ท่านจะให้พวกผมไปพึ่งหวังรัฐบาลไหนอีกครับ

จดหมายฉบับที่ 8 ของสมศักดิ์ ประสานทรัพย์  จากเรือนจำชั่วคราวหลักสี่ กรุงเทพฯ  

และ  รายงานความคืบหน้าการติดตามช่วยเหลือกลุ่มญาติผู้ต้องขังคดีการเมือง จ.อุบลราชธานี  

และหากพวกผมไม่หวังพึ่งรัฐบาลพรรคเพื่อไทยแล้ว
ท่านจะให้พวกผมไปพึ่งหวังรัฐบาลไหนอีกครับ

...............................................................

4 /ก.พ./56

สวัสดีเช่นเคยครับอาจารย์ธีระพล

อาจารย์ครับ จดหมายของผมฉบับนี้ ผมขอขอบพระคุณทุกท่านและทุกกลุ่ม ทุกคณะ ที่มีหัวใจรักประชาธิปไตยและความยุติธรรม  ที่ได้ช่วยกันพลักดันการนิรโทษกรรมให้สำหรับพวกผม และนักโทษการเมืองทุกๆคน และต้องขอขอบพระคุณเป็นอย่างยิ่งสำหรับพี่น้องเสื้อแดงทุก ๆ ท่าน ที่ได้พากันมาเยี่ยมเยื่อน ทั่งทำกับข้าวมาให้พวกผมรับประทานกัน ในเรือนจำชั่วคราวหลักสี่ ในตลอดระยะเวลาที่พวกผมได้ถูกย้ายกันมาอยู่ในที่แห่งนี้ช่างเป็นพระคุณอย่างยิ่งที่พี่น้องเสื้อแดงทุกท่านที่ไม่ได้พากันลืม และทอดทิ้งพวกผมในขณะนี้ และที่ผ่านมา หากไม่มีพี่น้องที่ผมกล่าวมาข้างต้นนี้แล้วพวกผมคงลำบากและแย่กันอย่างมากเลยครับ     ผมขอให้พี่น้องเสื้อแดงทุก ๆ ท่านจงมีกำลังกายกำลังใจต่อสู้ต่อไป เพราะชีวิตของพวกผมในเวลานี้    พวกผมทุกคนได้ฝากชีวิตไว้กับพี่น้องเสื้อแดงทุก ๆ ท่าน เพราะในเวลานี้คงจะเหลือแต่พี่น้องเสื้อแดง และกลุ่มคณะต่างๆเท่านั้นที่จะช่วยพวกผมในเวลานี้ครับ      จงพากันช่วยพลักดันนิรโทษกรรม ทั่งการประกันตัวให้พวกผมด้วยครับ   เพราะพวกผมอยู่ในเรือนจำก็นานมากแล้ว ทุกข์ทอรมารณ์ใจกันเสียเหลือเกิน     เพราะคำว่าติดคุกคงไม่มีใครคนไหนเขาอยากติดหรอกครับ ถึงแม้ว่าจะสบายขนาดไหน แต่ก็ยังทุกข์ใจอยู่วันยังค่ำ จะทุกข์ยากขนาดไหน ก็ขออยู่ข้างนอกเสียยังดีกว่าครับ    อยู่พร้อมกับพ่อแม่และครอบครัว สิ่งนี้แหละที่พวกผมต้องการ    และการพลักดันนิรโทษกรรมในครั้งนี้ หากพี่น้องเสื้อแดงทั่งทุกกลุ่มทุกคณะช่วยกันแล้ว ร่วมใจเป็นหนึ่งเดียว ผมหวังว่าต้องสำเร็จอย่างแน่นอน ถึงจะมีคนส่วนน้อยออกมาคัดค้านก็ช่างหัวเขา       พวกที่ไม่มองเห็นหัวประชาชนอยู่ในสายตา เพราะคนพวกนี้เขาไม่ได้เดือดร้อนอะไร เขาไม่มีคดีติดตัว และไม่ได้ติดคุกเหมือนพวกผมและเขาคงไม่รู้หรอกว่า คนที่บริสุทธิ์ ไม่มีความผิดอะไร ต้องพากันมาติดคุกนี้มันช่างเจ็บปวดและทุกข์ทอรมารณ์ใจกันขนาดไหน       และผมเองอยากจะขอร้องรัฐบาลพรรคเพื่อไทยด้วยว่า ที่พวกผมต้องมาติดคุกนี้     พวกผมออกมาเรียกร้องความยุติธรรมและประชาธิปไตยเพื่อใคร   หากไม่ใช่เพื่อรัฐบาลพรรคเพื่อไทย และนายกยิ่งลักษณ์        ฉนั้นพวกผมจึงอยากจะขอร้องพรรคเพื่อไทย ช่วยกันดำเนินเรื่องนิรโทษกรรมให้เร็วขึ้นด้วยครับ    เพราะ 3 ปีที่ผ่านมานี้มันก็นานเกินไปแล้วสำหรับพวกผม     และหากพวกผมไม่หวังพึ่งรัฐบาลพรรคเพื่อไทยแล้ว ท่านจะให้พวกผมไปพึ่งหวังรัฐบาลไหนอีกครับ   หากไม่ใช่รัฐบาลพรรคเพื่อไทย

