12 ปี การจากไปของ ZARD - อิซุมิ ซาคาอิ

12 ปี การจากไปของ ZARD - อิซุมิ ซาคาอิ
 
โดย ฮิโตมิโตกูฉะดะ
หมายเหตุ : ข่าวนี้คุณฮิโตมิโตกูฉะดะ นำมาเสนอซักพักใหญ่แล้ว แต่ทาง porn studies เพิ่งมีโอกาสนำมาลงครับ

(อย่างที่ผมบ่นไปในโพสต์ก่อนว่าช่วงนี้ยุ่งจนไม่มีข้อเขียนอะไรใหม่ๆ แต่สำหรับวันนี้ แม้ไม่ใช่หัวข้อเกี่ยวกับหนังเอวีก็อดเขียนไม่ได้-- ซึ่งจะมาอธิบายอีกทีว่าทำไมถึงนำเรื่องราวของเธอมาเล่านอกเหนือจากความประทับใจในบทเพลงของเธอ)

หากจะมีใครนิยามดนตรีญี่ปุ่นในยุคเฮเซ(1989-2019) แน่นอนว่าย่อมมีศิลปินหลากแนว ตั้งแต่การบูมของ เจร็อค, การมาของ อูทาดะ ฮิคารุ, ไปจนการเกิดยุคไอดอลแบบ AKB48 หากศิลปินคนหนึ่งที่น่าจะสื่อถึงเพลงยุคนี้ได้อีกคนย่อมไม่พ้นวง ZARD

ZARD เปิดตัวเมื่อปี ค.ศ.1991 ประสบความสำเร็จพอประมาณจากเพลง Good-bye My Loneliness ก่อนจะโด่งดังจริงๆ กับเพลง Makenaide(มาเกะไนเดะ-อย่ายอมแพ้) ซึ่งต่อมาเพลงนี้ได้นำไปประกอบละครโทรทัศน์เรื่อง Shiratori Reiko De Gozaimasu!(เป็นการ์ตูนและนำมาฉายในไทยในชื่อ - ฉันนั้นหรือสวยเฉียบเนี๊ยบ) อันเป็นเวลาที่หุ้นของญี่ปุ่นร่วงระนาวสูงสุด เกิดเศรษฐกิจฟองสบู่แตก เพลงป๊อปร็อคที่มีเนื้อหาให้กำลังใจเพลงนี้จึงโด่งดัง และกลายเป็นสัญลักษณ์ของยุคดังกล่าวไปโดยปริยายเพื่อปลอบประโลมคนที่สิ้นหวัง

Makenaide ยังถูกนำไปใช้เป็นเพลงธีมของสถานีโทรทัศน์ช่อง Nippon Television และถูกบรรจุอยู่ในแบบเรียนอีกด้วย

( อาจกล่าวได้ว่ายุคเฮเซเป็นยุคที่เศรษฐกิจญี่ปุ่นสู่ภาวะตกต่ำ และไม่อาจกลับมายิ่งใหญ่ได้เหมือนในอดีต จนทำให้วิถีชีวิตและแนวคิดของผู้คนเปลี่ยนไปเช่นกัน)

ZARD ยังเป็นวงที่ดังอย่างต่อเนื่องมีผลงานมาร่วม 11 อัลบั้ม เพลงของวงมักนำไปประกอบอนิเมชั่นอยู่เสมอๆ

หากในขณะที่ภาพลักษณ์ของเจร็อค จัดจ้านด้วยเครื่องแต่งกาย และคอนเซปต์ต่างๆ ภาพลักษณ์ของ ZARD กลับต่างออกไปอย่างสิ้นเชิง

ZARD เป็นวงที่มีสมาชิกหมุนเวียนสลับสัเปลี่ยนตำแหน่งต่างๆ กันตลอดเวลา มีเพียงสมาชิกคนเดียวคือนักร้องนำ และนักแต่งเพลงที่ยังอยู่ตั้งแต่เริ่มต้น นั่นคือ อิซูมิ ซาคาอิ จนอาจกล่าวได้ว่า ZARD ก็คือ อิซูมิ ซาคาอิ นั่นเอง

อิซูมิ ซาคาอิ มีชื่อจริงว่า ซาจิโกะ คามาจิ เกิดในจังหวัดฟูกุโอกะ ตลอดชีวิตการทำงานในวง ZARD แม้จะประสบความสำเร็จมียอดขายรวมกว่า 37 ล้านก๊อปปี้ แต่เธอกลับปรากฎตัวออกสื่อนับได้ไม่ถึง 10 ครั้ง มีการจัดทัวร์คอนเสิร์ตใหญ่เพียง 2 ครั้ง(แถมจำกัดจำนวนผู้ชมด้วย) ชีวิตส่วนใหญ่คือการเดินทางจากบ้านเกิดเพื่อไปทำงานในห้องอัด การปรากฎตัวแต่ละครั้งก็มักปรากฎในภาพลักษณ์ขี้อาย ประหม่าอยู่เสมอ และแม้เธอจะเป็นคนสวย แต่ก็ไม่ค่อยแต่งตัว แต่งหน้า แทบไม่ปรากฎออกสื่อในกรณีอื่นๆ มีเพียงข่าวลือต่างๆ ที่ไม่ได้รับการยืนยันชัดเจ

