นับถอยหลัง

คนสวน ปลูกพืชผักธัญญาหาร เฝ้าดูกี่เติบโต จนถึงการเก็บเกี่ยวผลผลิต คนสวนบอกว่า เมื่อต้นไม้เริ่มงอกออกมา มันต้องการอาหาร ต้องการการบำรุงรักษา จนกว่ามันจะโตเต็มที่ เริ่มให้ดอกผล บางอย่างเก็บดอก บางอย่างเก็บใบ บางอย่างเก็บผล ก็ว่ากันไป แต่เมื่อมันให้ผลนั่นแล้ว มันก็จะค่อยๆ แห้งเหี่ยว ตายไป ระหว่างนี้มันไม่ต้องการอาหารมาก มันไม่ต้องการการบำรุงรักษามาก.......

\\/--break--\>

คนสวนบอกว่า คนก็คงเป็นเช่นเดียวกัน เมื่อเริ่มกำเนิดเกิดมา ต้องการอาหารมาก ต้องการการบำรุงรักษา ต้องการอะไรต่อมิอะไรมากมาย ใช้เวลาทั้งหมดของชีวิตไปกับการสะสม หามาเพิ่ม ต่อเติม มิได้หยุดหย่อน เหน็ดเหนื่อยเท่าใดก็ไม่อาจทำอย่างไรได้ จนล่วงเข้าสู่ การโตเต็มวัยในมนุษย์ ต่างจากพืชตรงที่การโตเต็มวัยของมนุษย์ ไม่พร้อมกัน ไม่เท่ากัน (หรือบางคนอาจจะไม่เคยโตเต็มวัยเลย) และเมื่อถึงเวลานั้น คนก็อาจจะเริ่มรู้สึกว่า ไม่ได้ต้องการอะไรมากมายนัก ไม่ต้องการอาหารมาก ไม่ต้องการสิ่งของเพื่อบำรุงรักษามาก ไม่ต้องการการปรนเปรออย่างใดใด นั่นก็คือ เวลาของการนับถอยหลัง

นี่คือช่วงเวลาสำคัญที่สุดช่วงหนึ่งกระมัง อาจมีบางคน ถามตัวเองว่า เมื่อถึงเวลานั้นเราจะนับถอยหลังอย่างไร แน่นอน ถ้าว่าในแง่ความฝัน คนส่วนใหญ่คงอยากนับถอยหลังอย่างมีความหมาย แต่นั่นก็ต้องอาศัยต้นทุนเดิม นั่นก็คือการได้รับการบำรุงหล่อเลี้ยงมาอย่างไร การมาอย่างไร มันย่อมส่งผลถึงการจะอยู่อย่างไร และที่สุดก็หมายถึงจะไปอย่างไร

หากเราเห็นการเกิดมาเป็นความงาม การดำรงอยู่ก็เป็นความงาม อย่างนั้น การเริ่มต้นนับถอยหลังของเรา ไม่ว่าจะเป็นเมื่อไหร่ก็ตาม นั่นก็น่าจะเป็นอีกความงาม.....และมีความหมาย