Skip to main content

นานแล้วที่ไม่ได้เม้าท์เรื่องราวภัยรายวัน หลังจากที่คอลัมน์เตือนภัยที่มีคนเข้าอ่านเกือบหมื่น เวลาผ่านไปไวเหมือนโกหกเกือบปีเชียวฮ่ะ เพื่อนพ้องน้องพี่ชาวเกย์หลายคนร้องเรียก เม้าท์แตกกัน วันนี้จึงขอหยิบหลากหลายเรื่องราวมาเม้าท์เล่าสู่กันฟังนะฮะ บางเรื่องราวฟังไว้ไม่เสียหลาย บางราย “มีอย่างนี้ด้วยหรือ” คุณขา ยุคข้าวยาก หมากแพง เศรษฐกิจทรุด การเมืองแทรก ความมั่นคงถดถอย น่าเห็นใจชาวไทยกันถ้วนหน้าที่ต้องรับสภาพปัญหาเยี่ยงนี้

ชาน่าขอแยกเป็นเรื่อง ๆ ตามหัวข้อที่เพื่อน ๆ เม้าท์ให้ทราบละกันฮ่า

12_06_01

 

๑. ชะนีมิจฉา เปิดประตูรถเข้ามาอย่างไร้มารยาท

โต้ง (นามสมมุติ) ขับรถกระบะส่งของจากบางบัวทองไปแถวแจ้งวัฒนะ ในช่วงที่รถติดไฟแดงนั้นมีชะนีอยู่นางหนึ่ง แต่งตัวดี หน้าตาดูดีไปวัดไปวาได้ ทันทีทันใดที่ติดไฟแดง ชะนีนางนี้เปิดประตูเข้ามานั่งในรถ “หน้าตาเฉย” เธอไม่พูดเหมือนคนเป็นใบ้แต่ไม่ไร้สติ คุณขา เธอช่างกล้าหน้าทนเสียเหลือเกินฮ่า พอเข้ามานั่ง สายตาเธอบ่งบอกเห็นใจกันว่าฉันจะหลอก กวาดสายตาไปรอบ ๆ รถเพื่อหาของ โต้งเห็นท่าจะไม่ดี เพราะมั่นใจว่าหญิงคนนี้คงไม่มีเจตนาดีเป็นแน่แท้ ทั้งๆ ที่บอกให้เธอลงจากรถเธอก็ไม่ลง เข้าใจศัพท์คำว่า ด้านยิ่งกว่ายางมะตอยมั้ยฮะ

พอไฟเขียวรถแล่นไปแป๊บเดียวโต้งจึงตัดสินใจจอดรถข้างทางเพื่อ “เรียนเชิญให้เธอลงไปจากรถ ณ บัดนาว” หลายคนที่อ่านอาจจะสงสัยเหมือนชาน่า ว่า ชะนีนางนี้เธอถือวิสาสะอะไรเปิดประตูรถเข้าไปในรถของคนอื่นโดยที่ไม่รู้จักกัน โต้งเล่าต่อว่า เธอคงจะมองหาของมีค่า ไม่รู้ว่าในกระเป๋าของเธอมีอะไรหรือเปล่า เช่น ปืน หรือของมีคม หรือไม่ก็หากขับรถผ่านหน้าป้อมตำรวจ ชะนีนางนี้อาจจะร้องกรี๊ดลั่นว่า โดนผู้ชายหน้าหื่นจับมาเรียกร้องค่าเสียหาย บังเอิญโต้งเป็นเกย์ก้ามปู แต่จิตออกสาวยิ่งกว่าเธอจึงกรี๊ดใส่หล่อนเสียก่อนว่า “นี่หล่อนจะออกจากรถช้านนนดี ๆ หรือว่าจะให้ส้นเท้าสัมผัสหน้าหล่อนก่อนออกไปจากรถช้านยะ” โต้งเล่าอย่างฮาว่า ตอนนั้นสาวแตกสุดฤทธิ์ ด้วยความโมโห อารมณ์เสีย... บอกแล้วแมน ๆ ทั้งหลายจะแตกสาวอย่างสาวใส้ก็ตอนที่กริ้วนี่หละฮ่า

