรรดาหนังสือวางเรียงรายตามข้างห้องบ้าง   ในชั้นตู้หลายใบบ้าง   แหงนดูชื่อร้าน   ตัวหนังสือใหญ่ชื่อร้าน “สามัญชน”  อื้อหือ!   ชื่อกระแทกตากระแทกใจดีเหลือเกิน   ประตูเข้าติดกระจกใส 2 บาน   เท้าพาผมเดินเข้าไปไม่รีรอ   ได้ยินเสียงกระดิ่งแขวนที่ประตูดังกรุ้งกริ้งๆ   ผมก้าวผ่านเข้าไป รู้สึกทึ่งและมึนงงเล็กน้อย.
 
 

 

บล็อกของ ถนอมรัก เดือนเต็มดวง

ถนอมรัก เดือนเต็มดวง
 
ถนอมรัก เดือนเต็มดวง
 
ถนอมรัก เดือนเต็มดวง
 
ถนอมรัก เดือนเต็มดวง
ถนอมรัก เดือนเต็มดวง
ถนอมรัก เดือนเต็มดวง
                                                            
ถนอมรัก เดือนเต็มดวง
 ถนอมรัก  เดือนเต็มดวง
ถนอมรัก เดือนเต็มดวง
ถนอมรัก  เดือนเต็มดวง