Skip to main content

ปีใหม่ก้าวผ่านมาตามวันเวลาของปฎิทิน ที่ถูกกำหนดไว้

วันเดือนปี (ใหม่) เป็นแค่กาลเวลาที่คนเรากำหนด

นับจากวันที่ผมลืมตาดูโลก จนถึงวันนี้ วัน เวลา และปีเป็นสิ่งที่กำหนดอายุของคนเรา

ใช่มันผ่านไปแล้ว ...ผ่านไปเข้าสู่วัยกลางคน ของคน ๆ หนึ่งที่ยืนหยัดอยู่บนโลกที่หมุนเวียนเปลี่ยนไปใบนี้

มีหลายสิ่งที่ดีเข้ามา มีหลายคราที่รู้สึกแย่ หลากอารมณ์ที่ตัวเองสัมผัสได้

แต่สิ่งหนึ่งที่ค้นพบและรับรู้อยู่เสมอคือ... ความเป็นตัวตนที่แท้จริงภายใต้จิตสำนึก

 \\/--break--\>


 

แม้เพียงร่างกายนั้นเกิดมาเป็นเพศที่หลายคนรับรู้ว่า "เป็นชาย" แต่ข้างในและความรู้สึก มีคนไม่มากมายนักที่จะรู้หากไม่ได้สัมผัสหรือถามไถ่ได้จากตัวเอง

 

"ผมเป็นเกย์" อีกหนึ่งประโยคที่บอกใครหลายคนบนโลกใบนี้

และก็เป็นอีกหนึ่งประโยคเช่นเดียวกันที่เก็บไว้มาตลอดชีวิตที่ไม่อยากให้ใครคนหนึ่งรับรู้

ทุกคนที่เป็นเกย์ กลุ่มหลากหลายทางเพศ มักเจอเหตุการณ์นี้ตั้งแต่ตัดสินใจว่าตัวเองเป็นกลุ่มเพศทางเลือกแล้วล่ะ

แสดงออกหรือไม่แสดงออก สำคัญหรือไม่ ทุกคนรู้ดี

แต่สำหรับผมแล้ว ... มันมีอิทธิพลต่อชีวิตของคน ๆ หนึ่งมากทีเดียว

 

ถึงกระนั้นก็ตาม...ความเป็นเกย์จะไม่มีอิทธิพลต่อหน้าที่การงาน ความสุข และความสำเร็จได้

เป็นเกย์แล้วไม่สุขตรงไหน เป็นเกย์แล้วทุกข์อย่างไร

ชีวิตของคนเราเกิดมา จากวันนั้นถึงวันนี้ เรารู้หรือไม่ว่าเราจะจากไปเมื่อไหร่

เห็นกันอยู่ดี ๆ มีสุขภาพสมบูรณ์แข็งแรง รื่นเริงแจ่มใส ผ่านไปไม่กี่ชั่วโมง พึ่งรับรู้ว่าคนนั้น คนนี้ มีแต่ชื่อที่เหลือไว้ แล้วเค้าไปไหนกัน ไปเมื่อไหร่ทำไมไม่บอกกล่าว

 

ทุกคนรู้อดีต แต่ไม่มีใครรู้อนาคต แม้พยายามจะกำหนดให้เป็นไปตามกรอบ ตามวัน เวลา และปฎิทิน ที่กำหนดไว้ก็ตาม

 

 

 

หนึ่งปีที่ผ่านไป อย่างน้อยสุด วันเดือนปีใหม่ที่เกิดขึ้น คงพอช่วยให้คนเราได้เรียนรู้จากบทเรียน จากวัน เวลา ที่ผ่านมา และกำลังจะเกิดขึ้นอีกต่อไป

 

เสมือนเป็นเครื่องกำหนด บอกเงื่อนไขว่า "ผ่านไปอีกแล้วนะ ...." "ความเป็นคนของเราเริ่มเหลือน้อยไปอีกหนึ่งปีแล้วนะ".... " สิ่งใหม่ ๆ จะเริ่มเกิดกับเราอีกแล้วนะ" "เราจะทำอะไรใหม่และดีให้กับชีวีบ้างนะ"

