Skip to main content

ฮิโตมิโตกูฉะดะ

Love's Whirlpool - 愛の渦 ไม่รู้จักฉัน ไม่รู้จักเธอ
(2014 / ไดสุเกะ มิอุระ)

มาแนะนำหนังญี่ปุ่นที่ไม่ใช่หนังเอวีกันอีกเช่นเคย แต่มีฉากโป๊อยู่ไม่น้อย กับ Love's Whirlpool ที่ชื่อ Whirlpool นี่ไม่ได้เกี่ยวกับเครื่องใช้ไฟฟ้าอะไรทั้งสิ้น มันแปลว่าน้ำวน แปลเป็นไปไทยก็ประมาณ "วังวนแห่งรัก" (แต่หนังน่าจะเรียกว่าวังวนแห่งเซ็กส์เสียมากกว่า)

หนังเป็นผลงานดัดแปลงจากนิยาย-บทละครชนะรางวัลของ ไดสุเกะ มิอุระ ที่ทำหน้าที่ผู้กำกับและเขียนบทหนังเรื่องนี้เองอีกด้วย กับเรื่องสมมติที่เกิดขึ้นในอพาร์ตเมนท์หรูย่านรอปปงงิที่ลงประกาศเป็นสถานที่ให้ชายหญิง 4-5 คู่มานัดเจอกันในคืนหนึ่ง จ่ายเงินและขึ้นไปประกอบกามกิจสลับคู่โดยทุกคนไม่เคยเห็นหน้าหรือรู้จักกันมาก่อน อยากจะเปิดเผยชีวิตส่วนตัวอย่างไรก็ได้ตามแต่สะดวก โดยมีเงื่อนไขให้เริ่มมีเซ็กส์ในช่วงเวลา 6 ทุ่ม- ตี 5

นอกจากนี้ยังมีเงื่อนไขอื่นๆ เช่น ต้องเป็นไปด้วยความสมัครใจ, ใช้ถุงยาง, หรืออาบน้ำหลังเสร็จกิจ พูดแบบภาษาบ้านเราก็อาจเรียกได้ว่าที่นี่คือชมรมสวิงกิ้ง สลับคู่นอนนั่นเอง แต่เพิ่มเงื่อนไขให้ไม่ผูกมัดต่อกัน "ไม่รู้จักฉัน ไม่รู้จักเธอ"

คนที่มามีตั้งแต่เซลส์ชาย-หญิง, ครูโรงเรียนอนุบาล, คนว่างงาน, พนักงานโรงงานผลิตวงจรอิเล็กทรอนิคส์, นักศึกษามหาวิทยาลัย, ไปจนสาวท่าทางแรงๆ ที่บอกว่าเธอมาที่นี่สัปดาห์ละ 5 ครั้ง

เริ่มต้นด้วยการพูดคุยทำความรู้จัก ไม่รู้จะเริ่มต้นยังไง จนพนักงานของสถานที่ต้องเร่งเร้าด้วยการวางอุปกรณ์ปลุกอารมณ์ และบอกว่าเวลามีจำกัดนั่นแหละกิจกรรมของค่ำคืนจึงเริ่มต้น

แรกเริ่มดูเหมือนความสุขทางกายเป็นไปด้วยดี หากเวลาผ่านไปก็มีเค้าลางที่ไม่น่าอภิรมย์เกิดขึ้นเป็นระยะสะสมไปตลอด

บางคนดูเรียบร้อย หากกลับร้อนแรงพูดอย่างไม่อายว่าเธอชอบเซ็กส์
บางคนสวย หุ่นดี แต่กลิ่นที่จิ๋มเหม็นจนคนแอบมานินทากันสนุกปาก
บางคนร่างอ้วน พูดก็ไม่เก่ง อ่อนประสบการณ์จนไม่มีใครอยากนอนด้วย
และพอช่วงดึกล่วงไป ก็มีหนุ่มแว๊นซ์กับสาวสก๊อยซ์ร่างอ้วนมาร่วมในกิจกรรมนี้ด้วยอีกคู่ ? ชนิดที่ทำเอาหนุ่มสาวคนเมืองเหล่านี้งุนงงไม่น้อย

(ใครที่ชอบสาวแว่น น่าจะเข้าทางเพราะตัวเอกหญิง มางิ คาโดวากิ หนึ่งในผู้เข้าร่วมกิจกรรมเป็นสาวแว่นหน้าตาจืดๆ ที่กล้าแสดงทีเดียว)

Love's Whirlpool เด่นในแง่การสร้างสถานการณ์ภายใต้สถานที่อันจำกัด การมีเซ็กส์ในหนังเป็นจินตนาการซึ่งสะท้อนให้เห็นชีวิตของคนญี่ปุ่นที่ว่ากันว่ายึดโยงกับสิ่งที่เรียกว่า กิริ กับ นินโจ(หน้าที่ กับเรื่องส่วนตัว)