๒. ลานจอด(รถ)แต่ไม่ปลอดภัย

กิ๊บ(นามสมมุติ) เกย์ไฮโซ สาวกของแบรนด์ดังอย่างลุยส์ ติ๊งต๊อง ขับรถหรูจอดที่ห้างแห่งหนึ่งย่านธุรกิจในมหานคร ด้วยความชะล่าใจ เธอลืมเก็บกระเป๋าแบรนด์ดัง โดยทิ้งไว้ในรถคนงาม หลังจากทำธุระเสร็จกลับไปที่รถก็ยังไม่รู้สึกว่าเกิดอะไรขึ้น พอรถขับเคลื่อนถึงได้เข้าสู่หมู่บ้านบางอ้อ เพราะลมโกรกรถคันงาม “พริ้ว” ข้างหลังรถมีรูพรุนโบ๋ กระเป๋าเรือนหลายหมื่นโดนเคลื่อนย้ายโดยคนแปลกหน้า ทิ้งรอยรู แตกร้าวของกระจกรถที่ถูกทุบ “ไอ้โจรตาถึง กระเป๋าแสนรักของตู คิดแล้วแค้นแสนช้ำใจ ราคาเกือบแสน ”

๓. ล้วงกระเป๋า ทำเราได้โดยไม่รู้ตัว


การล้วงกระเป๋าของกลุ่มโจรมิจฉาชีพไม่ว่าจะเป็นมือสมัครเล่นหรือมืออาชีพ มักเกิดขึ้นทุกแห่งหน ทั่วโลกไม่ว่าจะเป็นกรุงเทพ กรุงไทย หรือเมืองท่องเที่ยวที่ดังระดับโลก เพราะเข้าใจว่าพวกนี้จะมีขนจมูกไวยิ่งกว่าแมว รู้ทางหนีทีไล่ และมีทักษะมากถึงมากที่สุด

เพื่อนชะนีสาวหล่อนซื้อกระเป๋า(ปลอม) ยี่ห้อดัง แต่งตัวดูดีมีชาติตระกูล(ต่ำ) ว๊ายยยย วงเล็บผิดฮ่า สูงลิบลิ่วละกันแก้ให้ละค่า ขึ้นรถเมล์แน่นยังกะปลากระป๋องอัด หรือหน่อดอง เธอโมโหเป็นที่สุดที่รู้ภายหลังว่า กระเป๋าของปลอมใบใหม่ที่เพิ่งซื้อมาโดนกรีด โจรกรีดกระเป๋าได้เครื่องสำอางราคาถูกไปน่าช้ำใจนัก

ปล้นแล้ปท้อปเหตุเกิดที่เมือง มาร์เซล ทางตอนใต้ของฝรั่งเศส ลูกเรือชาวต่างชาติ เวลาออกไปข้างนอก ชอบหิ้วกระเป๋าแลปท้อป บอกให้เค้ารู้ว่าโน๊ตบุ๊คของตัวเองยี่ห้อแพงขนาดไหน สุดท้ายก็โดน ฉันโดนแล้วหละ... ล้อมหน้า ล้อมหลังกระชากเอากันดื้อ ๆ ที่ว่าเอาหนะ เอาแต่แลปท้อปนะฮะ ไม่ได้เอาคนค่าคุณขา จึงรี่แจ้งความรายงานเจ้าหน้าที่ตำรวจ สุดท้าย ... ก็ไม่ช่วยอะไรเลย เพราะนักท่องเที่ยวมักจะมีเวลาอยู่ในเมืองนั้นไม่นานนัก

