๑.
ประชาธิปไตย สูงใหญ่ ใต้เพดาน
เราไต่ เราคลาน เหยียบข้าม ขึ้นคว้าไป
เราเรียน เราศึกษา เราค้นหา เราพินิจ
เปรียบเทียบ ถูกผิด เท่าที่ เราคิดได้
ในสมุดมีสอน ในกลอนมีให้อ่าน
ในหนังสือมีวิจารณ์ เปลี่ยนผ่านไปอย่างไร
ในเคเบิ้ลมีรหัส แปลงเห็นเป็นภาพชัด
นิ่ง-เลือน-และเคลื่อนไหว
เราเก็บเราสะสม เพาะบ่มความคิด
เธอว่าถูก-ผิด คิดเห็นเป็นอย่างไร
เรารู้-ไม่รู้ เท็จจริง และลวง
แต่เราก็ห่วง ห่วงประชาธิปไตย
๒.
ทบทวนช้าช้า ไปมาในห้วงคิด
การเมืองดัดจริต คิดแล้ว! แทบอภัยไม่ได้
ผู้คนปะทะกัน ความฝันขมวดคิ้ว
จินตนาการหล่นปลิว อุดมการณ์พัดไหว
วันวานมีพายุ โลกมีหิมะตก
ท้ายหมู่บ้านมีทารก เพิ่งลืมตาได้
ข้างบ้านมีคนจาก พรากชีวิตสูญดับ
ดอกไม้ยังบานรับ กับตะวันดวงใหม่
ทั้งรักและชังความหวังอันว่างเปล่า
ยังขลาดและเขลาในเงาระบบใหม่
ทั้งถามและตอบ ปะทะและต่อสู้
และในความไม่รู้ เราก็ยังรักประชาธิปไตย
แม้เงยสูงขึ้นไป ยังเห็นม่านไม้
ผนังเพดาน