Skip to main content

คุณเคยตั้งคำถามเกี่ยวกับสิ่งที่ถูกเรียกว่าชีวิต มนุษย์ และความเป็นนิรันดร์บ้างไหมคะ?


เป็นเวลากว่าพันปีมาแล้ว ที่มนุษย์เฝ้าขบคิดค้นหาตัวตน คำนิยาม ความหมาย และขอบเขตของสิ่งที่ตนเองมีและเป็น แต่ยิ่งคิด ยิ่งพิจารณามากขึ้นเท่าไร คำถามก็ยิ่งเพิ่มขึ้น และซับซ้อนขึ้นเป็นเงาตามตัว...แม้จะเฝ้าค้นหากันมาเนิ่นนาน ส่งผ่านกระบวนการคิดคนแล้วคนเล่า ยุคสมัยแล้วยุคสมัยเล่า แต่ก็ดูเหมือนว่า เราจะยังไม่เคยเข้าใกล้ผลลัพธ์มากพอที่จะทำให้รู้สึกพอใจได้เลย

 


และนั่นคือที่มาของวิหคเพลิง ฮิโนโทริเล่มนี้แหละค่ะ


8_06_01


ฮิโนโทริ คือหนึ่งในผลงานอันเป็นตำนานของอาจารย์ Tetsuka Osamu นักเขียนการ์ตูนชื่อดังผู้บุกเบิกวงการการ์ตูนแนวเนื้อหาของญี่ปุ่น ซึ่งนอกจากฮิโนโทริแล้ว ท่านยังได้ฝากผลงานเรื่องเยี่ยมเอาไว้อีกมากมาย เป็นต้นว่า Black Jack, เจ้าหนูปรมาณู, สิงห์น้อยเจ้าป่า ฯลฯ


ฮิโนโทริเป็นการ์ตูนแนวปรัชญา ที่ว่าด้วยการค้นหาความหมายที่แท้จริงของชีวิตและความเป็นมนุษย์ เรื่องราวของฮิโนโทรินำเสนอแบบเป็นเรื่อง ๆ โดยแต่ละเรื่องจะมีความเกี่ยวข้องสัมพันธ์กัน มากบ้างน้อยบ้าง โดยกลวิธีต่าง ๆ กัน เช่นลูกหลานของตัวละครจากเรื่องหนึ่ง กลายไปเป็นตัวละครเอกหรือตัวประกอบของอีกเรื่องหนึ่ง หรือตัวละครจากเรื่องเดิม กลับชาติไปเกิดเป็นตัวละครในเรื่องใหม่...บางครั้ง ความสัมพันธ์จากเรื่องเดิมก็มีความสำคัญอย่างยิ่งต่อเนื้อเรื่องของเรื่องใหม่ และอีกบางครั้งก็ไม่มีความสำคัญแต่อย่างใด


ท่ามกลางความเกี่ยวข้องสัมพันธ์กันของเรื่องราวเหล่านั้น วิหคเพลิงตัวหนึ่งได้ทำหน้าที่เป็นเส้นด้ายสายบาง ที่คอยยึดโยงเรื่องราวเหล่านี้ไว้ด้วยกัน โดยผ่านทางดวงตาของมันเอง


กล่าวกันว่า บนภูเขาไฟกลางป่าลึกที่แทบไม่มีใครบุกป่าฝ่าเข้าไปถึง มีวิหคเพลิงตัวหนึ่งอาศัยอยู่ที่นั่น วิหคเพลิงตัวนี้เป็นอมตะ เมื่อใดก็ตามที่บาดเจ็บหรือถึงอายุขัย มันจะทิ้งร่างของตนเองลงสู่ปากปล่องภูเขาไฟ ปล่อยให้เปลวไฟอันร้อนแรงแผดเผาร่างจนไหม้สลายกลายเป็นจุณ และจากเถ้าถ่านสังขารของนกตัวเก่า วิหคเพลิงตัวใหม่จะถือกำเนิดขึ้น อ่อนเยาว์ สดใส และเปี่ยมไปด้วยพลัง


