Skip to main content

The devil wear of prada

นางมารสวมปราด้า

 

          "The devil wear of prada ดูละครย้อนดูตัวเอง ชีวิตการงานเร่งรีบกระโดดเร้าเข้ามาเหยงๆ อย่างกะกุ้งเต้น เจ้านายจู้จี้ขี้บ่น ทำได้ไหม ทำไม เอาอันนี้มาหน่อย แบบนี้สิดี ไม่เอาไม่เหมาะ พระเจ้า และเราจะจัดการได้อย่างไร หนังเรื่องนี้มีคำตอบและจะสามารถค้นพบตัวเองเป็นหนังในฝันของผมที่อยากเอามาแบ่งปันแม้นานแค่ไหนนะครับ  เพราะดูยังไงก็ไม่เบื่อครับ"

ปล.เจ้านายคุณเป็นคนยังไงครับ ลองถามและมาเทียบกับหนังดูดีกว่านะครับ เผื่ออ่านแล้วลองนึกถึงเจ้านายแล้วคุณจะรู้อะไรดีๆๆ

 

ภาพจาก www.kapook.com

     "แค่นี่แหละ"  มิแรนด้า พรีสท์ลี่ นายหญิงของทุกคนในนิตยสาร run way ชอบพูดเป็นเพียงประโยคสั้น แต่ก็เป็นอันรู้ดีว่านายหญิงของเราเริ่มไม่พอใจ ประสมเบ้ปากเล็กน้อยนี่แปลว่า ผลงานที่ออกมานั้นห่วยสุดๆไปเลย

ภาพจาก www.sanook.com

เนื้อเรื่องโดยย่อๆ 

แอนเดรีย แซคส์ เป็นเหมือนนักศึกษาจบใหม่ทั่วไป ที่ต้องออกตระเวนสมัครงานไปตามที่ต่างๆ เนื่องจากแอนเดรียมีความฝันอยากทำงานเป็นนักหนังสือพิมพ์ เธอจึงส่งจดหมายสมัครงานไปยังสำนักพิมพ์ต่างๆ หลายแห่ง แต่โชคร้ายที่ไม่มีแห่งใดตอบรับเธอกลับมาเลย

วันหนึ่ง แอนเดรียก็ได้รับแจ้งเรียกตัวเข้ารับการสอบสัมภาษณ์จากสำนักพิมพ์ยักษ์ใหญ๋ อีเลียส คลาร์กส ซึ่งเป็นเจ้าของนิตยสารและวารสารขายดีหลายฉบับ แอนเดรียตื่นเต้นเป็นอย่างมาก แต่เมื่อเธอไปถึง ก็ได้พบว่างานที่ถูกเรียกมาสัมภาษณ์นั้น เป็นตำแหน่งงานผู้ช่วยของมิแรนด้า พรีสท์ลี่ บรรณาธิการบริหารของนิตยสารแฟชั่นอันดับ 1 อย่างรันเวย์ ซึ่งได้ชื่อว่าเป็นตำแหน่งที่หญิงสาวนับล้านคนยอมทำทุกอย่างเพื่อให้ได้มา แอนเดรียซึ่งไม่เคยสนใจในเรื่องแฟชั่นมาก่อน ถึงกับหมดหวังที่จะผ่านการสอบสัมภาษณ์ แต่ทว่าความแตกต่าง ไม่เหมือนใครของเธอ กลับทำให้มิแรนด้าสนใจ และตกลงรับเธอเข้าทำงาน

แอนเดรียดีใจที่ได้งาน แต่แล้วเธอก็ได้รู้ว่าฝันร้ายเพิ่งจะเริ่มขึ้นเท่านั้น เมื่อตำแหน่งงานผู้ช่วยนี้ ทำให้เธอแทบจะไม่มีเวลาเป็นของตนเอง นอกจากนี้เธอยังต้องคอยทำงานทุกอย่างที่มิแรนด้าส่งมาให้ ไม่ว่างานนั้นจะเกี่ยวกับงาน หรือเรื่องส่วนตัวของมิแรนด้า

อย่างไรก็ตาม แอนเดรียได้เรียนรู้ว่า การทำงานในวงการแฟชั่นนั้น แม้ภายนอกจะดูสวยงาม เลิศหรู แต่เพื่อให้ได้มาซึ่งสิ่งเหล่านี้ กลุ่มคนที่ทำงานอยู่เบื้องหลัง ล้วนแต่ต้องใช้ความพยายาม และความทุ่มเทอย่างเต็มที่ เพื่อให้ได้ผลงานที่มีคุณภาพ เป็นที่ยอมรับออกมา ความร้ายกาจ ความเข้มงวด ความจุกจิกจู้จี้ และเอาแต่ใจจนดูเหมือนไร้เหตุผลของมิแรนด้า กลับเป็นส่วนประกอบสำคัญที่ทำให้นิตยสารอย่างรันเวย์ ยังคงครองความนิยมเป็นอันดับ 1 อยู่ได้

