Skip to main content

โดย Hitomi Tokushada

อุตสาหกรรม หนังผู้ใหญ่(Adult Video หรือ AV ต่อไปจะเรียกว่าเอวี) ของญี่ปุ่น เริ่มต้นจากการเกิดของหนังประเภทพิงค์ฟิล์มของญี่ปุ่น เดิมทีหนังเหล่านี
้ได้ร ับอิทธิพลจากหนังขายเซ็กส์จากตะวันตก หนังที่ผลิตมีทั้งใช้ฉากเซ็กส์มารับใช้เนื้อหาต่างๆ เช่นเรื่องการเมือง และเน้นเรื่องราวเชิงสังวาส แต่ต่อมาก็ได้เกิดผู้กำกับจำนวนหนึ่งที่ทำหนังเน้นฉากร่วมเพศเหล่านี้มาก ขึ้น ต่อมาก็ได้ขยายไปยังวงการวิดีโอเทป และกลายเป็นอุตสาหกรรมในที่สุดในยุค 80-90s ตามการเติบโตของอุตสาหกรรมวิดีโอที่มีราคาถูกลง และทำให้ถูกผลิตหนังที่เน้นการยั่วยุทางเพศอย่างเต็มรูปแบบมากขึ้น

ใน ยุคเริ่มแรกนักแสดงมีไม่มากนัก แต่ต่อมาด้วยความต้องการที่สูงขึ้น หนังเอวีจึงกลายเป็นอุตสาหกรรม มีการตระเวณหานักแสดงโดยเฉพาะนักแสดงหญิงมาเล่นคล้ายโมเดลลิ่ง ไปจนถึงทาบทามจากที่ต่างๆ อย่างวงการบันเทิงประเภทนักแสดงหญิงที่ไม่มีโอกาส หรือนางแบบชุดว่ายน้ำ จากเดิมที่มีโมเสคปิดหนาจากกฎหมายที่ห้ามเห็นอวัยวะเพศทั้งชายหญิง ก็ทำโมเสคให้บางขึ้น มีเนื้อหาที่หลากหลายขึ้นในทุกรูปแบบเพื่อตอบสนองรสนิยมทางเพศที่หลากหลาย ไม่ว่าจะเป็นหนังแนวโอนานิ(หนังที่เน้นฉากสำเร็จความใคร่ตนเองของฝ่ายหญิง ซึ่งอาจเรียกได้ว่าเป็นหนึ่งในตระกูลย่อยของหนังเอวีที่บุกเบิกความนิยมได้ สำเร็จ) รูปร่างที่ต่างกันของนักแสดง, การเน้นบางส่วนของร่างกายโดยเฉพาะ, การประกอบโอษฐ์กาม หรือการปล่อยสารคัดหลั่งที่ใบหน้านักแสดงหรือที่เรียกว่า บุคาเกะ ซึ่งฉากต่างๆ ได้รับอิทธิพลจากหนังสำหรับผู้ใหญ่จากตะวันตก แต่ก็ถูกดัดแปลงจนมีลักษณะเฉพาะแบบหนังเอวีญี่ปุ่นในที่สุด รวมไปถึงการตามกระแสนิยมของยุคสมัยอย่างทันท่วงที เช่น การทำหนังที่ดัดแปลงลอกเลียนแบบซีรี่ส์ หรือมังงะชื่อดังของญี่ปุ่น

จุด เปลี่ยนสำคัญที่ทำให้เกิดการเติบโตจนอาจเรียกว่าเป็นยุคทองของวงการหนังเอวี เกิดในราวยุค 90s ซึ่งทำให้อุตสาหกรรมเติบโตขึ้นในหลายภาคส่วน ที่มาจากปัจจัยของบริษัทใหม่ๆ อย่าง Soft on Demand ในปี 1995 ที่ปฏิเสธการควบคุมของสมาคมจริยธรรมแห่งวิดีโอญี่ปุ่น (Nihon Ethics of Video Association หรือ NEVA ) ที่ควบคุมการปิดโมเสคหนาทึบในหนังเอวี ให้บางขึ้น ซึ่งเปิดให้เกิดเนื้อหาและภาพที่หลากหลายกว่างานเดิม / การเกิดของแผ่นรับข้อมูลดีวีดีที่สามารถรับข้อมูลได้มากขึ้นแบบดิจิตอล ให้รายละเอียดภาพที่คมชัดกว่าเดิม รวมถึงการวางขายกล้องวิดีโอสำหรับถ่ายลงดีวีดี ทำให้สื่อใหม่มาแทนวิดีโอในที่สุด และโฮคุโตะ โปรดักชั่น ที่ก่อตั้งในปี 1999 พร้อมวางขายและเช่าหนังเอวีผ่านออนไลน์ จนกลายเป็นแหล่งหนังเอวีที่ใหญ่ที่สุดอย่าง DMM - Digital Media Mart