และเมื่อเธอประสบอุบัติเหตุเสียชีวิตในปี ค.ศ.2007 ระหว่างเข้ารักษาตัวเพราะเป็นมะเร็งปากมดลูก วงนี้ก็อำลาวงการโดยไม่มีใครแทนเธอได้ หากเพราะความโด่งดังทำให้มีการจัดคอนเสิร์ตที่ระลึกถึงเธออยู่ครั้งหนึ่ง และมีงานเพลงภายหลังจากเธอเสียชีวิตอีก 1 เพลง

ว่ากันว่าสาเหตุหนึ่งที่ทำให้ ZARD ประสบความสำเร็จก็คือภาพลักษณ์ที่ดูลึกลับเก็บตัวของ อิซูมิ ซาคาอิ ที่ทำให้เธอดูมีออร่าบางอย่างแตกต่างจากนักร้องคนอื่นๆ และยังคงภาพลักษณ์เดิมๆ มาโดยตลอดชีวิตการทำงาน

หากอีกสาเหตุหนึ่งก็คือประสบการณ์ในอดีต ทำให้เธอเปลี่ยนมาใช้ชื่อในวงการว่า อิซูมิ ซาคาอิ นั่นเอง ดังที่เธอเคยให้สัมภาษณ์ในการออกทีวีครั้งแรกว่าที่ไม่เปิดเผยตนเอง เพราะต้องการความมั่นใจเสียก่อนว่าเพลงของวงจะประสบความสำเร็จจริงๆ ซึ่งหลายคนมองว่าเธอไม่อยากจดจำผลงานในอดีตนัก

ก่อนจะกลายเป็นนักร้องนำวง ZARD เธอเองก็ดิ้นรนทำงานในวงการบันเทิงมาก่อน หนึ่งในนั้นคือการเป็นนางแบบเรซควีนให้กับนิชชิน และถ่ายอัลบั้มวาบหวิว ก่อนที่งานในรายการประกวดร้องเพลงคาราโอเกะ Karaoke Queen ของทางโทเอะ ทำให้เธอถูกบี-แกรมเรคคอร์ดทาบทามมาร่วมวงก่อตั้งขึ้น พร้อมๆ กับที่ได้เริ่มค้นพบพรสวรรค์ในการแต่งเพลงในช่วงนี้

แน่นอนว่าไม่มีใครลบอดีตที่อยากจะลืมไปได้จริงๆ ความดังของเธอทำให้ยังมีคนนำภาพและวิดีโอสมัยก่อนในชุดวาบหวิวต่างๆ มาเผยแพร่อยู่เนืองๆ ซึ่งมันก็สะท้อนให้เห็นวงจรวงการบันเทิงญี่ปุ่นไม่น้อยว่าต้องดิ้นรนเพียงไหน มันอาจจะเริ่มจากงานที่ไม่ได้อยากทำซึ่งพาเราสู่เส้นทางสีเทา หรือหากมีพรสวรรค์อื่นๆ เสริม สู้อดทนก็อาจเดินทางสู่อาชีพที่ภาพลักษณ์ที่ดีขึ้น และใช้ัความสามารถมากขึ้น

อิซูมิ ซากาอิ พิสูจน์แล้วด้วยบทเพลงของเธอ ที่ทุกวันนี้ยังมีคนนำมาเปิดไม่เสื่อมคลาย

27 พฤษภาคม 2019 ครบรอบ 12 ปีการจากไปของ อิซุมิ ซาคาอิ
 
โป๊ศาสตร์ พิศวาสความรู้คู่กามารมณ์

Flesh Market หนังพิงค์ฟิล์มเรื่องแรกของญี่ปุ่น

โดย ฮิโตมิโตกูฉะดะ

หากจะนับว่าหนังเรื่องไหนได้รับการยกให้เป็นหนังอีโรติก หรือพิงค์ฟิล์มเรื่องแรกของญี่ปุ่น คำตอบคือผลงานของ ซาโตรุ โคบายาชิ ในปี 1962 ที่ชื่อว่า 肉体の市場(Nikutai no Ichiba) หรือ Flesh Market ที่อาจตั้งชื่อไทยได้ว่า "ตลาดโลกีย์"