Skip to main content

ฮิโตมิโตกูฉะดะ

รู้จัก โทรุ มุรานิชิ "ราชาหนังเอวี"
.
โดย ฮิโตมิโตกูฉะดะ
คำเตือน : บทความนี้เป็นชีวประวัติของผู้กำกับที่ถูกนำไปสร้างเป็นซีรี่ส์โทรทัศน์เรื่อง The Naked Director ซึ่งจะฉายใน Netflix เดือนสิงหาคม 2562 แม้จะเป็นชีวประวัติขนาดสั้น แต่มีการเล่าชีวิตตั้งแต่ช่วงต้นจนถึงบั้นปลาย อาจทำให้หลายคนรู้รายละเอียดบางส่วนของซีรี่ส์นี้ก่อนได้ (แน่นอนว่าเป็นบทความแนว 18 +)
.
ว่ากันว่าในอุตสาหกรรมหนังเอวี หรือหนังโป๊ของญี่ปุ่น ที่ว่ากันจริงๆ ชีวิตของคนในแวดวงนี้ย่อมหวือหวากว่าคนทั่วไป แต่ก็ไม่มีใครมีสีสันและโลดโผนเท่ากับ โทรุ มุรานิชิ ผู้กำกับ และอดีตนักแสดงหนังเอวีที่ได้รับฉายาว่า "ราชาหนังโป๊" ผู้โด่งดังในยุค 80s อันเป็นยุคบูมของเศรษฐกิจญี่ปุ่น และเป็นยุคเริ่มต้นของอุตสาหกรรมหนังเอวีญี่ปุ่น
.
ทำไมเขาถึงได้รับฉายาดังกล่าว ? มุรานิชิไม่ใช่ผู้กำกับหนังเอวีคนแรก (การถ่ายหนังที่มีเพศสัมพันธ์/หรือสอดใส่กันจริงๆ) และไม่ได้เป็นผู้เริ่มต้นบุกเบิกแผ้วถางการสร้างหนังโป๊แต่อย่างใด แต่อาจเรียกได้ว่าเป็นผู้เปลี่ยนแปลงปฏิวัติวงการก็คงได้ และส่งอิทธิพลมาจนถึงปัจจุบัน
.
โทรุ มุรานิชิ เกิดที่ฟุกุชิมะ ในปี ค.ศ.1948 หลังเรียนจบเขาเริ่มต้นทำอาชีพเป็นเซลส์แมนขายสารานุกรมภาษาอังกฤษในกรุงโตเกียว หันเหไปทำธุรกิจเช่าวิดีโอเกม พอหลังจากมีเงินเก็บเขาก็ผันตัวเองไปยังสื่อสิ่งพิมพ์ลามกที่ผิดกฎหมายเพราะไม่มีการเซ็นเซอร์อวัยวะพึงสงวน ในฐานะประธานของกลุ่มหนังสือ Hokudai Kanda จนถูกขนานนามว่า ราชาภาพโป๊แบบไม่เซ็นเซอร์ตั้งแต่นั้น
.
ก่อนจะเริ่มทำหนังเอวีเรื่องแรกกับค่าย Crystal Eizou ในปี ค.ศ.1984 การทำงานที่นี่เองที่ทำให้เขาค้นพบเอกลักษณ์ในการทำหนังเอวีแนวใหม่ๆ แตกต่างจากค่ายอื่นๆ และแจ้งเกิดนักแสดงหนังเอวีสาวจำนวนไม่น้อย
.
หนึ่งในนักแสดงหญิงที่แจ้งเกิดโดยมุรานิชิ ซึ่งจะไม่ถูกกล่าวถึงไม่ได้เลยคือ คาโอรุ คุโรกิ ผู้หญิงชนชั้นกลางมีการศึกษาทางด้านศิลปะ ซึ่งสนใจงานศิลปะจนได้มาแสดงหนังพิงค์ฟิล์ม และหนังเอวีในที่สุด เธอเป็นตัวแทนของผู้ที่ยอมรับว่าการเลือกเส้นทางอาชีพนี้ไม่ใช่เพราะเธอไม่มีทางเลือก หรือไร้เงินทอง หากแต่เป็นการเลือกโดยตัวเธอเอง คุโรกิเข้าวงการตั้งแต่อายุ 21 ปี ผ่านการทำงานแจ้งเกิดเรื่องแรกโดยมุรานิชิ เมื่อมุรานิชิตั้งบริษัทสร้างหนังของตนเอง Diamond Visual ในปี ค.ศ.1988 เธอก็มาแสดงให้เช่นกัน โดยมีจุดเด่นของเส้นขนที่ปกคลุมเบื้องล่างอันดกดำ พร้อมๆ กับทักษะการแสดงที่น่าจดจำและนับว่ากล้าแสดงในทุกบทบาทที่เขาเสนอมา รวมถึงการแสดงบทบาทสิทธิสตรีด้วยการไว้ขนรักแร้อย่างไม่กลัวคนรังเกียจอีกด้วย