เลือดของวิหคเพลิงมีคุณสมบัติยาอายุวัฒนะ ผู้ที่ได้ดื่มจะไม่มีวันตาย ด้วยคุณสมบัติพิเศษอันเป็นยอดปรารถนาของมรรตรัยชนนี้เอง ที่ดึงดูดมนุษย์จำนวนมากให้ออกตามล่ามัน โดยมิพักใส่ใจว่าจะลำบากยากเย็น หรือบางครั้งต้องแลกด้วยชีวิต


วิหคเพลิงผู้ถูกตามล่ามิได้ตกเป็นรอง ตรงกันข้าม มันดำรงอยู่ในสถานะที่เหนือกว่า ควบคุมได้ เหมือนผู้ชมที่นั่งอยู่ในโรงละคร เฝ้ามองบทบาทการแสดงของมนุษย์ที่เต้นเร่าอยู่บนเวทีที่เรียกว่าโลก คนแล้วคนเล่า ยุคสมัยแล้วยุคสมัยเล่า ไปจนกระทั่งภพแล้วภพเล่า รับรู้และจดจำเรื่องราวของพวกเขาเอาไว้ ด้วยสายตาของผู้สังเกตที่ไม่ปรารถนาจะยื่นมือเข้าไปยุ่งเกี่ยว


บ่อยครั้งที่บทสรุปของเรื่องราวอันยาวนาน จบลงที่ความว่างเปล่า


เรื่องราวของฮิโนโทริไม่ได้จำกัดยุคสมัย และในบางครั้งก็ไม่ได้จำกัดอยู่ที่มนุษย์เพียงอย่างเดียว ตั้งแต่ยุคสมัยของจักพรรดินีฮิมิโกะแห่งยามาไต (กษัตริย์องค์แรกในประวัติศาสตร์ญี่ปุ่นยุคโบราณ) ไปจนถึงโลกอนาคตที่มนุษย์นิยมซื้อดาวสักดวงจากนายหน้า แล้วย้ายบ้านออกไปอยู่ในดินแดนใหม่ด้วยอุดมการณ์ที่จะสร้างสวนสวรรค์อีเดนเป็นกรรมสิทธิ์ของตนเอง...จากมนุษย์ที่มีชีวิตอยู่อย่างสิ้นหวังเพียงลำพังเพราะดื่มเลือดของวิหคเพลิงจนเป็นอมตะบนโลกที่ปราศจากสิ่งมีชีวิตอันเป็นผลพวงของสงคราม รอคอยกระบวนการวิวัฒนาการผ่านนับพันล้านปี จนในที่สุดก็ถูกยกย่องให้เป็นพระเจ้าของสิ่งมีชีวิตชนิดใหม่ที่พัฒนาขึ้นมาสู่จุดสูงสุดของห่วงโซ่อาหารแทนที่มนุษย์ และเฝ้ามองพวกมันเดินซ้ำย่ำรอยเดิมแบบเดียวกันกับที่มนุษย์ทำจนสูญสิ้นเผ่าพันธุ์ไปอีกครั้งโดยไม่อาจยื่นมือเข้าแก้ไข


แม้จะมีเนื้อหาเกี่ยวข้องกับปรัชญา อันเป็นยาขมสำหรับหลาย ๆ คน แต่ด้วยกลวิธีการเล่าเรื่องแบบให้ผู้อ่านติดตามความเป็นไปของตัวละครแท้ ๆ โดยไม่มีการชี้นำความคิดอย่างชัดเจน ทำให้ฮิโนโทริเข้าใจง่าย ไม่น่าเบื่อ ในทุกบททุกตอน ในขณะที่อ่าน คำถามมากมายจะผุดขึ้นมา...คำถามที่บางครั้งเราคิดว่าเรารู้คำตอบดีอยู่แล้ว แต่เมื่อถูกนำมาย้ำถามซ้ำอีกครั้งพร้อมกับตัวอย่างที่เห็นได้ในเรื่อง มันก็ทำให้เราต้องหวนกลับมาคิดใหม่ครั้งแล้วครั้งเล่า ว่าสิ่งที่เราเคยเข้าใจมาตลอดนั้นถูกต้องดีอยู่แล้วจริง ๆ หรือ