รายนี้คนไทย เศรษฐีนีมีอายุ (อันที่จริงทุกคนก็มีอายุด้วยกันทั้งสิ้นตั้งแต่แรกเกิดจนถึงตาย หุหุ) เที่ยวเรือสำราญ บินไปเที่ยวโด๊ยตรง พกเงินสดไม่มากเอาเท่าไหร่ คิดเป็นเงินไทยแค่สองแสน โดนโจรตาน้ำซาวข้าวจากเมืองปิซ่า ล้วงไปแค่นิดเดียวเอง สองแสน จ๊ากกกกกกกกกก

เดินทางรถไฟฟ้าจากกรีซนครประวัติศาสตร์สี่พันปี ไม่ว่าจะเป็นรถไฟ รถเมล์ ขึ้นรถลงเรือ ไปเหนือล่องใต้ พวกโจรล้วงกระเป๋ามักจะใช้ในช่วงเวลาคับขัน คนแน่น เพื่อนของชาน่าก็โดนไม่ใช่น้อย เงินที่พกไปเกือบพันยูโร แถมกระเป๋ารักอย่างหลุยส์ วิตตอง ต้องหายไป ส่วนอีกคนที่เมืองเนเปิ้ล ประเทศอิตาลี่ รถแท็กซี่ไม่ยอมนั่งเพราะเบื่อแท็กซี่โกงราคาชอบนั่งประจำรถไฟฟ้า ช่วงชุลมุนไม่วุ่นรักแต่วุ่นวาย โส(นามสมมุติ) โดนนักล้วงกระเป๋าล้วงผิดด้านด้วยความโมโห เธอจึงด่ากราดด้วยภาษาอังกฤษสำเนียงอีสานว่า “ห่วย กระเป๋าตูอยู่ด้านนี้โว๊ย”

12_06_02



๔. ชอบโชว์หรือหาที่วางไม่ได้

กระเป๋า มือถือ ของมีค่าทั้งหลาย เวลาคุณ ๆ ไปนั่งทานข้าวตามร้านอาหารข้างถนน ประมาณการว่าวางไม่ถูกกาละและเทศะ ถ้าเป็นห้างดังอย่างสยามพารากอน เซ็นทรัลเวิร์ล เอ็มโพเรี่ยม ก็คงจะปลอดภัยได้มากกว่า แต่คุณขา นี่ร้านข้างถนนคนเดินดิน บางทีคนไม่เดินดินฮ่า ขับมอเตอร์ไซด์ไล่ราวทรัพย์ เห็นโทรศัพท์วางอยู่ตามโต๊ะ อย่าลืมว่าความไวเป็นของปีศาจ กระชากไปคราวนี้ก็ได้ของใหม่ปวดช้ำใจเล่น ๆ ของราคาถูกส่วนมากท่านนักวิ่งราวทั้งหลายตาถึง ไม่อยากได้ แพงเท่าไหร่เร้าใจได้โล่ห์เท่านั้น นั่นหละเป้าหมาย หาที่วางให้ลับตาแมว ตามี ตามา หน่อยนะเจ้าคะ

๕. ตู้ทองเคลื่อนที่ โดนดีจนได้

บางท่านที่บ้านไม่ค่อยมีตู้เก็บ หรือมักจะบ่นเสมอว่าซื้อมาไม่ได้เอามาเก็บให้ปลวกเชยชม ต้องใส่ทอง เพชร พลอยไม่ให้ดูด้อยค่า เพราะราคาตัวเองมักจะไม่มี เกรงเหลือเกินว่าคนอื่นจะดูตัวเองด้อยค่า ขนมาใส่ให้ครบ ถ้าใส่ไปตามกาลเวลาที่เหมาะสมก็คงหลีกเลี่ยงได้ แต่บางครั้ง บางเวลาอาจจะไม่เป็นใจ อย่างเช่นบังเอิญจอดรถที่ลับตา ลืมตัวใส่ของมีค่าประดับหุ่นตัวเองก่อนออกจากรถ เดินได้สามเก้า เจ็ดเก้าก็โดนอย่างจัง ทั้งขู่ ทั้งกระชาก หรือ บางรายตบทำร้ายแล้วเผ่นหนีไป มีแต่ได้กับได้ คนที่เสียใจคือเรา บางคนโดนกระชากจนคอช้ำ ลำคอเขียว บ้างก็บอกว่าระวังแล้ว แต่บางทีก็ลืมตัวไปชั่วขณะ แต่ดันเป็นขณะนั้น พอดี เห้อ....

