Skip to main content

อาการตบะแตกกับนักข่าว/คอลัมนิสต์ ของนายก ฯ สมัคร  สุนทรเวช เป็นเรื่องที่เข้าใจได้และไม่ใช่อะไรที่น่าตื่นเต้นตกใจแต่อย่างใด  แต่บรรดานักข่าวและผู้อยู่ในแวดวงออกอาการตระหนกตกใจราวกับสาวแรกรุ่นที่กำลังจะโดนข่มขืนเป็นครั้งแรก โดยไม่ตระหนักเลยว่า ที่ผ่านมานักข่าว/คอลัมนิสต์ กระทำการข่มขืนคนอื่นอยู่ตลอดเวลา หรือในทางกลับกันก็ถูกอำนาจที่เหนือกว่าข่มขืนหลายครั้ง

การคุกคามข่มขืนสื่อมวลชนในยุคเผด็จการทหารครองเมือง เทียบไม่ได้แม้แต่นิดเดียวกับปัจจุบัน สื่อบางแขนงชิงข่มขืนตัวเองเสียก่อนที่จะถูกเผด็จการทหารที่นำโดยพลเอกสนธิ  บุณยรัตนกลิน จัดการข่มขืน (เราควรย้ำถึงชื่อของพลเอกสนธิ  บุณยรัตนกลินในฐานะผู้ทำลายประชาธิปไตยให้บ่อย)

อำนาจจากปากกระบอกปืนภายใต้บรรยากาศรัฐประหาร แม้อาจไม่ขู่เข็ญกันตรง ๆ  แต่ก็ทำให้นักข่าว/คอลัมนิสต์ ไม่กล้าวิพากษ์วิจารณ์หรือทำการเซ็นเซอร์ตัวเอง เคยมีสักครั้งไหมเล่าที่สื่อมวลชนอย่างเครือเนชั่น มติชน หรือไทยโพสต์ รวมตัวกันออกแถลงการณ์เพื่อประณามการแทรกแซงและคุกคามสื่อแบบเดียวกับที่ทำรัฐบาลประชาธิปไตยอย่างรัฐบาลทักษิณ หรือรัฐบาลสมัคร (ช่างเป็นสื่อที่คงเส้นคงวาเสียจริงๆ)

จะว่าไป นายกฯ สมัคร  สุนทรเวช ตอบโต้นักข่าว/คอลัมนิสต์ เบาเกินไปด้วยซ้ำ   สื่อมวลชนเหล่านี้สมควรโดนด่าเยอะ ๆ ทั้งนี้เพราะว่าสื่อมวลชนของไทยยังไม่มีวุฒิภาวะมากพอที่จะใช้เสรีภาพโดยปราศจากการถูกตรวจสอบหรือตั้งคำถาม เราไม่ควรปล่อยให้บรรดานักข่าว/คอลัมนิสต์ยกฐานันดรหรือสถาปนาบรรดาศักดิ์ให้ตัวเองลอยอยู่เหนือการตรวจสอบ

การที่นักข่าว/คอลัมนิสต์โดนด่าเยอะ ๆ จึงน่าจะเป็นสิ่งที่ดี เป็นตัวบ่งชี้ของความเป็นประชาธิปไตยด้วยซ้ำไป  

หากลองปรายตามองไปที่หนังสือพิมพ์ไทยโพสต์ ก็จะได้พบถึงความไร้วุฒิภาวะอย่างร้ายแรง การเขียนพาดหัวข่าวของหนังสือพิมพ์ไทยโพสต์ไม่ต่างอะไรเลยจากใบปลิวหรือข่าวโคมลอยที่ซุบซิบกันปากต่อปาก-อันที่จริง ด้วยความหยาบคายเหลือรับ ผมไม่อ่านหนังสือพิมพ์ไทยโพสต์มาหลายปีแล้ว แต่ที่เห็นข่าวพาดหัวก็เพราะพ่อค้านำหนังสือพิมพ์หลากยี่ห้อมาโชว์โดดเด่นที่ป้ายรถเมล์ตอนเช้า

