เหมือนจะคล้าย แต่ก็ไม่
วันแห่งชัย ไปไม่ถึง
ยังอยู่ขอบขอบอันรัดรึง
ณ แดนดินแห่งหนึ่งประเทศนี้
ประวัติศาสตร์อาจถมทับมากราวเรื่อง
ความตายก็นับเนืองเปลืองวิถี
ปีศาจบ้ายังเริงร่ายเคลื่อนวันปี
กระชาก"ฆ่า"คนดี แต่ละวัน
ฉากเศร้าๆ ก็มากท้นเกินความเศร้า
ต่อเนื่องนานยาวราวกับฝัน
ความสุขเสรีภาพเพียงคำรำพัน
ในบางมุมอันแคบตันประเทศไทย
เหมือนจะคล้าย แต่ก็ แค่ดูเหมือน
(ในความจริงที่บิดเบือนนั่นใช่ไหม?)
แผ่วแล้วทางธรรมไปแสงชัย
ใกล้แค่เพียงบรรลัยไฟอเวจี
โลกยังมองจ้องแลอย่างหดหู่
ประวัติศาสตร์นักต่อสู้ประเทศนี้
มีแต่ลบเลือนเคลื่อนจางวินาที
สุดท้ายก็แค่"ผี" เหมือนเดือนตุลา
ปราชญ์ อันดามัน
บล็อกของ ปราชญ์ อันดามัน
ปราชญ์ อันดามัน
กูไม่ใช่ประชาชนของใครใครเพื่อผู้ใดไต่เต้าเข้าสวรรค์กูเป็นชาวบ้านธรรมดาสามัญไม่ต้องจบจากที่ไหนมายันความนึกคิดกูคิดเป็น ทำเป็น กูเป็นกูไม่ต้องหลบในหลืบรูดัดจริตไม่ต้องห่มธงใดในประเทศทิศ
ปราชญ์ อันดามัน
จะไปเป็นสภาเทวดาหรือกระไร?
จริงหรือสภาผัวสภาเมีย
ไอ้ที่นัวเนียสภาไหน
สภาประชาธิปไตยไทย
หรือสภาอะไรในประเทศนี้
อย่าหลงลืมเจตน์จำนงค์ตรงที่มา
อำนาจเหล่าประชาทั้งหลายที่
เลือกตั้งแต่ละครั้งแต่ละที
เขาบอกหนแห่งที่มีเจตนา
เขาอาจรักบุคคลอาจรักพรรค
อาจชอบนโยบายหลักที่ปรารถนา
ปราชญ์ อันดามัน
เราเห็นด้วยใช่ไหม?ที่เขา"ฆ่า" ถึงไทยมีสีหรือไม่มี บรรดานักเขียนกวีเห็นกันไหม?
ปราชญ์ อันดามัน
เกิดมาประเทศนี้แสนสาหัส
กรรมซ้ำอุบาทว์ซัดไม่หนีหาย
วกวนโกลาหลความวุ่นวาย
ความตายไร้ค่ามากพลเมือง
เกิดมาประเทศนี้ต้องคนดี
เป็นตามที่เขาให้เป็นไม่เป็นเรื่อง
ปราชญ์ อันดามัน
ยังอยู่ดีกินดีกันใช่ไหม?
"สมยศ"ยังอยู่ใน เราไม่อยู่
รู้เหมือน แต่ทำเป็นไม่รู้
บอดใบ้เสียหูไม่รู้ยิน
"สมยศ" ไปงานหนังสือ หรือไม่?
วัฒธรรมการอ่านชนิดใดในถิ่น
ปราชญ์ อันดามัน
คุณธรรม
แกป่าวร้องอยู่ใช่ไหม?
น่าสงสารที่แกสิ้นไร้ไม้ตอก
ไม่มีที่ไป
คุณธรรม
แกอาศัยในหัวใจพวกเขามานานแค่ไหนกัน
แล้วเป็นไง
ปราชญ์ อันดามัน
โจทย์ความร้ายชั่วยังไม่ตอบ
ถามไปกี่ล้านรอบไม่ตอบถาม
พร่ำแต่เนื้อคำนำนิยาม
เสรีภาพต้องห้ามประเทศนี้
อยู่ริมริมความเหว่ว้า นั่นประชาชน
ทุกข์ก็ทุกข์เถิดทนบนวิถี
เกิดมาในประเทศนี้ต้องชาติพลี
สังเวยวาทกรรมความดีบางประการ
ต้องเป็นคนดีให้ได้เหมือนที่ว่า
ปรารถนาใดในหล้าจะก่อสาน
ถอดดวงจิตปลิดดวงวิญญาณ
อ่านอาขยานตามตามกัน
โจทย์ใหญ่ยิ่งมีให้คนไว้ยิ่งใหญ่