Skip to main content

 




ผู้ส่งเข้าประกวด: นายชญานนท์  สุขสด 
ได้รับรางวัลจากการประกวดต้นไม้ใหญ่ในเขตเทศบาลนครเชียงใหม่  ประจำปี  2549
สถานที่              เจดีย์หลวง
                        เลขที่  103  ถนนพระปกเกล้า  ตำบลพระสิงห์  อำเภอเมือง  จังหวัดเชียงใหม่
อายุ                   ประมาณ   210   ปี
ความสูง              ประมาณ  30  เมตร
เส้นรอบวง           4  เมตร

จากป้ายประวัติของต้นยางนาเขียนไว้ว่า  "ต้นยางต้นนี้ปลูกสมัยพระเจ้ากาวิละเจ้าผู้ครองเชียงใหม่  องค์ที่ 1 วงศ์ทิพยจักร(พ.ศ.2324-2358)" สันนิษฐาน ว่าปลูกขึ้นมาเพื่อให้เป็นไม้หมายเมือง  ในปีที่ย้ายจากเวียงป่าซาง มาอยู่ที่เมืองเชียงใหม่เป็นการถาวร  เมื่อ  พ.ศ. 2339   ..........."

ต้นยางที่นี่เป็นไม้ขนาดใหญ่ระดับบรรพบุรุษของเมืองเชียงใหม่อีกต้น ลำต้นใหญ่สูง ต้องแหงนคอตั้งบ่ามอง ถือเป็นไม้คู่เมืองเชียงใหม่อีกต้นหนึ่ง สถานที่ตั้งคือวัดเจดีย์หลวง ที่ตั้งเสาอินทขิล หรือศาลหลักเมืองอันเป็นที่สักการะของชาวเชียงใหม่

วัดนี้ตั้งอยู่บนถนนพระปกเกล้า สำหรับนักท่องเที่ยวหรือท่านที่อยากมาเยี่ยมชมต้นไม้เก่าแก่ต้นนี้ไม่ยากค่ะ มาที่ถนนคนเดินวันอาทิตย์ หรือจะมาวันอื่นก็ได้ ถ้ามาจากอนุสาวรีย์สามกษัตริย์ก็ขับรถตรงมาเรื่อย ๆ ผ่านสี่แยกกลางเวียงวัดเจดีย์หลวงจะอยู่ทางขวามือ

ว่ากันว่าในสมัยโบราณการเดินทางมาเชียงใหม่ทางเรือนั้นใช้เวลายาวนานมาก ก่อนเข้าเมืองเชียงใหม่เมื่อถึงโรงพยาบาลแมคเคน ที่ต.ป่าแดด จะมองเห็นยอดเจดีย์หลวง นั่นแปลว่ามาถึงเชียงใหม่แล้ว เตรียมตัวลงจากเรือได้แล้ว

นอกจากมาชมความยิ่งใหญ่ขององค์เจดีย์ ต้นยางโบราณแล้ว เดินไปบริเวณด้านหลังวัดใต้ต้นหูกวางต้นใหญ่ เป็นที่บรรจุศพของคุณ'รงค์  วงษ์สวรรค์ ในวันบรรจุศพนั้น วงดำเลิง ลูกชายคนโตบอกกับเพื่อนมิตรว่า "หากใครคิดถึงพ่อ ก็แวะมาเยี่ยมพ่อ และอย่าลืมซื้อหนังสือพิมพ์ติดมือมาสักเล่ม เอามาให้พ่ออ่านครับ"

ขอเปิดเพลงนี้กล่อมคุณ'รงค์ค่ะ Only time ของ Enya

Who can say where the road goes,
Where the day flows, only time?
And who can say if your love grows,
As your heart chose, only time?

Who can say why your heart sights,
As your live flies, only time?
And who can say why your heart cries
when your love lies, only time?

Who can say when the roads meet,
That love might be ,in your heart?
and who can say when the day sleeps,
and the night keeps all your heart?
Night keeps all your heart.....

Who can say if your love groves,
As your heart chose, only time?
And who can say where the road goes
Where the day flows, only time?

Who knows? Only time
Who knows? Only time

 

