เทศกาลของไทยเรามีมากมายหลายช่วงแทบจะเกิดขึ้นทุกเดือนเลยก็ว่าได้ แต่มีเทศกาลหนึ่งที่ชาน่าร่วมเติบโตมากับสังคมไทยนานแสนนาน (กำลังจะได้โล่ห์ ตำแหน่งชาน่าโบราณ รุ่นลายครามไม่ช้าก็ไว) ทุกครั้ง ทุกที ทุกปีที่ได้สัมผัส บอกได้คำเดียวว่า... “แซ่บ เริ่ด ม่วนแต๊ๆ เกิดมันส์” เพราะนอกจากจะสนุกสนานแล้วเรายังได้สาระมากมายในเทศกาลที่ชาน่ากำลังจะกล่าวถึงนี้
“มหาสงกรานต์ - Splash Water Festival” มีคู่กับสังคมไทยมาช้านาน
คุณจำได้หรือไม่ นานตั้งแต่เราเกิดมาก็ว่าได้ พอจำความเมื่อครั้นยังเป็นเด็ก(ชาย)สมัยอยู่บ้านนอก ไกลปืนเที่ยง (เจียงฮาย) วันสงกรานต์นอกจากจะเป็นเทศกาลวันหยุดยาวแล้วทางรัฐบาลยังจัดให้เป็นวันครอบครัวอีกด้วย ซึ่งก็ใกล้เคียงกับคริตศาสนา ในวันคิดมาก (ผิดค่าขอแก้) วันคริสมาตส์ เราจะเห็นครอบครัวของฝรั่งเค้าพบญาติ งานสงกรานต์ไทยก็เช่นกัน ตอนเป็นเด็กนั้นจำได้ว่า ไม่ว่าหญิง ชาย ไปทำงานที่ไหนก็จะกลับมาภูมิลำเนาของตัวเอง กลับไปดำหัวผู้เฒ่า คนแก่ พ่อแม่ พี่น้อง ลุง ป้า น้า อา อาจารย์
“ปี๋ใหม่เมืองเฮาก็มาถึงแห๋มแล้วน่อ ดำหัวแม่ป้อ ป้า ลุง อุ้ย เฮาดีกว่า ประเพณีสืบเก่าของเฮาแต่ก่อนมา เข้าวัดเข้าวา....”
ทุกปี พ่อและแม่จะเข้าเมืองเพื่อซื้อเสื้อผ้าให้ผมใส่ ประเพณีทางเหนือเค้าจะมีวันหลายอย่างมาก วันเน่า วันสังขารล่อง แล้วจะมีวันที่ให้ใส่เสื้อผ้าใหม่จะเป็นมงคล
ช่วงวันที่เค้าให้เล่นน้ำ สาดน้ำได้ สนุกสุดเหวี่ยง พวกเราจะเอาถังน้ำใบใหญ่ๆ ใส่หลังรถอีแต๋น ว๊ายยยย ไม่ใช่ค่า หลังรถกระบะ(คันเก่า)ของพี่สาว พี่จะขับไปดำหัว ญาติ ๆ หลายแห่ง พวกเราก็ถือโอกาสได้ไปกิน เที่ยว เปรี้ยว ต่างถิ่น ถึงจังหวะที่เค้าตั้งด่านรดน้ำ สาดใส่ ได้ใจเหลือเกิน บ่อยครั้งที่เจอน้ำเน่า น้ำแข็ง น้ำ(ไร้สติของคนสาด)เสีย ฟาดหน้า ราดตัว เพียงแค่ความสะใจให้ทุกข์ของคนอื่น ซึ่งชาน่าไม่เห็นด้วยเพราะเป็นการให้ทุกข์แก่ท่านแล้วท่านก็จะด่า สาปแช่ง ทุกข์นั้นก็จะถึงเรา (อย่าทำนะคะ)
