Skip to main content

 

เกิดเป็นคนมีชื่อเสียง (.... อือ... อันที่จริงทุกคนล้วนมีชื่อเป็นของตัวเองทั้งน้านนน) ก็ลำบากทำอะไรก็เป็นเป้าสายตาของประชาชี จะกิน ดื่ม ขยับซ้ายก็เป็นข่าว ขยับขวาก็มองต่างมุม โดนรุมทำข่าวอีก เรียกได้ว่าสูญเสียความเป็นส่วนตัวมากทีเดียว เพราะนอกจากจะเป็นเครื่องมือของธุรกิจคนขายข่าว ขายเรื่องราวแล้วยังเป็นเหมือนสินค้าตัวหนึ่งทีเดียวฮ่ะ


 

เมื่อก่อนไม่ดังก็ขยันสร้างภาพ สร้างข่าว พอมีชื่อขึ้นมา ก็ไม่อยากเป็นข่าว ไม่อยากให้ใครทราบเรื่องส่วนตัว เพราะเกรงจะมีผลต่อหน้าที่การงาน เกียรติยศ ชื่อเสียง เรื่องดี ๆ มีน้อยที่คนจะมอง แต่เรื่องแย่ ๆ เรื่องเดียว เม้าท์มอยกันไม่จบสามวันเจ็ดคืน

สัปดาห์นี้อยากนำเรื่องราวของบรรดาเกย์เซเล็บเมืองไทย มาเม้าท์กันให้หายคันปากเล่น ๆ เพราะเพื่อนพ้องน้องพี่เรียกร้อง ...(เรื่องของชาวบ้าน ๆ เค้าทำอะไรกันที่ไหนล่ะถนัดนักนะคนเราเนี่ย) บางรายบอกว่า “อย่าไปบอกใครนะ...” มันยิ่งเหมือนกับว่ายิ่งห้ามก็เหมือนยิ่งยุ... ปากต่อปาก จากปากน้ำ ไปถึงปากคน ที่ลืมไม่ได้.... ต้องขอขอบคุณแหล่งข่าวที่ร่วมให้ข้อมูลอย่างเป็นทางการด้วย อันที่จริงเป็นเรื่องที่หลาย ๆ คนได้ “เพื่อนบอกว่า.....” อาจจะเป็นเรื่องจริง เรื่องเท็จ แต่อย่างที่ทราบกันล่ะว่า “ถ้าไม่มีมูลฝอย น้องหมาก็หาได้อุจจา(ระ)ไม่”


ถ้าจะให้พูดถึงนักร้องชื่อดังของเมืองไทย ที่หลายคนอยากทราบว่าเป็น
... หรือเปล่า ต้องบอกว่า กระดาษเอ 4 เขียนไม่พอ ต้องขอเพิ่ม แต่ด้วยความที่นักร้องคนดีที่เป็นเกย์ เค้าไม่ได้ทำอะไรเดือดร้อนต่อสังคม เรื่องราวส่วนตัวของเค้าจึงไม่มีความจำเป็นที่จะต้องถูกเปิดเผย เอาเป็นว่าคนภายใน เราท่านทั้งหลายรู้กันแค่นั้นพอ


มีนักร้องเพลงลูกทุ่งจากค่ายยักษ์แห่งหนึ่ง เป็นคนของประชาชนที่หลายคนชื่นชอบ ผลงานการร้องเพลงของเค้า นับอัลบั้มไม่ถ้วน ลูกคอที่บาดหัวใจแฟน ๆ แต่จะมีใครบ้างที่รู้ว่า เค้าผู้นี้ เคยแต่งงานกับสาวประเภทสองมาก่อน เมื่อสมัยที่อยู่พัทยา หลังจากเข้าวงการก็เลิกกัน แต่ยังคงความเป็นกลุ่มหลากหลายทางเพศเหมือนเดิม จนทุกวันนี้แม้เค้าจะไม่มีแฟนเป็นตัวเป็นตน แต่ก็เรียกใช้บริการ ซื้อผู้ชายขายบริการผ่านหลายช่องทาง โดยส่วนมากจะมีนกต่อ หรือนายหน้า ข้าทาส เป็นคนติดต่อให้

 


