Skip to main content

วันก่อนดูข่าวซีเอ็นเอ็น หรือเข้าใจง่ายๆ ว่าสำนักข่าวเห็นสองเอ็น รายงานเรื่องราวของชาวอเมริกัน กลุ่มรักร่วมเพศที่กลายสภาพจากหญิงจริงเป็นชายด้วยหน้าตา รูปร่างแทบจะแยกไม่ออกว่านี่คือผู้หญิงมาก่อน ทั้งหนวดเครา กล้ามหน่อยๆ หน้าแมนๆ ได้เห็นแล้วยังทึ่งนิดส์ นิด เพราะปกติตัวเองจะเคยชินเห็นแต่ภาพชายแปลงร่างเป็นหญิง ไม่ค่อยได้เห็นหญิงทอมแปลงร่างเป็นชายมากมายนัก


หากอ่านหัวข้อ คงไม่ว่ากันว่าทำไมถึงเขียนคำว่า แปลง หลังคำว่าผู้ชาย ไม่งั้นอ่านแล้วอาจจะดูเหมือนชาน่าตอหะแล ผู้ชายในโลกนี้ใครจะท้องได้ (มันก็จริงแฮะ)


ตอนแรกก็ตกใจเป็นไปได้ไง ผู้ชายเหรอที่ท้อง แต่พอทรายรายละเอียดจริง ๆ ถึงได้บางอ้อว่า มันก็ไม่แปลกอะไร เพราะเธอเคยเป็นหญิงมาก่อนและก็มีมดลูก รังไข่สมบูรณ์ จึงไม่แปลกที่จะตั้งท้องได้ แม้สภาพรูปพรรณภายนอกจะแมนขนาดไหนก็ตาม บอกแล้วนะฮะว่าบางทีภาพลักษณ์ รูปร่างหน้าตาภายนอกก็ยากจะบอกตัวตนที่แท้จริงของคนเราได้

 24_07_01

 

เรื่องของหนุ่มประเภทสองคนนี้นามว่า 'โทมัส บีทตี' เปิดโลกชีวิตจริงผ่านทางสำนักข่าว นิวส์ ออฟ เดอะ เวิล์ด เป็นข่าวดังเปรี้ยงปร้าง สร้างความฮือฮา “ผู้ชายคนแรกท้องได้ ว๊ายยยยยยยยย กรี๊ด”

 


เจาะเรื่องราวของผู้ชายที่ท้องได้ นามว่า นายโทมัส เริ่มจากฐานครอบครัวชีวิตของเค้าเติบโตพร้อมกับพี่น้องผู้ชายสองคนในรัฐฮาวายซึ่งมีพ่อเป็นผู้เลี้ยงดูเพียงลำพังหลังจากที่แม่ของเขาฆ่าตัวตาย ครอบครัวที่มีแต่พ่อและน้องชายสองคนทำให้เค้ากลมกลืนสภาพอยากกลายเป็นชายตามสิ่งแวดล้อม

 

24_07_02


แล้วอยู่มาวันหนึ่งเค้าจึงพบรักกับแฟนสาวคนปัจจุบันในโฮโนลูลู ทั้งคู่ตัดสินใจแต่งงานกันในปี 2003 ห้าปีผ่านไปไวเหมือนโกหก


โทมัสเล่าถึงการใช้ชีวิตครอบครัวในฐานะผู้ชาย เค้าย้ำว่าเรื่องเพศสัมพันธ์นั้นไม่ขาดตกบกพร่องแต่ประการใด แม้ตัวเค้าเองจะมีอวัยวะเพศหญิงอยู่ก็ตาม (รักกันที่ใจ กายภายนอกหาอะไรทดแทนได้ฮ่า)