อมตภาพเป็นสิ่งที่น่าปรารถนาจริงหรือ หากเราได้รับมันแล้วต้องอยู่โดดเดี่ยวเพียงลำพังในโลกที่ปราศจากคนรู้จักมักคุ้น?


ความคิดที่ว่า เมื่อคนเราเกิดมาควรจะสร้างวีรกรรมที่ยิ่งใหญ่เพื่อจารึกนามตนไม่ให้หายไปจากหน้าประวัติศาสตร์นั้น เป็นสิ่งสำคัญกว่าการใช้ชีวิตทุก ๆ วันอย่างเรียบง่ายแต่เข้มข้นไปด้วยความสุขจริงหรือ?


ผู้ที่ตั้งใจว่า พรุ่งนี้จะแก้ไขสิ่งที่ผิดพลาด แน่ใจได้อย่างไรว่าวันพรุ่งนี้จะมาถึง?


ระหว่างสิ่งมีชีวิตที่มีร่างกายเป็นมนุษย์ แต่มีจิตใจของหุ่นยนต์ กับสิ่งประดิษฐ์ที่มีร่างกายทำจากเหล็กกล้า แต่มีความรู้สึกนึกคิด และมีอารมณ์เช่นเดียวกับมนุษย์ หากเปรียบเทียบกันแล้ว อย่างไหนมีคุณสมบัติเหมาะสมสำหรับคำว่ามนุษย์มากกว่ากัน?


หากมนุษย์ไม่มีรูปร่างหน้าตาเหมือนมนุษย์อีกต่อไปแล้ว แต่ยังคงมีชีวิตจิตใจอยู่ข้างในร่างกายที่เปลี่ยนแปลง จะยังคงเรียกว่ามนุษย์ได้อยู่อีกหรือไม่?


ในชั่วขณะหนึ่ง เราอาจรักชีวิตของตัวเองมากจนถึงขนาดยอมทำลายอะไรก็ได้เพื่อรักษามันไว้ แต่ในอีกชั่วขณะหนึ่ง เราก็อาจเกลียดชังมันมากจนถึงขนาดลงมือทำลายมันด้วยตัวเอง แล้วเช่นนี้ ด้วยตัวตนที่แท้จริงของมันเอง ชีวิตจะถือว่าเป็นสิ่งล้ำค่าจริงอย่างที่เคยเชื่อกันหรือไม่?


คำถามเหล่านี้ถูกนำมาย้ำถามซ้ำครั้งแล้วครั้งเล่าในเรื่องราวแต่ละเรื่องในฮิโนโทริ มันเป็นคำถามปลายเปิดซึ่งที่สุดแล้ว ผู้เขียนก็ไม่ได้เติมเต็มคำตอบเอาไว้ให้ แต่ทิ้งเอาไว้ให้ผู้อ่านตั้งคำถามตัวเอง และตอบตัวเอง ซึ่งคำตอบนั้นจะเป็นอะไร ก็สุดแท้แต่ประสบการณ์พื้นฐานและการขบคิดของแต่ละคนจะสรุปตีความออกมา ไม่มีคำตอบที่ถูกต้องที่สุด เพราะคำตอบขึ้นอยู่กับการตัดสินของแต่ละคน


