เด็กชายของฉัน
เด็กชายของฉัน
ภูเขาของพวกเธอยังคงเก็บหิมะให้พวกเธออยู่หรือเปล่า?
ความสูงตระหง่านของถิ่นบ้านเกิดของพวกเธอ
ไม่อาจนำพาความหลงลืมมาสู่หัวใจของพวกเธอ
โลกอันรุ่งเรืองฉายแต่ความต่ำทรามอยู่ในตัวเมืองทุกแห่ง
แต่ก็นั่นแหละ...
ปีศาจของสงครามกำลังคืบคลานเข้าไปในถิ่นฐานของพวกเธอ
เด็กชายของฉัน วันนี้เธอจะถูกสอนให้ใช้ปืนอาก้าหรือเปล่า?
เหมือนเพื่อนบ้านของพวกเธอในอีกฟากฝั่งภูเขา
เธอรู้จักญิฮาดสักแค่ไหนน่ะ!
ฉันไม่ได้เกลียดชังอเมริกา
ฉันไม่ได้เกลียดชังอิสราเอล
แต่ฉันเกลียดชังการเอารัดเอาเปรียบ
เกลียดชังการรุกรานบนข้ออ้างของสันติภาพ
เกลียดชังที่จะให้ฉันคิดเหมือนพวกเขา
เด็กชายของฉัน เมื่อฤดูร้อนมาถึง
ฉันหวังเหลือเกิน เธอจะยังคงอยู่บนหมู่ภูเขาสูงแห่งดีรฺ
ไต่ตามไปกับล่อซึ่งบรรทุกสัมภาระไปยังตัวเมืองข้างล่าง
ฉันจะเอาหัวใจของฉันไปญิฮาดที่นั่น...อีกครั้ง
ปราชญ์ อันดามัน