“กลบไต๋ฟอกผิดลูกกรอกโยนสภาชำเรารธน./'ชัย'นั่งปธ.รัฐสภา” (8 พ.ค. 2551)
ชั่วครองเมือง'ธีรยุทธ'ตั้งฉายารบ.'ลูกกรอก1'นำสู่วัฏจักรวิบัติ (2 พ.ค. 2551)
พรรคร่วมขบถกังขารธน.จัญไรหมกเม็ด'ชท.'รับอาจไม่ร่วมลงชื่อ (29 เม.ย. 2551)
พรรคร่วมระส่ำแทงกั๊กชำเรารธน.'พปช. ฝืนยัดเข้าสภาสิ้นเมษา (23 เม.ย. 2551)

ไทยโพสต์ใช้คำว่า “ชำเรา” สำหรับการแก้รัฐธรรมนูญของรัฐบาลสมัคร และใช้คำว่า ”จัญไร” เรียกรัฐธรรมนูญที่กำลังจะแก้ ผมสงสัยความกล้าหาญของหนังสือพิมพ์นี้เสียจริงว่าเคยใช้คำแบบนี้กับการฉีกรัฐธรรมนูญของเผด็จการทหารบ้างหรือไม่ ?

แล้วเมื่อนำภาษาปากของนายก ฯ สมัคร สุนทรเวช มาเปรียบเทียบกับคำพาดหัวที่เป็นภาษาเขียนของไทยโพสต์อย่างคำว่า “จัญไร” “ชำเรา” “ฝืนยัด” “ชั่วครองเมือง” แล้วจะเห็นได้ถึงระดับความรุนแรงก้าวร้าวที่เทียบกันไม่ติด คำว่า “ชำเรา” กับ “ฝืนยัด” ให้ภาพของการกระทำทางเพศชัดเจนมาก สื่อดัดจริตที่หูหนวกตาบอดควรจะตระหนักถึงพิษภัยของสื่อด้วยกันเองก่อนที่จะออกแถลงการณ์บ้องตื้นปกป้องพวกเดียวกัน

ผมคิดว่าผมคงเข้าใจไม่ผิด หากจะบอกว่าหนังสือพิมพ์ไทยโพสต์สนับสนุนให้เกิดการรัฐประหารขึ้นอีกครั้ง

'กลิ่นคาวปฏิวัติ!'ผบ.สส.'ไม่รับประกัน หมออาวุโสชี้นองเลือด (7 พ.ค. 51)
จ่อ'รัฐประหาร'!ครป.ชี้เสี่ยงกว่า19กย.ศก.-รธน.-ฟอกทักษิณ (5 พ.ค. 2551)
ผู้ใหญ่สกัดวิกฤติ ผบ.ทร.เปิดแผนยุติโยงสถาบัน-ไม่รับประกันปฏิวัติ! (1 พ.ค. 2551)

การพาดหัวของไทยโพสต์แบบที่ผมยกมาให้เห็นข้างต้นเรียกได้ว่า “เลว” ไม่อาจตีความเป็นอื่นได้เลยนอกจากตีความว่าไทยโพสต์อยากให้ทหารทำการยึดอำนาจ ทำลายประชาธิปไตยของประชาชนอีกครั้ง อันที่จริงหากเคารพในวิชาชีพของตนเอง หนังสือพิมพ์ต้องต่อต้านยับยั้งการสร้างเงื่อนไขให้เกิดรัฐประหารด้วยซ้ำ โดยชี้ให้เห็นว่ามันเลวร้ายอย่างไร ไม่ใช่นิ่งเฉยกระทั่งสนับสนุนแบบที่ไทยโพสต์ทำ

หากไทยโพสต์ยังเห็นว่าระบอบประชาธิปไตยเป็นระบอบที่ดีที่สุด ในฐานะสื่อการพาดหัวแบบนี้ถือว่าผิดอย่างร้ายแรงเหมือนคนขาดวุฒิภาวะที่เอาแต่ใจตนเอง ในความรู้สึกนึกคิดมีแต่ทิฐิมานะ มีแต่ความโกรธเกลียดเคียดแค้นและพลอยทำให้คนอ่านไร้เหตุผลไปด้วย การยุยงส่งเสริมหรือสนับสนุนไม่ว่าจะทางตรงหรือทางอ้อมให้เกิดรัฐประหารสมควรถูกประณามดัง ๆ