เมื่ออ่านการ์ตูนเรื่องนี้แล้ว ฉันมีข้อสรุปในใจของตัวเองประการหนึ่ง นั่นคือในขณะที่มนุษย์มุ่งหน้าเปลี่ยนแปลงโลกโดยเอาตัวเองเป็นศูนย์กลาง พิจารณาสิ่งต่าง ๆ รอบตัวด้วยสายตาอันเฉียบคม ตัดสิน แยกแยะ และประเมินค่าของทุกสิ่งทุกอย่างอย่างฉลาดเฉลียวด้วยประสบการณ์ที่ล้ำลึก พวกเรากลับด้อยประสบการณ์และขลาดเขลาที่สุดเมื่อต้องมองย้อนกลับเข้าไปสู่ตัวตนที่แท้จริงของตัวเอง

บล็อกของ Carousal

Carousal
คุณมีนักร้องหรือนักดนตรีในดวงใจ ที่ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานแค่ไหน ก็ยังคงร้องเพลงของเขาได้อยู่บ้างไหมคะ?แทบจะเรียกได้ว่าเป็นความฝันอันเหลือเชื่อ เมื่อ X-Japan วง J-Rock ในตำนาน ซึ่งประกาศแยกวงไปตั้งแต่ปี 1997 ได้ตัดสินใจกลับมารวมวงกันใหม่ และเปิดคอนเสิร์ต X Japan to Resume its Attach in 2008 I.V. ต้อนรับการกลับมาของตัวเองอย่างยิ่งใหญ่ไปเมื่อปลายเดือนมีนาคมที่ผ่านมางานนี้ เหล่าแฟนพันธุ์แท้ (ซึ่งเป็นเด็กวัยรุ่นในสมัยนั้น แต่มิวเตชั่นเป็นป้าแก่ ๆ ไปเรียบร้อยแล้วในสมัยนี้) ที่ลงทุนถึงกับจับเครื่องบินไปญี่ปุ่นเพื่อช่วยกันปลงสังขารลุง ๆ ที่แก่แล้ว แต่ก็ยังอุตสาหะเล่นดนตรี Rock…
Carousal
ตลอดช่วงชีวิตที่ผ่านมาของคุณ คุณคิดว่าตัวคุณเองได้ใช้เวลาทั้งหมดที่มีไปอย่างคุ้มค่าแล้วหรือเปล่าคะ?คุณเคยมีช่วงเวลาที่ปล่อยปละละเลยตัวเองและคนรอบข้าง ซึ่งเมื่อมองย้อนกลับไป ก็ให้นึกเสียดายว่า น่าจะให้ความสำคัญกับช่วงเวลานั้นมากกว่านี้บ้างไหม?คุณเป็นคนผลัดวันประกันพรุ่งหรือเปล่า? มีคำที่คุณอยากพูด มีคนที่คุณอยากพบ มีความฝันที่คุณยังไม่ได้ตั้งต้นลงมือทำให้เป็นความจริงอยู่บ้างไหม?และถ้ารู้ตัวล่วงหน้าว่าชะตากรรมของคุณได้ถูกกำหนดมาให้ต้องตายในอีกหนึ่งวันข้างหน้า คุณจะใช้ช่วงเวลายี่สิบสี่ชั่วโมงสุดท้ายไปทำอะไร?
Carousal
มีใครเคยบอกว่าคุณเป็นคนแปลกบ้างไหมคะ?การเป็นคนแปลกในสายตาคนทั่วไปนี่ จะว่าดีก็คงดี แต่จะว่าไม่ดีก็คงได้ ในบางมุม ความแปลกแสดงถึงความคิดสร้างสรรค์ แสดงถึงอิสระเสรี แสดงถึงการไม่ตามกระแสและไม่ตกอยู่ใต้อิทธิพลของใคร แต่ในอีกบางมุม ความแปลกก็อาจหมายถึงความอุตริไม่เข้าเรื่อง หมายถึงช่องว่างอันใหญ่โตโอฬาร ระหว่างสิ่งที่สังคมยอมรับนับถือกับสิ่งที่คนแปลก ๆ คนนั้นยอมรับนับถือ หมายถึงความไม่เข้าใจ และในบางครั้งก็ลากยาวไปถึงความอยากดัง หรือความเกรียนไปโน่น ๆถ้างั้นจริง ๆ แล้ว ความแปลกมันหมายถึงอะไรกันแน่นะ?ฉันมีสาวน้อยอันเป็นตัวอย่างของความแปลกคนหนึ่งมาแนะนำให้คุณรู้จักค่ะ เธอคือนาคาฮาร่า ซูนาโกะ…