๖. คดีข่มแต่ไม่ขืน ข่มขืน กระทำชำเรา เอาเรื่อง

ลองวิธีนี้ดูฮ่าคุณ ชาน่าคิดสูตรขึ้นมา หากใครจักข่มขืนคุณ (แต่มั่นใจว่าชาตินี้ทั้งชาติคงไม่มีป้อจายคนไหนหน้ามืดแปดด้าน คิดจะข่มขืนชาน่าหรอกค่ะ) บอกเค้าไปเลยว่า “อย่านะฮะ อีชั้นมีเชื้อ อย่าปล่อยให้อารมณ์ชั่ววูบทำลายทั้งชีวิตของคุณ” อันที่จริงแล้วไม่ได้มีเชื้อ(เอดส์) อย่างที่คุณเข้าใจหรอกค่า หรืออาจจะมีเชื้อเป็นได้ เช่น เชื้อ(สะใภ้) จ้าว พิมพ์ผิดค่า เจ้าที่ว่าหนะคือเจ้าปัญหาสิฮะ เราไม่ผิดศีลห้าหรอกเพียงแต่เราพูดไม่ครบ เคยมีคดี ที่เพื่อนของชาน่าเป็นตำรวจ บอกว่าสงสารผู้หญิงปัญญาอ่อน โดนผู้ชายหื่นกามหลายคนรุมกระทำชำเราที่กระท่อมปลายนา แต่สุดท้ายชายสี่ห้าคนทั้งหลายหารู้ไม่ว่า หญิงคนนี้เค้ามีเชื้อเอดส์ จึงต้องท่องคาถา เอดส์คงจะไม่ยด กลุ้มใจไปตลอด รออีกสามเดือนค่อยตรวจหาเชื้อละกันฮ่า

ชาวเกย์หลายคนที่ชอบไป ร่วมรักกับคนหน้าแปลก หรือแปลกหน้า ระวังอาจจะเจอดี เจอร้ายแถมทองไม่เป็นไร แต่แถมอย่างอื่นหนะเป็นเรื่อง อย่างเช่นแถมเลือดบวก “หน้าก็สวย หุ่นก็สวย ... แต่ เลือดไม่ผ่านนน”

เพื่อนอีกคนของชาน่า หน้าตาดูดีสุด ๆ แต่เค้าชอบไปซาวน่าเพราะ อบไอน้ำ ไม่ได้ไปเพราะอยากจะร่วมรักกับคนหน้าแปลก หลายครั้งที่เจอมือผี มือยาว มือไม่ปรารถนาทั้งหลายเข้ามาลวนลาม เขามักจะบอกว่า “ไม่กลัวเอดส์เหรอ” บางคนหนีตะเลิดเปิดเปิงเลยเชียวหละ

บอกกล่าวเก้าสิบเป็นเรื่องเป็นราวเป็นข่าวขึ้นมาเพื่อจะเตือนใจ เกย์ไทย เกย์เทศ หรือทุกเพศทั้งหลายให้ระวังไว้ ภัยสมัยนี้เกิดขี้นทุกนาที ทุกมุมของโลก โดยเฉพาะช่วงยุคตกอับ (อัปปรีย์ทางความคิดของคนที่คิดจะทำร้ายผู้อื่น) ภาวะของคนเดือดร้อน หน้ามืดทำอะไรได้โดยไม่ความละอาย ส่วนคุณธรรมอย่าหวังว่าโจรพวกนี้จะสะกดถูก หรือแม้แต่สะกดถูก คงเป็นชาติหน้าตอนบ่าย ๆ ถึงจะคิดได้ บ้างคิดได้แต่ก็จะทำร้ายผู้อื่นจนเป็นกิจ รักเพื่อนพ้อง รักคนที่คุณรักเตือนกันไว้ไม่เสียหลาย ดีกว่าเสียใจในวินาทีหลังนะฮะ ทำดีเยอะ ๆ ค่า คุณงามความดีจักได้ปกป้องรักษาให้เราอยู่ในสภาวะแบบนี้ได้อย่างเอาตัวรอด ทำดีไม่พอ อย่าลืมทำสมาธิ ทำสติให้รู้เขารู้เรา และรู้ตัวเองได้ยิ่งดี เจอกันอีกไม่กี่เดือนจะกลับถึงเมืองไทย

