โจทย์ความร้ายชั่วยังไม่ตอบ
ถามไปกี่ล้านรอบไม่ตอบถาม
พร่ำแต่เนื้อคำนำนิยาม
เสรีภาพต้องห้ามประเทศนี้
อยู่ริมริมความเหว่ว้า นั่นประชาชน
ทุกข์ก็ทุกข์เถิดทนบนวิถี
เกิดมาในประเทศนี้ต้องชาติพลี
สังเวยวาทกรรมความดีบางประการ
ต้องเป็นคนดีให้ได้เหมือนที่ว่า
ปรารถนาใดในหล้าจะก่อสาน
ถอดดวงจิตปลิดดวงวิญญาณ
อ่านอาขยานตามตามกัน
โจทย์ใหญ่ยิ่งมีให้คนไว้ยิ่งใหญ่
ตอบใจภายในในที่ฝัน
เป็น"ไท"เป็นตน เพื่อใดกัน
สูงต่ำสามัญ ความเป็นพลเมือง
ปราชญ์ อันดามัน
บล็อกของ ปราชญ์ อันดามัน
ปราชญ์ อันดามัน
นี่ไม่ใช่ฟ้าของเรา
เพื่อน...นี่ไม่ใช่ฟ้าของเรานั่นก็ไม่ใช่ธงที่เคยปลิวสะบัดบนยอดเสายิ้มให้หัวใจตนเองอย่ารอให้ใครมาปลอบประโลมโลกนั่นก็เงียบงันภายในสุสานยิ่งเงียบงันยิ่งกว่าอย่าตื่นกลัวที่สงครามกำลังล่าเร่งผู้คน
ปราชญ์ อันดามัน
บ่ม
บ่มเพาะหน่ออ่อนแห่งความเกลียดชังไว้ข้างในคุณรดน้ำเติมหว่านปุ่๋ยรีบเร่งให้มันเติบเต็มผลิดอกออกผลแล้วยื้อแย่งกระหายกลืนกินมัน
ปราชญ์ อันดามัน
ออกไปเดินบนท้องถนน
เลือกไม่เลือก ท่านไม่สน
ประชาชนดิ้นรนจะขวนขวาย
ใครกี่คนจะต้องตาย
ท่านก็ดูดายบนบัลลังค์
ตัดสินบ้าตามประสาหัวใจบ้า
เหมือนสมทบกฏแห่งการฆ่าตามสั่ง
รับไม้ผลัดมือส่งความชัง