Carousal
คุณคะ คุณกำลังมีความทุกข์อยู่หรือเปล่าคะ? ถ้าคุณกำลังอยู่ในภาวะที่ตึงเครียด ท้อถอย วิตกกังวล ไม่มั่นใจ ไม่ว่าจะกับสิ่งที่คุณได้เลือกไปแล้วในอดีต หรือสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้นในอนาคต คุณต้อนรับตอนเช้าด้วยความรู้สึกที่หนักอึ้งจนไม่อยากลืมตาตื่น และใช้ชีวิตอยู่กับความหวาดหวั่นต่อเนื่องวันแล้ววันเล่า คุณอยากพูดคุยกับใครสักคน แต่เมื่อมองดูรอบข้างแล้ว คุณกลับไม่เห็นใครเลยที่เหมาะสมจะเป็นที่ปรึกษาพูดคุยปรับทุกข์ ในเวลาอย่างนี้ ที่เมืองในหมอกแห่งหนึ่งที่ชื่อเมืองนาซุมิ จะมีธรรมเนียมโบราณที่เรียกว่า การขอ ‘คำทำนายตรงหัวมุม’ อยู่ค่ะ การขอคำทำนายตรงหัวมุม…
Carousal
คุณเคยจินตนาการถึงความตายของตัวคุณเองบ้างไหมคะ?คงไม่ใช่ทุกคนที่เมื่อถึงเวลาก็หลับตาตายบนที่นอนน้อยของตัวเองอย่างสงบเหมือนเตียวจูล่งหยุนแห่งสามก๊ก ความตายไม่เลือกวันเวลา ไม่เลือกอายุอานาม ไม่สามารถผ่อนผัน และไม่รับส่วย ดังนั้น ย่อมไม่ใช่เรื่องแปลกหากความตายที่เดินทางมาหา จะเป็นความตายที่คุณไม่อยากได้ ไม่มีอะไรยืนยันได้ว่าคุณจะได้ตายในรูปแบบที่ตัวเองชอบ ไม่แน่ด้วยซ้ำว่าจะได้ตายอยู่ท่ามกลางพี่น้องและญาติมิตรอันแสนอบอุ่นซึ่งคอยกระซิบข้างหูให้คุณไปดี คุณอาจจะตายอย่างปัจจุบันทันด่วนด้วยอุบัติเหตุที่ไม่คาดฝัน หรือถูกฆาตกรรมอำพราง ศพถูกนำไปทิ้งไว้ในที่รกร้างไม่มีใครหาพบ ต้องกลายเป็นวิญญาณเร่ร่อน…
Carousal
เคยมีบ้างสักครั้งไหมในชีวิตของคุณ ที่คิดว่าหากสามารถนำชีวิตของบุคคลผู้เป็นที่รักกลับคืนมาจากความตายได้ แม้ต้องขายวิญญาณจองตัวเองให้กับปิศาจก็จะทำ?หากถือว่าพระเจ้าคือกฎเกณฑ์แห่งความถูกต้องอันเป็นนิรันดร์ และปิศาจคือผู้ต่อต้านที่จะทำทุกวิถีทางเพื่อโค่นล้มความถูกต้องนั้น สิ่งมีชีวิตที่เรียกว่ามนุษย์ก็คือเครื่องมือชิ้นสำคัญที่ปิศาจใช้นำทางไปสู่ความสำเร็จ...มนุษย์เป็นผู้ที่อัดแน่นด้วยความอ่อนแอ ฉงนสงสัย และความไม่แน่นอน ดังนั้นจึงไม่ใช่เรื่องยากเลยที่จะเปิดถ่างช่องว่างแห่งศรัทธา เพียงแค่ชี้ให้เห็นถึงความแตกต่าง ระหว่างพระเจ้าที่อยู่ไกลและเต็มไปด้วยปริศนา…
