Skip to main content

รูปถ่ายของ จเรวัฒน์ เจริญรูป

เหมือนฟ้าดำเก็บดาววิบวาวดวง
และเหมือนแดดโชติช่วงกลับหุบหาย
เมื่อผีเสื้อปีกงามพบความตาย
และเหมือนฝันเกลื่อนรายเส้นทางจร

ใต้ใจรู้สึกโลกหมุนกลับ
ขาวพลิกดำขลับใจโหยอ่อน
ดูสิน้ำตาฉันหลั่งบทกลอน
ผ่าวแต่ไม่ร้อนอย่างเคยเป็น

ยินไหม “จเรวัฒน์  เจริญรูป”
ใจดั่งจะจูบแม้ทุกข์เข็ญ
โลกทั้งโลกรู้ความเยียบเย็น
ใครเล่ารู้ความเป็นของกวี

เถิดพรุ่งนี้พบกันบนฟ้ากว้าง
พบในความอ้างว้างโค้งรุ้งสี
ฉันจะจำเธอไว้-ใจกวี
พบในงามความดี-ฤดีดาล

“จเรวัฒน์” จากแล้วเหมือนยังอยู่
เหมือนยังนั่งเคียงคู่ ครูเขียนอ่าน
เรารู้เธอจะเป็นเช่นตำนาน
ผู้สร้างความต้านทานทระนง

อาลัยยิ่งกับการจากไปของกวีหนุ่มผู้มุ่งมั่นในงานกวีนิพนธ์
ป ร เ ม ศ ว ร์   ก า แ ก้ ว
๒๓ พฤศจิกายน ๒๕๕๐

บล็อกของ ปรเมศวร์ กาแก้ว

ปรเมศวร์ กาแก้ว
พ่อกับแม่กลับบ้านไปหลายวันแล้ว  ผมกับบ่าวปรับตัวเข้ากับเพื่อนๆ และสภาพแวดล้อมที่นี่ได้ดีมากขึ้น ไอ้หมีกับไอ้ตาลก็คุ้นเคยกับเราดี ไม่เห่าคิดว่าเราเป็นคนแปลกหน้าเหมือนเก่าแดดเช้าสาดสีขาวจากขอบฟ้า ไก่ขันแจ้วๆ ตอบกันเหนือยุ้งข้าวมาแต่ไกล ย่าปลุกเราตั้งแต่เช้าขณะที่ลมอุ่นแห่งท้องทุ่งกำลังพัดโบยหมอกเช้า  เรางัวเงียพลิกตัวไปมาก่อนลุกขึ้นไปล้างหน้าแปรงฟัน “บ่าวๆ ๆ ๆ น้องๆๆ”  จ้อยมาตามเราตั้งแต่เช้า“วันนี้ที่ศาลาจะมีการประชันตอกลูกยาง ไปกันนะ ต้องสนุกแน่ๆ”  จ้อยชวน“ไปๆๆ ไอ้เสือสมิงของผมต้องชนะแน่ๆ”…
ปรเมศวร์ กาแก้ว
แม่ของบอยออกไปนาตั้งแต่เช้า พร้อมกับที่พ่อกับแม่ของผมกลับบ้านไปพอดี  เมื่อคืนเรานอนกันที่บ้านของบอยจึงมีเรื่องเล่าสู่กันฟังมากมาย  บ่าวกับผมเล่าเรื่องของเล่นสนุกๆ ให้บอยฟัง โดยเฉพาะเรื่องวีดีโอเกม คอมพิวเตอร์และอินเตอร์เน็ต บอยนั่งฟังตาโตเป็นไข่ห่าน  ผมกับบ่าวก็สนุกกับเรื่องราวกลาง
ปรเมศวร์ กาแก้ว
“สาวไปไหน”พ่อหมายถึงอาของผม  ก็น้องสาวของพ่อนั่นเอง  คนปักษ์ใต้นิยมเรียกพี่หรือน้องสาวของตัวเองว่าสาว  อาของผมจึงมีชื่อว่าสาวตั้งแต่นั้นย่าบอกว่าอาสาวออกไปนาตั้งแต่เช้ายังไม่กลับมาหรอก  ส่วนเจ้าบอยก็ตามไปด้วย“เดี๋ยวก็ขึ้นเที่ยง”ย่าหมายความว่าสักครู่ตะวันตรงหัว  อาสาวก็กลับมาพักเที่ยง  กินข้าวกินปลาที่บ้าน  แล้วก็ลงนาต่อในตอนบ่าย   บางวันที่อาสาวนำข้าวห่อไปด้วย  ขนำกลางทุ่งข้างต้นม่วงก็เป็นที่พักหลบแดดเที่ยงได้อย่างดีไอ้หมีกับไอ้ตาลเห่าลั่นดังไปรอบบ้าน  มันกระดิกหางเล่นอยู่วุ่นวาย  ผมเห็นหญิงวัยกลางคนเดินนำเด็กชายตัวเล็กมาแต่ไกล…