Skip to main content

"กระจกจ๋า บอกซาร่าหน่อยนะ ว่าผู้ชายคนเนี้ยะ...ใช่มะ ใช่มะ...."
มาแล้ว มาแล้ว มาแล้ว จิ๋ม ซาร่า ท้าสัมผัส... มากับอัลบั้มชุดที่สอง "คนร่วมฝัน"

 


หากคุณได้ยินเพลงนี้ หลายคนอาจจะสงสัยว่าเป็นหญิงจริงหรือหญิงเทียม ไม่ว่าคุณจะมองผู้หญิงคนนี้อย่างไร ชาน่ามองเธอว่า เธอคือผู้ชายที่กลายเป็นผู้หญิงที่น่าค้นหาอีกคน ข้อความจากเพลง “เกินห้ามใจ” ของนักร้องสาวประเภทสองที่ชื่อจิ๋ม ซาร่า หรือชื่อที่ใช้ในวงการ “สุจินต์รัตน์ ประชาไทย” ผู้ชายทั้งแท่งที่ผันตัวเองให้เป็นผู้หญิงทั้งทิ่ม เธอผู้นี้เป็นคนไทยคนแรกที่กล้าไปผ่าตัดแปลงเพศไกลถึงดินแดนเมืองผู้ดี “อังกฤษ”


เมื่อช่วงพักร้อนที่ผ่านมา ชาน่ากลับเมืองไทยได้รับคำเชิญจากสมาคมเกย์ไปงานแถลงข่าวของผู้หญิงที่ชื่อซาร่า สาวประเภทสองที่ต้องห้ามเข้าฮ่องกง จนเป็นข่าวคราวพาดหัวข้อข่าว และรายการทีวีเกรียวกราว ดิฉันได้รู้จักและสนิทกับเธอ พร้อมตะลุยไปทำข่าวหลาย ๆ ที่จนชื่นชมถึงความสามารถและได้รู้จักกับชีวิตของอดีตผู้ชายคนหนึ่งที่ชื่อ ด.. สุชาติ จนทุกวันนี้เธอคือ จิ๋ม ซาร่า อดีตดารา และปัจจุบันคือนักร้อง นักแสดง สาวประเภทสอง ตั้งใจจะเขียนเรื่องของเธอในคอลัมน์นี้นานแล้วแต่ก็เก็บไว้เพื่อโอกาสที่เหมาะสม


อยากพาคุณรู้จักเธอคนนี้ “จิ๋ม ซาร่า”... ชีวิตจริงยิ่งกว่านิยาย ของเธอเป็นอย่างไร


..สุชาติ เกิดมาในร่างของผู้ชายในครอบครัวคนจีนที่จังหวัดนครสวรรค์ แม้ชื่อเล่นทางบ้านเรียกเค้าว่า ชาติ แต่เค้าเรียกตัวเองว่า จิ๋ม มาโดยตลอด ชีวิตในวัยเด็กไม่ต่างอะไรไปกับเด็กชายในครอบครัวคนจีนที่อยู่ต่างจังหวัดทั่วไป จนปรับตัวเข้ากับสังคมและความขัดแย้งทางเพศของตัวเองไม่ได้ คิดฆ่าตัวตายหลายครั้ง เพราะเมื่อห้าสิบกว่าปีชีวิตของเกย์ กะเทยเป็นสิ่งที่ไม่ยอมรับในสังคมไทย อายุสิบหก กลับไปที่บ้านในขณะที่เธอกำลังนอนหลับอยู่นั้น พ่อเอาบัตตาเลี่ยนไถหัวทรงผมที่ฮิบที่สุดในตอนนั้น ก็เลยต้องโกนหัว เธอถามว่า "เตี่ยทำอย่างนี้กับหนูทำไม" เพราะเค้าคิดว่าจะเปลี่ยนเธอได้ ทางบ้านทำทุกอย่างเพื่อจะเปลี่ยนลูกชายหัวใจหญิง ให้กลับเป็นลูกชายเหมือนคนทั่วไป แม้กระทั่งเอาเธอไปผูกกับต้นชมพู่ แล้วเอาก้านมะยมตี พร้อมกับพูดว่า “ต้องเป็นผู้ชาย ..มึงต้องเลิก มึงต้องไม่เป็นมิหนำซ้ำยังเอาน้ำเกลือราด แล้วเอามดมาปล่อยให้กัด แม่ของเธออยู่บนบ้าน แม่ทำอะไรไม่ได้ ค้านไม่ได้เลย โดนมัดสี่ห้าชั่วโมงจนดึก กระทั่งแม่มาปล่อย หลังจากนั้นเธอแค้นคิดประชดชีวิตโดยไปปีนเสาไฟฟ้าให้ฟ้าผ่าตาย แต่โชคร้าย .....ฟ้าไม่ผ่า ฝนไม่ตก .... เธอจึงรอด