แต่แอนเดรียจะทำอย่างไร เมื่องานในวงการแฟชั่น ไม่ได้ต้องการแค่คนตั้งใจทำงานเพียงอย่างเดียว แต่ต้องมีทั้งความทุ่มเท และจิตใจที่มุ่งมั่นและรักในงานแฟชั่นอย่างจริงจัง

ภาพจาก http://i725.photobucket.com

ตัวละครของเรื่องหลากหลายบุคลิก

ภาพจากhttp://testsuto.exteen.com

  • แอนเดรีย แซคส์ - รับบทโดยแอนน์ แฮททาเวย์  หญิงสาวจบใหม่ไฟแรงมุ่งมั่น สมัครงานหลายที่ท้ายสุดมาได้เป็นผู้ช่วยมิรันด้า เจ้าแม่วงการแฟชั่นอีกนัยหนึ่งก็เป็นนางมากแห่งวงการแฟชั่น ผู้ที่จู้จี้ขี้บ่น เอาแต่ใจอย่างสุดชีวิต  แต่แอนเดรีย หรือ ที่มิรันด้ามักเรียกผู้ช่วยว่า เอมิลี่ที่คล้ายคนรับใช้ ถึงเวลาปรับตัวขนาดใหญ่จากชีวิตธรรมดา สู่สาวแฟชั่นบ้างาน ใส่ชุดสวยๆ เฉิดฉายไปในงานแฟชั่น มีผู้ชายรุมล้อม แต่ท้ายสุดชีวิตรักเริ่มล้มเหลว แอนเดรียเองจึงมาคิดไตร่ตรองใหม่

    ภาพจาก www.mthai.com
  • มิแรนด้า พรีสท์ลี่ - รับบทโดย เมอรีล สตรีป แม่นายของเหล่าลูกน้อง ผู้ทรหดบ้างาน ละเอียดยิบทุกกระบวนการ แม้เรื่องส่วนตัว ประโยคเด็ดคือ แค่นี้แหละ ที่แปลว่าพอแล้วทำเลย หรือ ทุกอย่างจบ แต่เชื่อใหมเจ้าแม่วงการแฟชั่นเบื้องหลังความสวยงามทันสมัย เธอร้องไห้ทุกคืน เพราะปัญหาครอบครัวที่แต่งและเลิกอยู่เป็นประจำ ประโยคหนึ่งที่เธอกับแอนเดรียเหมือนไนเจลพูดคือ "ชีวิตความรักล่วงหรือยัง ครอบครัวล่มสลายหรือยัง นั่นแหละเป็นสัญญาณว่าเธอจะเจริญก้าวหน้า แต่ท้ายสุดมิรันด้ายังคงยืนภายใต้สายผู้คนยิ้มตลอดเวลาเมื่อเข้าสังคม"

    ภาพจาก http://www.bloggang.com/data/aorta
  • เอมิลี่ ชาร์ลสตัน - รับบทโดย อมิลี่ บลันท์  เลขาเบอร์ 1 ที่มุ่งมั่นทะเยอทะยาน การแต่งตัวต้องมาเป็นที่ 1 การแต่งตัวห่วยเป็นสิ่งที่รับไม่ได้ เพื่อไปงานประจำปีที่ฝรั่งเศสยอมอดข้าว อดอาหาร เพราะเธอบอกว่าถ้าได้ไปสิ่งนี้จะเป็นการกรุยทางไปงานอื่นๆ แต่ท้ายสุดทุกอย่างพับ เมื่อเธอโดนรถชนกระจุย 555

    ภาพจาก www.siamcomic.com
  • ไนเจล - รับบทโดย สแตนลีย์ ทุชชี  ไนเจลผู้ชายแสนวิเศษแห่งนิตยสารคนที่มิรันด้า ให้ความไว้ใจ จากประวัติไนเจลเขาบอกว่า พ่อแม่ฉัยบังคับฉันซ็อมบอล แต่เธอเชื่อไหมกลางดึก พี่น้องผู้ชาย 2 คนแอบอ่านนิยสารแฟชั่น เพราะนี่คือความฝันของฉัน ฉันรู้ว่ามาที่นี่เพราะอะไร นี่ความมุ่งมั่นที่แรงกล้าและการที่เขาอยากจะเป็นของไนเจล แต่เมื่อผิดหวังไนเจลบอกว่า "ทุกคนต้องชดใช้ให้ฉัน"

