Skip to main content

     เมื่อวันที่ 28 ตุลา ที่ผ่านมาผมได้เดินทางมาจากต่างจังหวัดและเสร็จภาระกิจการทำงาน  กำลังภารกิจการใช้ชีวิตตัวเองทั่วไป นั่นหมายถึงผมอยากดูหนังสักเรื่อง กินอะไรที่ผมอยากจะกินสักอย่าง และอยากอยู่ยิ่งๆเพื่อดูหนังบ้างสักพัก  ผมเลยดุ่มๆมาที่ห้างที่หนึ่ง "ผมหวังว่าจะได้ดูหนังดีๆสักเรื่องอะไรก้ได้  ไม่ได้ตั้งหน้ามาดูเรื่องใดเรื่องหนึ่ง  เพียงเสี่ยงเอา "  สุดท้ายได้เลือกหนังเรื่อง IN TIME  ตอนแรกก็มองว่าเป็นหนังยังไงละ เนื้อเรื่องเป็นแบบไหน จะดีไหม  แต่ช่างเถอะคิดอะไรมากมายเรามาพัก

     เนื้อเรื่องย่อมากๆคือ : ในโลกแห่งอนาคตเมื่อเวลามีค่าเหมือนเงินตรา และเวลาแห่งอายุขัยจะหยุดเมื่ออายุ 25 ปี มีเพียงทางเดียวที่จะมีชีวิตอยู่ต่อไปได้คือการทำงานแลก ขโมย หรือได้รับโอนเวลาเพิ่มขึ้น วิล เซลาสใช้ชีวิตอยู่ทุกวินาที จนกระทั่งได้รับเวลาเป็นลาภลอย ทำให้เขาได้เข้าสู่โลกแห่งผู้ร่ำรวย ซึ่งเขาต้องร่วมมือกับทายาทสาวสวยเพื่อทำลายล้างระบอบการทุจริต  (ภาพและเนื้อย่อจากwww.intime-thai.com)     ประเด็นอยู่ที่ว่า "ณ ที่นี่ทุกคนต้องโดนเวลาชีวิตเมื่ออายุ 25 ปี ทุกคนไม่แก่ไม่ตาย หนุ่มสาว 25 ปี ตลอดการ เพียงแต่ว่า คุณต้องหาเวลามาต่อชีวิตคุณเรื่อยๆ ให้ได้ไม่ให้ตาย โดยการตายของคุณคือ เวลาการใช้ชีวิตคุณหมด เลข OOOO เอาละครับเวลาการเต้นหัวใจคุณหมดทันที" ถามว่าใครอยากมีชีวิตไหม ทุกคนต้องแน่ แม้แต่ตัวพระเอง ซาราจที่หาเวลามาต่อชีวิตตัวเองเสมอ รายวัน รายชั่วโมง รายนาที  กับแม่ที่ต้องใช้เวลาชีวิตซื้อของ อื่นๆ และต้องมาตายไป เวลาที่นี่คือ อำนาจ  คือเงินตรา ทุกอย่างซื้อด้วยเวลา

     คนจนก็ต้องตาย เพราะเวลาหมด  คนรวยก็อยู่ได้เป็นร้อยๆปี เพราะว่าเวลาเยอะ โซนคนจนต่างๆ ทุกคนดิ้นรนเวลาเป็นวันเป็นนาที เพื่อมีชีวิตรอดและอยู่ได้ ส่วนคนรวยก็อยู่ได้สบาย แล้วอะไรหละความพอดี เวลามีไว้สำหรับคนรวย "ประโยคเด็ก เวลาไม่ได้มีไว้สำหรับทุกคน  คนอ่อนแอต้องหมดไป" อืมครับ  ผมนั่งคิด  แต่น่าคิดนะครับแล้วใครมาตัดสินคนจนควรตาย คนรวยควรอยู่ เพื่อรักษาสมดุลอะไร  ในเรื่องมีทั้งนักรักษาเวลา time keeper นักปล้นเวลา หรือธนาคารเวลา