ช่วงวัยเด็ก ตอนไปโรงเรียนเธอไม่เคยเข้าห้องน้ำเลยในโรงเรียน ต้องอดกลั้นจนกลับถึงบ้าน พออายุสิบสอง ปิดแต๊บเลย...เวลาที่จะจับมันยังรังเกียจ ท่องอย่างฝังใจเสมอว่า ไม่อยากได้จู๋ แต่อยากมีจิ๋ม...


เธอมีน้องสาวออกทอม ๆ และเคยพูดกับน้องสาวว่าว่า “สลับร่างกันมั้ย” จนกระทั่งมีความคิดว่า... เมียตัดจู๋ ผัวทิ้ง ทำไมเค้าอยู่ได้ ทำไมเธอจึงไม่ตัดบ้าง ... จึงเป็นคำถามที่น่าสงสัยของเธอเสมอมาจนกระทั่งมีโอกาสได้ไปอยู่อังกฤษตอนอายุ 22 ปี เธอจึงไปเสิร์ฟอาหารไกลถึงอังกฤษ ทำหน้าที่เป็นสอสอ (สาวเสิร์ฟ) โดยมีเงินติดตัวแค่แปดพันบาท วันหนึ่งได้อ่านหนังสือพิมพ์แทบลอยด์ฉบับหนึ่ง เค้ากำลังหาคนอยากะจะเปลี่ยนเพศ เหมือนกับต้องการหนูทดลอง หนูคนนั้นไม่ใช่ใครที่ไหน เป็นสาวไทยใจถึงคนนี้นี่เอง เป็นการผ่าตัดแปลงเพศฟรี โดยไม่เสียตังค์ซักกะบาทเดียว


การสมัครเป็นไปตามขั้นตอน จากคนที่ไปสมัครผ่าตัดร้อยกว่าคนแต่เค้าคัดเลือกเอาแค่ 7 คน หนึ่งในนั้นคือเธอ หลังจากนั้นเค้าต้องเฝ้าสังเกตจากกล้องวงจรปิด ประมาณเดือนกว่า ๆ สอบจิตวิทยาทั่วไป จนถึงเวลาผ่าตัดแปลงเพศ “ปาด แปะ เจาะ” ทำทั้งบนและล่างประมาณ 12 ชั่วโมง ก่อนที่จะผ่าตัดเธอถูกเข็นรถไป เธอร้องไห้ น้ำหูน้ำตาเล็ดจนหมอเข้าใจว่าเธอยังไม่พร้อม แต่เธอกลับบอกว่า “ฉันดีใจที่จะได้เป็นหญิง” หลังจากนั้น หมอบอกว่า “คุณเป็นผู้หญิงแล้วนะ”


พอหลังจากเหตุการณ์เปลี่ยนไป ในเมื่อครอบครัวไม่สามารถเปลี่ยนเธอให้เป็นลูกชายคนโตได้แล้ว เธอจึงประพฤติตัวที่ดีเลี้ยงครอบครัวได้ เป็นคนดี พ่อและทางบ้านจึงยอมรับ หลังจากนั้นพ่อภูมิใจเรียกเธอเป็นลูกสาวโดยตลอด