.
รูปแบบที่มุรานิชิพัฒนาขึ้นมามีหลากหลายแนวทาง(ก็ทำหนังถึง 3 พันเรื่องนี่นะ) ทั้งบุคาเกะหรือการปล่อยน้ำอสุจิรดหน้านักแสดงหญิง, เอคิเบน(Ekiben) การมีเซ็กส์ท่ายืนโดยฝ่ายชายจะจับผู้หญิงอุ้ม(ซึ่งชื่อนี้มีที่มาจากกล่องอาหารกลางวันตามสถานีรถไฟที่ผู้ซื้อต้องยืนเลือกและถือมากิน), ฮาเมะโดริ หรือการถ่ายหนังด้วยมุมมองของฝ่ายชายเป็นหลัก,
.
แต่ที่เป็นแนวทางสำคัญคือการถ่ายทำแบบสารคดีเก๊ ที่ยังส่งอิทธิพลอย่างยิ่ง โดยหนังของมุรานิชิ มักจะให้นักแสดงหญิงเช่นคุโรกิ มาเปลี่ยนชุดในอาชีพ หรือบทบาทต่างๆ ถูกสอบถามเรื่องเซ็กส์ รสนิยมทางเพศแบบต่างๆ ก่อนจะเริ่มให้เธอลองกระทำตามนั้น (ซึ่งนักดูหนังเอวีคงเห็นภาพทันทีว่านี่คือแนวทางที่ยังคงใช้อยู่จนถึงทุกวันนี้) ผิดกับผู้กำกับหนังเอวีที่เริ่มต้นมาจากสายพิงค์ฟิล์ม หรือหนังโป๊ที่ฉายโรง ซึ่งมักจะนำเสนอแบบเล่าเรื่องมากกว่า
.
เขากล่าวว่า Diamond Visual มาในช่วงที่ตลาดเช่าวิดีโอกำลังบูม ค่ายหนังของเขากลายเป็นผู้ผลิตหนังเอวีรายใหญ่ที่สุดในตอนนั้น ส่งผลให้บริษัทมีรายได้ต่อปีสูงถึง 10,000 ล้านเยน มุรานิชิบอกว่าในตอนนั้นเขามีรถโรสรอยซ์ราคา 100 ล้านเยน, คฤหาสน์หรูที่ใช้เป็นสตูดิโอราคาพันล้านเยน และมีเรือสำราญราคา 400 ล้านเยนอีกด้วย
.
การทำอาชีพที่หมิ่นเหม่ต่อศีลธรรมของผู้คนญี่ปุ่นในยุคนั้นส่งผลให้มุรานิชิทำผิดกฎหมายและโดนจับกุมอยู่รวม 7 ครั้งจากหลายข้อหา ทั้งการจ้างนักแสดงหนังเอวีอายุต่ำกว่าเกณฑ์ เคยถูกจับที่ฮาวายในปี ค.ศ.1986 เนื่องจากการฝ่าฝืนกฎการนำผู้หญิงเดินทางข้ามประเทศโดยเจตนาที่ผิดศีลธรรม หลังจากเกณฑ์นักแสดงเอวีสาว 15 ชีวิตไปถ่ายทำที่นั่น และเขายังได้รับคำฟ้องร้องจากสหรัฐอเมริกาถึง 370 ข้อหาอีกด้วย
.
แต่แล้วอาณาจักรของเขาก็พังครืนภายในเวลาไม่นาน ปี ค.ศ.1992 หลังจากเขาจับธุรกิจสื่อดาวเทียมที่เจ๊งไม่เป็นท่า ทำให้เขาเป็นหนี้สินถึง 5 พันล้านเยน ซึ่งผลส่วนหนึ่งก็มาจากการใช้ชีวิตหรูหรา มือเติบทำให้เขาถูกฟ้องล้มละลายในที่สุด
.
"ตอนผมรวยมีทีมงานที่บอกว่ายอมตายเพื่อผมได้ แต่ตอนหลังไอ้พวกนี้นี่แหละที่เผ่นหนีไปเร็วที่สุด" เขากล่าว
.
ในการสัมภาษณ์กับแทบลอยด์ถึงการปรากฎในสารคดีเรื่อง Toru Muranishi: It Is Nice เขากล้าพูดว่าชีวิตที่ผ่านมามันไม่มีอะไรต้องปิดบังเรื่องแย่ๆ โดยอวดว่าตลอดอาชีพสายการกำกับหนังโป๊ มีนักแสดงหญิงร่วม 7,000 คนมาแสดงในหนังกว่า 3,000 เรื่องที่เขาสร้าง และเขานั้นมีเซ็กส์กับพวกเธอมาแล้วทั้งสิ้น “ผมทำอาชีพที่ถ่ายแต่ร่องหลืบของผู้หญิง เพราะฉะนั้นผมก็พร้อมที่จะเผยหมดเปลือกแม้จะถึงขั้นโชว์ร่องตูดตัวเองก็ตาม"