ตั้งแต่เรียนจบมอต้นจากดินแดนของคนชั้นสูง (เพราะเชียงรายอยู่บนเขาสูง) เข้ามาทำงานด้วย เรียนด้วย จวบกับทำงานโรงแรมจึงไม่ค่อยได้หยุดในช่วงเทศกาลบ่อยนัก หลังจากนั้นก็ถีบตัวเองออกไปทำงานต่างแดน ยิ่งแล้วไปใหญ่ แต่ถึงกระนั้น “โอกาส” มักจะมีเสมอไม่วันใดก็วันหนึ่ง เพราะวันพระไม่ได้มีหนเดียว เมื่อสามปีที่ผ่านมาจำได้ว่ามีโอกาส กลับบ้านเกิดพักร้อนที่เมืองไทยช่วงเทศกาลมหาสงกรานต์ จึงแว๊บไปสาดน้ำที่เชียงใหม่ โอ้โห... สุด ๆ จำได้ว่าวันนั้นสนุกจนลืมอายุตัวเองไปเลยค่ะ
เดินลอบคูคลอง ตั้งแต่สายๆ ถึงเย็น บางจุดเปิดเพลงมันส์ยิ่งกว่าดิสโก้เธคบางที่ กระหน่ำสาดน้ำ ตามคูคลองอย่างถึงใจ ตอนนั้นชาน่าออกสาวเต็มที่ ใส่แว่นตาดำ อำพรางชมพู เกรงว่าญาติทางเชียงรายหรือใครจะเห็นเข้า เดินแคทวอล์ค สนุกสนานได้รับการต้อนรับจากชาวเชียงใหม่อย่างเกินบรรยาย เพราะเราเป็นเรา
ตอนอยู่กรุงเทพ เคยไปแถวถนนข้าวสาร มันส์ไม่แพ้กันเชียวค่ะ ถือว่าเป็นโอกาสทองของการสังสรรค์ กับเทศกาลของใครหลายคนที่ไม่ได้กลับไปต่างจังหวัด เกย์บางราย กะเทยบางคนบอกว่า “ ชอบตอนสาดน้ำป้อจาย เป็นบันไดนำไปสู่มิตรภาพ จับนิดแตะหน่อย พอกระสัย”
แต่ผู้ชายแท้ บางคนก็บ่นเหลือเกิน “ โอ้ โห... รดน้ำ สาว ๆ ขาว ๆ สวยๆ สนุกอะดิ”
ผู้หญิงจริง ขอบอก “ ทำให้เพิ่มความกล้า แกล้งรำน้ำปะแป้ง ขอจับแก้ม เนื้อหอมหนุ่ม รูปร่างหน้าตาหล่อเหลาขนาดนี้ ถามหน่อยเถอะพี่ มีแฟนรึยังค๊า”
สนุกสนานกันคนละแบบ คนละกลุ่มเป้าหมาย....
“ทำไมเมืองไทย ผู้หญิงถึงได้ใส่เสื้อผ้าบางจนเห็นหัวนม เค้าอยากโชว์มากเหรอ” คำถามของชาวต่างชาติที่เคยสนทนากัน
ชาน่าก็เลยตอบไปอย่างเอาใจผู้หญิงจริงว่า บางครั้งหญิงที่คุณเห็นนั้นอาจจะเป็นหญิงปลอม นมปลอม กะเทยที่เค้าไปแปลงมาแล้วอยากโชว์ก็เป็นได้ แต่ถ้าเป็นผู้หญิงจริง หญิงนางนั้นก็สมควรประนามทำให้เสียชื่อเสียงถึงกุลสตรีไทยหลายล้านคน หากเป็นกะเทยก็ไม่สมควรแต่งตัว ล่อแหลม หรืองัดเอามาโชว์ บางครั้งความตั้งใจอยากให้โก้ แต่อาจจะกลายเป็นความงามที่คุณจะได้โดยไม่รู้ตัว .... “งามหน้า” ค่ะ
