เหตุการณ์ร้ายๆ ในวันหนึ่งๆ บนคาบสมุทร
นั่น! ในขณะเสียงอาซานกังวานผ่านยอดโดมสุเหร่า
พลันกระหึ่มเสียงเฮลิคอปเตอร์จากฟากฟ้าก็กลบเสียง
”ฮัชฮาดูอัลลาอิลาฮะอิน...ลัลลอฮ์ ...........”
เด็กชายคนหนึ่งเท้าเปล่าเปลือยกำลังเดินอยู่บนถนน
แหงนหน้าแลมองแมลงปอแปลกถิ่นที่บินเหนือป่ายางใกล้ๆ
คงมีเหตุการณ์ร้ายๆ ต้องมีใครสักคน ใครสักคน
บนถนนเส้นเดียวกัน
จักรยานยนต์สัญชาติญี่ปุ่นพาสองพลทหารวิ่งผ่านหน้าสุเหร่า
ตามมาด้วยยีเอ็มซีที่มีทหารเต็มคัน
นี่ไม่ได้เป็นฉากหนังฉากใดในโลกความเป็นจริง
นี่เป็นประเทศใดกัน
คงมีเหตุการณ์ร้ายๆ ต้องมีใครสักคน ใครสักคน?
แล้วใครสักคนก็มาอยู่ตรงหน้าอิหม่าม
สัปดาห์ก่อนเป็นนายดาบตำรวจใกล้เกษียณ
เขาเป็นมุสลิม กล่าวนามของพระองค์เช่นกัน
หากแต่เขาเป็นเจ้าหน้าที่ของทางการ
นี่! เป็นอีกวัน แต่เป็นเด็กหนุ่มยังไม่ทันแต่งงาน
ใครๆ ว่าเขาเป็นคนในขบวนการ
นั่น! เขาก็กล่าวนามของพระองค์เช่นเดียวกัน
นี่ เป็นประเทศของใครกัน
แล้วฉันก็ไม่ได้เป็นชาวมลายู
ฉันแค่มูอัมลัฟ มีตายายเชื้อสายจีน
ตอนนี้ฉันเป็นมุสลิม ขานกล่าวนามของพระองค์เช่นกัน
แหละตามแบบอย่างของท่านรอซูล มูฮัมหมัด ศาสดาของฉัน
แต่นี่คงเป็นสัญญาณแห่งความเลวร้าย
ลูกหลานของอาดัม วันหนึ่งเราจะฆ่ากัน ...มันเป็นสัญญาณร้าย
ฉันแค่จำมาว่าตอนท่านรอซูล ,มูฮัมหมัดกลับเข้ามักกะอีกครั้ง
ท่านไม่เคยใช้อาวุธใดๆประหัตประหารศัตรู
ฉันแค่จำมาว่า ญิฮาดที่ดีเลิศ
คือการญิฮาดบนหัวใจของตนเอง
แต่นี่ คงเป็นสัญญาณร้าย เหตุการณ์ร้ายๆ
คงไม่ใช่ฉากหนังใดๆ ใช่ไหม?
ปราชญ์ อันดามัน
นี่ไม่ใช่ฟ้าของเรา
เพื่อน...นี่ไม่ใช่ฟ้าของเรานั่นก็ไม่ใช่ธงที่เคยปลิวสะบัดบนยอดเสายิ้มให้หัวใจตนเองอย่ารอให้ใครมาปลอบประโลมโลกนั่นก็เงียบงันภายในสุสานยิ่งเงียบงันยิ่งกว่าอย่าตื่นกลัวที่สงครามกำลังล่าเร่งผู้คน