ไทยโพสต์อาจไม่ชอบอดีตฯ นายก ทักษิณ ชินวัตร หรือไม่ชอบ นายกฯ สมัคร สุนทรเวช แต่ก็มีวิธีการและช่องทางการแสดงออกมากมายในการวิพากษ์วิจารณ์ ในการตรวจสอบตั้งคำถามโดยไม่จำเป็นต้องชี้นำให้เกิดการล้มรัฐบาลโดยการรัฐประหาร ไทยโพสต์น่าจะตระหนักสักนิดว่าเป้าหมายของสื่อไม่ใช่การล้มรัฐบาลเพื่อให้เกิดสุญญากาศทางการเมือง หรือเพื่อล้มรัฐบาลให้ได้แล้วค่อยไปคิดกันข้างหน้าหรือด่าเพื่อความเมามันสะใจ ซึ่งไม่ได้ก่อให้เกิดการเรียนรู้อะไรขึ้นมาเลย

ไทยโพสต์กลายเป็นสื่อไร้เหตุผล ขาดความรับผิดชอบต่อข้อเขียนและขาดความเคารพในวิชาชีพของตัวเอง ไม่ต่างอะไรจากการปั้นน้ำเป็นตัวของสื่อในเครือผู้จัดการ

สิ่งที่เราทุกคนทำได้ก็คือเลิกเสพ เลิกซื้อมันเสีย  มันไม่เหมาะกับคนอย่างเรา

บล็อกของ เมธัส บัวชุม

เมธัส บัวชุม
บทความเรื่อง "แรงฤทธิ์ แต่อ่อนผล" ของ นิธิ เอียวศรีวงศ์ ในมติชนรายวันhttp://www.matichon.co.th/matichon/view_news.php?newsid=01act01020352&sectionid=0130&day=2009-03-02 (วันที่ 02 มีนาคม พ.ศ. 2552 ปีที่ 32 ฉบับที่ 11314) มีหลายประโยค หลายวลี หลายคำที่อ่านแล้วต้องส่ายหัวด้วยความอิดหนาระอาใจกับอคติและภูมิปัญญาของเขา แต่มีอยู่ประโยคหนึ่งที่อ่านแล้วทำให้ผมสะดุดหยุดกึกในทันทีคือประโยคที่ว่า "ไม่ผิดอะไรที่จะรักทักษิณ แต่รักทักษิณและรักประชาธิปไตยพร้อมกันไม่ได้เพราะสองอย่างนี้ขัดแย้งกันเอง"
เมธัส บัวชุม
ผมได้มีโอกาสดูหนังเรื่อง "ผู้หญิง 5 บาป" เพราะเคเบิลทีวีเอามาฉายซ้ำแล้วซ้ำอีก อันที่จริงหนังเกรดต่ำแบบนี้ไม่เคยอยู่ในความคิดอยากจะดูเลย แต่ผมก็เหมือนคนอื่น ๆ คือฉากรักร้อน ๆ ดิบ ๆ ที่ปรากฏอยู่มากมายสะกดให้ต้องหยุดดู หนังเรื่องนี้เหมือนหนังโป๊ะที่ดูแล้ว ถึงจุดออกัสซั่มแล้ว ไม่ควรจะมีอะไรให้พูดถึงอีกหรือหากอยากจะพูดถึงก็คงเป็นเรื่องความไม่เอาไหนของคนทำหนังที่อุตส่าห์ขนดาราและนักแสดงรับเชิญมาเพียบ แต่ทำได้เพียงแค่หลอกขายฉาก "เอากัน" เท่านั้น โดยให้ผู้หญิง 5 คนผลัดกันมาเล่าประสบการณ์ทางเพศที่โลดโผนโจนทะยาน (มีอะไรกับลูกศิษย์ตัวเอง โดนยามข่มขืน ได้กับวินมอไซค์)
เมธัส บัวชุม
