หนังสือเล่มเก่า

โลกเปลี่ยนทุกวัน นั่นเป็นธรรมดา สำหรับผู้ที่โหยหาการเปลี่ยนแปลงเสมอ นั่นก็คงเป็นเรื่องดีงาม หรือเหมาะควรแล้ว แต่กระนั้น ยังมีอีกหลายผู้คนกระมังที่ใจหายกับการเปลี่ยนไปของหลายเรื่องหลายราวที่มันเคยมีอยู่ในชีวิต ว่าก็โดยเฉพาะช่วงเวลาที่โลกก้าวสู่ยุคแห่งการสื่อสารไร้พรมแดนเช่นนี้ การผันแปรเปลี่ยนไปของระบบวิถีชีวิต บางคราวก็ถึงกับไม่เชื่อสายตาตัวเอง โอ้....อะไรจะปานนั้น

หนังสือเล่มเก่า เก็บอยู่ในกล่อง เนิ่นนานเพียงใดฝุ่นเกาะจนดูเก่า ความจริงหลายเล่มไม่ใช่หนังสือเก่า แต่มันถูกลืมเลือนไป ระหว่างการเปลี่ยนผ่านอะไรต่อมิอะไรมากมายในชีวิต หรือไม่ก็บางเล่มเราก็ลืมไปแล้วว่าเราเคยมี และเคยอ่านมัน และนั่นก็ทำให้เรานึกถึงหนังสืออีกหลายเล่มที่เราเคยมี เคยอ่าน และเคยให้คนอื่นไป.....

โลกมีอะไรให้เราอ่านมากขึ้น มากกว่าหนังสือ และหลายอย่างนั้นบางอย่างก็ราคาถูกกว่าเสียอีก ว่าก็โดยเฉพาะคอมพิวเตอร์ อินเทอร์เน็ต แต่บางครั้งแม้ว่าเราจะใช้เวลาอยู่กับมันนานๆ แต่เราก็ไม่ได้อ่านมันอย่างลึกซึ้งนัก เราเปิด ดู และอ่านมันผ่านๆ ด้วยว่ามันไม่ได้เหมือนเปิดหน้าหนังสือ และมันก็เปิดได้หลายๆ หน้าพร้อมๆ กันนี่เอง บางครั้งเราจึงขาดการจดจ่ออย่างต่อเนื่อง เรื่องราวส่วนใหญ่ก็ไม่ได้ดึงดูดเราเข้าไปเป็นอันหนึ่งอันเดียวกับเรื่องราวมากนัก ด้วยว่าองค์ประกอบของมันไม่เหมือนหนังสือกระนั้นหรือเปล่า..... ก็อาจเป็นได้

ดูเหมือนนับวัน การสื่อสาร การส่งและรับเป็นไปได้ง่ายดายขึ้นเรื่อยๆ เมื่อเทียบกับเมื่อคราวเรายังเด็ก โลกของเราไม่ได้กว้างใหญ่นัก เวลาไม่มาก เราก็สามารถรับรู้ข้อมูลข่าวสารของชุมชน ผู้คน ญาติพี่น้อง คนเกือบทั้งหมดที่เรารู้จัก อยู่ใกล้ พูดคุยทักทาย รับรู้ แต่เมื่อถึงวันนี้ ดูเหมือนมีเรื่องราวให้เราทำความเข้าใจมากขึ้น เรารู้จักคนมากขึ้น รู้จักอย่างมิได้ชิดเชื้อ และแน่นอน เวลาส่วนหนึ่งของชีวิตเราใช้ไปเพื่ออ่าน และทำความเข้าใจต่อเรื่องราวและผู้คนเหล่านั้น

กลับมาที่หนังสือเล่มเก่า... วาระเช่นนี้ ดูอบอุ่นและเป็นสุข ประหนึ่งว่าเราได้เดินทางกลับไปหาวัยเยาว์ของเราเอง ตัวละครที่เราเคยคุ้นกลับมาโลดแล่นในจินตนาการอีกครั้ง กระตุกเตือนถึงบางสิ่งบางอย่างที่ห่างหายไป ความทรงจำค่อยๆ ฟื้นตื่น แล้วเสียงหนึ่งจากส่วนเสี้ยวลึกของห้วงคำนึงก็บอกเราว่า “เราก้าวย่างเร็วเกินไป ช้าลงอีกนิด กลับมาดื่มถ้อยอรรถรสแห่งถ้อยคำ ตอกตรึงชีวิต และวิญญาณอันหวานและอ่อนไหว ชโลมใจด้วยภาษาสวรรค์ ผ่านพบอย่างช้าๆ ช้าๆ....ช้าๆ.....ช้าๆ”