(1)
พรรษาราตรี
พรรษาฤดู
ฉันนั่ง ณ ลานโล่งกว้างแห่งเมืองใหญ่
ยามราตรีนี้
ทุ่งฟ้าดูมิสดใสด้วยเมฆฝน
ทว่า...เป็นครรลองของธรรมชาติ
ที่เป็นไปเช่นนั้นเอง
“ตถาตา”
...สถิต ณ ลานกว้างแห่งแผ่นผืนดินนี้อันมีร่มไม้ร่มรื่นในเมืองใหญ่
ท่ามกลางตึกล้อมป่า
เย็นสายลมโชยพลิ้ว
ดวงใจเราฉ่ำบาน
กระไรกันนักหนาหนอ?
ณ โลก เอกภพ จักรวาลนี้
หากมีความพอดี
ศานติภาพย่อมเป็นจริง
(2)
เสียงเพลงบรรเลงขับขาน
พริ้งเพราะกังวานด้วยความรัก
ราตรีนี้งดงามยิ้มทายทัก
โอ้...ประจักษ์ชีวีงดงามแล้ว
We Love You!
ฤดูพรรษา 5 กรกฏาคม 2551
สุดสะแนน ล้านนาอิสระ เชียงใหม่
ภาพประกอบ ธารรพี ชมพูพร