ตาตื่นก็ตื่นตา ณ เวลาของเช้าใหม่
กลิ่นฝนยังกรุ่นไอ กับลมพัดยังพลิ้วโชย
ก่อนแดดจะแรงส่อง ก่อนสัตว์ผองจะหิวโหย
ก่อนฝนหยาดเม็ดโปรย เห็นผีเสื้อออกโบยบิน
ไม่กี่วันยังเป็นหนอน กัดแซะกร่อนใบไม้กิน
ยังเห็นยังได้ยิน ดั่งเม็ดน้ำที่อาบพรม
เช้านี้เป็นผีเสื้อ ปีกใสเจือเขียวผสม
บางอ่อนบินเล่นลม อันแผ่วพลิ้วที่พัดพา
เป็นเช้าอันสดใส ผีเสื้อใหม่ขับเน้นค่า
สวนชีวิตเปล่งชีวา ได้ชื่นชมความงดงาม
เท่านี้ก็ดีนัก ประจักษ์แจ้งในนิยาม
วิญญาณได้เติมตาม ให้ค้นพบบางสิ่งค้น
เพียงปีกของผีเสื้อ ยังเอื้อเฟื้อวิถีคนบันดาลใจบันดล ให้รู้ค่าชีวิตแท้
ไม่หมดก็ส่วนหนึ่ง คงลึกซึ้งอยู่เป็นแน่
เคลื่อนความอันผันแปร เป็นเสี้ยวหนึ่งซึ่งค้นพบ
นาโก๊ะลี
เรื่องเล่าของวัดเซนแห่งหนึ่งในญี่ปุ่น ว่าในห้องสมาธิ หมายถึงห้องที่ต้อนรับอาคันตุกะที่มาร่วมฝึกสมาธิที่วัด ในห้อง มีป้ายเล็กๆ เขียนบอกไว้ว่าให้เงียบ เพื่อจะได้ไม่รบกวนผู้อื่น จากประสบการณ์ เมื่อมีคนบางคนพูดอะไรสักอย่าง ก็มักมีคนบอกให้เงียบ และสิ่งที่เกิดขึ้นเสมอก็คือ จะมีคนพูดต่อกันอีกหลายคำ หลายคน เช่นนั้นเอง ภิกษุณีผู้ดูแลวัดก็เริ่มได้คิด ดังนั้นเมื่อมีใครสักคนพูดขึ้นมา ก็ไม่มีใครต่อคำต่อความยาว เห็นอย่างนี้อยู่ไม่กี่ครั้ง บรรยากาศในห้องสมาธินั้นก็สงบเงียบไปเองโดยไม่มีใครคอยเตือนใคร ในหนังจีนกำลังภายใน หรือแม้แต่หนังไทยส่วนหนึ่งในอดีต (อาจมีโผล่มาในปัจจุบันด้วย)…