    แล้วท้ายสุดของเรื่อง

              เอ ทุกคนครับ เราคล้ายหนังเรื่องนางมารสวมปราด้าไหม!!!  คนที่โชคดีบางคนบอกผมว่าไม่คล้ายนะเราสบายๆๆ แต่บางคนบอกผมว่าเรื่องนี้ตรงเลยกับชีวิตที่เป็นอยู่การทำงานทุกวันนี้ โดนจิกๆๆ ไปเรื่อยๆๆ แล้วผมเองก็ดูหนังแล้วมองย้อนดูตัวเอง สมมุติว่า กรุงเทพนี่เป็นนิวยอร์ก เจ้านายใครบางคนเป็นมิรันด้า ผมหรือคุณที่เป็น แอนเดรีย และเพื่อนของเราที่เป็นเช่นไนเจล หรือคนอื่นๆ มันคล้ายนะครับ เหมือนชีวิตกระโดดจากจอหนังมาชีวิตจริง แต่อยากจะบอกว่าคนเรานะครับ ท้ายก่อนจบหนังมันสอนผมว่า "การที่เราทำอะไรคงต้องเลือกจากใจที่อยากทำจริงๆ แม้ใหหนังบอกว่าเวลาแค่ปีเดียวที่ใครก็ตามผ่าน run way ไปได้แปลว่าได้งานทุกที่ แต่แอนเดรียใกล้แล้วแท้ๆ ก็ไม่เอา เพราะอะไรหละครับ เพราะแอนเดรียเขาเลือกตัวเขาอย่างไม่หลงลืมตัว และไปอยู่กับสิ่งที่เขารัก เอาเป็นว่าอนาคตอยู่ที่ตัวเราการก้าวไปข้างหน้าก็อยู่ที่ตัวเรา เพียงเรายังมั่นคง ตัวอย่างการเปลี่ยนงานของผมบางครั้งผมกลัวนั่น กลัวนี่ ทุกครั้งผมจะหยิบหนังเรื่องนี้มาดูและสอนผมทุกครั้งครับ