น้อง ๆ คนนี้เค้าเป็นดารานักร้องชื่อดังนะ บริการเค้าดี ๆ ล่ะ และก็ต้องทำตามกฏ คือเข้าไปอย่าเปิดไฟเด็ดขาด และถ้าไม่จำเป็นไม่ต้องสนทนาอะไรมากมาย เข้าใจมั้ย”


ผมเคยไปบริการให้กับอดีตนักการเมืองคนหนึ่ง เค้าขับรถเบนซ์มาหาที่สนามหลวงเลยครับ ผมไม่เข้าใจขนาดรวยขนาดนั้นแล้วยังต่อรองราคา เรียกสองพัน ยังต่อที่ละห้าร้อย ๆ จนค่าตัวผมลดกระหน่ำซะขนาดนั้น”


ดาราคนนี้นะเหรอ เค้าไปเปิดโรงแรมที่พัทยา ก็ช้านทำงานอยู่หน้าฟรอนท์ที่นั่นมาก่อนอ่ะ ทำไมจะไม่รู้ล่ะ เวลามาที กำชับบอกว่าอย่าให้นักข่าวรู้ อย่าบอกใครเด็ดขาด เปิดห้องสวิงกันเป็นว่าเล่น ไม่รู้ไปเอาเงินมาจากไหน เปิดห้องสู่สวรรค์ชั้นเจ็ดทีคืนละหลายหมื่นบาท คิดเหรอว่าคนเค้าจะไม่เม้าท์กันอ่ะ พอตกเป็นข่าวก็ขยันออกมาแก้ข่าวกันนัก อย่างที่รู้ล่ะว่าคนดีชอบแก้ไข คนอะไรนะ...ชอบแก้ตัว เฮ้อ..”


ผมเป็นผู้ชายขายบริการ ที่มีสังกัด ก็เคยไปนอนกับคนดังเหมือนกัน แต่พี่เชื่อมั้ย บางคนน่ะ รวยโคตร แต่ขี้เหนียวมาก จ่ายไม่ตรงตามราคาตกลง สุดท้ายด้วยความที่หมั่นไส้ ผมจึงหยิบวัตถุโบราณติดตัวมาด้วยเป็นการสั่งสอน”


นักร้องของค่ายนี้นะเหรอ ตอนวันคล้ายวันเกิดเค้า พอดีแฟนเก่าของผมเค้าได้บัตรเชิญไปร่วมงาน เบิร์ดเดย์ปาร์ตี้ ส่วนตัว เค้าเชิญดารานักร้องมาเยอะเลยนะ เพื่อนสนิทจากต่างค่ายด้วย พออยู่ด้วยกัน กรี๊ด สาวแตก พอออกนอกห้อง เก๊กสุดๆ ... ผมยังจำได้เลยว่า เค้าบอกกับเพื่อนนักร้องต่างค่ายว่า ... “แหม...อี--- หล่อนเนี่ยแอ๊บได้เนียนมากเลยนะยะ”....”


ผมเคยไปหาคนมีชื่อคนหนึ่ง พี่เค้าติดต่อมา ก็ไปหาที่โรงแรม พอตอนจ่ายตังค์ต้องใช้ไฟฉาย เปิดไฟส่องกระเป๋าตังค์ ด้วยความกลัวว่าเราจะรู้ว่าเค้าเป็นใคร ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเขาเป็นใคร ถ้าไม่ใช่ดาราก็ไอ้หน้าผีล่ะครับพี่....”


นายแบบคนนี้เหรอ เค้าเป็นเด็กของป๋าชาวฝรั่งเศส โห..ไม่รู้เป็นแฟนกันได้ไง ป๋าออกจะอัปลักษณ์ซะขนาดนั้น ยิ่งกว่าโดเรมอนภาคพิสดารซะอีก แต่ความรวยเหลือกินเหลือใช้ว่าไม่ได้ มีร้านอาหารอยู่ที่สุขุมวิท อยากได้รถอะไร ป๋าถอยให้ป้ายแดง แต่ขอโทษสร้างภาพบอกว่าเป็นแฟนกับดารารุ่นค้างฟ้า ช้านละอยากจะอ๊วกแตก มาที่ร้านทำตัวยิ่งกว่าดาราฮอลลี่วู๊ดอีกแหน่ะ ต้องโทรมาเช็คก่อนว่ามีคนไทยอยู่ที่ร้านอาหารมากมั้ย จะเข้าจะออกต้องเช็คตลอดเวลา กลัวข่าวจะเล็ดลอด ถ้ามาที่ร้านแล้วไม่เห็นแม็กกาซีนที่หล่อนไปถ่ายแบบมาวางไว้ชั้นหน้า ๆ ที่เห็นได้ง่าย ๆ ละก็... ฮีวีนแตกเชียวล่ะ”