บล็อกของ โอ ไม้จัตวา

โอ ไม้จัตวา
ไปปายมา เหมือนพูดคำฮิตยังไงไม่รู้ ฉันไปปายมาจริงๆ ถามว่าไปบ่อยไหม แปดปีมานี้ ครั้งนี้เป็นครั้งที่สามที่ไป แต่ละครั้งเว้นวรรคสี่ปี เพราะฉะนั้นฉันจึงเป็นความเปลี่ยนแปลงของปายค่อนข้างเยอะ
โอ ไม้จัตวา
 เจอคลิบวีดีโอนี้มานานแล้วแต่ไม่มีโอกาสนำมาให้ชมสักที เขาชื่อ Paul Potts ผู้ร้องเพลง Nessun Dorma ในการประกวดร้องเพลง Britains Got Talent ของประเทศอังกฤษ ฉันชอบเข้าไปดูคลิ้บรายการนี้ เพราะจะเห็นผู้มีความสามารถทางการร้องเพลงมาร้องประกวดกันด้วยความสามารถอย่างแท้จริง อย่างเช่นสาวน้อย คอนนี่ ที่นำมาให้ชมสัปดาห์ที่แล้วก็เกิดจากรายการนี้ เขาไม่มีข้อจำกัดทางการตลาดในการประกวดร้องเพลง ไม่ต้องจัดฟัน ไม่ต้องหล่อ ไม่ต้องสวย ไม่ต้องมีคนจัดหาเสื้อผ้ามาให้ ขอเพียงมีหัวใจมาด้วยเท่านั้น
โอ ไม้จัตวา
   ขออนุญาตเปิดเพลงนี้อีกครั้ง Imagine จากเสียงร้องของสาวน้อยเสียงใส Connie Talbot นักร้องตัวน้อยผู้ผ่านการคัดเลือกเข้ารอบการประกวดร้องเพลง Britain's Got Talent ปี 2007 เสียงใส ๆ ของเธอร้องเพลง Somewhere over the rainbow ทำเอากรรมการนั่งน้ำตาไหลเป็นทาง
โอ ไม้จัตวา
  Pavarotti Last Performance "Nessun Dorma" @ Torino 2006
โอ ไม้จัตวา
  เพลงวาสิฏฐี  โดย มาโนช  พุฒตาล เมื่อวานนี้ฉันหยิบ วันที่ถอดหมวก ของเสกสรรค์  ประเสริฐกุล ขึ้นมาอ่าน (อีกรอบ) ต้องบอกก่อนว่าเป็นแฟนหนังสือของอาจารย์เสกสรรค์อย่างเหนียวแน่น ตั้งแต่เมื่อครั้งยังเป็นเด็กภูหินร่องกร้า และซื้อ "ถนนหนังสือ" หน้าปกเสกสรรค์-จิระนันท์ มาอ่านด้วยความทึ่งกับหนุ่มสาวสมัยนั้น ความที่ประวัติศาสตร์ของเขาอยู่ใกล้บ้านเรา จึงยิ่งอ่านยิ่งอิน
โอ ไม้จัตวา
(เพลงปราสาทไหว บรรเลงพิณเปี๊ยะ โดย สมบูรณ์ กาวิชัย) ผู้ส่งเข้าประกวด: นางรัษฎาพร บริจินดาได้รับรางวัลจากการประกวดต้นไม้ใหญ่ในเขตเทศบาลนครเชียงใหม่ ประจำปี 2549สถานที่ วัดเชียงมั่นเลขที่ 171 ถนนราชภาคินัย ตำบลศรีภูมิ อำเภอเมือง จังหวัดเชียงใหม่อายุ ประมาณ 80 ปีความสูง ประมาณ 7 เมตรเส้นรอบวง 0.60 เมตร
โอ ไม้จัตวา
ขอยกคำกล่าวลาของคุณอุ๋มอิ๋ม วดีลดา เพียงศิริ "พี่บอกพี่ปุ๊ว่า พญาอินทรี ถึงเวลาต้องบิน" กับช่วงวาระสุดท้ายของชีวิตพญาอินทรี ลุงปุ๊ครูแห่งการถ่ายภาพของฉัน
โอ ไม้จัตวา
 ป่วยค่ะท่านผู้ชม... อยู่บนโลกแท้ ๆ เหมือนอยู่ในน้ำลึก หายใจไม่ออก อากาศเป็นพิษ มันมาอีกแล้ว คราวนี้แสบจมูก แสบตา ไข้ขึ้น หวัดกินงอมแงม สยบยอมกับโลกใบนี้ หลับไปสองวันเต็ม ๆ วันนี้เจอคลิบของนักร้องคนโปรดอีกคน เคยมีซีดีเมื่อนานมาแล้วแต่แผ่นหายไป เธอชื่อ Jewel Kilcher ชาวอเมริกัน เป็นนักร้อง นักแต่งเพลง เล่นกีต้าร์ นักแสดง และกวี ว้าว คนอะไรเนี่ย ฉันฟังเธอร้องครั้งแรกเมื่อครั้งอยู่ที่เมืองจีนคนเดียว เสียงเพลงของเธอเป็นเพื่อนในบรรยากาศเหงา ๆ หนาว ๆ เวิ้งว้างคนเดียวในโลกได้เป็นอย่างดี
โอ ไม้จัตวา
http://charyen.com/jukebox/play.php?id=30336  เปลี่ยนบรรยากาศมาฟังเพลงเก่า ๆ ของไทยกันบ้างค่ะ ชื่อเพลงดอกพะยอมยามยาก เสียงร้องของเพลิน พรหมแดน ซึ่งไม่คิดว่าจะมีเพลงแบบนี้ เพราะเพลงที่สร้างชื่อให้กับเพลิน พรหมแดนมักเป็นเพลงตลก ๆ เป็นเพลงร้องสลับพูด ตอนเด็ก ๆ ชอบฟังมากฟังไปหัวเราะไป คล้าย ๆ กับเพลงของวิฑูรย์ ใจพรหม ตอนนี้