31 มกราคมที่ผ่านมา ทีมงานความจริงวันนี้ สร้างปรากฏการณ์ "แดงทั้งแผ่นดิน- Red in The Land" ที่ท้องสนามหลวงด้วยประชาชนหลายหมื่น คนรวยคนจน นักวิชาการหัวก้าวหน้า นักปฏิวัติ คนรุ่นใหม่รุ่นเก่ามากันพร้อมหน้า บรรยากาศฮึกเหิมคึกคัก ส่งสัญญาณความไม่พอใจที่ล้นอกไปยังเหล่าศักดินา เขย่าขวัญพวกอมาตยาธิปไตยให้หยุดสำเหนียกให้มากก่อนจะกระทำการใด อันที่จริงการสำแดงพลังที่รัชมังคลาภิเษกเมื่อวันที่ 1 พ.ย.51 ที่ประชาชนเข้าร่วมงานอย่างอุ่นหนาฝาคั่งนั้นน่าพรั่นพรึงและเป็นที่ประจักษ์ชัดอยู่แล้วว่าชาว “แดง” พร้อมชนกับซากเดนของระบอบศักดินาเพียงขอให้มีเงื่อนไขที่เอื้อหรือสถานการณ์สุกงอมพอเท่านั้น…
เมธัส บัวชุม
  ผมชอบดูและเล่นฟุตบอลแม้ว่าจะเล่นไม่ดีเลยก็ตาม  มันเป็นความบันเทิงและกีฬาที่ไม่ต้องลงทุนอะไรมาก ไม่ต้องมีค่าใช้จ่ายเหมือนเข้าฟิตเนส  แต่ตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบันผมไม่เคยชอบดูฟุตบอลไทยเลย อาจจะเปิดโทรทัศน์ไปเจอโดยบังเอิญ หยุดดูสักครึ่งนาที พอได้ยินเสียงพากย์ของนักพากย์กีฬาช่อง 7 ซึ่งไม่พากย์ไปตามเกมกีฬา หากแต่จ้องจะเข้าข้างทีมไทยท่าเดียวทำให้เสียอารมณ์จนต้องรีบเปลี่ยนช่องยิ่งเมื่อได้เห็นภาพข่าวนักฟุตบอลไทย แสดงอาการกักขฬะมีเรื่องวิวาทกับนักเตะต่างชาติอยู่บ่อย ๆ ด้วยแล้ว ผมยิ่งรู้สึกสมน้ำหน้า รู้สึกสมน้ำหน้ามากขึ้นเมื่อนักพากย์กีฬา…
เมธัส บัวชุม
ข่าวการตัดสินจำคุกชาวต่างชาติ “แฮร์รี่ นิโคไลเดส” ชาวออสเตรเลีย ในข้อหาหมิ่นพระบรมเดชานุภาพนั้นนอกจากจะน่าอนาถใจไทยแลนด์แล้ว ยังสร้างแรงสะเทือนต่อสิ่งที่เรียกว่า “เสรีภาพ” อยู่ไม่น้อยผมเคยคิดว่าไทยเป็นประเทศที่มี “เสรีภาพ” มากพอสมควร ถึงตอนนี้ก็ยังคิดเช่นนั้นอยู่ เพียงแต่ว่า “เสรีภาพ” ในไทยนั้นมี “เพดาน” กั้น มี “ขีด” ที่ข้ามไปไม่ได้ เราไม่อาจใช้เสรีภาพไปวิพากษ์วิจารณ์บางคนหรือบางองค์กรหรือเข้าไปตรวจสอบความโปร่งใสได้ เช่น องคมนตรี ศาล กองทัพ เสรีภาพที่เรามีอยู่จึงเป็น “เสรีภาพแบบพอเพียง”
เมธัส บัวชุม
การเมืองหลังการเข้ามาของอดีตนายก ฯ ทักษิณ ชินวัตร คือการแข่งขันกันนำเสนอด้านนโยบายที่ตอบสนองความต้องการสิ่งอันเป็นปัจจัยพื้นฐานของประชาชน โดยเฉพาะอย่างยิ่งประชาชนระดับรากหญ้าซึ่งถูกละเลยมาตลอด ผลงานของอดีตนายก ฯ ทักษิณ ชินวัตร ผู้ยิ่งยงและพรรคไทยรักไทยที่ได้ทำไว้ในเรื่องการกำหนดนโยบายสำหรับคนยากคนจน และผลักดันสู่การปฏิบัติที่เป็นรูปธรรมนั้นประสบความสำเร็จอย่างสูงกระทั่งใครต่อใครพรรคประชาธิปัตย์ปากว่าตาขยิบลอกมาหน้าตาเฉย แม้แต่พรรคภูมิใจของเนวิน ชิดชอบที่เพิ่งเปิดตัวไปก็ชูเรื่องประชานิยมเป็นม็อตโตของพรรค