     หนังเรื่องนี้ดูแล้วง่ายๆ แต่สอนเยอะดีมีแง่คิดมาก เพราะใครกำหนดค่าคนไหนควรอยู่ตาย ใครกำหนด เพราะรวยอยู่ได้ เพราะจนต้องตาย  หรือ in time ก็ค่อปัจจุบันดีๆนี่เอง

 

บล็อกของ นายหมูแดงอวกาศ

นายหมูแดงอวกาศ
สวัสดีครับ ทุกท่าน และสวัสดีครับกอง บก.ประชาไท สวัสดีปีใหม่ครับ 2555 
นายหมูแดงอวกาศ
" ผมอยากบอกว่าชีวิตผมช้าลง  และชีวิตผมเองเป็นของผม" "ผมอยากบอกว่า ผมนิ่งและได้นั่งคิดอะไรมากขึ้น" "ผมอยากบอกว่า เวลาที่เราว่างบ้างดูตัวเองก็ดีนะ"
นายหมูแดงอวกาศ
     เมื่อวันที่ 28 ตุลา ที่ผ่านมาผมได้เดินทางมาจากต่างจังหวัดและเสร็จภาระกิจการทำงาน  กำลังภารกิจการใช้ชีวิตตัวเองทั่วไป นั่นหมายถึงผมอยากดูหนังสักเรื่อง กินอะไรที่ผมอยากจะกินสักอย่
นายหมูแดงอวกาศ
       ก่อนอื่นผมบอกก่อนนะครับผมอ่านบทความเรื่อง การล้มโต๊ะจีนพี่จินตนา แห่งบ่อนอกหินกรูด ถ้าใครทำงานเคลื่อนไหวคงรู้จักพี่คนนี้ดี  ผมเองก็เคยเห็นพี่หลายครั้ง นับเป็นแกนนำที่แน่วแน่และนักเลงคนหนึ่งเลยครับ ตรงไปตรงมา เอาไงเอากันไปเลย นี่แหละพี่น้องเรา 
นายหมูแดงอวกาศ
     เพื่อนวันนี้เครียดวะมาเมากันไหม....เพื่อนผมก็รับทันทีไปกันไปไหนก็ไปผมเลยตกลงกับเพื่อนมานั่งที่สุดสะแนน  สั่งมาทั้งหลายเมนู เมนูโปรดพวกเราทุกทีที่ไปคงเป็นผัดเผ็ดกบ เกาเหลาแห้ง และที่สำคัญเมรัยสักกลมคงดี
นายหมูแดงอวกาศ
เล่าเรื่องหนังThe battleship potemkin  
นายหมูแดงอวกาศ
step up 3 เต้นไปตามจังหวะชีวิต   (-เต้นไปตามจังหวะชีวิต-)ZZZZZ  
นายหมูแดงอวกาศ
ความทรงจำบางๆ ที่เมืองเชียงตุง     ครั้งหนึ่งผมยังจำได้ผมได้ไปเที่ยวเมืองเชียงตุง  เมืองแห่งประวัติศาสตร์ที่สัมพันธ์กับคนเมือง ชาติพันธุ์ไทเขิน ไทยอง คนเมือง หรืออื่นๆ  แต่บอกได้คำเดียวเชียงตุงยังคงเป็นเมืองที่บริสุทธ์มาก ทั้งธรรมชาติวิถีชีวิตและวัฒนธรรมของคนท้องที่ที่ยังเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนแปลง
นายหมูแดงอวกาศ