พวกเค้าเคยพยายามหลายทางเพื่อจะท้อง เพราะเหตุผลหลักที่โทมัสตัดสินใจท้องเพราะทั้งคู่ต้องการลูก แต่ภรรยาของเค้า
(แนนซี่)ได้ผ่าตัดเอามดลูกออกไปเป็นที่เรียบร้อยทำให้ไม่สามารถตั้งครรภ์ได้ อีกนัยแนนซี่ก็มีอายุมากแล้ว 45 ปี


24_07_03


พวกเค้าพยายามหลายรอบ รอบปฐมฤกษ์ไม่รู้เมื่อไหร่ไม่ได้แจ้ง มาตกเป็นข่าวก็ตอนรอบสุดท้ายนี่หละฮ่า

จนครั้งสุดท้าย "ความพยายามอยู่ที่ไหน ความสำเร็จอยู่ที่นั่น" ใช้ได้ทุกเรื่องรึปล่าวค๊า พวกเค้าได้เอาน้ำเชื้อ (อสุจิ) จากธนาคารสเปิร์มแช่แข็ง มาฉีดเข้าโดยใช้หลอดดูดยาพิเศษที่ได้จากสัตวแพทย์ผู้ดูแลนกที่เป็นสัตว์เลี้ยงสุดโปรดของโทมัสมาเป็นตัวช่วย ซึ่งเค้าเล่าว่า ไม่ว่าจะไปติดต่อคลินิคแห่งไหนก็โดนตะเพิดตะเลิดเปิดเปิงกลับ ถึงแม้กระนั้นตอนที่ท้องก็มีกลุ่มสรรพสัตว์ประเสริฐทั้งหลายวิพากวิจารณ์ กลายเป็นเป้าเม้าท์แตกในสังคม พวกเค้าก็ไม่แคร์เพราะถือว่าความรักและความต้องการที่จะมีลูกนั้นมันบริสุทธิ์อย่างแรงกล้า


ในวันนี้พวกเค้าได้มีลูกอย่างสมหวัง เป็นวัยทารกผู้หญิงที่เป็นเพศเดียวกันกับพวกเค้า


หากคนอ่านคอลัมน์ได้เห็นภาพจะต้องอึ้งทึ่งว่าทำไมเหมือนผู้ชายมาก ไม่ต้องแปลกใจฮ่าเพราะว่าคุณโทมัส เค้าแปลงเพศเป็นป้อจายเมื่อสิบปีที่ผ่านมา ซึ่งต้องกินฮอร์โมนเพศชายหลายอย่างกว่าจะได้ดังเห็น แม้เมื่อก่อนสมัยโทมัสเป็นสาวจี๋ขี้จุ๊ ฮีมีดีกรีเป็นถึงสาวงามและนางแบบ ซึ่งเคยเข้าประกวดติดรอบสุดท้ายของมิส ทีนฮาวาย ยูเอสเอด้วย โดยตอนนั้นเธอชื่อว่า เทรซี ลากอนดิโน

 

24_07_04

 

ความรักไม่เป็นสิ่งที่แปลกเจ้า ไม่เคยแยกเพศ ชนชั้น วรรณะ และอายุเลยนะฮะ

'เธอเริ่มต้นจากความหวัง ความฝัน จนกระทั่งสำเร็จเป็นรูปเป็นร่างเป็นคนขึ้นมาจริงๆ ลูกของเราและประสบการณ์เหล่านี้กลายเป็นสิ่งที่มหัศจรรย์ที่สุด' โทมัสกล่าว


โทมัสคะ ชาน่าขอแสดงความยินดีสำหรับลูกสาวที่คลอดออกมา มันเป็นสิ่งที่มีคุณค่าและความหมายมากมายทีเดียว


ส่วนใครที่อยากมีลูก ก็ขออธิษฐาน ศรัทธาหวังตั้งมั่นสักวันคุณคงมีลูกจนได้ ชาน่าเอาใจช่วยฮ่ะ

หากใครที่มีแล้วจะมากหรือน้อยก็ควรใช้เวลาและความรักให้พวกเค้าได้เป็นพลเมืองที่ดีของโลกต่อไป