ชีวิตของลูกคนโตที่ต้องเลี้ยงครอบครัว เธอทำงานอย่างหนักเพื่อหาเงิน เคยเปิดโรงแรมเกย์แห่งแรกในประเทศไทยที่พัทยา ชื่อ Homex Hotel หลังจากนั้นจึงก้าวเข้าวงการบันเทิงรับเล่นหนังเทพธิดาบาร์เบียร์


แต่แล้วเหมือนโชคชะตาไม่เข้าข้างเธอ หลังจากที่เศรษฐกิจฟองสบู่แตก นักธุรกิจเก่งอย่างเธอก็ประสบปัญหา แทบจะล้มละลาย เพราะเธอสูญเงินไป 28 ล้าน (ถ้าเปรียบเป็นเงินปัจจุบันก็เท่ากับคูณ สาม เกือบร้อยล้าน) เหตุเพราะเก็งกำไร ผิดพลาด มีเงินเท่าไหร่ก็ซื้อดอลล่าห์เก็บไว้ ภายในสามเดือน หมดไป 28 ล้าน ซึ่งบางเดือนเธอได้กำไรมาแล้ว 9 ล้าน ไม่มีใครรู้อนาคตข้างหน้า เหมือนกับการเก็งเงินดอลล่าห์ที่ผิดพลาดของเธอ เธอได้รับการติดต่อจากธนาคาร เพื่อบอกข่าวร้าย จนเกิดอาการช็อค ขาดสติ ความรู้สึกชาไปทั้งตัว โทรศัพท์ร่วงลงพื้นอย่างไม่รู้ตัว กลายเป็นอัมพฤต จนเธอต้องหาทุกวิถีทางรักษาตัวเอง แต่เธอบอกว่า สิ่งที่สำคัญที่สุดในการรักษาโรคคือ จิตใจที่เข้มแข็ง


มรสุมชีวิตกระหน่ำซ้ำซ้อน เธอคิดฆ่าตัวตายให้หายไปจากโลกเพื่อหนีปัญหา จนแม่โทรมาบอกและให้กำลังใจเธอว่า “การที่เธอเป็นอย่างนี้ มันเป็นสิ่งที่วิเศษสุดแล้ว เป็นได้ขนาดนี้จะมีใครสักกี่คนที่ทำได้ จงภูมิใจในตัวเอง สู้ต่อไป” ความรู้สึกของคนที่เคยเป็นนางเอก จนกลายเป็นคนหน้าเบี้ยว ชีวิตล้มเหลว ล้มละลายตกต่ำ พูดไม่ได้ แม้กระทั่งเคี้ยวข้าวก็ไม่ได้ แต่เธอก็ได้กำลังใจจากแม่ ผู้หญิงที่รักเธอมากที่สุด สุดท้ายจึงหาหนทางรักษาตัว เธอรักษาตัวสามเดือน หมดเงิน 6 แสนบาท จนเพื่อนบอกให้ไปนิวซีแลนด์ไปรักษาตัว เธอจึงไปเริ่มต้นชีวิตใหม่ที่นั่น โดยทำงานอย่างหนักเช่นเคยเพื่อแบกภาระดูแลครอบครัวในเวลาเดียวกัน พอหาหนทางหนีทีไล่ได้ เธอจึงอยากทดลองในการขอแต่งงานหลังจากที่ตัวเองผ่าตัดแปลงเพศผ่านไปสิบกว่าปี จึงได้พาผู้ชายไทยไปจดทะเบียนสมรสแต่งงานแปลงคำนำหน้านามเป็นนางสาว ถูกต้องกำหนดเงื่อนไขว่า ต้องแปลงเพศมาแล้วมากกว่าสิบปี คราวนี้ได้ใบทะเบียนสมรสอย่างภาคภูมิใจ


