Skip to main content

เรสเตอร็อง

 

เช้านี้เราจะแวะกินเบรกฟัสต์ที่กรุงแบกแดด

มื้อเที่ยงแวะไปกินที่กรุงคาบูล

สำหรับดินเน่อร์เราจะแวะไปฉนวนกาซ่า

เคยมีคนถามท่านผู้นำว่า อาหารมื้อไหน ที่ไหน ที่ท่านโปรด

ท่านนิ่งคิดสักครู่...ท่านบอกนึกไม่ออก

ที่กรุงโมกาดิชูอาหารที่นั่นขาดรสชาติไปหน่อย

ท่านอยากไปเวเนซูเอล่า อยากกินดินเน่อร์ที่นั่น

ส่วนที่เตหะราน นั่นท่านกำลังคิดว่า อาหารที่นั่นคงมีรสชาติเยี่ยมแน่ๆ

ที่ไคโรท่านเพิ่งไปมา เช่นเดียวกับที่ทริโปลี 

ท่านอยากไปกินเบรกฟัสต์ที่กรุงเปียงยางเหมือนกัน

กำลังหาหนทางว่าจะเชิญใครไปร่วมโต๊ะบ้าง

ผู้นำรุ่นก่อนๆของเรา เคยชื่นชอบรสชาติอาหารที่ไซง่อน

นั่นก็เป็นมื้อที่มีราคาแพงไปหน่อย

แต่เอาเถอะไหนก็ไหนๆ

พรุ่งนี้เพนตากอนคงมีรายละเอียดของมื้ออาหารให้ผู้นำของเรา

 ...............................................................................

ปราชญ์ อันดามัน

บล็อกของ ปราชญ์ อันดามัน

ปราชญ์ อันดามัน
ไม่ได้อึดอัดประเทศนี้ แต่อึดอัดพวกผีบ้าอำนาจห่า ฆ่าพลเมืองมากี่ครา ยังเสวยสุขสืบหล้าสบายดี ไม่จำเป็นต้องไปอยุ่ที่ไหนนั่น กูเกิดมาจากครรภ์มาตุภูมิที่ พ่อแม่กูปูย่ากูก็มี ไม่ใช่เป็นเปรตผีขอส่วนบุญ เขาถกเถียงแสดงความคิดบ้าง จะคิดต่างจะคิดเหมือนหรือคิดหนุน
ปราชญ์ อันดามัน
ระหว่างทางที่เสียงอาซานแว่ว -1- เกินก้าวจะผ่านก้าวทางที่ทอดใกล้ก็เหมือนไกลไปตลอดสายถนนคนแปลกหน้า คนบางคนหวาดระแวงตลอดส้นจะก้าวเดิน
ปราชญ์ อันดามัน
ในฝันยังมีฝันอีกหรือไม่?   ในฝันยังมีฝันอยู่หรือไม่?หรือวางวันคืนวัยไปเป็นอื่นไม่มีสิ่งใดในค่ำคืนหลับแล้วความฉ่ำชื่นของเยาว์วัย
ปราชญ์ อันดามัน
อำนาจ(กู) ไปไหน ประเทศนี้มีแต่อีรุงตุงนังเอะอะกาละมังตีปี๊บใส่หรือประเทศนี้ไม่มีประช่าธิปไตยใครจะทำอะไรตามใจตัว
ปราชญ์ อันดามัน
เขียนกันคนละบรรทัด ละบรรทัด ละบรรทัดเขียนประวัติศาสตร์ที่ขาดชัดให้ชัดเห็น
ปราชญ์ อันดามัน
ปราชญ์ อันดามัน
เพราะเรามีศาลรัฐธรรมนวย ประเทศจึงซวยด้วยฉะนี้ ตุลาการก็ตุลากวยกวนวลี พิพากษาละคดีคดวยไทย สภาก็สภาเละสะเปะสะปะ ประชาธิปตวยทุกขณะไม่ไปไหน พรรคบางพรรคระทมระทวยหฤทัย แพ้ไม่เลิกแต่เกริกไกรอันธพาล แย่งเก้าอ้วยฉวยเก้าอี้ปากระดาษ อลเวงอาละวาดประสาทผสาน วิปริตวิปรวยจิตวิญญาณ วิตถารมาตรฐานงานสภา ประชาชีดูดีดีประเทศระทวยนี้ จะระทมอีกกี่ปีอีกกี่ฆ่า หรือต้องอัญเชิญใครมาเป็นศาสดา
ปราชญ์ อันดามัน
เมื่อข้าพเจ้าออกไปจากข้าพเจ้าเอง     ข้าพเจ้าเพิ่งควักดวงตาแห่งการมองเห็นโยนทิ้งไปบนถนนสายหนึ่ง
ปราชญ์ อันดามัน
  จำนวนนวนเท่าไหร่กันสุเหร่าในผืนแผ่นดินนี้ จำนวนเท่าไหร่กันวัดในผืนแผ่นดินเดียวกันนี้
ปราชญ์ อันดามัน
ข้าจะเขียนอะไรอีกในประเทศนี้ กวีคนก่อนๆ เขียนบทกวีมามากพอแล้ว ถ้อยความแห่งยุติธรรมไม่จำเป็นต้องลงอักขระ
ปราชญ์ อันดามัน
ความเง่าโง่ของเราเอง     สมมติว่า ตอนนั้นไม่มีคณะราษฎร์ 2475