ความเป็นส่วนตัวของคนทุกคน ล้วนมีขอบเขต เพราะคนเราทุกคนต่างมีความต้องการที่ไม่เหมือนกันนอกเหนือจากปัจจัยสี่ดำรงชีวิตแล้ว บางเรื่องเจ้าตัวทำอะไรก็ไม่อยากให้ใครรับรู้ เพราะนอกจากมันเป็นสิทธิส่วนบุคคลแล้ว ยังเป็นการสนองนี๊ดส์ ของตัวเองที่ไม่อยากให้ใครรู้ แต่บังเอิญว่าเรื่องที่ “ยิ่งปิดก็เหมือนยิ่งยุ ปิดกันให้แซด” ปากต่อปาก กระจายมากไปทั่วประเทศ ทั่วโลก แหม
..ช้างตายทั้งตัวจะเอาใบบัวมาปิดก็คงไม่ได้


ฉันยังโชคดีที่ไม่ได้เป็นเซเล็บ หรือซูเปอร์สตาร์ จะทำอะไรก็ได้อย่างอิสระไม่ต้องหลบ ๆ ซ่อน ๆ เพราะถ้าหากมันเป็นความต้องการส่วนตัวที่ไม่เดือดร้อนใครแล้ว ก็อยากทำโดยไม่จำเป็นต้องแคร์สื่อ ขอโทษ ไม่สวย ไม่เริ่ด ไม่เชิด แต่ก็ไม่เคยแคร์สื่อ
(ไม่สวยแถมยังไม่แคร์สื่อฮ่ะ) เป็นคนธรรมดานะดีแล้วฮ่า อิสระเสรีทุกตารางนิ้ว .... เคลียร์....


ปล
. ของ ปล. ตามจรรยาบรรณของชาน่าแล้วไม่สามารถจะเปิดเผยชื่อจริงของบุคคลที่กล่าวถึง แต่ถ้าเจ้าตัวได้อ่านแล้วจะรู้ดีว่า คนที่กล่าวถึงนั้นคือใคร ถ้าไม่เชื่อลองถามเค้าดูสิ ว่าจริงมั้ย อุ๊บส์ส์.... !