พี่น้องเสื้อแดง ผู้รักประชาธิปไตยและความยุติธรรมจงเจริญ

สมศักดิ์ ประสานทรัพย์
เรือนจำชั่วคราวหลักสี่ กรุงเทพฯ

00000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000

ความเป็นกลางคือหลุมหลบภัยของพวกขี้ขลาด

11 กุมภาพันธ์

สื่อเลือกข้างเต็มบ้านเต็มเมืองนี้ แม้แต่พวกที่ประกาศตัวเองว่าเป็นกลาง เอาเข้าจริง ๆ พวกคุณก็เอนเอียง เพียงแต่มีชุดคำซึ่งท่องติดปากถั่วงาถั่วงาว่า เป็นกลาง เป็นกลาง เป็นกลาง ...

ต่อให้คุณเอียงข้างหรือเป็นกลาง หากคุณยังรักษาหลักการ free speech คุณจะไม่มีวันยกตัวเองให้สูงส่งกว่าคนอื่นแล้วดูดายกับปัญหานักโทษการเมือง โดยเฉพาะนักโทษทางความคิดอย่างที่เป็นอยู่ คุณจะไม่ออกแถลงการณ์ในอีกกรณีหนึ่ง แต่เลือกละทิ้งแล้วนิ่งเฉยกับอีกกรณีหนึ่งอย่่างที่เป็นอยู่ ซึ่งมันเป็นเรื่องเดียวกันคือ เสรีภาพทางความคิด

เพราะพวกคุณไม่คิดจะปกป้องเสรีภาพในการคิดพูดเขียนด้วยชีวิตนั่นไง แต่คุณกลับได้สวมหัวโขนนั้นจนคอเอียง

ด้วยจิตวิญญาณอันขลาดเขลาอย่างแท้จริงไงล่ะ พวกคุณจึงเลือกออกแถลงการณ์กรณีรถนักข่าวอีกค่ายถูกยิง แต่กลับนิ่งงันบ่ฮู้บ่หันต่อการตัดสินจำคุกบรรณาธิการหนังสือพิมพ์ที่ลงตีพิมพ์บทความ 2 บท ด้วยโทษหนักถึง 10 ปีราวกับบรรณาธิการคนนี้ได้ลงมือก่อฆาตกรรมอุกอาจ

พวกคุณอ่อนไหวจริงไรจริงต่อในกรณีรถนักข่าวถูกยิง พวกคุณใจหินเสียเหลือเกินต่อเสรีภาพในการแสดงความคิดเห็น ทำหน้างงงวยกับสิทธิในการแสดงออกของประชาชนหรือแม้แต่คนทำงานสื่อด้วยกัน

พวกคุณอ่อนไหวเสียเหลือเกินต่อการใช้แก๊สน้ำตากับผู้ชุมนุมทางการเมืองกลุ่มหนึ่งซึ่งประกาศจะแช่แข็งประเทศไทย แต่พวกคุณเลือกหลับตา ปิดหูปิดปากตัวเองไว้และนิ่งงันต่อความตายของคนนับร้อย บาดเจ็บนับพัน เพียงเพราะพวกเขาเชื่อต่าง และเห็นต่างจากคุณ
 

