Skip to main content

ความเง่าโง่ของเราเอง

 

 

สมมติว่า ตอนนั้นไม่มีคณะราษฎร์ 2475

ตอนนี้ อาจารย์ที่ธรรมศาสตร์คงไม่ถูกชกในมหาวิทยาลัย

เพราะคงไม่มีมหาวิทยาลัยนี้ในตอนนี้

นั่นก็คงไม่มีคณะรัฐประหาร 2490 ด้วย

แล้วก็คงไม่มีคนเดือนตุลาคม 2516

แล้วก็คงไม่มีใครถูก"ฆ่า"ในธรรมศาสตร์ในปี 2519

แล้วนั่นก็คงไม่มีใครไปอยู่ป่า

นั่นก็คงไม่มี 66/23

แล้วก็คงไม่มีรัฐบุรุษใดใด

คงไม่มีคนเดือนพฤษภาคม 2535

หากทว่าเรื่องสมมตินั่นไม่จริง

เพราะเราค้นพบประวัติศาสตร์บางบท

ในขณะที่วัดวาอารามเต็มบ้านเต็มเมือง

ในขณะโลกภายนอกสาดตาตาดูเรา"ฆ่า"กัน

ในขณะโลกภายนอกได้แต่แลดูเรา"จับคนเข้าคุก"

เพราะความหวาดกลัวในคำพูด

หรือว่าเพราะตอนนั้นเรามีคณะราษฎร์ 2475

ความเดือดดาลยังคุกรุ่นในหัวอกทมิฬมาจนบัดนี้

น่าหัวเราะร่าในความเง่าโง่ของเราเอง

ที่มหาวิทยาลัยไม่ได้สั่งสอนอะไรเราเลย

น่าหัวเราะร่าที่วัดเต็มบ้านเต็มเมือง

แต่ก็เป็นเพียงที่เผาพลเมืองที่ถูก"ฆ่า"

....................................................

(ที่ราชประสงค์ - ที่ราชดำเนิน)

เราจะไม่พูดถึงมัน

ท่านได้ยินถูกต้องแล้ว

เราจะไม่พูดถึงมัน

ไม่น่าเชื่อที่ไม่รู้ว่าใครเป็นคน"ฆ่า"

...............................................

 

ปราชญ์   อันดามัน

 

 

บล็อกของ ปราชญ์ อันดามัน

ปราชญ์ อันดามัน
ไม่ได้อึดอัดประเทศนี้ แต่อึดอัดพวกผีบ้าอำนาจห่า ฆ่าพลเมืองมากี่ครา ยังเสวยสุขสืบหล้าสบายดี ไม่จำเป็นต้องไปอยุ่ที่ไหนนั่น กูเกิดมาจากครรภ์มาตุภูมิที่ พ่อแม่กูปูย่ากูก็มี ไม่ใช่เป็นเปรตผีขอส่วนบุญ เขาถกเถียงแสดงความคิดบ้าง จะคิดต่างจะคิดเหมือนหรือคิดหนุน
ปราชญ์ อันดามัน
ระหว่างทางที่เสียงอาซานแว่ว -1- เกินก้าวจะผ่านก้าวทางที่ทอดใกล้ก็เหมือนไกลไปตลอดสายถนนคนแปลกหน้า คนบางคนหวาดระแวงตลอดส้นจะก้าวเดิน
ปราชญ์ อันดามัน
ในฝันยังมีฝันอีกหรือไม่?   ในฝันยังมีฝันอยู่หรือไม่?หรือวางวันคืนวัยไปเป็นอื่นไม่มีสิ่งใดในค่ำคืนหลับแล้วความฉ่ำชื่นของเยาว์วัย
ปราชญ์ อันดามัน
อำนาจ(กู) ไปไหน ประเทศนี้มีแต่อีรุงตุงนังเอะอะกาละมังตีปี๊บใส่หรือประเทศนี้ไม่มีประช่าธิปไตยใครจะทำอะไรตามใจตัว
ปราชญ์ อันดามัน
เขียนกันคนละบรรทัด ละบรรทัด ละบรรทัดเขียนประวัติศาสตร์ที่ขาดชัดให้ชัดเห็น
ปราชญ์ อันดามัน
ปราชญ์ อันดามัน
เพราะเรามีศาลรัฐธรรมนวย ประเทศจึงซวยด้วยฉะนี้ ตุลาการก็ตุลากวยกวนวลี พิพากษาละคดีคดวยไทย สภาก็สภาเละสะเปะสะปะ ประชาธิปตวยทุกขณะไม่ไปไหน พรรคบางพรรคระทมระทวยหฤทัย แพ้ไม่เลิกแต่เกริกไกรอันธพาล แย่งเก้าอ้วยฉวยเก้าอี้ปากระดาษ อลเวงอาละวาดประสาทผสาน วิปริตวิปรวยจิตวิญญาณ วิตถารมาตรฐานงานสภา ประชาชีดูดีดีประเทศระทวยนี้ จะระทมอีกกี่ปีอีกกี่ฆ่า หรือต้องอัญเชิญใครมาเป็นศาสดา
ปราชญ์ อันดามัน
เมื่อข้าพเจ้าออกไปจากข้าพเจ้าเอง     ข้าพเจ้าเพิ่งควักดวงตาแห่งการมองเห็นโยนทิ้งไปบนถนนสายหนึ่ง
ปราชญ์ อันดามัน
  จำนวนนวนเท่าไหร่กันสุเหร่าในผืนแผ่นดินนี้ จำนวนเท่าไหร่กันวัดในผืนแผ่นดินเดียวกันนี้
ปราชญ์ อันดามัน
ข้าจะเขียนอะไรอีกในประเทศนี้ กวีคนก่อนๆ เขียนบทกวีมามากพอแล้ว ถ้อยความแห่งยุติธรรมไม่จำเป็นต้องลงอักขระ
ปราชญ์ อันดามัน
ความเง่าโง่ของเราเอง     สมมติว่า ตอนนั้นไม่มีคณะราษฎร์ 2475