ชาน่า เป็นห่วงจากใจ ทักทายจากเวนิส เมืองที่โรแม๊นติกมากที่สุดในโลกเจ้า..

บล็อกของ ชาน่า

ชาน่า
  หากใครเคยชมภาพยนตร์ไทยของจีทีเอช โดย บริษัท จอกว้าง ฟิล์ม จำกัด เมื่อปีที่แล้ว “หนีตามกาลิเลโอ” หลายคนคงจะประทับใจเรื่องราวและการต่อสู้ ความน่ารักและการใช้ชีวิตของสองสาวไทยที่ตัดสินใจไปเที่ยวและทำงานต่างประเทศ หนึ่งคนไปเพราะอกหัก อีกหนึ่งไปเพราะสอบตก อยากเปลี่ยนแปลงสิ่งแวดล้อมใหม่  แต่สำหรับฉัน “ชาน่า” หนีไปเมื่อสิบกว่าปีที่แล้ว ที่ตัดสินใจบินออกนอกประเทศ ความรู้สึกไม่ได้แตกต่างอะไรไปมากกว่านางเอกของหนังเรื่องนี้นักเลย  สุข เหงา เศร้า คละเคล้ากันไปยิ่งกว่าละครเสียอีก    แต่ชาน่าไม่ใช่นางเอกของเรื่อง แค่เกย์ที่หลายคนรู้จัก บ้างรู้จักฉันดี…
ชาน่า
หลายคนอาจจะเคยสงสัยเหมือนกับชาน่าว่าในสมัยก่อนวิถีชีวิตของเกย์เป็นเยี่ยงไร วันนี้จึงหาคำตอบและเป็นความต้องการทราบส่วนตัวด้วยค่ะ เพราะว่ามีโอกาสได้ดูละครเรื่องสาปภูษา จึงใคร่รู้เยี่ยงนักว่าประวัติความเป็นมาและสังคม กฎระเบียบบ้านเมืองเป็นเช่นใด ข้าใคร่รู้ ณ บัดเดี๋ยวนี้
ชาน่า
  เมื่อช่วงพักร้อนที่ผ่านมา ชาน่าและเพื่อน ๆ ได้พบปะสังสรรค์กันตามประสาเฮฮาปาร์ตี้ เพื่อนๆ ต่างไม่เจอกันมานาน มีทั้งเพื่อนชายจริง หญิงแท้และชาวหลากหลายทางเพศ
ชาน่า
"กระจกจ๋า บอกซาร่าหน่อยนะ ว่าผู้ชายคนเนี้ยะ...ใช่มะ ใช่มะ...." มาแล้ว มาแล้ว มาแล้ว จิ๋ม ซาร่า ท้าสัมผัส... มากับอัลบั้มชุดที่สอง "คนร่วมฝัน"   หากคุณได้ยินเพลงนี้ หลายคนอาจจะสงสัยว่าเป็นหญิงจริงหรือหญิงเทียม ไม่ว่าคุณจะมองผู้หญิงคนนี้อย่างไร ชาน่ามองเธอว่า เธอคือผู้ชายที่กลายเป็นผู้หญิงที่น่าค้นหาอีกคน ข้อความจากเพลง “เกินห้ามใจ” ของนักร้องสาวประเภทสองที่ชื่อจิ๋ม ซาร่า หรือชื่อที่ใช้ในวงการ “สุจินต์รัตน์ ประชาไทย” ผู้ชายทั้งแท่งที่ผันตัวเองให้เป็นผู้หญิงทั้งทิ่ม เธอผู้นี้เป็นคนไทยคนแรกที่กล้าไปผ่าตัดแปลงเพศไกลถึงดินแดนเมืองผู้ดี “อังกฤษ”
ชาน่า