ทุกสิ่งที่กำหนดนั้นล้วนขึ้นอยู่กับจิตและตัวเรา

"สูงต่ำอยู่ที่ทำตัว ดีชั่วอยู่ที่ตัวและจิต...ทำ"


ชีวิตของคนที่เป็นเกย์ เราต่างมีศักดิ์และศรี มีอะไรเหมือน ๆ กับคนทุกเพศที่เขามี

อยู่ที่เราจะทำตัวอย่างไร ตั้งจิตมั่นแค่ไหน พัฒนาความคิดและพฤติกรรมยังไง

ความคิดระบบรุ่นโบราณ ไม่ทันสมัย ที่คอยมองคนที่เป็นเกย์ ต้อยต่ำเริ่มหายไป

สังคม วัน เวลา เป็นสิ่งที่วัดและบอกถึงการยอมรับมากขึ้นเพียงใด

 

ถึงวันใหม่วันนี้แล้ว 

เราจะต้องจมอยู่กับอดีตเรื่องเก่า ๆ ที่เจ็บปวดอยู่ใย

เอาบทเรียนและสิ่งที่ได้ เป็นประสบการณ์ ทำชีวิตและจิตใจที่เหลืออยู่ในวันนี้ให้ดีงาม

จะเป็นเพศไหน ใช่สำคัญซะเมื่อไหร่

สิ่งที่สำคัญของคนนั้น เค้าวัดกันที่ คุณงาม ความดีและผลงานจากการกระทำ

 

ความเข้าใจ ยอมรับ ให้เกียรติและศักดิ์ศรีจะมีได้ก็ต่อเมื่อเรามีให้กับตัวเรา เริ่มที่ตัวเราก่อน

อย่าไปวอนขอจากใครให้ยอมรับตัวเรา หากเราไม่ยอมรับความเป็นเรา ยอมรับว่าตัวเองเป็นเพศไหน แต่ก็ไม่จำเป็นเสมอไปที่จะไปตีฆ้องร้องป่าว ประกาศให้คนทั่วโลกรับรู้ว่าเรามีรสนิยมทางเพศอย่างไร จำเป็นด้วยหรือ...

วัน เวลา เดือน ปี ใหม่นี้ จะทำให้ สังคมเกย์ และคนที่เป็นเกย์ ที่ต้องใช้ชีวิตอยู่กับคนทุกเพศ

เริ่มเข้าใจและเรียนรู้ที่จะอยู่กับสังคมได้อย่างไม่แตกแยกหรือขัดแย้ง

และเหนือสิ่งอื่นใด ขอ(เรา) อยู่กันอย่างมีความสุข

 

"ความสุข" ที่ได้ที่มาจากใจ

สิ่งไหนที่ทำแล้วเป็นสุข ไม่เดือดร้อน เบียดเบียนใคร

ทำไมจะทำไม่ได้

 

"เจ๊... ๆ แล้วถ้าเราหลงรักผู้ชายคนหนึ่งโดยที่ไม่บอกให้เค้ารู้ จะรักอย่างนี้ แค่นี้ตลอดไป เราจะทำได้มั้ย"

ชาน่าขอตอบไปอย่างมั่นใจว่า ทำได้สิ เพราะสิ่งที่เราทำ ทั้งเค้าและเราต่างไม่เดือดร้อน ไม่มีใครได้รับความทุกข์จากสิ่งที่กำลังทำอยู่นี่นา ตราบใดที่ไม่เบียดเบียนทางใจ ทำร้ายร่างกาย ทำลายจิตใจของเค้า

ทำไมเราจะไม่มีสิทธิ์ที่จะทำ เราทำได้หากใจเราเป็นสุข และที่สำคัญใช่จะเดือดร้อนถึงเขาสักหน่อย

 

 

ที่กล่าวมาทั้งหมดนั้น จะบอกและสรุปอย่างสั้น ๆ ว่า

ถึงกาลเวลา วันเดือนปีใหม่แล้ว อย่าจมอยู่กับความทุกข์ สิ่งที่ผ่านมาให้มันผ่านไป เริ่มต้นใหม่ กับวันเดือนปีใหม่นี้ ให้ชีวีของเราเป็นสุข เพราะถ้าวันนี้ไม่สุขแล้ว จะต้องรอไปอีกวันเดือนปี ไหนกันหนอ ... ถึงจะมีความสุข

 

จะเป็นเกย์ ไม่เป็นเกย์ เป็นคนหรือเป็นควาย เราท่านทั้งหลายล้วนมีวันเวลาที่จะมีความสุขได้

... ที่สำคัญ ความสุขที่เรามี ... กำลังจะมี... และอยากให้มีสุขนั้น มันเป็นความสุขของเรา ที่ใคร ๆ ก็ไม่สามารถแย่งไปได้

 

ขอโทษนะ...

