งานชุด The Boundary of Solitude ของวัชรานนท์ สินวราวัฒน์ (เกิด 2540) ได้สำรวจปริมณฑลและทิวทัศน์ที่การก่อตัวฉวยชิงของรัฐยังไม่สมบูรณ์
ศิลปินเดินทางไปสู่ห้วงยามแห่งความกระหายใคร่รู้ ผ่านพื้นที่ของการปะทะกันทางอุดมการณ์ตั้งแต่ช่วงสงครามเย็นจนถึงสงครามอุดมการณ์และความคิด
งานชุดนี้ละเอียดอ่อนและทุ่มเท ชวนฝันและคิดถึงความอ้างว้างในการเดินทางทางความคิดไปในดินแดนที่ไม่คุ้นเคย
ส่วนตัวผมจำได้เสมอ เมื่อรถโดยสารเคลื่อนตัวลงมาจากภูพานไปสุดขอบแดนที่ริมโขง
รถบรรทุกผู้โดยสารที่หลับๆ ตื่นๆ ผ่านป่าเต็งรัง ใบไม้เขียวและแห้ง สอดรับกันจากภูลงมาพื้นราบ
ตำนานการต่อสู้ตั้งแต่สนามบินเสรีไทยและลานฝึกพลพรรคเสรีไทย แหล่งพักพิงของนักกู้ชาติในอินโดจีน จนถึงผู้รักชาติทั้งสองฝ่ายเผชิญหน้าและแลกชีวิตกัน
ป่านั้นสงบจนน่าใจหายว่าเรื่องราวและเลือดเนื้อเหล่านั้นเหือดหายไปไหน
การเดินทางไปในดงพระเจ้า ทั้งชื่อ นามที่สูญหายไปของวีรบุรุษอย่างครอง จันดาวงศ์ จิตร ภูมิศักดิ์ ปรากฏร่องรอยอีกครั้ง จนถึงร่องรอยของภูชนะ และกาสะลอง ผุดพรายขึ้นมาที่ริมฝั่งโขง
การปฏิวัตินั้นชวนฝันจนเกินความจริง และความจริงกลับโหดร้ายกว่าภาพในความฝัน
ดินแดนแห่งความโดดเดี่ยวของวัชรานนท์ ชวนฝันและชวนให้ดื่มด่ำ ส่งผ่านความระทึกใจออกมาในสีสันที่สงบ เยือกเย็น แต่ก็ส่งสัญญาณคุกคามตลอดเวลา
อันตรายที่คืบคลานเข้ามา คือการทวงคืนและจองจำทิวทัศน์เหล่านี้ในนามของชาติ
ติดตามชมงานของวัชรนนท์ได้ที่ SAC Gallery (สุขุมวิท) ระหว่าง 31 มีนาคม,- 28 มิถุนายน 2566