บล็อกของ ชาน่า

ชาน่า
ภาษาใครคิดว่าไม่สำคัญ บางคนบอกว่า แหม ... บางครั้งไม่จำเป็นต้องพูด ใช้ภาษาใบ้เอาก็ได้ แต่บังเอิญคนที่คุณใบ้ด้วยไม่เก็ตก็แย่สิฮะ.. หากพอมีเวลาว่างใช้เวลาในการศึกษาภาษาเพิ่มเติมชาน่าว่าน่าจะเป็นประโยชน์ต่อการใช้ชีวิตประจำวันได้ดีทีเดียว  อย่างเวลาชาน่าไปแต่ละเมืองแต่ละประเทศนั้น จำเป็นต้องพอรู้ว่าไปไหนมา สามวาสองศอก หรือแม้แต่ภาษาเฉพาะในหมู่ชาวเรา ทำให้  "ง่ายสำหรับคุณค่ะ"
ชาน่า
วันนี้เรือจอดอยู่ประเทศบาฮามัส พรุ่งนี้จะเข้าฟลอริด้า นั่งทำงานเป็นโอเปอเรเตอร์รับโทรศัพท์จองห้องอาหารคนเดียว  เสี้ยวหนึ่งของวันทำงาน จู่ ๆ ก็เกิดอาการเป็นสุข จนต้องระบาย หยิบปากกามาจิกเขียน ถ่ายทอดความสุข ส่งตรงสู่เมืองไทย  
เค้าบอกว่า คนเราจะสุขหรือทุกข์นั้นขึ้นอยู่ที่ใจ บางครั้งกว่าจะสุขได้ก็ต้องมีองค์ประกอบหลายอย่างไม่ว่าจะเรื่องของสิ่งแวดล้อม เศรษฐกิจ การเมือง สังคม ส่วนตัว และจิตใจ เป็นต้น
บางครั้งเจ้า “ความทุกข์”  มักจะมาเยือน  นั่นก็เป็นเรื่องธรรมดาสามัญบ้าน ๆ ทั่วไป ที่เกิดขึ้นกับมนุษย์ปุถุชนคนเดินดินอย่างเราท่านทั้งหลาย   แต่เราจะหาวิธีการดับทุกข์เช่นไร…
ชาน่า
ชีวิตที่ต้องเกี่ยวข้องของคนหลากเพศชายจริง หญิงแท้ หรือแม้แต่เกย์ กะเทย นั้นย่อมมีปะปนกับชนและคนทุกชนชั้นวงการไม่เว้นแม้แต่ชีวิตของนักศึกษา ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของอนาคตแห่งชาติ เป็นลูกเป็นหลานเราๆ ท่านๆ เนี่ยล่ะฮะวันนี้ชาน่าอ่านข่าวคราวจาก นสพ.คงชักเล็ก พิมพ์ผิดฮ่า คมชัดลึก เกี่ยวกับชีวิตของกะเทยหรือสาวประเภทสองที่ต้องแต่งตัวเป็นนักศึกษาหญิงไปมหาวิทยาลัย จึงหยิบมาฝากผู้อ่านประจำคอลัมน์ “พาเม้าท์ชีวิตชาวเกย์” ณ ประชาไทกันบ้างเชื่อหรือไม่ว่า ชีวิตของคนเป็นเกย์ อีแอบ นั้นไม่ค่อยมีปัญหาเรื่องของความขัดแย้งในการแต่งกายเลย เพราะพวกเค้าก็คือเพศชายดีๆ ที่คุณเห็นนั่นแหล่ะ…
ชาน่า
ความรักหากใครไม่เคยสัมผัสก็ยากจะอธิบายให้เข้าใจอย่างลึกซึ้งถึงแก่นและก้นบึ้งของหัวใจ “ที่ใดมีรักที่นั่นมีทุกข์”  ประโยคหนึ่งที่เคยได้ยินมาแต่ไหนแต่ไร ตอนเป็นเด็กไร้เดียงสา ก็แค่อ่าน ได้ยิน และเข้าใจ แต่ไม่ได้สัมผัส รับรสของความรักและความทุกข์โลกวันนี้ได้ผ่านเข้า และผ่านไปจากบทเรียนและประสบการณ์ของชีวิตโลกแห่งความจริงกับสิ่งที่ฝันบางครั้งมันห่างไกลกันเหลือคณานับ  ทุกคนฝันอยากมีรักที่สวยงาม รักที่ทำให้ชีวิตนี้มีความสุข แต่หากเมื่อไหร่ รักนั้นไม่เป็นดังหวัง  ไม่เหมือนในฝัน มันย่อมเกิดทุกข์กับความรักคนที่ไม่เคยอกหัก  ก็เพราะเขาไม่เคยมีความรัก…
ชาน่า
