ความปรารถนา

ความปรารถนา

อย่าหยุดยั้งข้า

ด้วยหัวใจข้าปรารถนาในการเดินทาง

ลัดเลาะไปตามเวิ้งอ่าว ทุกหนทุกแห่งของแก่งเกาะ

ฝ่ามรสุมอันคลั่งบ้าซึ่งเกรี้ยวกราด

ขอบฟ้าของข้า คือ ที่ข้าที่จักไป

เมืองท่าสักเมือง หญิงคนรักที่รักชายพเนจรอย่างข้า

อย่ากวาดต้อนข้าไว้ในสายลมอันหม่นเศร้า

เพราะแม้ข้าจะอ่อนไหว

แต่นาวาของข้าจะแล่นฝ่าไป ด้วยหัวใจของคนหนุ่ม

อย่าจมเรือของข้า

เพราะข้าอดทนพอที่ฝืนต้าน

อย่าแม้แต่ปลอบประโลมข้า

เพราะนั่น!ไม่ใช่สิ่งที่ข้าพึงปรารถนา

เหยียบย่ำไปบนฝั่งทราย

ให้คลื่นสาดซัดรอยเท้า

กลบฝังความทรงจำของข้าไว้ในทุกที่ๆ

อย่าตัดท่อนขาของข้า เพื่อหยุดชีพจรเหล่านั้น

เพราะหัวใจของข้าจะกลายเป็นดั่งนกนางนวลที่อิสระ

แหละนั่น! มันจะกลายเป็นทุกสิ่งที่ข้าต้องการ

..........................................................

ปราชญ์  อันดามัน