ชีวิตเป็นเกย์

แล้วเป็นสุข

...แล้วไงเหรอ ฮ้า


อยากเห็นทุกท่านที่เข้ามาอ่านคอลัมน์ของชาน่า ล้วนแล้วแต่มีความสุข

...อ๊ะ.. ๆ อย่าไปตามหาที่ไหนนะ

มันอยู่ใกล้แค่หลับตาลง ค้นหาภายในจิตใจ

ตามหาหนทางไปหาความสุขให้เจอ

ณ ตอนนั้นแล้ว คุณจะไม่สนใจเลยว่า คุณจะเป็นเพศไหน ทุกคนล้วนมีความสุขได้จริง ๆ นะเออ..

 

"สุขสันต์วันปีใหม่อย่างเป็นทางการครับ"

 

รักจากใจ จากชาน่า ล้านนา ปรารถนาดีเสมอ แม้อยู่ห่างไกลแต่ใจเราถึงกัน...แค่เอื้อม

 

ปล.ของ ปล. ขอบคุณและยินดีเสมอที่ติดตามกันมา ทั้งติและชม จะพัฒนาต่อไปเพื่อความสุขผู้ให้ถึงใจผู้อ่านต่อไปจนกว่าจะหาไม่

 

 

 

บล็อกของ ชาน่า

ชาน่า
  หากใครเคยชมภาพยนตร์ไทยของจีทีเอช โดย บริษัท จอกว้าง ฟิล์ม จำกัด เมื่อปีที่แล้ว “หนีตามกาลิเลโอ” หลายคนคงจะประทับใจเรื่องราวและการต่อสู้ ความน่ารักและการใช้ชีวิตของสองสาวไทยที่ตัดสินใจไปเที่ยวและทำงานต่างประเทศ หนึ่งคนไปเพราะอกหัก อีกหนึ่งไปเพราะสอบตก อยากเปลี่ยนแปลงสิ่งแวดล้อมใหม่  แต่สำหรับฉัน “ชาน่า” หนีไปเมื่อสิบกว่าปีที่แล้ว ที่ตัดสินใจบินออกนอกประเทศ ความรู้สึกไม่ได้แตกต่างอะไรไปมากกว่านางเอกของหนังเรื่องนี้นักเลย  สุข เหงา เศร้า คละเคล้ากันไปยิ่งกว่าละครเสียอีก    แต่ชาน่าไม่ใช่นางเอกของเรื่อง แค่เกย์ที่หลายคนรู้จัก บ้างรู้จักฉันดี…
ชาน่า
หลายคนอาจจะเคยสงสัยเหมือนกับชาน่าว่าในสมัยก่อนวิถีชีวิตของเกย์เป็นเยี่ยงไร วันนี้จึงหาคำตอบและเป็นความต้องการทราบส่วนตัวด้วยค่ะ เพราะว่ามีโอกาสได้ดูละครเรื่องสาปภูษา จึงใคร่รู้เยี่ยงนักว่าประวัติความเป็นมาและสังคม กฎระเบียบบ้านเมืองเป็นเช่นใด ข้าใคร่รู้ ณ บัดเดี๋ยวนี้
ชาน่า
  เมื่อช่วงพักร้อนที่ผ่านมา ชาน่าและเพื่อน ๆ ได้พบปะสังสรรค์กันตามประสาเฮฮาปาร์ตี้ เพื่อนๆ ต่างไม่เจอกันมานาน มีทั้งเพื่อนชายจริง หญิงแท้และชาวหลากหลายทางเพศ
ชาน่า