เมธัส บัวชุม
-1-เมื่อกลุ่มก่อการร้ายพันธมิตร ฯ แยกย้ายสลายตัว เดินลงจากเวทีหลังจากสร้างความยับเยินสาธารณะจนสาแก่ใจ แล้วส่งพรรคประชาธิปัตย์วิ่งราวเข้าไปเป็นฝ่ายรัฐบาลโดยผนวกรวมกลุ่มงูเห่าของพวกเนวิน ชิดชอบ เข้าไปด้วยแล้ว การเมืองก็หมดสีสันลงอย่างมากเหมือนกับละครน้ำเน่าที่ตัวอิจฉาหายไปจากจอ ยอมรับนะครับ ว่ากลุ่มก่อการร้ายพันธมิตรที่เป็นม็อบมีเส้นนั้นดึงดูดกระแสความสนใจการเมืองขึ้นไปจนถึงจุดสูงสุด แม้แต่คนที่ร้อยวันพันปีไม่เคยใส่ใจเรื่องการเมืองเลยนั้นก็หันไปใส่เสื้อเหลือง เสื้อแดงกับเขาด้วย บางคนใส่ได้ทั้งเสื้อแดง เสื้อเหลืองแล้วแต่ว่ากระแสความนิยมของฝ่ายใดจะมาแรงกว่า
เมธัส บัวชุม
ชัยชนะที่ได้มาด้วยการฉ้อฉลของพรรคประชาธิปัตย์ แม้จะมีผลลัพธ์ออกมาเป็นรูปธรรมด้วยการจัดตั้งรัฐบาลสมความมุ่งมาดปรารถนาที่รอคอยมาเกือบสิบปี แต่ก็ด่างพร้อยอย่างยิ่ง ไม่มีความสง่างามแม้แต่นิดเดียว ล่อนจ้อนน่าละอาย ผิดกติกามารยาทรวมไปถึงผิดกฏหมาย กระทั่งก่อให้เกิดความระอาเกลียดชัง บทบาทพฤติกรรมของพรรคประชาธิปัตย์ที่ก่อให้เกิดอารมณ์ความรู้สึกข้างต้น ทำให้หลายคนตั้งฉายา สร้างวาทกรรมในการใช้เรียกขานพรรคประชาธิปัตย์ไปต่าง ๆ  นานาซึ่งล้วนแล้วแต่เป็นไปในแง่ลบฉายาที่ 1 "รัฐบาลต่างตอบแทน" ตอบแทนกระทรวงกลาโหมให้กองทัพที่ยืนหยัดช่วยเหลือทั้งทางตรงทางอ้อมแก่พรรคประชาธิปัตย์มาโดยตลอด…
เมธัส บัวชุม
  เป็นการพังทลายลงของสถาบันตุลาการโดยเฉพาะอย่างยิ่งในแง่ของความน่าเชื่อถือ เมื่อศาลรัฐธรรมนูญพิพากษายุบพรรคการเมืองซีกรัฐบาลรวดเดียว 3 พรรค อย่างรวบรัดตัดความ เร่งร้อนลนลานและผิด ๆ ถูก ๆ นักวิชาการผู้เคารพในหลักการ และคอการเมืองทั้งหลายพากันวิพากษ์วิจารณ์กันขรมถึงสิ่งที่ศาลรัฐธรรมนูญได้ทำลงไป เริ่มตั้งแต่ประเด็นเรื่องคุณสมบัติของตุลาการผู้เอาตัวรอดด้วยการท่องคาถาคุณธรรม จริยธรรม เป็นนิจสิน อย่างนายจรัล ภักดีธนากุล ไปจนถึงการย้ายสถานที่พิจารณาตัดสินคดีอย่างปุบปับ รวมไปถึงการนำทหารป่าหวายเข้ามาอารักขาตุลาการ แทนที่จะหยุดยั้งเหล่ามารพันธมิตร บางคนต่อรองไว้ว่าร้อยนึงเอาบาทเดียว…