ไม่ว่าคุณจะเป็นเพศไหน มีลูกหรือไม่ คุณจะเคยท้อง ไม่อยากท้อง หรือท้องก่อนแต่ง

อย่าลืมว่าความรักและคุณค่าของเด็กน้อยวันนี้มีพลังมหาศาลต่อโลกของเราในภายภาคหน้า และอนาคต

สร้างพวกเค้าให้เป็นคนดีมีศีลธรรม ไม่ว่าลูกกี่คนๆ ที่คลอดมาจะเป็นเพศไหนก็ตาม


ชาน่า ท้องกลม...(เพราะแอบอ้วนนิด ๆ ) จากเมืองบาร์เซโลน่า ประเทศ สเปนเจ้า...
ภาพประกอบจาก Getty Image

บล็อกของ ชาน่า

ชาน่า
ภาษาใครคิดว่าไม่สำคัญ บางคนบอกว่า แหม ... บางครั้งไม่จำเป็นต้องพูด ใช้ภาษาใบ้เอาก็ได้ แต่บังเอิญคนที่คุณใบ้ด้วยไม่เก็ตก็แย่สิฮะ.. หากพอมีเวลาว่างใช้เวลาในการศึกษาภาษาเพิ่มเติมชาน่าว่าน่าจะเป็นประโยชน์ต่อการใช้ชีวิตประจำวันได้ดีทีเดียว  อย่างเวลาชาน่าไปแต่ละเมืองแต่ละประเทศนั้น จำเป็นต้องพอรู้ว่าไปไหนมา สามวาสองศอก หรือแม้แต่ภาษาเฉพาะในหมู่ชาวเรา ทำให้  "ง่ายสำหรับคุณค่ะ"
ชาน่า
วันนี้เรือจอดอยู่ประเทศบาฮามัส พรุ่งนี้จะเข้าฟลอริด้า นั่งทำงานเป็นโอเปอเรเตอร์รับโทรศัพท์จองห้องอาหารคนเดียว  เสี้ยวหนึ่งของวันทำงาน จู่ ๆ ก็เกิดอาการเป็นสุข จนต้องระบาย หยิบปากกามาจิกเขียน ถ่ายทอดความสุข ส่งตรงสู่เมืองไทย  
เค้าบอกว่า คนเราจะสุขหรือทุกข์นั้นขึ้นอยู่ที่ใจ บางครั้งกว่าจะสุขได้ก็ต้องมีองค์ประกอบหลายอย่างไม่ว่าจะเรื่องของสิ่งแวดล้อม เศรษฐกิจ การเมือง สังคม ส่วนตัว และจิตใจ เป็นต้น
บางครั้งเจ้า “ความทุกข์”  มักจะมาเยือน  นั่นก็เป็นเรื่องธรรมดาสามัญบ้าน ๆ ทั่วไป ที่เกิดขึ้นกับมนุษย์ปุถุชนคนเดินดินอย่างเราท่านทั้งหลาย   แต่เราจะหาวิธีการดับทุกข์เช่นไร…
ชาน่า
ชีวิตที่ต้องเกี่ยวข้องของคนหลากเพศชายจริง หญิงแท้ หรือแม้แต่เกย์ กะเทย นั้นย่อมมีปะปนกับชนและคนทุกชนชั้นวงการไม่เว้นแม้แต่ชีวิตของนักศึกษา ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของอนาคตแห่งชาติ เป็นลูกเป็นหลานเราๆ ท่านๆ เนี่ยล่ะฮะวันนี้ชาน่าอ่านข่าวคราวจาก นสพ.คงชักเล็ก พิมพ์ผิดฮ่า คมชัดลึก เกี่ยวกับชีวิตของกะเทยหรือสาวประเภทสองที่ต้องแต่งตัวเป็นนักศึกษาหญิงไปมหาวิทยาลัย จึงหยิบมาฝากผู้อ่านประจำคอลัมน์ “พาเม้าท์ชีวิตชาวเกย์” ณ ประชาไทกันบ้างเชื่อหรือไม่ว่า ชีวิตของคนเป็นเกย์ อีแอบ นั้นไม่ค่อยมีปัญหาเรื่องของความขัดแย้งในการแต่งกายเลย เพราะพวกเค้าก็คือเพศชายดีๆ ที่คุณเห็นนั่นแหล่ะ…