Carousal
คุณเคยรู้สึกมีปัญหา กับรูปร่างหน้าตาของตัวเองบ้างไหมคะ?ถ้าคุณเป็นคนหน้าตาดี หรือมีความมั่นใจในตัวเองสูงจนรูปลักษณ์ภายนอกไม่อาจมีอิทธิพลเหนือตัวคุณ คุณอาจไม่เข้าใจเท่าไรนักก็ได้ว่า ทำไมในโลกนี้จึงมีคนที่พยายายามขวนขวายทำทุกวิธีการเพื่อให้ตัวเองดูดีขึ้น ทำไมผลิตภัณฑ์เสริมความงามจึงขายดีเป็นเทน้ำเทท่า หรือแม้กระทั่งทำไมถึงยอมเจ็บตัวเพื่อผ่าตัดทำศัลยกรรม คุณอาจสามารถพูดได้อย่างเป็นอุดมคติว่าสิ่งเหล่านี้เป็นเรื่องของรูปธรรมนามธรรม ความสวยงามเป็นเพียงเรื่องของความนิยมในแต่ละยุคสมัย ไม่ใช่สิ่งที่บ่งบอกสมรรถภาพในตัวแต่ละบุคคล และคนเราควรให้ความสำคัญกับความคิดมากกว่ารูปร่างหน้าตาคุณอาจพูดอย่างนั้นได้…
Carousal
คุณรู้หรือเปล่าคะ ว่าในนิทานพื้นบ้านฉบับดั้งเดิมนั้น เจ้าหญิงนิทราไม่ได้ตื่นขึ้นมาด้วยมนตราแห่งจุมพิตอันเปี่ยมไปด้วยความรักแสนบริสุทธิ์จากเจ้าชายผู้เป็นเนื้อคู่ แต่แท้ที่จริง เธอถูกลักหลับโดยพระราชาที่มีมเหสีแล้ว จนตั้งครรภ์ให้กำเนิดลูกแฝด?คุณรู้หรือเปล่าคะ ว่าหนูน้อยหมวกแดงตัวจริง ไม่มีโอกาสได้เห็นหน้าคุณยายที่เธอตั้งใจจะไปหา และไม่ได้กลับสู่อ้อมกอดอันอบอุ่นของพ่อแม่อีกตลอดกาล เพราะเธอถูกนายพรานข่มขืนและถูกหมาป่าฉีกเนื้อกินจนตายในป่านั่นเองและคุณรู้หรือเปล่าคะ ว่าเจ้าหญิงสโนว์ไวท์ผู้งามเลิศในปฐพี ได้ตอบแทนแม่เลี้ยงที่พยายามฆ่าเธอมาตลอด…
Carousal
เวลาอ่านการ์ตูนหรือนิยาย คุณเคยตกหลุมรักตัวร้าย แทนที่จะเป็นพระเอกนางเอกบ้างไหมคะ?
ในการ์ตูนสำหรับเด็กเล็ก ความดีกับความชั่วร้ายมักถูกแบ่งแยกออกจากกันอย่างชัดเจนเหมือนสีขาวกับสีดำ เพื่อให้เด็กเข้าใจความแตกต่างและเรียนรู้วิธีการแยกแยะระหว่างความดีกับความเลว ดังนั้น พระเอกนางเอกในการ์ตูนเด็กจึงมักจะเป็นคนดีแบบตรงไปตรงมา ดีแบบไม่มีเหตุผล พอ ๆ กับตัวร้ายที่หลับหูหลับตาร้ายแบบไม่สนใจหน้าอินทร์หน้าพรหม
แต่ในโลกแห่งความเป็นจริง ไม่มีใครดีโดยสิ้นเชิงและร้ายอย่างสุดขั้ว การ์ตูนที่มีกลุ่มเป้าหมายเป็นเด็กโตหรือผู้ใหญ่ เราจึงมักจะพบว่าปัจจัยในการเป็นคนดีของพระเอก และความชั่วร้ายของตัวร้าย…