ทุกวันนี้เธอใช้ชีวิตอย่างมีความสุข กับการทำงานในสิ่งที่ตัวเองรัก ทำธุรกิจที่พอเพียง พอใจ ใช้ชีวิตอย่างมองในทางบวก เธอกลับมายืนบนเวทีวงการบันเทิงอีกครั้งด้วยการร้องเพลง ทั้งร้องและแสดง โดยได้สานฝันงานเพลงถึงสองอัลบั้ม ซึ่งอัลบั้มชุดสองของเธอมีชื่อว่า “คนร่วมฝัน” จัดทำและจัดจำหน่ายโดยบริษัท เผ่าพันธุ์ซาวด์ 


สาวประเภทสองที่สวยและมีสมอง ทำความดีและทำประโยชน์ให้กับสังคม นั่นคือสิ่งที่เราน่าชื่นชมในความแกร่งและต่อสู้ของเธอ ผู้หญิงคนนี้ที่ชื่อ จิ๋ม ซาร่า “สุจินต์รัตน์ ประชาไทย” ติดตามผลงานของเธอได้แล้ววันนี้

 

 

 

บล็อกของ ชาน่า

ชาน่า
  หากใครเคยชมภาพยนตร์ไทยของจีทีเอช โดย บริษัท จอกว้าง ฟิล์ม จำกัด เมื่อปีที่แล้ว “หนีตามกาลิเลโอ” หลายคนคงจะประทับใจเรื่องราวและการต่อสู้ ความน่ารักและการใช้ชีวิตของสองสาวไทยที่ตัดสินใจไปเที่ยวและทำงานต่างประเทศ หนึ่งคนไปเพราะอกหัก อีกหนึ่งไปเพราะสอบตก อยากเปลี่ยนแปลงสิ่งแวดล้อมใหม่  แต่สำหรับฉัน “ชาน่า” หนีไปเมื่อสิบกว่าปีที่แล้ว ที่ตัดสินใจบินออกนอกประเทศ ความรู้สึกไม่ได้แตกต่างอะไรไปมากกว่านางเอกของหนังเรื่องนี้นักเลย  สุข เหงา เศร้า คละเคล้ากันไปยิ่งกว่าละครเสียอีก    แต่ชาน่าไม่ใช่นางเอกของเรื่อง แค่เกย์ที่หลายคนรู้จัก บ้างรู้จักฉันดี…
ชาน่า
หลายคนอาจจะเคยสงสัยเหมือนกับชาน่าว่าในสมัยก่อนวิถีชีวิตของเกย์เป็นเยี่ยงไร วันนี้จึงหาคำตอบและเป็นความต้องการทราบส่วนตัวด้วยค่ะ เพราะว่ามีโอกาสได้ดูละครเรื่องสาปภูษา จึงใคร่รู้เยี่ยงนักว่าประวัติความเป็นมาและสังคม กฎระเบียบบ้านเมืองเป็นเช่นใด ข้าใคร่รู้ ณ บัดเดี๋ยวนี้
ชาน่า
  เมื่อช่วงพักร้อนที่ผ่านมา ชาน่าและเพื่อน ๆ ได้พบปะสังสรรค์กันตามประสาเฮฮาปาร์ตี้ เพื่อนๆ ต่างไม่เจอกันมานาน มีทั้งเพื่อนชายจริง หญิงแท้และชาวหลากหลายทางเพศ
ชาน่า