ช่วงพักร้อนสามเดือนที่ผ่านมาได้ไปงานเปิดตัวหนังสือของเพื่อนที่ เอสพลานาด ทางทีมงานและสำนักพิมพ์สร้างสรรค์บุ๊คส์ ได้มอบหนังสือเล่มนี้ ...   “ตัดทิ้ง” ชีวิตจริงของสาวประเภทสอง  ซึ่งเขียนและดัดแปลงมาจากวิทยานิพนธ์ของ คุณวารุณี แสงกาญจนวนิช   อ่านแล้วต้องขอยกนิ้วให้ ว่าเป็นอีกหนังสือคุณภาพที่อ่านแล้วโดนฮ่ะ  ได้สาระและความรู้อีกหลายเรื่องราวที่เรายังไม่เคยรู้มาก่อน ชีวิตจริงของชาน่านั้นเป็นเกย์ ไม่ได้เป็นกะเทย แต่ที่ต้องแต่งสาวเป็นพรางชมพู ก็เพราะไม่อยากให้ทางบ้านรู้ (อันที่จริงคือไม่อยากให้คุณแม่ทราบ แค่คนเดียวเท่านั้นที่แคร์ความรู้สึก…
ชาน่า
 “ฮีธ เลดเจอร์” ขวัญใจชาวเกย์, พระเอกBrokeback Mountainเกิด – แก่ – เจ็บ – ตาย นั้นเป็นเรื่องธรรมดา แต่บางครั้งก็ยากจะทำใจได้  โดยเฉพาะหากใครสักคนอันเป็นที่รัก และผูกพัน แม้กระทั่งแค่ชื่นชม ปลื้ม ๆ ของคุณจากไปก่อนวัยอันสมควร   “เค้าหลับสบายไปแล้วล่ะ คงเหลือแต่เราที่จะก้าวต่อไป สู้ต่อไปตราบเท่าที่ลมหายใจยังอยู่แม้มันจะทรมาน ปวดร้าวแค่ไหน  ขอเวลาตั้งตัว ขอทำใจหน่อยได้ไหมคนดี”วันที่ 23 ม.ค. 2008 เป็นวันที่พระเอกในดวงใจของผมจากไปอย่างไม่มีวันกลับ เขาผู้นั้นคือ  ฮีธ เลดเจอร์ หนุ่มน้อยหน้าไม่หล่อแต่เร้าใจวัยซาวแปด  ชาวออสซี่ …
ชาน่า
การแสดงความรักและความใคร่ที่ขาดไม่ได้สำหรับชาวเกย์ ส่วนหนึ่งคงหนีไม่พ้นการร่วมเพศ แต่จะเป็นเพศร่วมแบบไหนคงทายได้ไม่ยากนัก  ซึ่งอันที่จริงแล้วก็เป็นธรรมชาติของเกย์ กะเทยที่ต้องใช้ทวารยังหวานอยู่ภายในร่างกายเพื่อประกอบกามกิจ (อยู่บ้าง)  ซึ่งภาระนี้จะตกอยู่กับฝ่ายรับ จนเกย์คิงหลายคนบอกว่า “ผมไม่ชอบรับ ผมชอบรุก เพราะเป็นฝ่ายรับมันเจ๊บบบบ เจ็บ”  ขออนุญาตทำความเข้าใจกับคนที่ยังอ่อนต่อวิชาเกย์ศาสตร์ ว่า ฝ่ายรับคือ ผู้ให้ (ทวารยังหวานอยู่) ส่วนฝ่ายรุกคือผู้กระทำ
ชาน่า
คงไม่มีใครจะกล้าปฎิเสธได้ว่า ความใฝ่ฝันของเกย์กะเทย เก้าสิบเก้าจุดเก้าเก้าเปอร์เซ็นต์ อยากจะทำหน้าที่ของการประกวดความงาม คุณค่าที่เธอคู่ควร ไม่ว่าจะเป็นเวทีใด ๆ ก็ตามที่จัดขึ้น ตอนเป็นเด็กชายอยู่บ้านนอกคอกนา เคยไปงานฤดูหนาวที่ทางจังหวัดหรืออำเภอเค้าจัดประกวด “นางฟ้าจำแลง” ตอนนั้นด้วยความไร้เดียงสา ใคร่รู้เยี่ยงนัก คำว่านางฟ้าจำแลงคืออะไร พอเติบโตขึ้นจึงเริ่มเข้าใจความหมายและเข้าใจตัวเองมากขึ้น “ฉันอยากเป็นนางฟ้าจำแลงจังเลย” พร่ำบ่นพึมพำในใจคนเดียว เพราะอิชั้นมีแววตั้งแต่จำความได้แล้วล่ะฮะ “โฉมเอย โฉมงาม อร่ามแท้แลอรุณ.......” เพลงที่ใช้ประกวดเมื่อครั้งจำความได้…
ชาน่า