Carousal
คุณรู้ไหมคะว่าทำไมผู้หญิง (บางกลุ่ม) ถึงชอบอ่านการ์ตูนชายรักชาย?
การ์ตูนที่มีตัวละครรักเพศเดียวกันมีชื่อเรียกหลายชื่อ ตามแต่ยุคสมัยและผู้ที่เรียกขานมัน เป็นต้นว่า การ์ตูนโฮโม, การ์ตูน boy’s love, การ์ตูนวาย, การ์ตูนเกย์ ฯลฯ แต่ในความรู้สึกของฉัน ความหมายของคำเหล่านั้นไม่เท่ากันเสียทีเดียว โดยเฉพาะคำว่าการ์ตูนเกย์ ซึ่งสำหรับคนที่ไม่อ่าน อาจจะคิดว่ามันเป็นคำที่ชัดเจนที่สุด แต่สำหรับคนที่อ่าน มันกลับเป็นคำที่มีความหมายคลาดเคลื่อนจากความเป็นจริงมากที่สุด
การ์ตูนวายไม่ใช่การ์ตูนเกย์ แม้ว่ามันจะเป็นการ์ตูนที่มีเนื้อหาเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างตัวละครชาย แต่เป้าหมายและความหมายของมันก็ไม่เหมือนกัน…
Carousal
ในโลกอนาคต ยุคสมัยที่วิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีเจริญก้าวหน้าถึงขีดสุด ถึงขั้นที่มนุษย์สามารถสร้างสรรค์สิ่งมีชีวิตขึ้นเองได้โดยไม่ต้องอาศัยกระบวนการทางธรรมชาติ การผลิตมนุษย์สังเคราะห์เพื่อเป็นแรงงานแทนมนุษย์กลายเป็นอุตสาหกรรมที่มีประโยชน์มหาศาล ด้วยความสามารถทางวิทยาศาสตร์ มนุษย์สังเคราะห์เหล่านี้จะมีรูปร่างหน้าตาเหมือนมนุษย์ทุกประการ แต่มีความสามารถทางกายภาพสูงกว่ามาก เนื่องจากสามารถดึงพลังงานจากเซลล์ต้นกำเนิดมาใช้ได้อย่างมีประสิทธิภาพกว่า ทำให้เขาเหล่านั้นแข็งแรงกว่า และมีความสามารถในระดับที่มนุษย์ธรรมดาไม่สามารถเทียบได้การคำนึงถึงสิทธิมนุษยชนทำให้การสร้างมนุษย์สังเคราะห์ถูกต่อต้าน…
Carousal
คุณเคยคิดบ้างไหมคะว่า มนุษย์เป็นสิ่งมีชีวิตที่ซับซ้อนไม่เพียงแต่สิ่งที่มองเห็นได้อย่างชัดเจนอย่างระบบโครงสร้างของร่างกายที่ตั้งฉากกับพื้นโลก  ซึ่งแตกต่างจากสัตว์มีกระดูกสันหลังส่วนใหญ่เท่านั้น แต่ยังรวมถึงสิ่งที่มองไม่เห็นอย่างระบบสมอง การรับรู้ และความรู้สึกนึกคิดอีกด้วย การทำงานของเซลล์ประสาทสีเทานับล้าน ๆ เซลล์ที่กระจุกตัวรวมกันอยู่ใต้กระโหลกของเรา ทำให้มนุษย์สามารถแปลผลและวิเคราะห์สิ่งต่าง ๆ ที่ได้พบเป็นข้อมูลที่ลึกซึ้งได้และด้วยความซับซ้อนของสมองนี้เอง เมื่อมันต้องทำงานภายใต้สภาวะที่ไม่เหมาะสมกับตัวมัน เช่นมีความกดดันหรือความเครียด…