    ภาพจากwww.siamcomic.com

บล็อกของ นายหมูแดงอวกาศ

นายหมูแดงอวกาศ
สวัสดีครับ ทุกท่าน และสวัสดีครับกอง บก.ประชาไท สวัสดีปีใหม่ครับ 2555 
นายหมูแดงอวกาศ
" ผมอยากบอกว่าชีวิตผมช้าลง  และชีวิตผมเองเป็นของผม" "ผมอยากบอกว่า ผมนิ่งและได้นั่งคิดอะไรมากขึ้น" "ผมอยากบอกว่า เวลาที่เราว่างบ้างดูตัวเองก็ดีนะ"
นายหมูแดงอวกาศ
     เมื่อวันที่ 28 ตุลา ที่ผ่านมาผมได้เดินทางมาจากต่างจังหวัดและเสร็จภาระกิจการทำงาน  กำลังภารกิจการใช้ชีวิตตัวเองทั่วไป นั่นหมายถึงผมอยากดูหนังสักเรื่อง กินอะไรที่ผมอยากจะกินสักอย่
นายหมูแดงอวกาศ
       ก่อนอื่นผมบอกก่อนนะครับผมอ่านบทความเรื่อง การล้มโต๊ะจีนพี่จินตนา แห่งบ่อนอกหินกรูด ถ้าใครทำงานเคลื่อนไหวคงรู้จักพี่คนนี้ดี  ผมเองก็เคยเห็นพี่หลายครั้ง นับเป็นแกนนำที่แน่วแน่และนักเลงคนหนึ่งเลยครับ ตรงไปตรงมา เอาไงเอากันไปเลย นี่แหละพี่น้องเรา 
นายหมูแดงอวกาศ
     เพื่อนวันนี้เครียดวะมาเมากันไหม....เพื่อนผมก็รับทันทีไปกันไปไหนก็ไปผมเลยตกลงกับเพื่อนมานั่งที่สุดสะแนน  สั่งมาทั้งหลายเมนู เมนูโปรดพวกเราทุกทีที่ไปคงเป็นผัดเผ็ดกบ เกาเหลาแห้ง และที่สำคัญเมรัยสักกลมคงดี
นายหมูแดงอวกาศ
เล่าเรื่องหนังThe battleship potemkin  
นายหมูแดงอวกาศ
step up 3 เต้นไปตามจังหวะชีวิต   (-เต้นไปตามจังหวะชีวิต-)ZZZZZ  
นายหมูแดงอวกาศ
ความทรงจำบางๆ ที่เมืองเชียงตุง     ครั้งหนึ่งผมยังจำได้ผมได้ไปเที่ยวเมืองเชียงตุง  เมืองแห่งประวัติศาสตร์ที่สัมพันธ์กับคนเมือง ชาติพันธุ์ไทเขิน ไทยอง คนเมือง หรืออื่นๆ  แต่บอกได้คำเดียวเชียงตุงยังคงเป็นเมืองที่บริสุทธ์มาก ทั้งธรรมชาติวิถีชีวิตและวัฒนธรรมของคนท้องที่ที่ยังเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนแปลง
นายหมูแดงอวกาศ
ปล.ผมเอางานเก็บข้อมูลที่ผมไปลงพื้นที่มาร่วมแลกเปลี่ยนครับ วันนี้อาจเปลี่ยนไปบ้างเพราะเอาเนื้อหามาล้วน "น่าคิดว่าสวัสดิการมีคนพูดเยอะหลายเครือข่ายไปเคลื่อนทางนโยบาย แต่ต้องถามแล้วรูปธรรม (อันที่จับต้องได้คืออะไรหน้าตาแบบไหน) เลยลองเอามาแลกเปลี่ยนกันครับ" ว่าจากการทำงานของเครือข่าย จันทรบุรี ตราด ที่เอาทุนทางสังคมมาจับและเป็นตัวเล่นนั้น ฐานการเงินสัจจะออมทรัพย์ พัฒนาเป็นกองทุนสวัสดิการช่วยเหลือคนในชุมชน พระสงฆ์คือนักจัดสวัสดิการ   "เครือข่ายพระสงฆ์เพื่อสวัสดิการผนึกพลังเพื่อการขับเคลื่อนสวัสดิการชุมชน จากหลักธรรมนำมาสู่หลักการเงินเพื่อการพัฒนาชุมชนอย่างเข้มแข็ง"  
นายหมูแดงอวกาศ
กาดคนเตว ถนนคนเดินเมืองลำปาง.....   เรามักคุ้นๆ ถนนคนเดินของเชียงใหม่เป็นหลักใช้ไหมครับ วันนี้เลยนำเสนอถนนคนเตว(ถนนคนเดินเมืองลำปาง) ที่บรรยากาศดีไม่แพ้ใคร และที่สำคัญยังคงประวัติศาสตร์กลิ่นอายเก่าของเมืองลำปางอยู่ ทั้งบ้านเรือน อาหาร และอื่นๆที่บางคนเห็นแล้วประทับใจ ผมเองก็ยังประทับใจมากๆเลย (ปล.เพราะเป็นบ้านเกิดตัวเองไงครับ 555) แต่จะหาว่าผมโม้ลองชมภาพที่ผมถ่ายมาให้ทุกท่านและบรรยายในแต่ละภาพไปแล้วกันนะครับ ไม่รู้ทุกท่านจะรู้สึกเหมือนผมหรือเปล่า จะทำหน้าที่ฉายภาพถนนคนเดินเมืองลำปางให้ดีที่สุดครับ
นายหมูแดงอวกาศ
เอ็นจีโอ สายพันธุ์ใหม่ 2010 ภาพจาก desertpeace.wordpress.com             หลายครั้งผมเคยถามตัวเองว่าผมคืออะไร  ผมคือนักพัฒนา ผมคือภาคประชาสังคม หรือผมก็คือเอ็นจีโอนั่นแหละ  เอาเป็นว่าผมก็คงเป็นได้ทุกอย่างที่ผมอยากจะเป็นและก็คงเป็นทุกอย่างที่ผมสามารถทำงานได้เพื่อ..... ที่ผมตัดสินใจเขียนเรื่องนี้ขึ้นมา ยอมรับว่าต้องใช้ความกล้าหาญหลายครั้ง แต่ก็ยอมรับต้องถึงเวลาออกมาพูดคุยกันสักที เพราะช่องว่างระหว่างรุ่นพี่และรุ่นน้องเริ่มขยับไกลออกจากกันไปทุกที ความคิดความเชื่อกลวิธีก็ต่างกันไปตามลำดับของกาลเวลา แต่ต้องบอกและต้องเน้นย้ำตรงกัน "…
นายหมูแดงอวกาศ
    อ.ไพบูลย์..เล่าให้ฟังหนังเรื่องอวตาร   "ผมว่ามนุษย์มีหางนี่แปลกนะ ที่แปลกกว่านั้นมันเสียบปลั๊กกับต้นไม้ได้มันเหมือนมีเส้นประสาทอยู่"   อ.ไพบูลย์ วัฒนศิริธรรม 4 กพ. 2553       รูปจาก http://gotoknow.org/file/suthepkm  ขอยืมรูปของ พี่สุเทพ จาก พอช.ก่อนนะครับ           วันนี้(4 กพ. 2553) อ.ไพบูลย์ วัฒนศิริธรรม ได้เข้าร่วมประชุมที่ พอช. ในฐานะประธานคณะทำงานอนุฯกรรมการสภาองค์กรชุมชน ผมเห็นท่านวันนี้ท่านร่าเริงแจ่มใสยังโอบอ้อมอารีอยู่เสมอ ระหว่างรอประชุมนั้นอาจารย์ได้เล่าให้ฟังเรื่องต่างๆมากมาย…