ส่งท้ายปลายปี  ความหนาวเข้ามาเยือนเหมือนใจหวิว ๆ  หลายคนเปรียบเปรยถึงความอ้างว้างว้าเหว่ ในช่วงฤดูหนาว  ช่างเข้ากันนัก  แต่ที่นี่ในต่างแดนเขตทะเลแคริบเบี้ยน สำหรับคนท้องถิ่นไม่รู้จักคำว่าหนาวเหน็บนอกจากอากาศเย็น ๆ  ณ วันนี้ที่เกาะท้องฟ้ามืดมน ตั้งเค้าฝนจะตก  บ่อยครั้งที่ฝนฟ้าและอากาศเป็นใจมักจะปล่อยใจฝัน แบบบิวด์อารมณ์ได้ไม่ยากนักสำหรับหัวโปกไร้นม อารมณ์เกินหญิงของเกย์อย่างเรา  ฉันนั่งอยู่บาร์เล็ก ๆ แห่งหนึ่งของเกาะ Antigua and Barbuda เขตทะเลแคริบเบี้ยน  หลังจากที่เราสามคนเกย์เพื่อนรัก พากันออกจาก รีสอร์ทหรูราคาสี่ร้อยล้านเหรียญ หรือที่รู้จักกันดี…
ชาน่า
สังคมที่เปิดกว้างและยอมรับโลกแห่งความเป็นจริงได้เกิดขึ้นอีกระดับหนึ่ง เมื่อได้เห็นหนังไทย หนังดี หนังเด่นแนวหน้าแห่งปีนี้  เรื่อง “รักแห่งสยาม” หนังที่สะท้อนให้เห็นถึงความรักหลากอารมณ์ ของสังคมเมืองไทย ในความเหมือนที่แตกต่างของสังคม(อีกแล้วครับท่าน) เป็นกระแสแรงได้จิต สั่นสะเทือนหลายริกเตอร์ เขย่าให้เห็นถึงภาพสะท้อนของสังคมไทยในยุคปัจจุบัน  เมื่อ  “รักแห่งสยาม”  ผ่านสายตามหาชน   ทั้งพลพรรคคนรักเกย์ แอนตี้เกย์ รักครอบครัว รักเพื่อน รักแฟน รักเพศไหนๆ ยังไงก็ตาม“คงเป็นหนังวัยรุ่นกุ๊กกิ๊ก ทั่ว ๆ ไป  สปอยหรือเปล่าน๊า”“แหวะ ... หนังเกย์ แน่ ๆ เลยเท้อออ !”“โอ้โห…
ชาน่า
กลับมาตามหัวใจเรียกร้องอีกครั้งหลังจากพักร้อนเมืองไทย  กลับไปอ่านหนังสือของสาวสองเภท หรือสาวประเภทสองที่บุกตลาดเมืองไทยตามแผงหนังสือชั้นนำทั่วไป  อดไม่ไหวจึงขอหยิบมาฝากแนะนำเผื่อใครสนใจอยากอ่านเรื่องราวหลากหลาย มากมายมุมมอง สามารถอ่านได้จากหนังสือที่สาว ๆ เธอเขียนถ่ายทอดเพื่อเป็นสื่อสร้างสรรค์ผ่านตัวหนังสือ มีเล่มไหน ยังไงบ้างนั่งปูเสื่ออ่านได้ค่ะเกริ่นนำส่วนตัวก่อนว่า  สมัยก่อนตอนอยู่นอกเมือง ไม่ใช่เมืองนอก (บ้านนอก) เคยอ่านนิตยสารเล่มหนึ่ง จำไม่ได้ว่าเป็นสกุลไทย หรือขวัญเรือน  มีคอลัมน์ที่เค้าเขียนถึง “กะเทยไทยในต่างแดน” ตอนนั้นยังเป็นเด็กชาย อีแอบ ไม่แสดงออก…
ชาน่า
ห่างหายไปนานหลังจาก เปิดตัวหนังสือ “เม้าท์แตก...ชาวเรา” ได้สองวันก็ลัดฟ้า กลับไปทำงานต่อที่เรือสำราญ ณ อเมริกา  กว่าจะตั้งตัวได้เหนื่อยเอาการทีเดียวค่ะหมกมุ่นกับการทำงานและการปรับตัวสักระยะ จึงเริ่มออกไปพักผ่อนหย่อนใจ ตามประสาคนทำงาน ลอยล่องท่องไป ในโลกกว้าง  วันว่างหลังการทำงานหนักเป็นนางแบกอินเตอร์ (แบกถาดอาหารคาวหวาน)วันนี้หลังจากทำงานกลางวันรับจองห้องอาหารทางโทรศัพท์เสร็จจึงรีบออกไปเที่ยวหาดเกย์ ซึ่งเป็นแหล่งชุมชนชาวเกย์อันเลื่องชื่อของพลเมืองชาวเกาะของประเทศอเมริกา ที่อยู่ทะเลแคริบเบี้ยน  นามว่า “ St.Thomas”  U.S.V.I ย่อมาจาก United State Virgin Island.…