  การมองโลกในแง่ร้าย การมีประสบการณ์ที่โหดร้าย หรืออยู่ในสังคมที่แย่ อาจจะทำให้คนในสังคมนั้นมีพฤติกรรมที่ไม่น่ารัก สังคมที่ไม่มีศีลธรรม สังคมทุนนิยมที่เอาแต่แก่งแย่งชิงดีชิงเด่นกัน ล้วนแล้วแต่เป็นปัจจัยช่วยให้คนกลุ่มนั้นมีทัศนคติและพฤติกรรมที่กลุ่มคนดีเค้าไม่ทำกัน วันนี้อยากนำเสนอเหตุการณ์ และ ศัพท์ของเกย์ที่ไม่อยากให้เกิดขึ้นกับสังคมสีม่วงของเรา ถ้าหากหลีกเลี่ยงได้ สังคมเกย์ไทยจะน่าอยู่อีกเยอะเลยล่ะฮ่ะ
ชาน่า
  เกิดเป็นคนมีชื่อเสียง (.... อือ... อันที่จริงทุกคนล้วนมีชื่อเป็นของตัวเองทั้งน้านนน) ก็ลำบากทำอะไรก็เป็นเป้าสายตาของประชาชี จะกิน ดื่ม ขยับซ้ายก็เป็นข่าว ขยับขวาก็มองต่างมุม โดนรุมทำข่าวอีก เรียกได้ว่าสูญเสียความเป็นส่วนตัวมากทีเดียว เพราะนอกจากจะเป็นเครื่องมือของธุรกิจคนขายข่าว ขายเรื่องราวแล้วยังเป็นเหมือนสินค้าตัวหนึ่งทีเดียวฮ่ะ
ชาน่า
การมองโลกในแง่ดี(เกินไป) การทำดี การให้เพื่อคนที่เรารัก เคยรัก อยากรัก สุดท้ายคนนั้นกลายเป็นคนอื่นคนไกล คนไม่รู้จัก บางครั้งมันก็ยากที่จะสาธยายได้ว่า สิ่งที่เราทำไปนั้นมันเป็นไปทางทิศไหน หรือกว่าจะรู้ตัวอีกทีก็ สะกดคำว่า ... สายเกินไป “โดน” กับตัวเองแล้วล่ะ
ชาน่า
  เคยคิดอยากเขียนนิยาย ที่ได้แรงบันดาลใจจากเรื่องจริงเหมือนกัน แต่ฝีมือการเขียนยังไม่เข้าขั้น และที่สำคัญเวลายังไม่เอื้ออำนวย เพราะต้องทำงานเป็นนางแบกโกอินเตอร์ ทำงานทุกวันฮ่ะ (นางแบก คือทำงานอาชีพแบกถาด บนเรือสำราญเจ้าค่ะ) สัปดาห์นี้อยากเขียนเรื่องจริงจากประสบการณ์ของชายคนหนึ่งซึ่งเป็นเพื่อนสนิทของชาน่า ที่เค้ากล้าเผยความเป็นเกย์ต่อครอบครัว ความจริงมันไม่เป็นเพียงแค่ความกล้า หากแต่เป็นสถานการณ์พาไป และอยากให้รับรู้ ยามเมื่อถึงเวลา เนื้อเรื่องและเหตุการณ์เกิดขึ้นจริงจากครอบครัวคนไทยเชื้อสายจีนครอบครัวหนึ่ง เรียบเรียงโดยชาน่า ล้านนา ค่ะ
ชาน่า
