"ทหารเข้าแทรกแซงการเมือง"
ถ้อยแถลงการณ์บอกเล่าความสำคัญ
เป็นแม่นมั่นยืนยันว่าฉันไม่
รักเลิศล้ำในประชาธิปไตย
ไม่ฝักใฝ่เผด็จการในการเมือง
เพียงแต่ว่าตอนนั้นทหารเข้ามายุ
แทรกแซงหมายมุ่งพุ่งเข้าเรื่อง
ไม่ใช่รัฐประหารที่เลือดนองเนือ
กลัวประชาชนขัดเคืองฆ่ากันตาย
คำยืนยันเหล่านั้นไม่ได้เล่า
เรื่องราวความเศร้าที่ตายหาย
กระสุนปืนฆ่ามือเปล่าให้วอดวาย
ไม่ได้เล่าในป้อมค่ายตั้งรัฐบาล
ไม่ได้เล่าว่าทำไมต้องล้อมฆ่า
คำสั่งมีที่มาว่าสังหาร
ราชประสงค์ท่วมท้นเป็นพยาน
โลกได้เห็นล้วนได้อ่านความเป็นจริง
แท้แล้วถ้อยแถลงสำแดงเห็น
ความเลือดเย็นยังเร้นอยู่ซ่อนนิ
พร้อมที่จะยืนเหนี่ยวไกยิง
พูดกี่ครั้งเราก็ยิ่งเห็นหัวใจ
พูดกี่ครั้งเรายิ่งเห็นความร้ายชั่ว
ตนตัวของคนพูดที่เคลื่อนไหว
ไม่รับผิดไม่รับโทษที่ทำไป
ไม่ต้องทำอะไรอยู่ลอยนวล
ไม่ต้องกลัวความยุติธรรมคำสั่งศาล
เพราะรอบรั้วล้วนบ้านอันสงวน
"ความยุติธรรมค้ำจุนร่วมขบวน
สังหารฆ่าพลเมืองกลางมหานคร"
ความยุติธรรมค้ำจุนร่วมขบวน
สังหารฆ่าพลเมืองประเทศไทย
ปราชญ์ อันดามัน
บล็อกของ ปราชญ์ อันดามัน
ปราชญ์ อันดามัน
ไม่ได้อึดอัดประเทศนี้
แต่อึดอัดพวกผีบ้าอำนาจห่า
ฆ่าพลเมืองมากี่ครา
ยังเสวยสุขสืบหล้าสบายดี
ไม่จำเป็นต้องไปอยุ่ที่ไหนนั่น
กูเกิดมาจากครรภ์มาตุภูมิที่
พ่อแม่กูปูย่ากูก็มี
ไม่ใช่เป็นเปรตผีขอส่วนบุญ
เขาถกเถียงแสดงความคิดบ้าง
จะคิดต่างจะคิดเหมือนหรือคิดหนุน
ปราชญ์ อันดามัน
ระหว่างทางที่เสียงอาซานแว่ว
-1-
เกินก้าวจะผ่านก้าวทางที่ทอดใกล้ก็เหมือนไกลไปตลอดสายถนนคนแปลกหน้า คนบางคนหวาดระแวงตลอดส้นจะก้าวเดิน
ปราชญ์ อันดามัน
ในฝันยังมีฝันอีกหรือไม่?
ในฝันยังมีฝันอยู่หรือไม่?หรือวางวันคืนวัยไปเป็นอื่นไม่มีสิ่งใดในค่ำคืนหลับแล้วความฉ่ำชื่นของเยาว์วัย
ปราชญ์ อันดามัน
อำนาจ(กู) ไปไหน
ประเทศนี้มีแต่อีรุงตุงนังเอะอะกาละมังตีปี๊บใส่หรือประเทศนี้ไม่มีประช่าธิปไตยใครจะทำอะไรตามใจตัว
ปราชญ์ อันดามัน
เขียนกันคนละบรรทัด ละบรรทัด ละบรรทัดเขียนประวัติศาสตร์ที่ขาดชัดให้ชัดเห็น
ปราชญ์ อันดามัน
เพราะเรามีศาลรัฐธรรมนวย
ประเทศจึงซวยด้วยฉะนี้
ตุลาการก็ตุลากวยกวนวลี
พิพากษาละคดีคดวยไทย
สภาก็สภาเละสะเปะสะปะ
ประชาธิปตวยทุกขณะไม่ไปไหน
พรรคบางพรรคระทมระทวยหฤทัย
แพ้ไม่เลิกแต่เกริกไกรอันธพาล
แย่งเก้าอ้วยฉวยเก้าอี้ปากระดาษ
อลเวงอาละวาดประสาทผสาน
วิปริตวิปรวยจิตวิญญาณ
วิตถารมาตรฐานงานสภา
ประชาชีดูดีดีประเทศระทวยนี้
จะระทมอีกกี่ปีอีกกี่ฆ่า
หรือต้องอัญเชิญใครมาเป็นศาสดา
ปราชญ์ อันดามัน
เมื่อข้าพเจ้าออกไปจากข้าพเจ้าเอง
ข้าพเจ้าเพิ่งควักดวงตาแห่งการมองเห็นโยนทิ้งไปบนถนนสายหนึ่ง
ปราชญ์ อันดามัน
จำนวนนวนเท่าไหร่กันสุเหร่าในผืนแผ่นดินนี้
จำนวนเท่าไหร่กันวัดในผืนแผ่นดินเดียวกันนี้
ปราชญ์ อันดามัน
ข้าจะเขียนอะไรอีกในประเทศนี้
กวีคนก่อนๆ เขียนบทกวีมามากพอแล้ว
ถ้อยความแห่งยุติธรรมไม่จำเป็นต้องลงอักขระ