เก้าปีที่ทำงานเป็นสอสอในต่างแดน (เราเข้าใจตรงกันแล้วนะคะ สอสอที่กล่าวคือ สาวเสิร์ฟอินเตอร์) แทบจะทุกปีจะมีงานรื่นเริงเพื่อระลึกถึงเทศกาลมหาสงกรานต์ของคนไทยในต่างแดน โดยพวกเราจะรวมตัวแสดงถึงความรักและสามัคคีในหมู่คณะ แม้เราจะเป็นชาวไกลบ้าน พลัดถิ่น แต่เราก็ไม่เคยลืมผืนแผ่นดินไทย
ชาวต่างชาติจะรออย่างใจจดใจจ่อ เพื่อให้พี่ไทยได้จัดงานสงกรานต์ “ม่วนกันแต๊ ๆ เจ้า”
การแสดงโชว์นั้นมีหลากหลาย เท่าที่จะงัดมาทำได้ ใครถนัดอะไรก็ช่วย ๆ กัน เพื่อ “ประกาศให้ก้องโลกได้รู้ว่า .... เมืองไทยเรา มีดีอะไรบ้าง”
ปีที่แล้ว ชาน่ารำไทย เพลงล่องแม่ปิง และร้องลิปซิ้งค์เพลง I believe ของ ทาทา ยัง พอแต่งออกมา เป็นที่รู้กัน อิชั้นคือทายา รึยัง (จบข่าว) ปีนี้กะว่าจะขออยู่เบื้องหลัง หลังม่านนางโชว์ เพื่อให้น้อง ๆ ได้เกิดกันบ้าง แต่กระนั้นหลายนาง ก็ยกเลิกเพราะขาดวิตามินช่างกล้า กับธาตุหน้าไม่ด้าน และไม่มีทักษะการแสดง ชาน่าไม่รีรอ อะไรที่ทำเพื่อประเทศชาติแล้วละก้อ.. ขอให้บอก
การจัดงานเริ่มต้นด้วยผู้ว่าการรัฐ (พิมพ์ผิดอีกแล้ว) กัปตันซึ่งเปรียบเสมือนพ่อเมือง มาเปิดงาน กว่าจะรวมตัวกันได้ก็เกือบเที่ยงคืน ณ บาร์เล็ก ๆ แห่งหนึ่งบนเรือสำราญของพนักงาน พันสองร้อยกว่าชีวิตลูกเรือ
พิธีกรโดย หมี อินชะนา หนุ่มใต้ แล่งใต้สำเนียงสตอ (บรอรี่) และน้องหน๋า สาวใต้
เริ่มต้นเปิดร้องเพลงสดุดีมหาราชา และ รำถวายพระพร โดย วิหาร หนุ่มอีสานผู้มั่นแห่งศิลปะไทย โดยช่วงพักร้อนยอมเป็นศิษย์คณะนางรำ ที่ศาลพระพรหมเอราวัณ พร้อมชุดเบ็ดเสร็จสองหมื่นหรูเริ่ดอลังการดาวล้านดวง
ต่อด้วยเพลงหวาน ๆ ปนน้ำตาล น้ำอ้อย ชาน่าละเลงเอง แต่งหน้าทาปากใส่วิกอย่างไว ด้วยเวลาครึ่งชั่วโมง ออกมาที่สุดแล้วก็แค่นี้... ร้องลิปซิงค์เพลง My Valentine
"Valentine"
(feat. Jim Brickman)
if there were no words
no way to speak
i would still hear you
if there were no tears
no way to feel inside
i'd still feel for you
and even if the sun refused to shine
even if romance ran out of rhyme
you wuld still have my heart until the end of time
you're all i need, my love, my Valentine.