"กระจกจ๋า บอกซาร่าหน่อยนะ ว่าผู้ชายคนเนี้ยะ...ใช่มะ ใช่มะ...." มาแล้ว มาแล้ว มาแล้ว จิ๋ม ซาร่า ท้าสัมผัส... มากับอัลบั้มชุดที่สอง "คนร่วมฝัน"   หากคุณได้ยินเพลงนี้ หลายคนอาจจะสงสัยว่าเป็นหญิงจริงหรือหญิงเทียม ไม่ว่าคุณจะมองผู้หญิงคนนี้อย่างไร ชาน่ามองเธอว่า เธอคือผู้ชายที่กลายเป็นผู้หญิงที่น่าค้นหาอีกคน ข้อความจากเพลง “เกินห้ามใจ” ของนักร้องสาวประเภทสองที่ชื่อจิ๋ม ซาร่า หรือชื่อที่ใช้ในวงการ “สุจินต์รัตน์ ประชาไทย” ผู้ชายทั้งแท่งที่ผันตัวเองให้เป็นผู้หญิงทั้งทิ่ม เธอผู้นี้เป็นคนไทยคนแรกที่กล้าไปผ่าตัดแปลงเพศไกลถึงดินแดนเมืองผู้ดี “อังกฤษ”
ชาน่า
  การมองโลกในแง่ร้าย การมีประสบการณ์ที่โหดร้าย หรืออยู่ในสังคมที่แย่ อาจจะทำให้คนในสังคมนั้นมีพฤติกรรมที่ไม่น่ารัก สังคมที่ไม่มีศีลธรรม สังคมทุนนิยมที่เอาแต่แก่งแย่งชิงดีชิงเด่นกัน ล้วนแล้วแต่เป็นปัจจัยช่วยให้คนกลุ่มนั้นมีทัศนคติและพฤติกรรมที่กลุ่มคนดีเค้าไม่ทำกัน วันนี้อยากนำเสนอเหตุการณ์ และ ศัพท์ของเกย์ที่ไม่อยากให้เกิดขึ้นกับสังคมสีม่วงของเรา ถ้าหากหลีกเลี่ยงได้ สังคมเกย์ไทยจะน่าอยู่อีกเยอะเลยล่ะฮ่ะ
ชาน่า
  เกิดเป็นคนมีชื่อเสียง (.... อือ... อันที่จริงทุกคนล้วนมีชื่อเป็นของตัวเองทั้งน้านนน) ก็ลำบากทำอะไรก็เป็นเป้าสายตาของประชาชี จะกิน ดื่ม ขยับซ้ายก็เป็นข่าว ขยับขวาก็มองต่างมุม โดนรุมทำข่าวอีก เรียกได้ว่าสูญเสียความเป็นส่วนตัวมากทีเดียว เพราะนอกจากจะเป็นเครื่องมือของธุรกิจคนขายข่าว ขายเรื่องราวแล้วยังเป็นเหมือนสินค้าตัวหนึ่งทีเดียวฮ่ะ
ชาน่า
การมองโลกในแง่ดี(เกินไป) การทำดี การให้เพื่อคนที่เรารัก เคยรัก อยากรัก สุดท้ายคนนั้นกลายเป็นคนอื่นคนไกล คนไม่รู้จัก บางครั้งมันก็ยากที่จะสาธยายได้ว่า สิ่งที่เราทำไปนั้นมันเป็นไปทางทิศไหน หรือกว่าจะรู้ตัวอีกทีก็ สะกดคำว่า ... สายเกินไป “โดน” กับตัวเองแล้วล่ะ
ชาน่า
  เคยคิดอยากเขียนนิยาย ที่ได้แรงบันดาลใจจากเรื่องจริงเหมือนกัน แต่ฝีมือการเขียนยังไม่เข้าขั้น และที่สำคัญเวลายังไม่เอื้ออำนวย เพราะต้องทำงานเป็นนางแบกโกอินเตอร์ ทำงานทุกวันฮ่ะ (นางแบก คือทำงานอาชีพแบกถาด บนเรือสำราญเจ้าค่ะ) สัปดาห์นี้อยากเขียนเรื่องจริงจากประสบการณ์ของชายคนหนึ่งซึ่งเป็นเพื่อนสนิทของชาน่า ที่เค้ากล้าเผยความเป็นเกย์ต่อครอบครัว ความจริงมันไม่เป็นเพียงแค่ความกล้า หากแต่เป็นสถานการณ์พาไป และอยากให้รับรู้ ยามเมื่อถึงเวลา เนื้อเรื่องและเหตุการณ์เกิดขึ้นจริงจากครอบครัวคนไทยเชื้อสายจีนครอบครัวหนึ่ง เรียบเรียงโดยชาน่า ล้านนา ค่ะ
