@ * " ใ ห้ รั ก นำ ทา ง เ รา ไ ป "
ให้หัวใจเราโอบกอดกัน
- - - มิว่าจักอยู่บนสรวงสวรรค์
- - - ฤา ใต้ขุมนรกอเวจี
โ อ . . . เพียงดวงจิตวิญญาณเสรี
จิ น ต นา กา ร ย่ อ ม โ บ ย บิ น !
\\/--break--\>
โ อ้ . . . พ ระ เ จ้า
โ อ . . . อ ง ค์ อั ล ลา ฮ อ ร์
โ อ้ . . . อ ง ค์ สั ม มา สั ม พุ ท ธ เ จ้า
โ อ . . . แ ม่ พ ระ ธ ร ร ม ชา ติ
โ อ้ . . . เ พื่ อ น มิ ต ร ส หา ย ที่ รั ก
... ฯลฯ ... ฯลฯ ... ฯลฯ ...
ฉั น คื อ ฉั น
ให้ตายสิ ฉันมิได้สับสนแน่นอน
ฉั น มี ทา ง เ ดิ น ของ ฉั น เอง
. . ." M Y W A Y "
ฉั น ก็ขอถามกลับ เ ธ อ เองว่า... เ ธ อ เอง สับสนหรือเปล่า ?
โปรดอย่าเอาอัตตา อัตมัน มาตัดสินเพื่อนมนุษยชาติ
ฉั น คือ ค น ข บ ถ ที่ช่างแสนจะเบาหวิวโหวง
ล่องลอยไปตามสายลม ... ไร้คุณค่า
โปรดอย่ามาเป็น DICTATER ชีวี ฉั น เลย
ฉั น เป็นเพียงฝุ่นผงธุลีแห่งเศษเสี้ยวจักรวาลเท่านั้นเอง
โปรดอย่าได้มา เ ผ ด็ จ กา ร คาดคั้นหวังจาก ฉั น เลย
ฉั น เคารพ เ ธ อ แล เ ธ อ พึง เคารพ ผู้อื่นด้วย
วิพากษ์วิจารณ์ ฉั น ได้ ไม่เป็นไร ฉั น น้อมรับฟังเสมอ
ทว่า อย่าใช้ กึ๋ น ของ เ ธ อ มาพิพากษา ตัดสินคนอื่น
เพราะมันดูน่าขำ
โ อ้ . . . เพื่อนผู้เสพสมอุดมการณ์สุดโต่งบักเดียวอันดื่มกินมิได้ฉั น ป ล ด ป ล่ อ ย วา ง แลให้อภัยเพื่อนมนุษยชาตินิรันดร์มา
- - - อา เ ม น
- - - สา ธุ
ฯลฯ ... ฯลฯ ... ฯลฯ @
* จากบทเพลงของ " เอี้ยว ณ ปานนั้น "
ฤดูฝน , 18 พฤษภาคม 2552
ล้านนาอิสระ, เจียงใหม่.