"ทุกวันนี้น่ะเหรอผมแค่มีชีวิตอยู่ไปวันๆ " เขาเปิดเผยกับสื่อโดยบอกว่าปัจจุบันมีอาชีพขายผ้าเช็ดตัวที่มีภาพคนดัง เปิดร้ายขายบะหมี่ และรับจ้างถือป้ายโฆษณาเท่านั้น โดยเปรียบว่าชีวิตเหมือนกระโดดบันจี้จัมพ์โดยไม่มีเชือก ถ้าใครได้ดูสารคดีชีวประวัติของเขาจะรู้สึกขอบคุณตัวเองแน่ๆ ว่าอย่างน้อยชีวิตเราก็คงดีกว่ามุรานิชิ แล้วทำไมเราจะต้องหมดหวังล่ะ ?
.
สีสันของชีวิตจากยุครุ่งโรจน์ ขบถต่อสังคมปกติ ไปจนสู่วันที่สิ้นเนื้อประดาตัวของเขาทำให้มีผู้นำมาถ่ายทอดเป็นสารคดีอยู่หลายเรื่อง อาทิ Toru Muranishi: It Is Nice(2014), M: Toru Muranishi Days of Wild Passion(2018), และล่าสุดเป็นซีรี่สโทรทัศน์เรื่อง The Naked Director
.
ลูกบ้าสุดท้ายของมุรานิชิในวงการหนังโป๊เกิดขึ้นในปี ค.ศ.1996 หลังจากที่เขากลายเป็นบุคคลล้มละลาย มีหนี้สินจำนวนมาก เขาตัดสินใจทำแผ่นหนังในรูปแบบดีวีดีเป็นครั้งแรก โดยมีนักแสดงหนังเอวีแสดงในหนังเรื่องเดียวถึง 60 คน ถ่ายทำนานกว่าสองสัปดาห์ ผลกลายเป็นดีวีดีหนังระดับมหากาพย์ความยาวถึง 256 นาที(The Avengers: Endgame ยังยาวสู้ไม่ได้) ในชื่อ From the North Country: Journey of Love (เป็นชื่อล้อกับซีรี่ส์โทรทัศน์ในช่วงนั้น) และด้วยการใช้ชีวิตติดหรูของเขา การถ่ายทำหนังเรื่องนี้จึงหมดเงินไปถึง 100 ล้านเยน !
.
ในเว็บไซต์ส่วนตัวของเขา นอกจากนำเสนอหนังสือ และสารคดีชีวประวัติของตน มุรานิชิยังเปิดฮอตไลน์รับปรึกษาปัญหาชีวิตด้วย !
.
แม้จะมีบทสรุปดังกล่าว แต่ดูเหมือนมุรานิชิในวัยหกสิบห้าปีจะยังไม่หมดฝันกับเรื่องเซ็กส์ ในปี ค.ศ.2014 เขาได้เปิด Happy Hour Theater เธียเตอร์ที่ตั้งอยู่ที่ Kita Ward ไม่ไกลจากสถานีรถไฟโอจิ ซึ่งจะมีการแสดงร้อง เต้น เล่นละครจากนักแสดงเอวีชื่อดังจำนวนมาก พร้อมยังเปิดโอกาสให้ได้พูดคุยกับดาราเอวีคนโปรดอีกด้วย นอกจากนี้ในปีเดียวกันนั้นเองที่ค่าย Madonna ค่ายหนังที่เน้นแนวสาวใหญ่มีวาระครบ 10 ปีของค่าย Madonna มุรานิชิในฐานะฉายาราชาหนังโป๊ก็ได้รับโอกาสมากำกับและแสดงร่วมกับ ยูอิ ฮะตาโนะ และยูมิ คาซามะ ดาราเอวีชื่อดังอีกด้วย
.
อาจกล่าวได้ว่าชีวิตของมุรานิชิก็ยังคงวนเวียนหายใจเข้าออกกับวงการหนังโป๊ ไม่ว่าจะรุ่งโรจน์หรือตกต่ำ ในวัยหนุ่มฉกรรจ์จนไม้ใกล้ฝั่งโรยรา...
.
ข้อมูลจาก
http://mura....com
https://www.tokyo....com/documentary-1990s-porn-epic-adu…/
https://www.tokyoreporter.com/…/japans-emperor-of-porn-ope…/
https://www.tokyoreporter.com/…/japans-emperor-of-porn-the…/
.
ภาพประกอบจาก
https://www.nikkan-gendai.com/articles/view/geinox/252008
Asianwiki
Tokyoreporter

