ในห้วงคำนึงขบถโรมานซ์ : ราตรีนี้มีรัก

 

(1)

พรรษาราตรี

พรรษาฤดู

ฉันนั่ง ณ ลานโล่งกว้างแห่งเมืองใหญ่

ยามราตรีนี้

ทุ่งฟ้าดูมิสดใสด้วยเมฆฝน

ทว่า...เป็นครรลองของธรรมชาติ

ที่เป็นไปเช่นนั้นเอง

“ตถาตา”

...สถิต ณ ลานกว้างแห่งแผ่นผืนดินนี้

อันมีร่มไม้ร่มรื่นในเมืองใหญ่

ท่ามกลางตึกล้อมป่า

เย็นสายลมโชยพลิ้ว

ดวงใจเราฉ่ำบาน

กระไรกันนักหนาหนอ?

ณ โลก เอกภพ จักรวาลนี้

หากมีความพอดี

ศานติภาพย่อมเป็นจริง

(2)

เสียงเพลงบรรเลงขับขาน

พริ้งเพราะกังวานด้วยความรัก

ราตรีนี้งดงามยิ้มทายทัก

โอ้...ประจักษ์ชีวีงดงามแล้ว

We Love You!

ฤดูพรรษา 5 กรกฏาคม 2551

สุดสะแนน ล้านนาอิสระ เชียงใหม่
ภาพประกอบ ธารรพี ชมพูพร