"กระจกจ๋า บอกซาร่าหน่อยนะ ว่าผู้ชายคนเนี้ยะ...ใช่มะ ใช่มะ...." มาแล้ว มาแล้ว มาแล้ว จิ๋ม ซาร่า ท้าสัมผัส... มากับอัลบั้มชุดที่สอง "คนร่วมฝัน"   หากคุณได้ยินเพลงนี้ หลายคนอาจจะสงสัยว่าเป็นหญิงจริงหรือหญิงเทียม ไม่ว่าคุณจะมองผู้หญิงคนนี้อย่างไร ชาน่ามองเธอว่า เธอคือผู้ชายที่กลายเป็นผู้หญิงที่น่าค้นหาอีกคน ข้อความจากเพลง “เกินห้ามใจ” ของนักร้องสาวประเภทสองที่ชื่อจิ๋ม ซาร่า หรือชื่อที่ใช้ในวงการ “สุจินต์รัตน์ ประชาไทย” ผู้ชายทั้งแท่งที่ผันตัวเองให้เป็นผู้หญิงทั้งทิ่ม เธอผู้นี้เป็นคนไทยคนแรกที่กล้าไปผ่าตัดแปลงเพศไกลถึงดินแดนเมืองผู้ดี “อังกฤษ”
ชาน่า
  การมองโลกในแง่ร้าย การมีประสบการณ์ที่โหดร้าย หรืออยู่ในสังคมที่แย่ อาจจะทำให้คนในสังคมนั้นมีพฤติกรรมที่ไม่น่ารัก สังคมที่ไม่มีศีลธรรม สังคมทุนนิยมที่เอาแต่แก่งแย่งชิงดีชิงเด่นกัน ล้วนแล้วแต่เป็นปัจจัยช่วยให้คนกลุ่มนั้นมีทัศนคติและพฤติกรรมที่กลุ่มคนดีเค้าไม่ทำกัน วันนี้อยากนำเสนอเหตุการณ์ และ ศัพท์ของเกย์ที่ไม่อยากให้เกิดขึ้นกับสังคมสีม่วงของเรา ถ้าหากหลีกเลี่ยงได้ สังคมเกย์ไทยจะน่าอยู่อีกเยอะเลยล่ะฮ่ะ
ชาน่า
  เกิดเป็นคนมีชื่อเสียง (.... อือ... อันที่จริงทุกคนล้วนมีชื่อเป็นของตัวเองทั้งน้านนน) ก็ลำบากทำอะไรก็เป็นเป้าสายตาของประชาชี จะกิน ดื่ม ขยับซ้ายก็เป็นข่าว ขยับขวาก็มองต่างมุม โดนรุมทำข่าวอีก เรียกได้ว่าสูญเสียความเป็นส่วนตัวมากทีเดียว เพราะนอกจากจะเป็นเครื่องมือของธุรกิจคนขายข่าว ขายเรื่องราวแล้วยังเป็นเหมือนสินค้าตัวหนึ่งทีเดียวฮ่ะ
ชาน่า
การมองโลกในแง่ดี(เกินไป) การทำดี การให้เพื่อคนที่เรารัก เคยรัก อยากรัก สุดท้ายคนนั้นกลายเป็นคนอื่นคนไกล คนไม่รู้จัก บางครั้งมันก็ยากที่จะสาธยายได้ว่า สิ่งที่เราทำไปนั้นมันเป็นไปทางทิศไหน หรือกว่าจะรู้ตัวอีกทีก็ สะกดคำว่า ... สายเกินไป “โดน” กับตัวเองแล้วล่ะ
ชาน่า
  เคยคิดอยากเขียนนิยาย ที่ได้แรงบันดาลใจจากเรื่องจริงเหมือนกัน แต่ฝีมือการเขียนยังไม่เข้าขั้น และที่สำคัญเวลายังไม่เอื้ออำนวย เพราะต้องทำงานเป็นนางแบกโกอินเตอร์ ทำงานทุกวันฮ่ะ (นางแบก คือทำงานอาชีพแบกถาด บนเรือสำราญเจ้าค่ะ) สัปดาห์นี้อยากเขียนเรื่องจริงจากประสบการณ์ของชายคนหนึ่งซึ่งเป็นเพื่อนสนิทของชาน่า ที่เค้ากล้าเผยความเป็นเกย์ต่อครอบครัว ความจริงมันไม่เป็นเพียงแค่ความกล้า หากแต่เป็นสถานการณ์พาไป และอยากให้รับรู้ ยามเมื่อถึงเวลา เนื้อเรื่องและเหตุการณ์เกิดขึ้นจริงจากครอบครัวคนไทยเชื้อสายจีนครอบครัวหนึ่ง เรียบเรียงโดยชาน่า ล้านนา ค่ะ