โป๊ศาสตร์ พิศวาสความรู้คู่กามารมณ์

 

บล็อกของ กลุ่มนักโป๊ศาสตร์

กลุ่มนักโป๊ศาสตร์
โดย ฮิโตมิโตกูฉะดะ
กลุ่มนักโป๊ศาสตร์
โดย ฮิโตมิกูฉะดะยูอิ อุเอฮาระ โชคชะตาของเอวีหน้าเหมือนดาราดัง
กลุ่มนักโป๊ศาสตร์
โดย ฮิโตมิกูฉะดะFaleno + โทรุ มุรานิชิ
กลุ่มนักโป๊ศาสตร์
โดย ฮิโตมิโตกูฉะดะหากจะนับว่าหนังเรื่องไหนได้รับการยกให้เป็นหนังอีโรติก หรือพิงค์ฟิล์มเรื่องแรกของญี่ปุ่น คำตอบคือผลงานของ ซาโตรุ โคบายาชิ ในปี 1962 ที่ชื่อว่า 肉体の市場(Nikutai no Ichiba) หรือ Flesh Market ที่อาจตั้งชื่อไทยได้ว่า "ตลาดโลกีย์"
กลุ่มนักโป๊ศาสตร์
 ฮิโตมิโตกูฉะดะ
กลุ่มนักโป๊ศาสตร์
โดย ฮิโตมิโตกูฉะดะ.
กลุ่มนักโป๊ศาสตร์
โดย ฮิโตมิโตกูฉะดะ
กลุ่มนักโป๊ศาสตร์
โดย ฮิโตมิโตกูฉะดะ.
กลุ่มนักโป๊ศาสตร์
โดย ฮิโตมิโตกูฉะดะ..
กลุ่มนักโป๊ศาสตร์
โดย ฮิโตมิโตกูฉะดะ(ขึ้นต้นชื่อเรื่องอาจทำให้เข้าใจผิด ปัจจุบันเธอหายแล้วนะครับ).