ชาน่า
ความรักหากใครไม่เคยสัมผัสก็ยากจะอธิบายให้เข้าใจอย่างลึกซึ้งถึงแก่นและก้นบึ้งของหัวใจ “ที่ใดมีรักที่นั่นมีทุกข์”  ประโยคหนึ่งที่เคยได้ยินมาแต่ไหนแต่ไร ตอนเป็นเด็กไร้เดียงสา ก็แค่อ่าน ได้ยิน และเข้าใจ แต่ไม่ได้สัมผัส รับรสของความรักและความทุกข์โลกวันนี้ได้ผ่านเข้า และผ่านไปจากบทเรียนและประสบการณ์ของชีวิตโลกแห่งความจริงกับสิ่งที่ฝันบางครั้งมันห่างไกลกันเหลือคณานับ  ทุกคนฝันอยากมีรักที่สวยงาม รักที่ทำให้ชีวิตนี้มีความสุข แต่หากเมื่อไหร่ รักนั้นไม่เป็นดังหวัง  ไม่เหมือนในฝัน มันย่อมเกิดทุกข์กับความรักคนที่ไม่เคยอกหัก  ก็เพราะเขาไม่เคยมีความรัก…
ชาน่า
ช่วงพักร้อนสามเดือนที่ผ่านมาได้ไปงานเปิดตัวหนังสือของเพื่อนที่ เอสพลานาด ทางทีมงานและสำนักพิมพ์สร้างสรรค์บุ๊คส์ ได้มอบหนังสือเล่มนี้ ...   “ตัดทิ้ง” ชีวิตจริงของสาวประเภทสอง  ซึ่งเขียนและดัดแปลงมาจากวิทยานิพนธ์ของ คุณวารุณี แสงกาญจนวนิช   อ่านแล้วต้องขอยกนิ้วให้ ว่าเป็นอีกหนังสือคุณภาพที่อ่านแล้วโดนฮ่ะ  ได้สาระและความรู้อีกหลายเรื่องราวที่เรายังไม่เคยรู้มาก่อน ชีวิตจริงของชาน่านั้นเป็นเกย์ ไม่ได้เป็นกะเทย แต่ที่ต้องแต่งสาวเป็นพรางชมพู ก็เพราะไม่อยากให้ทางบ้านรู้ (อันที่จริงคือไม่อยากให้คุณแม่ทราบ แค่คนเดียวเท่านั้นที่แคร์ความรู้สึก…
ชาน่า
 “ฮีธ เลดเจอร์” ขวัญใจชาวเกย์, พระเอกBrokeback Mountainเกิด – แก่ – เจ็บ – ตาย นั้นเป็นเรื่องธรรมดา แต่บางครั้งก็ยากจะทำใจได้  โดยเฉพาะหากใครสักคนอันเป็นที่รัก และผูกพัน แม้กระทั่งแค่ชื่นชม ปลื้ม ๆ ของคุณจากไปก่อนวัยอันสมควร   “เค้าหลับสบายไปแล้วล่ะ คงเหลือแต่เราที่จะก้าวต่อไป สู้ต่อไปตราบเท่าที่ลมหายใจยังอยู่แม้มันจะทรมาน ปวดร้าวแค่ไหน  ขอเวลาตั้งตัว ขอทำใจหน่อยได้ไหมคนดี”วันที่ 23 ม.ค. 2008 เป็นวันที่พระเอกในดวงใจของผมจากไปอย่างไม่มีวันกลับ เขาผู้นั้นคือ  ฮีธ เลดเจอร์ หนุ่มน้อยหน้าไม่หล่อแต่เร้าใจวัยซาวแปด  ชาวออสซี่ …