เมธัส บัวชุม
ไม่กี่วันที่ผ่านมาเราคงได้เห็นกันแล้วว่าลัทธิพันธมิตรสามารถทำอะไรได้บ้าง ลัทธิพันธมิตรทำอะไรก็ได้ทั้งนั้นถ้าอยากทำ ตั้งแต่การปิดสี่แยกเพื่อให้การจราจรเป็นอัมพาต ยึดรถเมล์ ล้อมรัฐสภา ทำลายทรัพย์สินสาธารณะ ไปจนถึงการปิดสนามบินเพื่อทำให้ผู้อื่น-ชาวต่างชาติ เดือดร้อนอย่างจงใจบัดนี้ ใครที่ยังเชื่อว่าลัทธิพันธมิตรชุมนุมแบบอหิงสาอันหมายความว่าไม่เบียดเบียนผู้อื่นนั้นคงจะปัญญาอ่อนเต็มที ใครที่ยังเห็นว่าลัทธิพันธมิตรเป็นการเมืองภาคประชาชนในระบอบประชาธิปไตยคงจะเป็นคนโง่ดักดาน และดังนั้นเพื่อชีวิตจะได้กลับสู่ความปกติ จึงควรหยุดให้ท้ายลัทธิพันธมิตรในทุกทาง…
เมธัส บัวชุม
อัสนี วสันต์ ในเพลง "ก็เคยสัญญา" เคยแหกปากตะโกนประโยคที่ว่า "เวลาเปลี่ยน ใจคนเปลี่ยน"  อันหมายถึงความรักที่แปรผันตามวันเวลาที่ผ่านพ้น   แม้ว่าจะสัญญากันไว้หนักแน่นก็ตาม ประโยคนี้ถูกตอกย้ำให้ฮือฮาอีกครั้งจากปาก แอ๊ด คาราบาว ผู้ซึ่งสวมบทนักร้อง นักดนตรี "เพื่อชีวิต"  วิพากษ์วิจารณ์เครื่องดื่มบำรุงกำลังที่โฆษณามอมเมาให้คนซื้อทั้งที่ไม่มีคุณค่าสารอาหารแต่ประการใด แต่ในเวลาต่อมา แอ๊ด คาราบาว กลับมาทำธุรกิจเครื่องดื่มบำรุงกำลัง "คาราบาวแดง" อย่างที่รู้กัน เมื่อมีคนถาม แอ๊ด คาราบาว บอกง่าย ๆ ว่า "เวลาเปลี่ยน ใจคนเปลี่ยน"
เมธัส บัวชุม
เพราะว่าในนามของความถูกต้อง จะทำผิดอย่างไรก็ได้ ดังนั้นม็อบพันธมิตร ฯ จึงพากันทำผิดร้อยแปดพันเก้าประการ การกระทำทั้งร้อยแปดพันเก้าประการนั้นแม้จะเลวร้ายอย่างไรก็ไม่สำคัญนักเพราะถูกฉาบเคลือบไว้ในนามของความถูกต้อง เช่นนี้เองที่เป็นเหตุนำไปสู่คือปัญหาความขัดแย้งยุ่งเหยิงและความรุนแรงในทุก ๆ ทาง การหลบอยู่หลังวาทกรรมประเภท “กู้ชาติ” “พิทักษ์สถาบัน” ฯลฯ การหลงว่าตนเองหรือกลุ่มตนเองเป็นฝ่ายถูก เป็นฝ่ายจงรักภักดี รักชาติ ทำถูกกฏหมาย ตีตราฝ่ายตรงข้ามเป็นฝ่ายผิด ขายชาติ ไม่จงรักภักดี ไม่เคารพกระบวนการยุติธรรม เลว ดังนั้นในนามของความถูกต้อง จำเป็นต้องกำจัดให้หายไปไม่ว่าจะใช้วิธีการใดก็ตาม