การ เติบโตทางยอดขายนี่เองที่ทำให้อุตสาหกรรมมีกิจกรรมและข่าวมากมายไม่ต่างจาก วงการบันเทิงย่อยๆ ที่มีกลุ่มคนดูของตนเอง ตั้งแต่การให้รางวัลหนังและดารานักแสดงเอวี, การพบปะแฟนๆ ของนักแสดงสาวไปจนถึงการปั้นนักแสดงเหล่านี้ให้เป็นวงเกิร์ลกรุ๊ป หรือมีงานแสดงซีรี่ส์โทรทัศน์ช่วงกลางคืน, การลงโฆษณาบนป้ายบิลบอร์ดขนาดใหญ่เพื่อเปิดตัวนักแสดงดาวรุ่ง ไปจนถึงการทาบทามนางแบบชื่อดังโดยอ้างว่าให้ค่าจ้างสูงลิบ

อย่างไรก็ตามแม้จะมีนางแบบหนังเอวีเข้าวงการมามากมาย แต่ธุรกิจนี้ก็มีลักษณะด้านมืดอยู่มาก ... ตั้งแต่การผูกขาดของธุรกิจที่มีสองบริษัทใหญ่ๆ ในวงการนั่นคือ โฮคุโตะ โปรดักชั่น(อาทิ S1, Attackers, Moodyz, Ideapocket) และ Soft on Demand(อาทิ SOD Star, Dandy, IEnergy, Deeps) ซึ่งผลิตหนังออกมาในตราอื่นๆ หลากหลายกันไป มีปริมาณเหนือกว่าบริษัทอื่นๆ อย่างมาก และตัวนางแบบหรือคนแสดงก็ยังถูกปกปิดชื่อจริงเสมือนเป็นเรื่องต้องห้ามใน สังคมที่คนในสังคมยังไม่ยอมรับอยู่ดี และหลายคนก็มักวนเวียนอยู่กับ Sex industry หลังจากพ้นจากอาชีพดังกล่าวก็วนเวียนในการค้าประเวณีรูปแบบต่างๆ กันไป

หลาย ปีมานี้เองวงการ AV ของญี่ปุ่นว่ากันว่าพ้นยุคทองไปแล้ว โดยรวมอาจมีกิจกรรมต่างๆ ที่ยังดูสร้างความคึกคักอยู่ตั้งแต่กิจกรรมย่อยๆ พบปะแจกลายเซ็นแฟนผู้ซื้อ ไปจนถึงจัดการประกวด AV Open แต่ในอีกด้านก็เห็นได้ชัดว่ามีข่าวเรื่องการขาดแคลนนักแสดงชาย หรือการเข้ามาแสดงเพียงระยะสั้นของนักแสดงหญิงจำนวนหนึ่งเพื่อหารายได้ และเลิกอาชีพอย่างรวดเร็ว แสดงให้เห็นว่าเป็นวงการที่ไม่ยั่งยืน ยอดขายก็น่าจะตกเพราะการดาวนโหลดแบบผิดกฎหมายฟรีๆ จนเห็นได้ชัดว่าเนื้อหาที่มีความหลากหลายเริ่มลดลง และความสร้างสรรค์เริ่มตีบตันอีกด้วย

 

โป๊ศาสตร์ พิศวาสความรู้คู่กามารมณ์

 

โป๊ศาสตร์ พิศวาสความรู้คู่กามรมณ์
โป๊ศาสตร์ พิศวาสความรู้คู่กามรมณ์

บล็อกของ กลุ่มนักโป๊ศาสตร์

กลุ่มนักโป๊ศาสตร์
โดย ฮิโตมิโตกูฉะดะ
กลุ่มนักโป๊ศาสตร์
โดย ฮิโตมิกูฉะดะยูอิ อุเอฮาระ โชคชะตาของเอวีหน้าเหมือนดาราดัง
กลุ่มนักโป๊ศาสตร์
โดย ฮิโตมิกูฉะดะFaleno + โทรุ มุรานิชิ
กลุ่มนักโป๊ศาสตร์
โดย ฮิโตมิโตกูฉะดะหากจะนับว่าหนังเรื่องไหนได้รับการยกให้เป็นหนังอีโรติก หรือพิงค์ฟิล์มเรื่องแรกของญี่ปุ่น คำตอบคือผลงานของ ซาโตรุ โคบายาชิ ในปี 1962 ที่ชื่อว่า 肉体の市場(Nikutai no Ichiba) หรือ Flesh Market ที่อาจตั้งชื่อไทยได้ว่า "ตลาดโลกีย์"
กลุ่มนักโป๊ศาสตร์
 ฮิโตมิโตกูฉะดะ
กลุ่มนักโป๊ศาสตร์
โดย ฮิโตมิโตกูฉะดะ.
กลุ่มนักโป๊ศาสตร์
โดย ฮิโตมิโตกูฉะดะ
กลุ่มนักโป๊ศาสตร์
โดย ฮิโตมิโตกูฉะดะ.
กลุ่มนักโป๊ศาสตร์
โดย ฮิโตมิโตกูฉะดะ..
กลุ่มนักโป๊ศาสตร์
โดย ฮิโตมิโตกูฉะดะ(ขึ้นต้นชื่อเรื่องอาจทำให้เข้าใจผิด ปัจจุบันเธอหายแล้วนะครับ).