all of my life
i have been waiting for
all you give to me
you've opened my eyes
and shown me how to love unselfishly
i've dreamed of this a thousand times before
in my dreams i couldn't love you more
i will give you my heart
until the end of time
you're all i need, my love, my Valentine
and even if the sun refused to shine
even if romance ran out of rhyme
you would still have my heart until the end of time
'cause all i need is you, my Valentine
you're all i need, my love, my Valentine
หลังจากนั้นต่อด้วยเซิ้งอีสาน โดยมี น้องปุ้ย น้องเติ้ล น้องบ๊วย น้องเจี๊ยบ และหมี นักเซิ้งจากหลายภาครวมกัน ส่วนชุดคอสตูมตามมีตามเกิดเพราะไม่ได้เตรียมมากัน
เซิ้งมัน ๆ กันเสร็จ พลาดไม่ได้ มวยคู่เอก ได้สองหนุ่ม อมรและคุณโต ศิษย์เก่าค่ายไหนไม่ยอมบอก วาดลวดลาย ง้างแข้ง ศอก หัว ไหล่ เข่า เร้าใจยิ่งนัก เรียกเสียงฮาเสียงเชียร์ได้ไม่น้อยทีเดียว ศิลปะแม่ไม้มวยไทยใคร ๆก็ชอบ
จบการแสดงชุดฟินัลเล่ โดย อิชั้น(อีกแล้วเหรอ) และบรรดาแดนเซอร์ชั่วคราว ดาวเด็กเสิร์ฟอินเตอร์ พร้อมกับแขกรับเชิญหนุ่มเม็กซิกัน อัลฟอนโซ่ ร่วมด้วย นอกจากนี้ยังมี บ๊วย และวันทวี เป็นนักเต้นชั่วคราวให้ เลือกเพลง I will survive เวอร์ชั่น ปนเพลงอีสาน ร้องโดย เจเน็ต เขียว
“..... โอยยยยยย โอ้ละหนอ แล้วกันหนอ... พอเปิดผ้าม่านออกมาส่องสิมองเห็น บุญแม่สาวมาฟังเพลง ซัง แม่ งาม แท้ ๆ น๊อ ซาหวัดดีค่า ทั่นพ่อแม่พี่น่อง.... and First I was afraiddddddddd I was petrified.......”
หลังจากนั้น จึงเชิญชวนผู้หลักผู้ใหญ่ร่วมร้องรำ ทำเพลง “รำวง รำวงปีใหม่”
ต่อด้วยคาราโอเกะและดิสโก้เธคอย่างเมามัน ถึงอกถึงใจ ร่วมสร้างขวัญและกำลังใจ แด่ชาวไทยไกลบ้านทุกคน
งานไหน ๆ เกย์ กะเทยไทย ก็ร่วมกับชายจริงหญิงแท้ได้เสียแบ่งแยกไม่ได้ เพราะความรักและสามัคคีนั้นไม่มีการแบ่งกั้นทางความต้องการทางเพศมาเกี่ยวข้อง เราอยู่ในสังคมด้วยกันได้อย่างสันติสุข จริงมั้ยคะ
ที่อยากนำเสนอไม่ใช่อยากโปรโมทตัวเอง เพียงเล่าสู่กันฟัง ยังอยากฝากช่วงท้ายนี้ว่า...
ประเพณีไทย เทศกาลไหนก็ตาม บรรพบุรุษเราก็คงหวังเพียงอยากให้คนรุ่นใหม่ สายเลือดไทยได้สานต่อ และรักษาขนบธรรมเนียมประเพณีไทยให้สืบสานนานต่อไปชั่วลูก ถึงหลาน เพราะเมืองไทยไม่เป็นเมืองขึ้นของใคร เรามีสิ่งที่ดีงามมากกว่า มุมมองและสายตาของชาวโลกจะหยั่งถึง
“มหาสงกรานต์” จึงเป็นอีกหนึ่งเทศกาลที่ไทยเราควรจะจารึกไว้ และรำลึกถึงความเป็นมา เป็นไป สืบสานต่อไป เพื่อผองไทยจักได้เป็นสุขถ้วนหน้ากัน....
แล้วคุณล่ะคะ สุขสันต์สงกรานต์ที่ไหนเป็นอย่างไร เก็บไว้ในความทรงจำ..หากวันใดมีเวลานำความสุขความทรงจำนั้นกลับมารำลึก แค่นี้ “ความสุข” คุณก็สัมผัสได้แค่เอื้อมจริง ๆค่ะ
ชาน่า ร่วมส่งควันหลงสงกรานต์ต่างแดน จากเกาะ Madeira ,Portugal ประเทศโปรตุเกส Summer in Europe 2008 ได้เริ่มต้นขึ้นแล้วค่า...