ปล.ผมเอางานเก็บข้อมูลที่ผมไปลงพื้นที่มาร่วมแลกเปลี่ยนครับ วันนี้อาจเปลี่ยนไปบ้างเพราะเอาเนื้อหามาล้วน "น่าคิดว่าสวัสดิการมีคนพูดเยอะหลายเครือข่ายไปเคลื่อนทางนโยบาย แต่ต้องถามแล้วรูปธรรม (อันที่จับต้องได้คืออะไรหน้าตาแบบไหน) เลยลองเอามาแลกเปลี่ยนกันครับ" ว่าจากการทำงานของเครือข่าย จันทรบุรี ตราด ที่เอาทุนทางสังคมมาจับและเป็นตัวเล่นนั้น ฐานการเงินสัจจะออมทรัพย์ พัฒนาเป็นกองทุนสวัสดิการช่วยเหลือคนในชุมชน พระสงฆ์คือนักจัดสวัสดิการ   "เครือข่ายพระสงฆ์เพื่อสวัสดิการผนึกพลังเพื่อการขับเคลื่อนสวัสดิการชุมชน จากหลักธรรมนำมาสู่หลักการเงินเพื่อการพัฒนาชุมชนอย่างเข้มแข็ง"  
นายหมูแดงอวกาศ
กาดคนเตว ถนนคนเดินเมืองลำปาง.....   เรามักคุ้นๆ ถนนคนเดินของเชียงใหม่เป็นหลักใช้ไหมครับ วันนี้เลยนำเสนอถนนคนเตว(ถนนคนเดินเมืองลำปาง) ที่บรรยากาศดีไม่แพ้ใคร และที่สำคัญยังคงประวัติศาสตร์กลิ่นอายเก่าของเมืองลำปางอยู่ ทั้งบ้านเรือน อาหาร และอื่นๆที่บางคนเห็นแล้วประทับใจ ผมเองก็ยังประทับใจมากๆเลย (ปล.เพราะเป็นบ้านเกิดตัวเองไงครับ 555) แต่จะหาว่าผมโม้ลองชมภาพที่ผมถ่ายมาให้ทุกท่านและบรรยายในแต่ละภาพไปแล้วกันนะครับ ไม่รู้ทุกท่านจะรู้สึกเหมือนผมหรือเปล่า จะทำหน้าที่ฉายภาพถนนคนเดินเมืองลำปางให้ดีที่สุดครับ
นายหมูแดงอวกาศ
เอ็นจีโอ สายพันธุ์ใหม่ 2010 ภาพจาก desertpeace.wordpress.com             หลายครั้งผมเคยถามตัวเองว่าผมคืออะไร  ผมคือนักพัฒนา ผมคือภาคประชาสังคม หรือผมก็คือเอ็นจีโอนั่นแหละ  เอาเป็นว่าผมก็คงเป็นได้ทุกอย่างที่ผมอยากจะเป็นและก็คงเป็นทุกอย่างที่ผมสามารถทำงานได้เพื่อ..... ที่ผมตัดสินใจเขียนเรื่องนี้ขึ้นมา ยอมรับว่าต้องใช้ความกล้าหาญหลายครั้ง แต่ก็ยอมรับต้องถึงเวลาออกมาพูดคุยกันสักที เพราะช่องว่างระหว่างรุ่นพี่และรุ่นน้องเริ่มขยับไกลออกจากกันไปทุกที ความคิดความเชื่อกลวิธีก็ต่างกันไปตามลำดับของกาลเวลา แต่ต้องบอกและต้องเน้นย้ำตรงกัน "…
นายหมูแดงอวกาศ
    อ.ไพบูลย์..เล่าให้ฟังหนังเรื่องอวตาร   "ผมว่ามนุษย์มีหางนี่แปลกนะ ที่แปลกกว่านั้นมันเสียบปลั๊กกับต้นไม้ได้มันเหมือนมีเส้นประสาทอยู่"   อ.ไพบูลย์ วัฒนศิริธรรม 4 กพ. 2553       รูปจาก http://gotoknow.org/file/suthepkm  ขอยืมรูปของ พี่สุเทพ จาก พอช.ก่อนนะครับ           วันนี้(4 กพ. 2553) อ.ไพบูลย์ วัฒนศิริธรรม ได้เข้าร่วมประชุมที่ พอช. ในฐานะประธานคณะทำงานอนุฯกรรมการสภาองค์กรชุมชน ผมเห็นท่านวันนี้ท่านร่าเริงแจ่มใสยังโอบอ้อมอารีอยู่เสมอ ระหว่างรอประชุมนั้นอาจารย์ได้เล่าให้ฟังเรื่องต่างๆมากมาย…