ชาน่า
การแสดงความรักและความใคร่ที่ขาดไม่ได้สำหรับชาวเกย์ ส่วนหนึ่งคงหนีไม่พ้นการร่วมเพศ แต่จะเป็นเพศร่วมแบบไหนคงทายได้ไม่ยากนัก  ซึ่งอันที่จริงแล้วก็เป็นธรรมชาติของเกย์ กะเทยที่ต้องใช้ทวารยังหวานอยู่ภายในร่างกายเพื่อประกอบกามกิจ (อยู่บ้าง)  ซึ่งภาระนี้จะตกอยู่กับฝ่ายรับ จนเกย์คิงหลายคนบอกว่า “ผมไม่ชอบรับ ผมชอบรุก เพราะเป็นฝ่ายรับมันเจ๊บบบบ เจ็บ”  ขออนุญาตทำความเข้าใจกับคนที่ยังอ่อนต่อวิชาเกย์ศาสตร์ ว่า ฝ่ายรับคือ ผู้ให้ (ทวารยังหวานอยู่) ส่วนฝ่ายรุกคือผู้กระทำ
ชาน่า
คงไม่มีใครจะกล้าปฎิเสธได้ว่า ความใฝ่ฝันของเกย์กะเทย เก้าสิบเก้าจุดเก้าเก้าเปอร์เซ็นต์ อยากจะทำหน้าที่ของการประกวดความงาม คุณค่าที่เธอคู่ควร ไม่ว่าจะเป็นเวทีใด ๆ ก็ตามที่จัดขึ้น ตอนเป็นเด็กชายอยู่บ้านนอกคอกนา เคยไปงานฤดูหนาวที่ทางจังหวัดหรืออำเภอเค้าจัดประกวด “นางฟ้าจำแลง” ตอนนั้นด้วยความไร้เดียงสา ใคร่รู้เยี่ยงนัก คำว่านางฟ้าจำแลงคืออะไร พอเติบโตขึ้นจึงเริ่มเข้าใจความหมายและเข้าใจตัวเองมากขึ้น “ฉันอยากเป็นนางฟ้าจำแลงจังเลย” พร่ำบ่นพึมพำในใจคนเดียว เพราะอิชั้นมีแววตั้งแต่จำความได้แล้วล่ะฮะ “โฉมเอย โฉมงาม อร่ามแท้แลอรุณ.......” เพลงที่ใช้ประกวดเมื่อครั้งจำความได้…
ชาน่า
ส่งท้ายปลายปี  ความหนาวเข้ามาเยือนเหมือนใจหวิว ๆ  หลายคนเปรียบเปรยถึงความอ้างว้างว้าเหว่ ในช่วงฤดูหนาว  ช่างเข้ากันนัก  แต่ที่นี่ในต่างแดนเขตทะเลแคริบเบี้ยน สำหรับคนท้องถิ่นไม่รู้จักคำว่าหนาวเหน็บนอกจากอากาศเย็น ๆ  ณ วันนี้ที่เกาะท้องฟ้ามืดมน ตั้งเค้าฝนจะตก  บ่อยครั้งที่ฝนฟ้าและอากาศเป็นใจมักจะปล่อยใจฝัน แบบบิวด์อารมณ์ได้ไม่ยากนักสำหรับหัวโปกไร้นม อารมณ์เกินหญิงของเกย์อย่างเรา  ฉันนั่งอยู่บาร์เล็ก ๆ แห่งหนึ่งของเกาะ Antigua and Barbuda เขตทะเลแคริบเบี้ยน  หลังจากที่เราสามคนเกย์เพื่อนรัก พากันออกจาก รีสอร์ทหรูราคาสี่ร้อยล้านเหรียญ หรือที่รู้จักกันดี…