ชาน่า
ปีใหม่ก้าวผ่านมาตามวันเวลาของปฎิทิน ที่ถูกกำหนดไว้ วันเดือนปี (ใหม่) เป็นแค่กาลเวลาที่คนเรากำหนด นับจากวันที่ผมลืมตาดูโลก จนถึงวันนี้ วัน เวลา และปีเป็นสิ่งที่กำหนดอายุของคนเรา ใช่มันผ่านไปแล้ว ...ผ่านไปเข้าสู่วัยกลางคน ของคน ๆ หนึ่งที่ยืนหยัดอยู่บนโลกที่หมุนเวียนเปลี่ยนไปใบนี้ มีหลายสิ่งที่ดีเข้ามา มีหลายคราที่รู้สึกแย่ หลากอารมณ์ที่ตัวเองสัมผัสได้ แต่สิ่งหนึ่งที่ค้นพบและรับรู้อยู่เสมอคือ... ความเป็นตัวตนที่แท้จริงภายใต้จิตสำนึก  
ชาน่า
หลายคนอาจจะคุ้นเคยกับการรณรงค์ การกระทำที่ไม่รุนแรงต่อเพศหญิง แต่น้อยคนนักจะเข้าใจและเห็นด้วยกับการที่ได้ทราบข่าว การกระทำรุนแรงต่อเพศพิเศษนั่นคือเกย์ หรือกะเทย ที่เกี่ยวข้องกับผองเพื่อนชาวเรา ชาน่าได้อ่านจดหมายฉบับหนึ่งที่ส่งถึงเว็บเกย์โรมีโอ (เว็บไซต์สังคมเกย์ที่ขึ้นชื่อของโลก) โดยคนที่เขียนมาเล่าเป็นเกย์ ที่ออกค่ายอาสากับหมอ เกี่ยวกับโรคเอดส์ ซึ่งมีโอกาสได้ไปหลายประเทศต่าง ๆ ขอแปลจดหมายฉบับนี้เพื่อผู้อ่านค่ะ
ชาน่า
ชาน่าชอบอ่านทุกอย่างที่ขวางหน้าถ้าหากมีเวลา แต่ถ้าไม่มีเวลามากนักก็เลือกบางเรื่อง ที่สนใจและเกี่ยวข้อง อย่างเรื่องฮา ฮา แม้บางครั้งบอกกับตัวเองว่า “ไร้สาระน่าดู...” แต่ลึก ๆ แล้วเนื้อหาบางส่วนอาจจะให้ความบันเทิงแบบไม่ต้องคิดอะไรมากอย่างเสียไม่ได้ ลองอ่านเรื่องราวที่ชาน่าเรียบเรียงโดยได้พล๊อตเรื่องจาก เมล์ส่งต่อ แต่แต่งเติมเป็นภาษาง่าย ๆ ของชาน่านะฮะ (ดั่งเพื่อนหลายคนตั้งฉายาให้ว่า ชาน่า ปั้นน้ำเป็นตัวจนแข็ง....) ... ด้วยความรับผิดชอบต่อสังคม น้อง ๆ อายุต่ำกว่า 18 ปี ไม่อนุญาตให้อ่านนะคะ เป็นคอลัมน์เรต ฉ. เด็กควรอยู่ในความดูแลของผู้ปกครองด้วยค่ะ
ชาน่า
  ชีวิตความรักของเกย์น่ะหรือ... หลายคนผลักดัน ยิ่งดันยิ่งดัก ยิ่งผลักเหมือนยิ่งแบกโลก เคยมีเพื่อนของชาน่าหลายคน บอกว่า ... “ฉันเชื่อเรื่องความรักของเกย์ ...ว่าคือรักนิรันดร์” แต่ “ฉัน” กลับขอค้าน ที่ค้านในที่นี้คือ เป็นความเชื่อส่วนบุคคล คนที่เชื่ออย่างนั้นหนึ่งในนั้นคือ “ฉันเอง” ชาน่า