Skip to main content

ออกไปเดินบนท้องถนน

 

เลือกไม่เลือก ท่านไม่สน

ประชาชนดิ้นรนจะขวนขวาย

ใครกี่คนจะต้องตาย

ท่านก็ดูดายบนบัลลังค์

 

ตัดสินบ้าตามประสาหัวใจบ้า

เหมือนสมทบกฏแห่งการฆ่าตามสั่ง

รับไม้ผลัดมือส่งความชัง

กร่อนทะลวงล้างความหวังขังสังคม

 

เป็นพลเมืองประเทศนี้ก็คงงี้

ง่ายเง่างี่ให้เขลาโง่ได้กดข่ม

อำนาจบาตรใหญ่ไว้แต่พวกตนชม

พลเมืองเราเก็บแต่ขมไว้ขื่นใน

 

เป็นพลเมืองประเทศนี้ก็คงงี้

ผีบ้าขึ้นมั่งมีสวรรค์ไสว

ตุลาการบ๊องบวมกลวมหัวใจ

ยุติธรรมอยู่แต่จัญไรในใจตัว

 

อยากสะกิดเตือนท่านทั้งหลาย

อย่านิ่งเฉยดูดายเชิญถ้วนทั่ว

ออกไปเดินบนถนนให้ฟ้ามัว

เอาฝุ่นถนนไปกลบหัวตุลาการ

 

ออกไปเดินบนถนนให้ฟ้าแคบ

จบระบบที่อิงแอบแต่ขุนทหาร

จบระบอบเง่าโง่เต่าโบราณ

จับตุลาการขึ้นศาลประชาชน

 

ออกไปเดินบนถนนให้ยิ่งใหญ่

ให้พวกเขาดูหัวใจบนถนน

เปล่งเสียงเสรีให้อึงอล

ให้ประเทศนี้กลับสู่บนประชาธิปไตย

 

 

ปราชญ์  อันดามัน

 

 

 

 

บล็อกของ ปราชญ์ อันดามัน

ปราชญ์ อันดามัน
ไม่ได้อึดอัดประเทศนี้ แต่อึดอัดพวกผีบ้าอำนาจห่า ฆ่าพลเมืองมากี่ครา ยังเสวยสุขสืบหล้าสบายดี ไม่จำเป็นต้องไปอยุ่ที่ไหนนั่น กูเกิดมาจากครรภ์มาตุภูมิที่ พ่อแม่กูปูย่ากูก็มี ไม่ใช่เป็นเปรตผีขอส่วนบุญ เขาถกเถียงแสดงความคิดบ้าง จะคิดต่างจะคิดเหมือนหรือคิดหนุน
ปราชญ์ อันดามัน
ระหว่างทางที่เสียงอาซานแว่ว -1- เกินก้าวจะผ่านก้าวทางที่ทอดใกล้ก็เหมือนไกลไปตลอดสายถนนคนแปลกหน้า คนบางคนหวาดระแวงตลอดส้นจะก้าวเดิน
ปราชญ์ อันดามัน
ในฝันยังมีฝันอีกหรือไม่?   ในฝันยังมีฝันอยู่หรือไม่?หรือวางวันคืนวัยไปเป็นอื่นไม่มีสิ่งใดในค่ำคืนหลับแล้วความฉ่ำชื่นของเยาว์วัย
ปราชญ์ อันดามัน
อำนาจ(กู) ไปไหน ประเทศนี้มีแต่อีรุงตุงนังเอะอะกาละมังตีปี๊บใส่หรือประเทศนี้ไม่มีประช่าธิปไตยใครจะทำอะไรตามใจตัว
ปราชญ์ อันดามัน
เขียนกันคนละบรรทัด ละบรรทัด ละบรรทัดเขียนประวัติศาสตร์ที่ขาดชัดให้ชัดเห็น
ปราชญ์ อันดามัน
ปราชญ์ อันดามัน
เพราะเรามีศาลรัฐธรรมนวย ประเทศจึงซวยด้วยฉะนี้ ตุลาการก็ตุลากวยกวนวลี พิพากษาละคดีคดวยไทย สภาก็สภาเละสะเปะสะปะ ประชาธิปตวยทุกขณะไม่ไปไหน พรรคบางพรรคระทมระทวยหฤทัย แพ้ไม่เลิกแต่เกริกไกรอันธพาล แย่งเก้าอ้วยฉวยเก้าอี้ปากระดาษ อลเวงอาละวาดประสาทผสาน วิปริตวิปรวยจิตวิญญาณ วิตถารมาตรฐานงานสภา ประชาชีดูดีดีประเทศระทวยนี้ จะระทมอีกกี่ปีอีกกี่ฆ่า หรือต้องอัญเชิญใครมาเป็นศาสดา
ปราชญ์ อันดามัน
เมื่อข้าพเจ้าออกไปจากข้าพเจ้าเอง     ข้าพเจ้าเพิ่งควักดวงตาแห่งการมองเห็นโยนทิ้งไปบนถนนสายหนึ่ง
ปราชญ์ อันดามัน
  จำนวนนวนเท่าไหร่กันสุเหร่าในผืนแผ่นดินนี้ จำนวนเท่าไหร่กันวัดในผืนแผ่นดินเดียวกันนี้
ปราชญ์ อันดามัน
ข้าจะเขียนอะไรอีกในประเทศนี้ กวีคนก่อนๆ เขียนบทกวีมามากพอแล้ว ถ้อยความแห่งยุติธรรมไม่จำเป็นต้องลงอักขระ
ปราชญ์ อันดามัน
ความเง่าโง่ของเราเอง     สมมติว่า ตอนนั้นไม่มีคณะราษฎร์ 2475