Skip to main content

มีคนบ้าอยู่ในทุกเมือง

 

1

มีคนบ้าอยู่ในทุกเมือง คุณเชื่อไหม?

ออก ตก เหนือ ใต้ ล้วนบ้าคลั่ง

ใจกลางมหานครยิ่งต้องฟัง

ข่าวคราวคนบ้าคลั่ง ฆ่าคนตาย

มีคนบ้าอยู่ทุกเมือง คุณเชื่อไหม?

อาจอยู่ใกล้ อยู่ไกล ใครทั้งหลาย

อาจเคยผ่านใบหน้ายิ้มทักทาย

สนทนาความหมายแบบธรรมดา

มีคนบ้าอยู่ทุกเมือง คุณเชื่อไหม?

ในรถราที่ขวักไขว่ นั่นแหละหนา

คนขี่จักรยานสองล้ออย่าผ่านตา

เขาอาจว่า” ดูไอ้บ้าขี่จักรยาน”

มีคนบ้าอยู่ทุกเมือง คุณเชื่อไหม?

บ้าคุณไสย์เวทย์มนตร์ บ้าข่าวสาร

บ้าหุ้นหวยลุ้นรวยด้วยชำนาญ

บ้าโฆษณามายากาลผ่านทีวี

มีคนบ้าอยู่ทุกเมือง คุณเชื่อไหม?

เขาอาจบ้า สงสัยในวิถี

บ้าถกเถียง ชีวิต ทำอย่างไรดี

บ้าเพื่อกินภาษี ผีการเมือง

มีคนบ้าอยู่ทุกเมือง คุณเชื่อไหม?

บ้าแสงสีไสวจนหัวใจเชื่อง

เซื่องเศร้าซึมหงอยก็นองเนือง

ป่วยไข้ซีดเหลือง ผีเมืองกิน

2

คุณเป็นบ้าหรือไม่ ไม่ต้องตอบ

ให้ถี่ถ้วนให้รอบคอบค่อยตอบถิ่น

มีความบ้าหลายประเภทอาจชาชิน

คุณอาจไม่ได้ยินเสียงภายใน

เสียงแห่งความบ้าก็หลายชนิด

ตรึงตาตรึงจิตติดหลงใหล

อาจจะบ้ากันทั้งเมืองอาจเป็นไป

บ้าแบบไหนมีมากก็อาจแสดง

คนบ้ากลุ่มเล็กๆ เขาอาจเรียก “ไอ้พวกบ้า”

บ้าแบบเทวดาอาจแสวง

ความบ้าก็มีระดับ จน-รวย-ถูก-แพง

ในสังคมบ้าขันแข่งก็ฉะนี้

3

คุณคงไม่เชื่อว่าคุณก็อาจบ้า

………………… ………………… ……

 

ปราชญ์ อันดามัน

บล็อกของ ปราชญ์ อันดามัน

ปราชญ์ อันดามัน
ไม่ได้อึดอัดประเทศนี้ แต่อึดอัดพวกผีบ้าอำนาจห่า ฆ่าพลเมืองมากี่ครา ยังเสวยสุขสืบหล้าสบายดี ไม่จำเป็นต้องไปอยุ่ที่ไหนนั่น กูเกิดมาจากครรภ์มาตุภูมิที่ พ่อแม่กูปูย่ากูก็มี ไม่ใช่เป็นเปรตผีขอส่วนบุญ เขาถกเถียงแสดงความคิดบ้าง จะคิดต่างจะคิดเหมือนหรือคิดหนุน
ปราชญ์ อันดามัน
ระหว่างทางที่เสียงอาซานแว่ว -1- เกินก้าวจะผ่านก้าวทางที่ทอดใกล้ก็เหมือนไกลไปตลอดสายถนนคนแปลกหน้า คนบางคนหวาดระแวงตลอดส้นจะก้าวเดิน
ปราชญ์ อันดามัน
ในฝันยังมีฝันอีกหรือไม่?   ในฝันยังมีฝันอยู่หรือไม่?หรือวางวันคืนวัยไปเป็นอื่นไม่มีสิ่งใดในค่ำคืนหลับแล้วความฉ่ำชื่นของเยาว์วัย
ปราชญ์ อันดามัน
อำนาจ(กู) ไปไหน ประเทศนี้มีแต่อีรุงตุงนังเอะอะกาละมังตีปี๊บใส่หรือประเทศนี้ไม่มีประช่าธิปไตยใครจะทำอะไรตามใจตัว
ปราชญ์ อันดามัน
เขียนกันคนละบรรทัด ละบรรทัด ละบรรทัดเขียนประวัติศาสตร์ที่ขาดชัดให้ชัดเห็น
ปราชญ์ อันดามัน
ปราชญ์ อันดามัน
เพราะเรามีศาลรัฐธรรมนวย ประเทศจึงซวยด้วยฉะนี้ ตุลาการก็ตุลากวยกวนวลี พิพากษาละคดีคดวยไทย สภาก็สภาเละสะเปะสะปะ ประชาธิปตวยทุกขณะไม่ไปไหน พรรคบางพรรคระทมระทวยหฤทัย แพ้ไม่เลิกแต่เกริกไกรอันธพาล แย่งเก้าอ้วยฉวยเก้าอี้ปากระดาษ อลเวงอาละวาดประสาทผสาน วิปริตวิปรวยจิตวิญญาณ วิตถารมาตรฐานงานสภา ประชาชีดูดีดีประเทศระทวยนี้ จะระทมอีกกี่ปีอีกกี่ฆ่า หรือต้องอัญเชิญใครมาเป็นศาสดา
ปราชญ์ อันดามัน
เมื่อข้าพเจ้าออกไปจากข้าพเจ้าเอง     ข้าพเจ้าเพิ่งควักดวงตาแห่งการมองเห็นโยนทิ้งไปบนถนนสายหนึ่ง
ปราชญ์ อันดามัน
  จำนวนนวนเท่าไหร่กันสุเหร่าในผืนแผ่นดินนี้ จำนวนเท่าไหร่กันวัดในผืนแผ่นดินเดียวกันนี้
ปราชญ์ อันดามัน
ข้าจะเขียนอะไรอีกในประเทศนี้ กวีคนก่อนๆ เขียนบทกวีมามากพอแล้ว ถ้อยความแห่งยุติธรรมไม่จำเป็นต้องลงอักขระ
ปราชญ์ อันดามัน
ความเง่าโง่ของเราเอง     สมมติว่า ตอนนั้นไม่มีคณะราษฎร์ 2475