ชาน่า
สังคมที่เปิดกว้างและยอมรับโลกแห่งความเป็นจริงได้เกิดขึ้นอีกระดับหนึ่ง เมื่อได้เห็นหนังไทย หนังดี หนังเด่นแนวหน้าแห่งปีนี้  เรื่อง “รักแห่งสยาม” หนังที่สะท้อนให้เห็นถึงความรักหลากอารมณ์ ของสังคมเมืองไทย ในความเหมือนที่แตกต่างของสังคม(อีกแล้วครับท่าน) เป็นกระแสแรงได้จิต สั่นสะเทือนหลายริกเตอร์ เขย่าให้เห็นถึงภาพสะท้อนของสังคมไทยในยุคปัจจุบัน  เมื่อ  “รักแห่งสยาม”  ผ่านสายตามหาชน   ทั้งพลพรรคคนรักเกย์ แอนตี้เกย์ รักครอบครัว รักเพื่อน รักแฟน รักเพศไหนๆ ยังไงก็ตาม“คงเป็นหนังวัยรุ่นกุ๊กกิ๊ก ทั่ว ๆ ไป  สปอยหรือเปล่าน๊า”“แหวะ ... หนังเกย์ แน่ ๆ เลยเท้อออ !”“โอ้โห…
ชาน่า
กลับมาตามหัวใจเรียกร้องอีกครั้งหลังจากพักร้อนเมืองไทย  กลับไปอ่านหนังสือของสาวสองเภท หรือสาวประเภทสองที่บุกตลาดเมืองไทยตามแผงหนังสือชั้นนำทั่วไป  อดไม่ไหวจึงขอหยิบมาฝากแนะนำเผื่อใครสนใจอยากอ่านเรื่องราวหลากหลาย มากมายมุมมอง สามารถอ่านได้จากหนังสือที่สาว ๆ เธอเขียนถ่ายทอดเพื่อเป็นสื่อสร้างสรรค์ผ่านตัวหนังสือ มีเล่มไหน ยังไงบ้างนั่งปูเสื่ออ่านได้ค่ะเกริ่นนำส่วนตัวก่อนว่า  สมัยก่อนตอนอยู่นอกเมือง ไม่ใช่เมืองนอก (บ้านนอก) เคยอ่านนิตยสารเล่มหนึ่ง จำไม่ได้ว่าเป็นสกุลไทย หรือขวัญเรือน  มีคอลัมน์ที่เค้าเขียนถึง “กะเทยไทยในต่างแดน” ตอนนั้นยังเป็นเด็กชาย อีแอบ ไม่แสดงออก…
ชาน่า
ห่างหายไปนานหลังจาก เปิดตัวหนังสือ “เม้าท์แตก...ชาวเรา” ได้สองวันก็ลัดฟ้า กลับไปทำงานต่อที่เรือสำราญ ณ อเมริกา  กว่าจะตั้งตัวได้เหนื่อยเอาการทีเดียวค่ะหมกมุ่นกับการทำงานและการปรับตัวสักระยะ จึงเริ่มออกไปพักผ่อนหย่อนใจ ตามประสาคนทำงาน ลอยล่องท่องไป ในโลกกว้าง  วันว่างหลังการทำงานหนักเป็นนางแบกอินเตอร์ (แบกถาดอาหารคาวหวาน)วันนี้หลังจากทำงานกลางวันรับจองห้องอาหารทางโทรศัพท์เสร็จจึงรีบออกไปเที่ยวหาดเกย์ ซึ่งเป็นแหล่งชุมชนชาวเกย์อันเลื่องชื่อของพลเมืองชาวเกาะของประเทศอเมริกา ที่อยู่ทะเลแคริบเบี้ยน  นามว่า “ St.Thomas”  U.S.V.I ย่อมาจาก United State Virgin Island.…