ชาน่า
ปีใหม่ก้าวผ่านมาตามวันเวลาของปฎิทิน ที่ถูกกำหนดไว้ วันเดือนปี (ใหม่) เป็นแค่กาลเวลาที่คนเรากำหนด นับจากวันที่ผมลืมตาดูโลก จนถึงวันนี้ วัน เวลา และปีเป็นสิ่งที่กำหนดอายุของคนเรา ใช่มันผ่านไปแล้ว ...ผ่านไปเข้าสู่วัยกลางคน ของคน ๆ หนึ่งที่ยืนหยัดอยู่บนโลกที่หมุนเวียนเปลี่ยนไปใบนี้ มีหลายสิ่งที่ดีเข้ามา มีหลายคราที่รู้สึกแย่ หลากอารมณ์ที่ตัวเองสัมผัสได้ แต่สิ่งหนึ่งที่ค้นพบและรับรู้อยู่เสมอคือ... ความเป็นตัวตนที่แท้จริงภายใต้จิตสำนึก  
ชาน่า
หลายคนอาจจะคุ้นเคยกับการรณรงค์ การกระทำที่ไม่รุนแรงต่อเพศหญิง แต่น้อยคนนักจะเข้าใจและเห็นด้วยกับการที่ได้ทราบข่าว การกระทำรุนแรงต่อเพศพิเศษนั่นคือเกย์ หรือกะเทย ที่เกี่ยวข้องกับผองเพื่อนชาวเรา ชาน่าได้อ่านจดหมายฉบับหนึ่งที่ส่งถึงเว็บเกย์โรมีโอ (เว็บไซต์สังคมเกย์ที่ขึ้นชื่อของโลก) โดยคนที่เขียนมาเล่าเป็นเกย์ ที่ออกค่ายอาสากับหมอ เกี่ยวกับโรคเอดส์ ซึ่งมีโอกาสได้ไปหลายประเทศต่าง ๆ ขอแปลจดหมายฉบับนี้เพื่อผู้อ่านค่ะ
ชาน่า
ชาน่าชอบอ่านทุกอย่างที่ขวางหน้าถ้าหากมีเวลา แต่ถ้าไม่มีเวลามากนักก็เลือกบางเรื่อง ที่สนใจและเกี่ยวข้อง อย่างเรื่องฮา ฮา แม้บางครั้งบอกกับตัวเองว่า “ไร้สาระน่าดู...” แต่ลึก ๆ แล้วเนื้อหาบางส่วนอาจจะให้ความบันเทิงแบบไม่ต้องคิดอะไรมากอย่างเสียไม่ได้ ลองอ่านเรื่องราวที่ชาน่าเรียบเรียงโดยได้พล๊อตเรื่องจาก เมล์ส่งต่อ แต่แต่งเติมเป็นภาษาง่าย ๆ ของชาน่านะฮะ (ดั่งเพื่อนหลายคนตั้งฉายาให้ว่า ชาน่า ปั้นน้ำเป็นตัวจนแข็ง....) ... ด้วยความรับผิดชอบต่อสังคม น้อง ๆ อายุต่ำกว่า 18 ปี ไม่อนุญาตให้อ่านนะคะ เป็นคอลัมน์เรต ฉ. เด็กควรอยู่ในความดูแลของผู้ปกครองด้วยค่ะ
ชาน่า
  ชีวิตความรักของเกย์น่ะหรือ... หลายคนผลักดัน ยิ่งดันยิ่งดัก ยิ่งผลักเหมือนยิ่งแบกโลก เคยมีเพื่อนของชาน่าหลายคน บอกว่า ... “ฉันเชื่อเรื่องความรักของเกย์ ...ว่าคือรักนิรันดร์” แต่ “ฉัน” กลับขอค้าน ที่ค้านในที่นี้คือ เป็นความเชื่อส่วนบุคคล คนที่เชื่ออย่างนั้นหนึ่งในนั้นคือ “ฉันเอง” ชาน่า