ชีวิตที่อยู่ในหน้าที่ปกติ จะยึดกรอบจารีตความต้องการทางเพศเป็นเรื่องส่วนตัวที่ต้องปิดซ่อน แต่การงานที่หนัก สภาพสังคมที่แข่งขันก็ทำให้คนยิ่งโหยหาสิ่งเหล่านี้โดยปราศจากความรัก

ในอีกด้านหนึ่งสถานะของใครที่ถูกผลักให้กลายเป็นคนนอก(ไกจิน) ดังเช่นเด็กแว๊นซ์กับสาวสก๊อบ ก็มักถูกตัดสินจากภายนอกโดยเหล่ามนุษย์เงินเดือน และฟรีเตอร์ที่อยู่ในสถานะชนชั้นกลางที่มีรูปร่างหน้าที่ ชีวิตทั่วไปตามมาตรฐานนั่นเอง ทำให้ก่อนเริ่มกิจกรรมพวกเขาก็ทักทายกันตามธรรมเนียมมารยาทต่างๆ อยูนานโกว่าจะเริ่มเข้าเรื่องก็ต้องรอให้คนนอกกลุ่มของเขาเป็นคนโพล่งมาก่อน ช่วยกระเทาะธาตุแท้ต่างๆ ก็โผล่ออกมา

ก่อนรุ่งเช้าพวกเขาจะจากไปประกอบหน้าที่ตามอาชีพของตน

อย่างไรก็ตามการมีเซ็กส์ที่ไร้ซึ่งการผูกมัด ก็ไม่ได้หมายความว่าจะเป็นความหลอกลวง หรือสูญเปล่าไปกับเรื่องทางเพศถ่ายเดียว มันทำให้บางคนได้พบประสบการณ์สุขสมครั้งแรกที่ในชีวิตปกติไม่เคยสัมผัส

บางคนเชื่อว่าประสบการณ์ในคืนค่ำนั้นคือความจริง เขาเชื่อมั่นในความรู้สึกที่เกิดขึ้นว่ามันคือความรัก แม้มันจะเกิดในสถานที่ที่ตัดโอกาสนั้นโดยสิ้นเชิงก็ตามที

โป๊ศาสตร์ พิศวาสความรู้คู่กามารมย์

บล็อกของ กลุ่มนักโป๊ศาสตร์

กลุ่มนักโป๊ศาสตร์
 โดย ฮิโตมิโตกูฉะดะ
กลุ่มนักโป๊ศาสตร์
โดย ฮิโตมิโตกูฉะดะ
กลุ่มนักโป๊ศาสตร์
โดย ฮิโตมิโตกูฉะดะ
กลุ่มนักโป๊ศาสตร์
เอวีรีวิวหนังเอวีแนวเพื่อนรักเพื่อน
กลุ่มนักโป๊ศาสตร์
โดย ฮิโตมิโตกูฉะดะ
กลุ่มนักโป๊ศาสตร์
 โดย : ฮิโตมิโตกูฉะดะ
กลุ่มนักโป๊ศาสตร์
โดย : ฮิโตมิโ
กลุ่มนักโป๊ศาสตร์
ในขณะที่เรากำลังพยายามรวบรวมข้อมูลเกี่ยวกับโป๊ศาสตร์ ก็อยากให้ blog นี้เป็นพื้นที่เผยแพร่ความรู้ในศาสตร์อื่นๆ โดยเฉพาะ อาชญาวิทยา (criminology) ด้วย จึงขอนำบทความเรื่อง "อาชญากรรมในที่ทำงาน" ของ กฤษฎา แสงเจริญทรัพย์ มาเผยแพร่ด้วย และต่อจากนี้ blog นี้จะมีทั้งเนื้อหาเกี่ยวกับโป๊ศาสตร์ และอาชญาวิทย
กลุ่มนักโป๊ศาสตร์
กลุ่มนักโป๊ศาสตร์
ได้มีโอกาสมาฮ่องกง เดินผ่าน "ร้านผู้ใหญ่" เลยแวะสำรวจหน่อยนึง ทั้งนี้เพื่อการศึกษาล้วนๆ for academic purpose
กลุ่มนักโป๊ศาสตร์
ญี่ปุ่นถือเป็นมหาอำนาจประเทศหนึ่งของโลกด้านการผลิตสื่อโป๊ จนถือได้ว่าได้สร้างหนังโป๊ที่มีเอกลักษณ์เฉพาะตัวขึ้นเรียกว่า “หนัง AV” ขึ้นมาทาบรัศมีของสื่อโป๊ที่ผลิตโดยประเทศตะวันตกที่เรียกว่า “porn” (อาจเปรียบเทียบได้กับในวงการการ์ตูนที่ถ้าบอกว่า manga คนส่วนใหญ่จะนึกถึงการ์ตูนญี่ปุ่น ในขณะที่ comics