แต่จะว่าไปก็ไม่นะ เพราะช่วงเหตุการณ์ที่รัฐบาลที่มาจากค่ายทหารได้สั่งให้กองกำลังทหารใช้อาวุธสงครามเข้าสังหารหมู่ประชาชนเสื้อแดงกลางใจเมืองนั้น พวกคุณยังได้ออกแถลงการณ์ในช่วงกระชับวงล้อมนั้นอยู่ แต่พวกคุณได้เรียกร้องให้แกนนำผู้ชุมนุมดูแลความปลอดภัยของนักข่าวแทนที่จะเรียกร้องให้รัฐบาลที่มีอำนาจสั่งการใช้ทหารสลายการชุมนุมยุติการใช้กำลังต่อผู้ชุมนุม - แต่ก็อย่างว่านั่นล่ะ คุณเลือกแล้วนี่ เพราะคุณเป็นกลาง

บอกไว้ตรงนี้เลย ความเป็นกลางเป็นหลุมหลบภัยของพวกขี้ขลาด ความเป็นกลางของพวกคุณ ไม่ต่างอะไรจากถ้อยวาจาแห่งความเกลียดชังที่นักเกลียดชังสร้างมันขึ้นมาเป็นคาถาศักดิ์สิทธิ์ เพื่อยกตนให้สูงส่งเหนือคุณอื่น เพื่อจะกลบกลืน free speech ที่คุณไม่มีวันเข้าใจ

คุณจึงไม่เข้าใจหรอกว่า ทุกคนต้องมีสิทธิเสรีภาพเท่ากัน
 

พวกคุณขี้ขลาดจนลืมที่จะรักษาหลักการสำคัญ คือ free speech เสรีภาพในการคิด การพูด การเขียน

พวกคนขี้ขลาดจะไม่มีวันเข้าใจเจตจำนงอันแน่วแน่ของสมยศ พฤกษาเกษมสุข ได้ ไม่มีวันเข้าใจคนที่ยืนโกรธแค้นจนตัวสั่นที่เห็นเพื่อนตายด้วยห่ากระสุนสังหารไร้ทิศทางกลาเดือนเมษายน - พฤษภาคม 2010

.........................................................
.....................................................

เอาหน้าบัญชีกองทุนช่วยเหลือครอบครัวผู้ต้องขังคดีการเมืองเสื้อแดงอุบลราชธานีมาให้มิตรสหายได้ดูกัน หลังจากที่ห่างหายไปยาวนาน นี่คือรายการเงินเข้าและเงินออกตั้งแต่วันที่ 17 ธันวาคม 2012 ถึงวันที่ 5 กุมภาพันธ์ 2013

เรามีเงินเหลือในบัญชี ณ ปัจจุบัน 166,717.86 บาท (หนึ่งแสนหกหมื่นหกพันเจ็ดร้อยสิบเจ็ดบาทแปดสิบหกสตางค์) เรายังมอบเงินช่วยเหลือให้ครอบครัวผู้ต้องขังคดีการเมืองทุกเดือน โดย เสนาะ เจริญพร กิ่งกาญจน์ สำนวนเย็น ทำหน้าที่อย่างแข็งขัน

อยากเขียนรายงานให้ละเอียดกว่านี้ แต่ดันมีอารมณ์เขียนเรื่องอื่นมากไปหน่อย ให้รายละเอียดในหน้าบัญชีแสดงตัวตนแทนคำอธิบายก็แล้วกัน
 

เรายังยืนยันว่า การช่วยเหลือครอบครัวผู้ต้องขังคดีการเมืองนั้นจำเป็น แต่การปลดปล่อยนักโทษการเมืองเป็นสิ่งจำเป็นเร่งด่วนที่สุด

ประชาชนจงเจริญ

ธีร์ อันมัย
11022013

ป.ล. ข้อมูลบัญชีธนาคาร

ธนาคารกรุงไทย สาขามหาวิทยาลัยอุบลราชธานี
บัญชีเลขที่ 393 0 23434 3
ชื่อบัญชี น.ส.กิ่งกาญจน์ สำนวนเย็น หรือ นายเสนาะ เจริญพร หรือ นางเสาวนีย์ ตรีรัตน์ อเลกซานเดอร์