ปีใหม่ก้าวผ่านมาตามวันเวลาของปฎิทิน ที่ถูกกำหนดไว้ วันเดือนปี (ใหม่) เป็นแค่กาลเวลาที่คนเรากำหนด นับจากวันที่ผมลืมตาดูโลก จนถึงวันนี้ วัน เวลา และปีเป็นสิ่งที่กำหนดอายุของคนเรา ใช่มันผ่านไปแล้ว ...ผ่านไปเข้าสู่วัยกลางคน ของคน ๆ หนึ่งที่ยืนหยัดอยู่บนโลกที่หมุนเวียนเปลี่ยนไปใบนี้ มีหลายสิ่งที่ดีเข้ามา มีหลายคราที่รู้สึกแย่ หลากอารมณ์ที่ตัวเองสัมผัสได้ แต่สิ่งหนึ่งที่ค้นพบและรับรู้อยู่เสมอคือ... ความเป็นตัวตนที่แท้จริงภายใต้จิตสำนึก  
ชาน่า
หลายคนอาจจะคุ้นเคยกับการรณรงค์ การกระทำที่ไม่รุนแรงต่อเพศหญิง แต่น้อยคนนักจะเข้าใจและเห็นด้วยกับการที่ได้ทราบข่าว การกระทำรุนแรงต่อเพศพิเศษนั่นคือเกย์ หรือกะเทย ที่เกี่ยวข้องกับผองเพื่อนชาวเรา ชาน่าได้อ่านจดหมายฉบับหนึ่งที่ส่งถึงเว็บเกย์โรมีโอ (เว็บไซต์สังคมเกย์ที่ขึ้นชื่อของโลก) โดยคนที่เขียนมาเล่าเป็นเกย์ ที่ออกค่ายอาสากับหมอ เกี่ยวกับโรคเอดส์ ซึ่งมีโอกาสได้ไปหลายประเทศต่าง ๆ ขอแปลจดหมายฉบับนี้เพื่อผู้อ่านค่ะ
ชาน่า
ชาน่าชอบอ่านทุกอย่างที่ขวางหน้าถ้าหากมีเวลา แต่ถ้าไม่มีเวลามากนักก็เลือกบางเรื่อง ที่สนใจและเกี่ยวข้อง อย่างเรื่องฮา ฮา แม้บางครั้งบอกกับตัวเองว่า “ไร้สาระน่าดู...” แต่ลึก ๆ แล้วเนื้อหาบางส่วนอาจจะให้ความบันเทิงแบบไม่ต้องคิดอะไรมากอย่างเสียไม่ได้ ลองอ่านเรื่องราวที่ชาน่าเรียบเรียงโดยได้พล๊อตเรื่องจาก เมล์ส่งต่อ แต่แต่งเติมเป็นภาษาง่าย ๆ ของชาน่านะฮะ (ดั่งเพื่อนหลายคนตั้งฉายาให้ว่า ชาน่า ปั้นน้ำเป็นตัวจนแข็ง....) ... ด้วยความรับผิดชอบต่อสังคม น้อง ๆ อายุต่ำกว่า 18 ปี ไม่อนุญาตให้อ่านนะคะ เป็นคอลัมน์เรต ฉ. เด็กควรอยู่ในความดูแลของผู้ปกครองด้วยค่ะ
ชาน่า
  ชีวิตความรักของเกย์น่ะหรือ... หลายคนผลักดัน ยิ่งดันยิ่งดัก ยิ่งผลักเหมือนยิ่งแบกโลก เคยมีเพื่อนของชาน่าหลายคน บอกว่า ... “ฉันเชื่อเรื่องความรักของเกย์ ...ว่าคือรักนิรันดร์” แต่ “ฉัน” กลับขอค้าน ที่ค้านในที่นี้คือ เป็นความเชื่อส่วนบุคคล คนที่เชื่ออย่างนั้นหนึ่งในนั้นคือ “ฉันเอง” ชาน่า