Skip to main content

มีคนบ้าอยู่ในทุกเมือง

 

1

มีคนบ้าอยู่ในทุกเมือง คุณเชื่อไหม?

ออก ตก เหนือ ใต้ ล้วนบ้าคลั่ง

ใจกลางมหานครยิ่งต้องฟัง

ข่าวคราวคนบ้าคลั่ง ฆ่าคนตาย

มีคนบ้าอยู่ทุกเมือง คุณเชื่อไหม?

อาจอยู่ใกล้ อยู่ไกล ใครทั้งหลาย

อาจเคยผ่านใบหน้ายิ้มทักทาย

สนทนาความหมายแบบธรรมดา

มีคนบ้าอยู่ทุกเมือง คุณเชื่อไหม?

ในรถราที่ขวักไขว่ นั่นแหละหนา

คนขี่จักรยานสองล้ออย่าผ่านตา

เขาอาจว่า” ดูไอ้บ้าขี่จักรยาน”

มีคนบ้าอยู่ทุกเมือง คุณเชื่อไหม?

บ้าคุณไสย์เวทย์มนตร์ บ้าข่าวสาร

บ้าหุ้นหวยลุ้นรวยด้วยชำนาญ

บ้าโฆษณามายากาลผ่านทีวี

มีคนบ้าอยู่ทุกเมือง คุณเชื่อไหม?

เขาอาจบ้า สงสัยในวิถี

บ้าถกเถียง ชีวิต ทำอย่างไรดี

บ้าเพื่อกินภาษี ผีการเมือง

มีคนบ้าอยู่ทุกเมือง คุณเชื่อไหม?

บ้าแสงสีไสวจนหัวใจเชื่อง

เซื่องเศร้าซึมหงอยก็นองเนือง

ป่วยไข้ซีดเหลือง ผีเมืองกิน

2

คุณเป็นบ้าหรือไม่ ไม่ต้องตอบ

ให้ถี่ถ้วนให้รอบคอบค่อยตอบถิ่น

มีความบ้าหลายประเภทอาจชาชิน

คุณอาจไม่ได้ยินเสียงภายใน

เสียงแห่งความบ้าก็หลายชนิด

ตรึงตาตรึงจิตติดหลงใหล

อาจจะบ้ากันทั้งเมืองอาจเป็นไป

บ้าแบบไหนมีมากก็อาจแสดง

คนบ้ากลุ่มเล็กๆ เขาอาจเรียก “ไอ้พวกบ้า”

บ้าแบบเทวดาอาจแสวง

ความบ้าก็มีระดับ จน-รวย-ถูก-แพง

ในสังคมบ้าขันแข่งก็ฉะนี้

3

คุณคงไม่เชื่อว่าคุณก็อาจบ้า

………………… ………………… ……

 

ปราชญ์ อันดามัน

บล็อกของ ปราชญ์ อันดามัน

ปราชญ์ อันดามัน
เด็กชายของฉัน   เด็กชายของฉัน ภูเขาของพวกเธอยังคงเก็บหิมะให้พวกเธออยู่หรือเปล่า?
ปราชญ์ อันดามัน
เวลา เบื้องหน้าดูเหมือนไกล ป้ายบอกระยะทาง หลักกิโลเมตร-ไมล์ ดุ่มเดินผ่านห้วงยามแห่งเส้นแบ่งคั่นพรมแดน
ปราชญ์ อันดามัน
ปล่อย   ปล่อยตัวเองไว้ในชะตากรรม เดินไปในความเศร้าที่เราไม่เคยพบ
ปราชญ์ อันดามัน
ปลูกความเกลียดชังของเราให้เติบเต็ม  (ในวงเล็บทุกพื้นที่ข่าว)   ปลูกความเกลียดชังของเราให้เติบเต็ม
ปราชญ์ อันดามัน
เหตุการณ์ร้ายๆ ในวันหนึ่งๆ บนคาบสมุทร นั่น! ในขณะเสียงอาซานกังวานผ่านยอดโดมสุเหร่า พลันกระหึ่มเสียงเฮลิคอปเตอร์จากฟากฟ้าก็กลบเสียง ”ฮัชฮาดูอัลลาอิลาฮะอิน...ลัลลอฮ์ ...........” เด็กชายคนหนึ่งเท้าเปล่าเปลือยกำลังเดินอยู่บนถนน  แหงนหน้าแลมองแมลงปอแปลกถิ่นที่บินเหนือป่ายางใกล้ๆ    คงมีเหตุการณ์ร้ายๆ    ต้องมีใครสักคน  ใครสักคน บนถนนเส้นเดียวกัน    จักรยานยนต์สัญชาติญี่ปุ่นพาสองพลทหารวิ่งผ่านหน้าสุเหร่า 
ปราชญ์ อันดามัน
สงคราม กระซิบเรียกหาข้าอยู่ในเงามืด ความเกลียดชังแวะเข้ามาในความรู้สึก สอนข้าถึงการเหนี่ยวไกปืน
ปราชญ์ อันดามัน
ประเทศนี้ของกู เป็นหลืบรูอยู่อาศัย ความเงียบกูมีเต็มข้างใน ไม่เคยสงสัยใครจะงำ
ปราชญ์ อันดามัน
ประเทศนี้ยังไม่มีเสรีภาพ เพราะปกเต็มด้วยคนบาปและหยาบชั่ว ยังมอมเมาความงมงายให้น่ากลัว
ปราชญ์ อันดามัน
จริงอยู่ความอ่อนหัด อาจทำให้ โลกของใครบางคนดูย่ำแย่ หากมิใช่เพราะเรานั้นอ่อนแอ อาจดูเหมือนความพ่ายแพ้ แต่ใช่นาน
ปราชญ์ อันดามัน
ใส่"โต๊ป"ไปในทางเส้นเก่า (2)
ปราชญ์ อันดามัน
ในบางขณะ แผ่วพร่ำคำ "อัลกุรอาน"ยินมาแว่วแว่ว ขณะคนยังไม่ถึงครึ่งแถวของสุเหร่า
ปราชญ์ อันดามัน
ผมเพิ่งลงจากเครื่อง นั่นเป็นเวลาทุ่มหนึ่งตามเวลาของปากีสถาน ผ่านตม.ที่สนามบินผมสะพายเป้ออกมาตรงประตูทางออก   ชายร่างใหญ่ท่าทางกำยำกวักมือเรียกผม ผมเดินเข้าไปหา เขาให้สลาม ผมรับสลาม